TRIUMPH
triomfeert
De Leidsche Bioscopen
1EIDSCH DAGB1AD - Eerste Blad
Zaterdag It December
DE BESTE 1 CENT VIRGINIA—SIGARET
Ook voor de Kerst
Gratis Zie etalage - Atelien
Nieuwe Rijn 46 - Telef. 3010
SLEGTENHORST's FOTOWERKEN
CONCERT „SEMPRE CRESCENDO".
Jaap Stotijn (hobo).
C. L. Walther Boer
(dirigent),
7 E
Kapt. C. L IValther Boer.
Nauwelijks ligt -de St. Nicolaastijd achter
den rug. of de jaarlijksche ..Sempre Cres-
cendo'-surprise, die Inderdaad ditmaal
weer een verrassing was, mochten wij óók
wederom in ontvangst nemen
Kapitein Walther C. L. Boer en zijn man
nen zaten, na de traditioneele feestelijke
entree der bestuurderen van de diverse Stu-
dentencorpora en hun dames en na het
weerklinken van het „Io Vivat" onder direc
tie van den getrouwen Heer Duyster weer
gereed, om alle Sempre-aanhangers. die
niet gering in aantal zijn, te doen genieten
van een stijlvol programma, zooals wij dit
onder de voortreffelijke leiding van dezen
beschaafden dirigent al sinds een reeks van
jaren gewend zijn.
De samenstelling ervan, getuigde opnieuw
van het juiste inzicht van den heer Boer
die niet slechts moet uitzien naar compo-
sitie's, die voor een dilettantenorkest geen
onoverkomelijke bezwaren bieden, maar die
daarnaast tevens volledig een auditorium
bevredigen, dat op een vreugdevollen avond
als deze, zich niet wenscht te vermoeien
met tè zware muzikale opgaven.
Een vluchtige blik in het programma had
ons reeds doen vaststellen, dat aan deze
voorwaarden voldaan werd. Vóór alles zou
het oor melodieus en zelfs tenslotte op stu-
dentikoos-geestlge wijze bekoord worden'
Dit wil echter niet zeggen, dat de diri
gent er zich gemakkelijk van af had ge
maakt: in de eerste plaats is het werken
met dilettanten nimmer gemakkelijk en m
de tweede plaats verborgen de opgaven toch
genoeg voetangels en klemmen, om er over
te kunnen dérailleeren. hetgeen gelukkig
niet het geval is geweest.
De eerste der twee suites „Antiche Danze
ed Are" voor luit, door Respighi fijnzinnig
en doorzichtig voor orkest bewerkt toonden
onmiddellijk, hóe serieus de studie was op
gevat en tot welk verblijdende resultaten zij
geleid had. Al bood de medewerking dei-
leden van de Harmonie der Kon. Mil. Kapel
hier en in de andere composite's in tal van
kostelijk gespeelde passages een prachtigen,
betrouwbaren steun, de Sempreleden lieten
zich evenmin onbetuigd en toonden veel ge
voel en kunde voor rhythmische frischheia
en homogene orkestklank. Dank zij de emi
nente en animeérende directie verslapte
het tempo slechts zelden.
Dit was een tevredenstellende introductie
voor een der hoogtepunten van het bemin
nelijke prograipma, n.l. het supérieure op
treden van Jaap Stotijn in het eenige door
Haydn gecomponeerde hoboconcert, dat
enkele jaren geleden door een toeval te
Weenen ontdekt werd. Hiermee behaalde
deze ..persona grata" onder de hoboïsten
een triomfantelijk succes. Jaap Stotijn is
langzamerhand in de Sleutelstad „Kind
aan huis" geworden. Hoorden wij hem deze
week al niet op het Blindenconcert en in.
enkele subliem gespeelde passage's tijdens
de laatste uitvoering van het Residentie
orkest?
Hij blies weer op de betooverende wijze,
die zijn geheim is. Eigenlijk is daarover
reeds genoeg geschreven Zijn verbluffend
gemak, zijn ongeëvenaarde adembeheer-
sching met als gevolg een brlllant-zingenfie
toongeving, gedragen door een verfijnde
muzikaliteit., wekten de bewondering voor
de zooveelste maal weer op. zoodat na de
klaterende toejuichingen, het Rondo ge
bisseerd moest worden.
Wat ons voor het Sempre-onkest met
respect heeft vervuld, is het feit. dat Sto
tijn zich geheel kon laten gaan, tot in de
snelste en meest virtuose fiorituren werd
hij met een levendige souplesse gesecun-
deerd. Een enkele schommeling zij gaar
ne vergeven, doch op een uitvoering als
deze wil een criticus minder dan ooit de
gebruikelijke Nurks zijn. Het accompag
nement was in het algemeen vederlicht
en getuigde van aanpassingsvermogen.
En als het in het orkest even dreigde mis
te loopen, was er altijd-Boer. die als redder
der situatie optrad.
Later speelde Stotijn nog eenige door
hem in ons land geïntroduceerde, bekoor
lijke en pretentielooze duó's voor hobo en
klavier van den Lithauer Max Laurisch-
kus. waarvan ons het pittige Scherzo
compositorisch het meest geslaagd leek.
De heer T. Hengeveld begeleidde beschei
den en muzikaal, evenals in de toegift,
de illustratieve en virtuose „Hooglanders-
marsch" uit de „Scenes Ecossaises" van
Benjamin Godard, waarmee Stotijn hier
deze week reeds zijn verhoor verrukt had.
Na zijn groot succes, zal het Stotijn een
even groot genoegen gedaan hebben het
„Eere-Lidmaatschap" van Sempre Cres
cendo te mogen ontvangen, als het prae-
ses Emmerllng deed, het dezen onverge-
telijiken kunstenaar te mogen aanbieden.
Na de pauze een iets meer modern-
impressionistlsoh genre: de teedere or
kestsuite „Pelléas et Mélisande" van Ga
briel Fauré bevat veel bekende klanken.
Met veel inrx'gheid en wél overwogen
kleur-schakeering is zij vertolkt. Als
„neusje-van-de-zalm" volgde het oergees-
tige Carnaval des Animaux van Saint
Saens. waarin een schare dieren, waarbij
op ironische wijze ook de „pianisten" zijn
ingeschakeld, één voor één zóó grappig ge
karakteriseerd worden, dat men hen als
het ware aan het oog ziet voorbijtrekken
Hoort die grommende leeuw, die schreeu
werige kippen of de logge olifant bravo
bassist! het borrelende aquariumwater
de afstervende koekoeksroep, die nart
gamma's studeerende pianisten, het vogel-
getjilp in de volière of de beroemd-statigr
zwaan zéér gelukkig door een der Sem
preleden gespeeld allen te zamen no?
eens optrekkend in die levendige finale
Dat alles is zoo koddig geïnstrumenteerd
en het paste zoo geheel in het kader van
dit studentenconcert, dat wij Boer niet
dankbaar genoeg kunnen zijn voor deze
origineele keuze. De suggestieve interpre
tatie strekte hem, zoowel als orkest tot eer!
De heeren Hengeveld en Van Rappard
speelden verdienstelijk en harmonisch de
niet gemakkelijke pianopartijen. Het
spreekt vanzelf, dat ook zij met kransen en
onderscheidingen gehuldigd zijn.
Boer's toewijding ls ten volle beloond. Hij
mag met erkentelijkheid terugzien op het
geen de Sempre-instrumentalisten ook
hierin presteerden.
De geslaagde avond werd besloten met
cie gebruikelijk? toespraken en de aanbie
ding van talrijke kransen. Woorden van
dank zijn in 'het bijzon-der nog gesproken
voor de aanwezigheid van diverse autori
teiten. w.o. de excellenties Patljn en jhr. De
Graeff, de rector-magnificus, de burge
meester, de garnizoenscommandant en
meerdere hooglesraren.
Dat „Bloemen-Bertha" zich evenmin on
betuigd liet en uit waardcering voor haar
prachtigen krans wederom een klinkende
zoen van den praeses op de blozende wan
gen kreeg, is langzamerhand mos gewor
den. Een viJbolijk besluit van de officieele
uren. i";e tot diep in den nacht od on
officieel e wijze hun and'ers-ingestelde be
kroning vonden!
2668
(Ingez, Mtd.)
JAARLIJKSCHE KANARIE
TENTOONSTELLING.
VERKOOP GEMEENTEGROND.
Van den heer J. J. van Hoeken te Oegst-
geest is een verzoek ingekomen om van de
gemeente te mogen koopen een strook
mond, groot pl.m 83 vierk M„ aan de
Boerhaavelaan.
Adressant is bereid voor dit terrein, dat
aan zijn perceel grenst, een prijs te betalen
van f. 11 per vlerk. M
ACADEMISCHE EXAMENS.
Bevorderd is tot doctor in de Letteren
en Wijsbegeerte, op proefschrift getiteld:
,.H. N Sieburgh en zijn beteekenis voor
de Javaansche oudheidkunde", de heer J.
V. de Bruyn, geboren te Mertojoedan;
idem, tot doctor in de Rechtsgeleerd
heid. op proefschrift getiteld: „Die Man
daat vir Suidwes-Afrika", de heer L. H.
Wessels, geboren te Kaapstad.
Geslaagd voor het doctoraal examen
geschiedenis: mej. H. Rauws (Voorburg);
voor het candidaatsexamen Indisch recht
de heeren M. A. van Merkensteyn (Rot-
•erdam) en M. S. Moewalladi (Den Haagi;
voor het doctoraal examen Indisch recht
de heer A. Beunders 'Den Haag); voor
het candidaatsexamen klassieke letteren,
de heer J. M. A. Janssen (Roermond) en
voor het doctoraal examen Romaansche
laai- en letterkunde, de heer A. W. Schenk
(Rotterdam).
Georganiseerd door „De Zanger".
In een der bovenzalen van Café Royal ls
heden de Jaarlijksche kanarietentoonstel
ling, georganiseerd door de Eerste Leidsche
Vereeniging van kanarieliefhebbers en
vogelbeschermers geopend.
Het aantal inzendingen bedraagt onge
veer 109. Doordat enkele leden van „de
Zanger" naar elders vertrokken, ls de kwa
liteit iets teruggeloopen, doch over het al
gemeen is zij nog zeer goed.
Ter opluistering van de tentoonstelling
werd door dr. D. G. Ubbels en den heer J.
Schouten een collectie kleurvogels ingezon
den. terwijl van den heer A. Kreeft een
aantal exotische vogels aanwezig is.
Door de jury, bestaande uit de heeren J.
Zandvliet en J. Gerrlts uit den Haag wer
den de volgende prijzen toegekend
Klasse A 14 vogels eigen kweek 1937): 1.
J. L. F. van der Meyden, 300 pnt.; 2. M. J.
Verhagen, 249 pnt. en 3. Chr. Reizevoort 231
pnt.
Klasse B: (2 vogels eigen kweek 1937): 1,
J. L. v. d. Meyden: 2. M. J. Verhagen; 3.
Chr. Reizevoort en 4. P, E. Wansink.
Klasse C (1 vogel eig. kwek 1937): 1. A.
van Duuren; 2. en 5. M. J. Verhagen en 3.
4. D. A. v. d. Laaken.
Open klasse: 1. D. A. v. d. Laaken; 2. P.
[E. Wansink.
Belgische waterslagers: 1. A. Werner.
Broedpoppen: 1. D, A. v. d. Laaken.
Kleurvogels: 1. Duitsche pop van den
heer J. Schouten.
Eigen kweekklasse: 1ste en 2de meester
zanger: J. L. F v. d. Meyden.
Derby-wedstrijd: 1. D. A. v. d. Laaken; 2.
M. J. Verhagen.
De tentoonstelling ls hedenavond tot 10
uur en morgen van 10 uur voorm. tot 5 uur
nam. geopend.
FABRIEK „CORRECTUM""
RAPENBURG 26 LEIDEN TEL. 2257
RIJKSPOSTSPAARBANK.
Aan het kantoor der posterijen te Leiden
werd in den loop der maand November op
spaarbankboekjes ingelegd f. 287952.48, en
terugbetaald f. 181151.00. Derhalve meer
ingelegd dan terugbetaald f. 106801.48. Het
aantal nieuw uitgegeven boekjes bedroeg
279.
Donderdag a.s. zal ln het Leidsche
Volkshuis een Nederlandsche llederenavond
gegeven worden door Geertruida van via-
dcracken met begeleiding van Jan Poor,
tcnaar. Het programma bevat een schat
van oorspronkelijke liederen. De cyclus
„schilders" (Velazquez, Bruegel, Vincent)
en een cyclus „De stalen eeuw" lo.a. Fa-!
brlek en Warenhuis) trokken elders zeer
ae aandacht. Zij zijn zuiver en zeer direct
aangevoeid en moeten ook hier ongetwlj.
feld weerklank vinden.
Morgen zal onze oud-stadgenoot ds
G. H. Loaher afscheid nemen van de Ned
Herv. Gem te Nijenga om Zondag 19 Der'
zijn intrede bij de Ned. Herv. Gem. te Breu-
kelen te doen, na 's morgens door zijn va-
der, dr. J. C. S. Dooher alhier, bevestigd
te zijn.
Vrijdag as. herdenkt de heer J. w.
Jansen, conducteur-bestuurder bij dt
Haagsche Tramweg-maatschappij Drj
Haag-Wassenaar-Leiden, den dag,'dat hj
vóór 25 jaar bij genoemde Maatschappijn
dienst trad.
Gistermiddag omstreeks kwart vost
een is de 51-jarige mej. v. d. W.—H. van
de stoep van haar woning aan den ZuW-
1 singel gegleden, waardoor zij vermoedelijk
het linkerbeen brak. De E.H.D. vervoeide
i haar ter onderzoek naar het Academisch
Ziekenhuis.
Hedenmiddag heeft de heer A. H. v. d.
Horst zijn kleermakerij en stoom- en pers-
inrichting, die tot nu toe in de Kraaler-
straat 2 gevestigd was, heropend ln het
pand Hoogewoerd 32. Deze verhuizing be-
leekent een groot verbetering, want de
heer v. d. Horst heeft nu niet- alleen de
beschikking gekregen over een ruimen win
kel, doch ook de werkplaats is heel wat
royaler dan in de Kraaierstraait.
De nieuwe winkel, waaxln vroeger een
vischzaak was gevestigd werd opnieuw in
gericht door de Leidsche firma's Niekerk
(stoffeering), Koet (schilderwerk) en
Brand (electriciteit).
Op 1 Januari as. zal het 50 Jaar ge
leden zijn, dat Jsin Llna, chef-kruier aan
het station alhier, ln dienst trad bij de
Ned. Spoorwegen.
Br heeft zich een huldlgingscomlté ge
vormd, waarin de burgemeester o.m.
ting heeft.
2954
(Ingez. Med.)
De Burgerzangschool, in onze stad
door haar geregelde uitvoeringen welbe
kend, zal dit jaar, zooals steeds ln de
Kerstvacantie. een tweetal opvoeringen
geven van de operette voor kleinen en
grooten „Ganzen Mieke" van M. Olman.
Daar in deze operette de liefde voor de
dieren in sterke mate tot uiting komt,
heeft de directeur, de heer P. de Rook, ge
meend deze uitvoeringen, respectievelijk op
22 en 23 December te moeten geven ten
bate van het Leidsche Dierenasyl.
Het eveneens welbekende dubbelman-
nenkwartet „Sempre Avanti" onder leiding
van den heer Van der Broek zal aan deze
avonden zijn medewerking verleenen.
bij 6 Briefkaart- of
3 Cabinet-foto's een
le klas salon-vergrotinf
voor
Moderne Fotokunst.
(Fa. M. BONGENAAR)
2715 (Ingez. Med)
Het Nieuwe Roxy-Theater. Wanneer
de Amerikaansche filmproducenten een
rolprent uitbrengen over hun marine en
alles, wat daarmee verband houdt, dan
kan men er verzekerd van zijn. dat kasten
noch moeite gespaard zijn, om de buiten
wereld te toonen, hoe voortreffelijk de
marine georganiseerd is en hoeveel reden
de Amerikanen kunnen hebben, om bui
tengewoon trotsch te zijn op hun vloot.
Iedere film legt daarvan opnieuw het be
wijs af en ook „Zijn laatste commando" is
een waardige representant in de lange
reeks. In kapitein Fitzhugh wordt het
hoogste ideaal tot uitdrukking gebracht,
dat een „zeeman" kan hebben: trouw tot
in den dood aan de marine. Deze kapitein
Fitzhugh is zoozeer met de marine samen
gegroeid, dat hij na zijn pensionneering in
de onmiddellijke omgeving van de adel-
borstenschool gaat wonen en nog steeds
een voortdurende liefde heeft voor de op
komende generatie adelborsten. Hij ver
telt hun Interessante verhalen over den
tijd, dat hij nog commandant van de
„Congress" was en men kan begrijpen,
wat er in hem om moet gegaan hebben,
toen hij vernam, dat de oude „Congress"
als schietschijf zou dienen bij de vloot-
manoeuvres. 's Nachts laat hij zich dan
ook naar de „Congress" brengen en als
den volgenden dag het schip onder schot
genomen wordt, gaat hij met het schip
naar den bodem. Maar de geest van trouw
aan het schip is blijven leven en leeft nog
immer voort. Prachtig speelt Sir Guy Stan
ding deze figuur; men leeft zijn gevoelens
mee, wijl hij deze wel heel zuiver op den
toeschouwer weet over te dragen. „Zijn
laatste commando" is een film, welke stel
lig indruk zal maken, ook al om de uitste
kende scènes op de adelborstenschool en
de suggestieve beschieting van de „Con
gress". zoodat we deze rolprent een eere-
plaats kunnen geven onder zijn gelijken
Ook de tweede film „Ruggles dient twee
heeren". is een heel bijzonde product.
Charles Laughton en Charles Ruggles heb
ben hierin werkelijk meesterlijke prestaties
geleverd, in een scenario dat vele komische
momenten biedt, en den waren filmlief
heb met verrukking zal vervullen om zulk
uitstekend werk.
Casino-Theater. Het hoogtepunt van
„De laatste dagen van Pompejl" wordt be
reikt ln de slotscène, wanneer de romme
lende Vesuvius zijn gloeiende lavastroom
uitspuwt over de dichtbezette arena, waar
in op dat oogenblik tallooze Romeinen be
hagen scheppen in de vreeselijke moord
partijen op de slaven. Deze tafereelen ge
tuigen van een sublieme regie en bijzonder
imponeerend is het resultaat, dat uitein
delijk bereikt is met dit dankbare onder
werp. De hoofdfiguur is Marcus, een bij
kans onoverwinnelijk zwaardvechter, die
steeds opnieuw als triomfator uit de arena
te voorschijn kwam, doch ten slotte het
toppunt van roem bereikt heeft en zich
door een jongeman verslagen ziet. Deze
Marcus heeft een aangenomen zoon, Fla-
vius en om hem nu tot rijkdom en roem
te brengen, moet hij zijn toevlucht zoe
ken tot allerlei kwade practijken, ten einde
zijn zucht naar geld te bevredigen. Wan
neer Marcus in een duister zaakje voor
Pontius Pilatus gewikkeld ls, wordt zijn
zoon Flavius zieke maar door Christus' al
macht geneest hij. Met groote dankbaar
heid in zijn hart werpt Flavius zich nu op
als kampioen voor de onrechtvaardig be
handelde slaven en in die hoedanigheid
komt hij te staan tegenover Marcus, voor
v'ien geld en nog eens geld het hoogste is.
Want inmiddels Ls Marcus opgeklommen
tot directeur van de arena en het voorwerp
van vermaak zijn Juist de slaven. Meedoo-
genloos worden zij de arena ingedreven,
doch op dit oogenblik begint de ramp van
de Vesuvius, waarbij Marcus zelf gedood
wordt en Flavius met z'n geliefde Claudia
nog net weten te ontkomen.
Grootsche slottafereelen besluiten deze
mooi gespeelde film, waarin Preston Fos
ter en John Wood voortdurend vermogen
te boeien, terwijl ook de andere rollen uit
stekend vertolkt worden.
Verder staat de reprise van „Het ge
heimzinnige sanatorium" op het program
ma, waarin de kwieke Richard Talmadge
de hoofdrol speelt.
Luxor-Theater. De deur van het groo
te heerenhuts gaat open en omstreeks
twaalf uur betreedt de advocaat, dr. Less-
ner, in den stormachtlgen nacht zijn wo
ning, waar de huisknecht hem ontvangen
heeft, en waar vanuit een ver verwijderde
kamer ietwat weemoedig gezang klinkt
van de vrouw des huizes, die zich even
daarna kennelijk nerveus toont. Dan rin
kelt de telefoon. Een onbekende stem zegt:
„Ik moet u spreken, direct; het gaat om
mijn leven...."
Een kwartier later rijdt een taxi voor;
een chauffeur praat tegen zijn passagier,
die geen antwoord geeft....; een uitroep
weerklinktDe man in de auto blijkt
doodgeschoten te zijn...
„Ziedaar in korte trekken de inleiding
van de film „Het gaat om mijn leven",
waarin Karl Ludwlg Diehl de hoofdrol
vervult met Inderdaad zeer goede assis
tentie van Kitty Jantzen als zijn echtge-
noote. Hals over kop stort de oningewijde
zich bij dit verhaal in de geheimzinnige
gebeurtenissen, welke elkaar in verbazing
wekkend snel tempo opvolgen en met in
tense belangstelling volgt men de actie der
recherche onder leiding van Karl Danne-
mann, als inspecteur van politie, die al
haar capaciteiten aanwenden moet om
achter 't geheim te komen van dit drama.
Wie doodde den laten bezoeker, vraagt zü
zich af, en wij, die het spel vanuit de zaal
met spanning volgen, hebben al evenmin
het flauwste vermoeden hoe de puzzle ten
slotte zal worden opgelost. Want er zijn
vele verdachten! Waarom was de echtge-
noote van dr. Lessner zoo nerveus en
waarom sprak zij onwaarheid toen zij het
bezit van een revolver ontkende? Waarom
bevond de huisknecht zich ten tijde van
den moord vóór het huis op de plaats,
waar een leeggeschoten huls werd gevon
den, en wat hebben al die artisten, die
zich op zoo onbegrijpelijke wijze met de
zaak bemoeien, met deze affaire te maken?
Bij een detective-geschiedenis dient de op
heldering in de beschrijving van het ver
haal achterwege te blijven en wij laten
het daarom hierbij. Overigens mogen wij
vaststellen dat dit drama met al zijn in
gewikkeldheden op een zeer logische basis
blijkt te zijn opgetrokken en dat de han
deling tot het laatste boeien blijft door het
voortvarende en dikwijls magnifieke spel,
waarbij Karl Ludwig Diehl en Kitty Jant
zen, die zich zoo prachtig in hun rollen
hebben ingeleefd, ongetwijfeld op het voor
ste plan staan. Theo Lingen geeft een
kostelijke typeering van den huisknecht,
terwijl ook Karl Dannemann, Harry Hardt
Alice Treff en Robert Dorsay een extra
vermelding verdienen.
Een Fransche operette-film gaat ln het
voorprogramma en daarnaast biedt het
journaal onder meer goed geslaagd opna
men van den onlangs te Rotterdam ge
speelden voetbalwedstrijd Nederland-
Luxemburg, waarvan de vier doelpunten
(alle door Nederland gescoord) op uitste
kende wijze zijn vastgelegd.
Trianon-theater Theodora ls een lief
meisje, maar met haar moderne Ideeën
past ze niet in de bekrompen gemeenschap
van Lynnfleld, waar een stel oude vrijsters
de moraliteit binnen enge grenzen op
sluit. Theodora heeft litteraire talenten en
een ondernemend uitgever geeft haar
volop gelegenheid hr.:.r nsnnevruchten te
publiceeren, vanzelfsprekend niet onder
haar eigen naam, doch onder het pseudo
niem Caroline Adams. Maar ze schrijft
ietwat gewaagde boeken, over teedere om
helzingen en zoo, en protesten uit Lynn-
field tegen dergelijke lectuur bewegen haar
ertoe, de productie stop te zetten, weshalve
ze naar haar uitgever in New-York reist,
waar ze kennis maakt met den op het
eerste gezicht wat onbenullig schijnenden
Michael, den teekenaar, die haar boeken
illustreert. Overigens is deze Michael niet
zoo onnoozel, want zijn liefde voor Theo-
brengt bem ertoe, om zich op handige
dora brengt hem ertoe, om zich op handige
binnen te dringen, wanneer ze weer thuis
in Lynnfield is. En Theodora ziet haar le
vensgeluk groeien. Nu is de liefde op zich
zelf een onschatbaar geluk, maar Michael
ziet zich er toeh mee bezwaard, wijl hij in
New York al getrouwd is en zulks brengt
natuurlijk gecompliceerde familieverwik
kelingen met zich mee. Hoe nu via duizend
en één lotgevallen de meest precaire si
tuaties opgelost worden en Theodora en
Michael elkander onder de verbaasde oogen
van de Lynnfieldsche tantes te huwelijks
kus geven, dat kan „Theodora maakt
schandaal" beter in beelden weergeven.
Deze film is de laatste van den oniangs
overleden regisseur Richard Boleslavsky en
hij heeft hiermee een kunstzinnig sluitstuk
aan zijn carrière gemaakt. Licht van sfeer
en luchtig verteld, heeft hij den achter
grond gehouden, waartegen Irene Dunne
en Melvyn Douglas hun vroolijke rollen
spelen Vooral Irene Dunne, die men zich
van het dramatische genre herinnert, toont
hier in dit luchtige blijspel haar groote
veelzijdigheid.
„Brandende dollars" ls een goed ge
speelde geschiedenis van een mooie liefde,
die zich ontwikkelt tusschen een dokter
en een meisje, dat, na den dood van haai
man, een bankroover, een heroïschen strijd
te voeren krijgt, om haar kind terug te
vinden en daardoor in handen van een
sujet met kwalijke practijken valt. De film
zit opmerkelijk goed „in beeld", waartoe
overigens ook de combinatie Barbara Stan
wyckJoel Mac Crea niet weinig toe bij
draagt. Barbara leent zich Immers bijzon
der voor een scherpe close-up en ook Joel
is in hooge mate fotogénique. Daarbij
Loont de regie van Alfred Santell veel be
grip voor een rustige, logische beeldcom
positie te hebben.
Popeye en een reclamefilmpje van Chief
Whip met den populairen Han Hollander
vormen de inleiding.
Lido-theater - Het dikwijls zeer scha
mele bestaan, dat tal van Russische aris
tocraten, die onder het tsaristisch regime
In hun land invloedrijke posities bekleed
den, na hun door de roode revolutie nood
zakelijke vlucht ln de verschillende wereld
steden lelden, heeft reeds menlgen film
regisseur en scenario-schrijver geïnspireerd
doch naar onze vaste overtuiging is geen
van hen er op zoo voortreffelijke wijze ln
geslaagd om het milieu, waarin, en de om
standigheden, waaronder zij leven, af te
schilderen als de auteur van het tooneel-
stuk „Vorstelijke emigranten", dat hier te
lande en ook in onze stad in Else Mauhs en
Jan Musch twee hoofdrolvertolkers vond,
zooals men ze niet beter zou kunnen wen-
schen. Het is alleszins begrijpelijk, dat ooi
de film zich van dit oeuvre heeft meester
gemaakt. De cinematografie toch biedt
geheel andere mogelijkheden dan het too
neel, doch het is een van de grootste ver
diensten van Jacques Deval. den maker
van de gelijknamige rolprent, dat hij de
sfeer van dit stuk niet alleen ongerept
heeft gelaten, doch ze tevens met groote
zuiverheid op den celluloldband heeft ge
transformeerd. Hij was daarenboven zoo
gelukkig in Irene Zilahy en André Lafour
een tweetai te vinden, waarvan zonder
eenig voorbehoud, hetzelfde getuigd kan
worden als van hun belde Hollandsche col
lega's. De intrige leent zich zeer bijzonder
tot sterk spel en dit Fransche duo laat aan
de rollen van het echtpaar Popov volledjs
recht wedervaren. Hun arlstocratiscne
waardigheid en hoofsche gebaren verlaten
hun ook in de meest serviele positie wen
hetgeen niet altijd evenzeer naar den z»
ls van hun meester en meesteres, die me»
het wetboek van mevrouw Etlauette aan
merkelijk minder goed op de hoogte zu
en vooral ten aanzien van de Russlscne
vertaling daarvan! De intriges
diplomaten" teneinde in het bezit te kome
van de zoozeer gewenschte ijzermijnen e
petroleumbronnen zijn even praentg
weergegeven als de moeilijke strUd va
den prins, alias Michael Popov, die z
voor de keuze geplaatst ziet de hem to
vertrouwde bezittingen van den Tsaar o
le leveren aan de bewindvoerders van
nieuwe Rusland dan wel toe te staan, o
een zeer belangrijk deel van den vaa
landschen grond in bultenlandsche
den overgaat. En wtt Persoon"^L,?ïf.
beringen en schrijnende armoede, verne
ring en hoon, gevangenisstraf en lew
bedreiging niet vermochten, won#
slotte bewerkstelligd door de liefde
den geboortegrond: Michael teeke:n
brengt zijn offer aan het nieuwe
land terwllle van het oude.
Wij zouden over deze film heel »eel n
nen schrijven en zij zou dat ook
waard zijn, doch wij dienen ons te I
ken. Laten wij daarom volstaan met r s
tuigen, dat deze rolprent aan de »JJe™ver_
ste eischen voldoet en bij ons een y
getelijken Indruk heeft achtergelaten,
kunnen deze „Vorstelijke erntó^n-
"oor honderd procent bij onze onS
"velenmen zal ons dankbaar Z'J
"vlas te hebben opgevolgd. .„,.rikaan-
Voor de pauze treden twee Anre
sche filmsterren der eerste gL?o«v den
rlna Hepburn en Charles Boyer
voorgrond ln „Opstandige "a j—1
