jubileum Militaire Rijschool - Voetbal EngelandTsjecho-Slowakije
Ui ie Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON
)e dochter van
rentmeester
den
DE VIERING VAN HET TACHTIG-JARIGE BESTAAN VAN DE MILITAIRE RIJSCHOOL
TE AMERSFOORT.
De Remonte-klasse demonstreert voor de aanwezige autoriteiten.
DB OFFICIEELE OPENING VAN HUIZE „AVONDZON" TE HILVERSUM, - aan het Leger des Heils
aangeboden door Het Nederlandsche volk, ter gelegenheid van. het gouden jubileum, door minister v. Boeyen.
Commandant Bouwe Vlas (rechts) en generaal Snijders (midden) in gesprek met de oudste inwoonster van
het huis, de 10l-jarige mej. H. Kat-Malta.
Naar het EngeLsch.
Hoofdstuk XIX.
(Besluit).
was middag toen Lady Eynesford de
TOen opsloeg, na een gezonden, verkwik-
wüi n sIaaP- gordijnen waren neer
pen; er brandde een vuur in den haard
daardoor trokken er flikkerende scha
lmen over het plafond. Het water in den
1 stond zacht te zingen, maar verder
to tv doodstil in het vertrek. In het
sit K zich haast niet herinneren,
Jv er gebeurd was. Waarom voelde ze
hert- 200 gelukkig?Langzamerhand
mende ze haar omgeving. Ze was in
"v«d. in de kamer van het hotelletje.
sloot weer de oogen en lag doodstil
to-Tï? te genieten van dat heerlijke
Ran "i. van toenadering, dat tusschen
au« en haar had plaats gehad
Ki» werd ze ineens een donker hoofd
!tjy?ar doven den rug van een grooten
ta» j311 Det voeteneinde van het bed. Ge-
Wen? een paar mlnuten hield ze den
'n; toen riep ze aarzelend:
-Ranulf!"
Ji 1'Adellijk sprong hij op, liet 't boek
e[1, dat hij in de handen hield en was
«t haar. Hun oogen ontmoetten elkaar
schuchter stak ze hem de hand toe. Hij
die tusschen zijn beide handen en
'"Wende enkele oogenblikken bleven ze
zoo zwijgende, elkaar diep in de oogen
'Blikkend, aanzien.
„Hoe lang heb Ik geslapen?"
De uitdrukking op zijn gelaat was op
vallend veranderd. Ze kon zich niet meer
voorstellen, hoe ze die nu ooit voor hard
of stroef had gehouden. Ze was immers zoo
innig-vriendelijk.
„Tien uren", antwoordde hij, half-triom-
fantelijk, „van vijf uur in den ochtend tot
drie uur in den middag. Ben je nu uitge
rust, kindje?"
Ze glimlachte hem toe en dat was iets
ongekends voor Ranulf.
„Het is zoo vreemd om je te hooren zeg
gen „kindje", zei ze zacht.
Hij kon niet antwoorden; streelde haar
slechts teeder de hand.
„Je ziet er niet bijzonder uitgerust uit",
merkte ze na een paar minuten op. „Wat
heb je gedaan?"
„Ik ben al dien tijd vrijwel druk bezig
geweest met dat edele drietal. Ik heb tal
van pogingen in het werk gesteld om den
man, die het schot op je loste, aan het pra
ten te krijgen. Wist ik toch maar, wie hij
was! Hij heeft iets over zich, dat mij doet
denken, dat hij van beter afkomst is. Het
is alles zeer geheimzinnig".
„Denk er nu maar niet meer aan", drong
zij. „Ga liever eens kalm hier bij mij zit
ten en rust wat uit. Ik heb ook pas gerust,
voor het eerst sinds vele weken i"
Hij kuste haar de hand en hield die eer
biedig in de zijne gesloten.
„Het was zoo heerlijk toen ik terugkwam
en ik zag. dat je nog zoo rustig sliep. Ik
heb Madeleine getelegrafeerd. Morgenoch
tend zal ze hier zijn om voor je te pakken
en verder voor je te zorgen".
Gaan we morgen naar huis?" vroeg ze
verrukt. Groote blijdschap stond in zijn
oogen te lezen. Die twee woorden: „wij"
en „naar huis" klonken hem als muziek in
de ooren!
„Ja. we gaan naar huis, als je daarmee
tenminste St. Etienne bedoelt?"
„Natuurlijk! O, wat zal ik blij zijn het
oude kasteel weer to zien!Als je eens
wist, hoe eenzaam ik mij.heb gevoeld; hoe
verschrikkelijk ik het vond, toen ik in Pa
rijs kwam en ik daar hoorde, dat je ver
trokken was. Ik dacht, dat ik je misschien
nooit zou weerzien en dat je dan ook niet
weten zou
Haar stem werd verstikt door tranen,
die hij met groote teederheid wegkuste.
„Vertel mij eens even", zei ze wat later,
„hoe is het toch met dien armen, ouden
man?"
„Dat zal ik je zeggen: er schijnt een for
meel wraakplan te hebben bestaan, op mij
gericht dan. De beide mannen zijn vader
en zoon en ik heb idéé, dat die arme
Glanvtl ook door hen uit den weg ge
ruimd werd. hoe en waarom, dat weet
ik niet! Als mijn vader mij ook maar
eenigszins zijn vertrouwen had geschon
ken, dan had ik misschien licht gezien,
waar nu niets dan duisternis is. Op den
dag. dat Guy gedood werd. was ik bij de
Strickland geweest om Hester met het een
of ander te helpen en ik was nog niet
thuis, toen het vreeselijke bericht kwam.
Vader, die een groote, zware man was, zou
neergevallen zijn van den schrik, als niet
twee bedienden toegeschoten waren om
hem te ondersteunen."
schaamdheid". Na zijn dood heb ik zijn
papieren doorgekeken, maar niets gevon
den. Als die mannen nu het stilzwijgen be
waren. zal er verder geen werk van worden
gemaakt.
,,'t Lijkt, of de oude sterven zal, zonder
bij bewustzijn te komen. De derde, die be
diende was in dit hotel, was niet zoo heel
vlug van begrip en binnen een paar mi
nuten had ik het weinige uit hem. dat hij
wist, want zijn medeplichtige had wel ge
zorgd, dat hij hem zoo weinig mogelijk
had toevertrouwd. Hem was alleen een bij
zonder groote som gelds beloofd, als hij
maar hielp mij uit den weg te ruimen,
want ik werd hem voorgesteld als iemand,
die gevaarlijk zou zijn voor den Staat. Al
les scheen tot in de kleinste bijzonderhe
den overlegd te zijn; zelfs de plaats, waar
ze mijn lijk zouden
„O, spreek daar toch niet van!" fluister
de Ethel met afwerend gebaar.
„Noem mij nog eens „Ranulf!" smeekte
hij. „Dat klinkt zoo heerlijk van jouw lip
pen!"
„Ik hoop, dat die man zijn straf niet zal
ontgaan, Ranulf!"
„Waar?" vroeg hij, half-waanzinnig van
wanhoop.
„In het bosch van St. Etienne, dicht bij
den grooten eik", luidde het antwoord.
.O", hoorde ik hem zeggen, „hoe is het
mogelijk!"
.Ik ben er zeker van, dat hij ze alle twee
kende, die het hebben gedaan en dat hij
ook hun beweegredenen wist; maar op een
keer, dat ik er op zinspeelde, maakte hij
zich heel driftig op mij om mijn „onbe
„En toch heb ik eerbied voor zijn genie.
Ik bewonder de wijze, waarop hij mijn
brieven aan jou onderschepte en de ver
fijnde listigheid, waarmee hij mij hierheen
kreeg. Hij verscheen nooit zelf ten tooneele;
het werd alles volbracht door bemiddeling
ven een Parijschen detective, dien ze nog
niet gesnapt hebben. Hij zou den man.
dien ik zocht, om elf uur in het hotel iok-
Ken en dan zou hij er zelf zijn om hem (e
arresteeren. Ik geloofde onvoorwaardelijk
in hem tot gisterenmiddag, toen ik sprak
van het bevel tot inhechtenisneming en I
voorstelde om de hulp van de plaatselijke
politie in te roepen. Hiervan scheen hij
geheel ontsteld. En met klem verzette hij
zich hiertegen; waaruit dus bleek, dat hij
in het geheel niet met de politie te ma
ken wilde hebben. Het was nog meer zijn
optreden zelf dan wat hij zei, wat mij in
eens deed twijfelen aan zijn betrouwbaar
heid. In ieder geval ging ik er nu zelf op
af om den gendarmes een wenk te ge
ven. dat ze om elf uur present zouden zijn
Mijn detective waarschuwde ineens zijn
bondgenooten en er werd vroeger tot den
aanval overgegaan dan oorspronkelijk het
plan was. Als jij, liefste, mij niet achter-
nagereisd was; als je je niet in Louvard
opgehouden had; als je niet die kamer
binnengesneld was
dan zouden wij hier nu niet samen
zijn!" viel zij in.
„En samen zullen we blijven, tot de dood
ons scheidt!"
De schemering was al ingevallen en de
Beauforts hadden gedineerd. Hector Fltz-
warrene was den vorigen dag plotseling
vertrokken en sinds dien was Cora ruste
loos en prikkelbaar geweest. Mrs. Beaufort
zat bij het venster het plaatselijk nieuws
blad te lezen; zoo nu en dan las zij eens
:en berichtje voor, terwijl haar dochter in
een langen, gemakkelijken stoel zat, de
handen achter het hoofd gevouwen.
„Verbeeld je, Cora, er is in Holland al
sneeuw gevallen!"
„Een mooi gezicht zal dat zijn", ant
woordde Miss Beaufort sarcastisch.
„Neen maar!Nu moet je eens hoo
ren: „Moord op een Engelsch edelman"..
Verschrikkelijk!"
„Wat zegt u daar?"
Nadruk verboden).
(Slot volgU»
r
DE VOETBALMATCH ENGELAND—TSJECHO-SLOWAKIJE gisteren gespeeld,
welke eindigde in een 54 overwinning voor Engeland. Puc scoort Tsjecho-
Slowakije's eerste goal in den wedstrijd.
DE GEZANT VAN ZUID-AFItlKA, Z.EXC. H. D. VAN BROEKHUIZEN - is gister
middag van het station Hollandsche-Spoor in den Haag vertrokken naar Zuid-Afrika
voor een vacantie van zes maanden. V.I.n.r. mevr. van Broekhuizen, de gezant,
R. H. baron van Hardenbroek van Hardenbroek en luit.-generaal b.d. jhr. W. Rdell.
DE STRIJD IN CHINA. Chineesche soldaten en burgers stellen zich
bij een hevigen Japanschen aanval in veiligheid in de Fransche
concessie in Nantao.
SPOORWEG
ONGELUK nabij
Rio do Janeiro; 7
dooden, 30 gewonden
NAMENS PRINS BERNHARD bracht diens
adjudant kap. de Roo van Alderwerelt de geluk-
wenschen van Z.K.H. over aan den directeur der
Militaire Rijschool te Amersfoort, luit.-kol. Camer-
ling Helmont, ter gelegenheid van het 80-jarig
jubileum.
