lachtbeschermings-oefeningen in Indië - De Berlijnsche Kerstmarkt
18iie JaargangLEIDSCH DAGBLADTweeJe Blad
fief Rad der Fortuin
FEUILLETON
LEDEN VAN EEN ENGELSCUE AMATEUR-RUGBY-CLUD tijdens de
training bij avond, In stevige houten stellages beproeven
zij hun krachten.
HEI' VAN KLAVEREN oefent zich
voor het belangrijke gevecht, dat hi]
morgen te Amsterdam zal leveren tegen
den Zwitserschen kampioen UlriCh.
DE BERLIJNSCHE KERSTMARKT GEOPEND.
Gezicht op de Kerstmarkt in den Lustgarten, met op den
achtergrond den Dom.
Werkelijk? vroeg Dick, die in twee
strijd was, of hij den man al dan niet een
pak slaag zou geven.
Ja. Dit is geen gewone zaak Von Ker-
ber is Oostenrijker en mijn cliënt Italiaan.
U weet wel, hoe die twee volken elkaar
haten en deze twee hebben bovendien een
persoonlijke veete.
Wat wenscht uw opdrachtgever te
weten? vroeg Dick.
Wel, om te beginnen wil hij weten,
waarom von Kerber een bemanning werft
voor een jacht, dat de Aphrodite heet.
Dus dan heeft hij al iets ontdekt?
O, dat was gemakkelijk genoeg. Ieder
een kan een half dronken matroos uit-
hooren.
De particuliere detective sprak vertrou
welijk. Hij verbeeldde zich, dat hij de soort
handlanger, die hij noodig had, te pakken
had, een spion,'die hoogere intelligentie
bezat.
Veronderstel, dat ik u dit nieuws be
zorg, wat krijg ik dan?
Zeg vijf shilling!"
Maar ik ben bijna bereid hetzelfde
bedrag te betalen voor het genoegen uw
neus plat te slaan! zei Dick en hij ver
volgde: Ik zou maar een beetje oppas
sen als ik u was!
Dick had een stap voorwaarts gedaan,
maar de detective deinsde tweemaal zoo
ver achteruit.
Ik zal heel voorzichtig zijn, ging Dick
op sarrenden toon voort, alleen een
kleine stomp, laten we zeggen voor een
souverein. Kom, dat is goedkoop genoeg!
De man holde weg zoo hard hij kon. Roy-
son had hem in een paar passen ingehaald
kunnen hebben, maar hij bewoog zich niet.
Het was niet zijn bedoeling te slaan, enkel
om schrik aan te jagen. Toch vond hij het
verbluffend en hoe meer hij erover na
dacht, hoe minder hij ingenomen was met
zijn eigen gebrek aan slimheid, daar hij
iets had kunnen vernemen, zonder zelf iets
te hoeven vertellen.
Maar tenslotte kwam hij tot de conclusie
dat zijn eerste opwelling om zich niet met
den spion in te laten, de juiste weg was ge
weest. Maar hij wilde niet als een dief na
gegaan worden. Hij zette er den pas in, ver
liet het park door Stanhope Gate, sprong
op een voorbijkomende omnibus, stapte in
een andere over midden in Oxford Street,
en liep de Regent Street af met een ge
grond vertrouwen, dat hij voor het mo
ment de spionnen had verslagen. Daarna
gedroeg hij zich precies als vele honderd
duizend jonge mannen dien avond in Lon
den deden. Hij dineerde, kocht een paar
sigaren, een zeldzame weelde. ging
naar een music hall, werd den onzin daar
spoedig moe en ging al vroeg met den trein
naar Brixton, waar hij goedkoope ka
mers had.
Den volgenden ochtend ging hij naar den
opgegeven kleermaker in de City. Royson
ontdekte dat hij, behalve van een volledige
stuurmansuitrusting, voorzien zou worden
van een rijbroek en rijlaarzen, terwijl ook
een tropenhelm op het programma stond.
Hij stelde geen vragen en vernam, dat den
volgenden dag om vier uur alles klaar zou
zijn. Even later stond hij weer op straat.
Het was nog vroeg en hij had niets te doen.
Met het genoeglijk gevoel van iemand die
over eeld en vrijen tijd allerbei beschikt,
wandelde hij naar Hyde Park. Dicht bij
albert Gate stond een dame, die haar
kastanje-bruin paard had ingehouden en
stond te praten met een ouden heer, die
bij de omheining stond. Als Royson haar
goed had aangekeken, zou hij zich onge
twijfeld de oogen en de fijne gelaatstrek
ken hebben herinnerd. Maar in de figuur in
rijcostuum herkende hij niet zoo spoedig de
dame-in-sabelhout van gisteren.
Hij liep voorbij, onbewust van de belang
stelling die hij had opgewekt. Opeens hoor
de hij de dame zeggen:
Kijk, grootvader, daar is hij! Goeden
morgen, mr. King. Mr. Fenshawe en ik had
den het juist over u.
Haar stem zou Royson overal herkend
hebben, die zeldzaam volle en gedistingeer
de stem.
De onverwachte ontmoeting deed Dick
kleuren. Het was niet de verwarring van
gisteren, maar de natuurlijke schuchter
heid van een welopgevoeden jongen man,
die verrukt is door de hernieuwde kennis
making met een buitengewoon aantrekke
lijk meisje Bovendien was hij niet bedekt
met modder en was hij niet zoo terneer
gedrukt als gisteren.
Hij nam zijn hoed af.
Ik ben blij te zien dat u geen ernstige
gevolgen van den schok van gisteren hebt
ondervonden, miss Fenshawe. zei hij.
Absoluut niet. Het is wonderbaarlijk
goed afgeloopen Zelfs de victoria verlaat
vanmiddag het hospitaal, heb ik gehoord.
Mr. Fenshawe, wiens zilverwit haar en
gerimpelde huid een leeftijd verrieden, die
zijn kaarsrechte gestalte niet zou hebben
doen vermoeden, klopte Royson op den
schouder
U heht u flink gedragen, mr King,
heel flink Ik hen u zeer verplicht. En het
deed me genoegen gisteravond van Baron
von Kerber te vernemen, dat u zich bij
onze expeditie hebt aangesloten.
Fenshawe's oogen waren schrander en
scherp, met den naar binnen gerichten blik
van een geleerde. Hij leek in het algemeen
meer op een professor, dan op een mil-
lionnair.
Ik geloof, dat het genoegen geheel aan
mijn kant is, zei Dick, die geen middel wist
om van den naam, dien von Kerber hem
had gegeven, af te komen.
Neen. zoo zullen we het niet zeggen,
antwoordde Mr. Fenshawe. Laten we zeg
gen, dat de belooning evenredig zal zijn aan
de daad. Wij, Fehshawes. vergeten niet,
wel, Irene? Goeden dag, mijnheer King. Ik
hoop nader met u kennis te maken. We
zullen elkander binnenkort dikwijls zien.
Dick kreeg een heel vriendelijken glim
lach van juffrouw Fenshawe en verliet het
tweetal met een vreemd gevoel, dat er ten
minste één vrouw op de wereld was, die de
macht bezat om zijn bloed sneller door de
aderen te doen stroomen.
Terwijl hij wegwandelde onder de boo-
men, volgden hem de oogen van groot
vader en kleindochter.
Dat is een geschikt man. voor werk in
de woestijn, zei de heer Fenshawe.
Ja, hij ziet er precies uit als een Kruis
vaarder, peinsde het meisje hardop.
De oude man lachte geluidloos.
Ik ontdek, dat je maar half overtuigd
bent van den vreedzamen aard van onze
onderneming, Irene, zei hij.
En ik denk, dat het nog moeilijker is
u te overtuigen, dat baron Kerber tegen
werking vreest, grootpapa.
Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
LUGHTBESCHERMINGSOEFENING EN TE MADIOEN.
Na het .bombardement" worden de plautfen waar de gasbommen zijn
neergekomen, met chloorkalk bespoten.
Uit het Engelsch van
LOUIS TRACY.
Vertaald door MR. M. A. KWITSER.
- Mag ik om vergissing te voorkomen,
"naam vragen?
Zeker! Ik heet Royson, Richard
Royson
-En uw adres?
Een klank van voldoening in de stem
Dn den vreemde hield een waarschuwing in.
Af was zich direct bewust, dat hij uit
fit nieuwe rol was gevallen. Dit ergerde
fst en hij keek zijn ondervrager vlak in
gezicht.
- Voor ik u eenige verdere inlichting
W, wil ik weten, wie u bent, zei hij.
"It optreden scheen indruk te maken.
- Wel, mijnheer Royson, lk heb er niet
f legen u te vertellen, dat ik een parti-
A-r detective ben, was het onheilspellen-
J antwoord. Ik sta in dienst van een heer,
f' een zeer ernstige aanklacht tegen von
fjter zal indienen, en omdat ik reden
'f> om te gelooven. dat u op het oogen
ic nog maar weinig in deze zaak betrok-
f? bent. heb ik de opdracht u een hooge
'Wning aan te bieden voor mogelijke
'■ödevolle inlichtingen, die u mijn cliënt
fat geven of hem in de toekomst zou
'aten verschaffen.
DE GROOTE KERK IN hREDA - waar op aanwijzing vam de wichel
roedeloopster mevr. Klein-Sprokkelhorst, onder het grafmonument van
graaf Engelbert II van Nassau een groote grafkelder gevonden is.
EEN INDISCHE „GEMASKERDE"
gereed voor de verdediging, bij de luchtbescher
mingsoefeningen te Madioen.
„OCTOBER" EN „OLIVER" de
beide twee maanden oude welpen in
den Londenschen Zoo, bij hun eerste
poseeren voor de fotografen.
