Be vliegramp van de „T 13" - Huldiging Louis van Tulder
Tweede Blad
78sfe JOTaRq
LLDSCH bagsud
FEUILLETON
Kameraad Moeder
HET WRAK VAN DE „T. 13" WORDT AAN BOORD
HET GOUVERNEMENTS VAARTUIG „POLLUX"
GEHESCHEN.
VAN
TENGEVOLGE VAN DICHTEN' MIST liep de botter „U K. 98" op een
der kleine pieren te IJmuiden, waarbij een groot gat in den boeg ontstond.
Het gestrande schip.
IN EEN KINDERTEHUIS
te Hawkhurst (Kent) werden
proeven genomen met gasmas
kers voor kinderen. In den
schommel.
Roman van
CHRISTEL BROEHL—DELHAES.
60)
t .'aa',s,;e ontdekte op den dag der
terechtzitting Romana onder de toeschou
wers. De aanblik van haar bleek en door
h® vele emoties der laatste dagen wat
'hherper geteekend gelaat greep hem een
«ogenblik dusdanig aan, dat zijn wraak
gevoelens op den achtergrond werden ge
dongen. Met hetgeen hij aan Tiebruck
misdeed, trof hij ook haar. Ais hij er ooit
oad getwijfeld, dat Romana haar man
liefde had getrouwd, dan
^em nnwel duidelijk worden, dat
Jlü. v verPst had. Dit proces van Tiebruck
imi ar midden in het hart. Zijn eerste
rpiS iWas deze' zich terugtrekken. Maar
enVa de volgende seconde werd deze
om ^^hte verdreven door den wensch
m den man, die altijd zoo ver boven hem
S.e3taan eindelijk eens klein en ver
nederd te zien!
den t°m was Tiebruck's foto in alle bla-
nortJ r "nden en daarnaast zag men het
P°™et van Heinz Alk en van Erwin West-
on ,ówl?,ns naam door deze zaak opnieuw
RooV hppen werd gebracht,
tsnwaa onmiddellijk uit de Rhön
derDe aanklacht tegen zijn va-
trof hem veel dieper dan men ver
wacht had. In deze, voor hem zoo moei
lijke dagen kreeg Günther Pasting volop
gelegenheid zijn erkentelijkheid te toonen
voor hetgeen Georg vroeger voor hem had
gedaan.
Camilla wist niet veel van hetgeen zich
buitenshuis afspeelde. Denzelfden avond,
waarop zij vernam, dat Alk, de man, die
haar lief heette te hebben, er niet voor was
teruggedeinsd den naam van haar vader
door het slijk te sleuren, was haar zenuw
gestel ernstig geschokt. Romana had daai-
door een dubbelen last op de schouders
gekregen. Thuis verpleegde zij het In ern
stige zenuwkoortsen liggende meisje; in de
kliniek en voor het gerecht stond zij met
ijzeren wilskracht haar man terzijde.
De zaak was nog steeds niet opgehelderd.
Dr. Brenzel, een collega van Alk, dezelfde,
die destijds na de scene met Tiebruck in
het laboratorium van jalouzie was ver
dacht, deed mededeeling van de geheim
gehouden en ongeoorloofde vaccinatie der
kinderen met de door Alk ontdekte entstof
tegen kinderverlamming.
De president vroeg: U hebt dr Alk nauw
keurig geobserveerd en u van zijn doen en
laten op de hoogte gesteld. Deed u dat.
omdat u van de onvolmaaktheid van het
door hem gevonden serum overtuigd was
ofuit een soort naijver ten opzichte
van dr. Alk, die u, naar ik meen. uit de
gunst van professor Tiebruck trachtte te
verdringen?
De oudere medicus, die een stillen, maar
verbeten indruk maakte antwoordde:
Dr. Alk is een van die menschen. die
hun omgeving weten te verblinden. Dank
zij zijn zeldzame brutaliteit en onver
schrokkenheid gelukten hem dingen, waar
tegen hij, normaal gesproken, niet was op
gewassen. Zijn ongeloofelijke wilskracht
dreef hem tot daden, waarvoor wij, die er
nuchter en zakelijk tegenover stonden,
zouden zijn teruggeschrikt.
Nochtans slaagde hij meestal ln zijn
pogingen, nietwaar?
Ja, gaf dr. Brenzel met verbeten woe
de toe, de hemel mag weten, hoe hij het
klaar speelde, maar het gelukte hem, Hoe
zou het anders mogelijk zijn geweest, dat
hij professor Tiebruck in zoo ruime mate
voor zich wist in te nemen?
Hier vloog zijn blik even naar den ver
dachte en op dat moment maakte de ver
bitterde trek op zijn gelaat plaats voor
eerbied en groote aanhankelijkheid. Dan
verhief hij zijn stem weer: Maar hoewel
professor Tiebruck ten zeerste met Alk was
ingenomen, zou ik er mijn hand voor in
het vuur durven leggen, dat hij Alk geen
vrijheden toekende, die hij niet zelf kon
verantwoorden.
Op de publieke tribune hoorde men een
onderdrukt gemompel. Romana luisterde
met stralende oogen naar deze getuigen
verklaring. Die dokter Brenzel! Alk had
hem volkomen uitgeschakeld. Romana
kende hem zoo goed uit den tijd, dat zij
zelf nog in de kliniek werkzaam was. Hij
was nooit een op den voorgrond tredend
talent geweest, maar hij was een man en
een helper, aan wien een zieke zich ten
volle kon toevertrouwen.
Bij de verdere behandeling van de zaak
legden echter ook de andere doktoren, vrij
wel zonder uitzondering voor Alk bezwa
rende verklaringen af en Westphal zag
zich dan ook genoodzaakt den president
er op te attendeeren, dat hij het bewijs
van de volmacht kon leveren. Tijdens pro
fessor Tiebruck's verblijf in Königstein had
Alk hem een telegram van den volgenden
inhoud gezonden:
„Kinderverlamming in kliniek uitgebro
ken. Verzoek toestemming tot vaccinatie".
Deze onthulling verwekte een geweldige
opschudding. Op de publieke tribune ont
zag men zich niet luid te spreken; hier en
daar klonken zelfs eenige verschrikte
kreten.
De president gebood stilte en wendde
zich daarop tot Tiebruck:
U hebt nooit over een telegram van dr.
Alk gesproken. Hebt u dat inderdaad ont
vangen?
Ik heb nooit een telegram van dezen
inhoud gezien.
Westphal trad waardig op de tafel der
rechters toe en daarbij boorde zijn blik
zich in dien van zijn tegenstander.
Ik heb hier het bewijs, dat u het wel
ontvangen hebt, professor Tiebruck!
Thans echter mengde de Officier van
Justitie zich in het verhoor: Waarom
komt u nu pas met dat belangrijke bewijs
materiaal voor den dag?
Omdat ik deze troef pas wilde uitspe
len, als ik alle meeningen had gehoord!
En het bewijs?
Er heerschte een schier ademlooze stilte
in de zaal. Aller oogen richtten zich op het
stuk papier, dat Westphal nu ritselend
open vouwde. Men zag. dat het een tele
gram was en Westphal las den inhoud met
luide stem voor:
Alles probeeren! Tiebruck".
Hij voegde er nog aan toe, dat dit tele
gram op den 27sten Juni 's middags om 5
uur aan het postkantoor te Königstein was
afgegeven.
Tiebruck's verdediger teekende onmid
dellijk protest aan: Mijn cliënt ontkent
ten stelligste ooit een telegram van dezen
inhoud of van welken anderen inhoud dan
ook aan dr. Alk te hebben verzonden.
Maar we hebben toch het bewijs,
repliceerde Westphal. Hier hebben we
het immers! Alstublieft, meneer de presi
dent, wilt u zoo goed zijn u van de echt
heid te overtuigen?
Als professor Tiebruck ontkent ooit
een telegram te hebben gezonden, zal moe
ten worden nagegaan hoe dr. Alk in het
bezit is gekomen van dit bezwarende be
wijsmateriaal.
Dr. Brenzel vloog bij deze woorden im
pulsief van de getuigenbank op en riep:
Ik zie er dr. Alk best voor aan, dat hij dat
telegram aan zichzelf heeft verzonden!
Ik heb u niets gevraagd! wees de pre
sident hem terecht, maar de interruptie
had op de publieke tribune weer zooveel
opwinding veroorzaakt, dat hij genoeg te
doen had om daar weer de noodige orde
te scheppen.
Tiebruck's verdediger echter ging onmid
dellijk op de verdachtmaking in.
Het was niet eens noodig, dat Alk het
telegram zelf verzond; hij kan immers een
helper hebben gehad!
Westphal protesteerde heftig: Dat ls
een laaghartige insinuatie, meneer de pre
sident. Ik acht een dergelitke opmerking
niet toelaatbaar.
(Nadruk verboden). CWordt vervolgd)
DE HULDIGING VAN LOUIS VAN TULDEK in het Concertgebouw te
Amsterdam, ter gelegenheid van zijn zilveren jubileum als concertzanger.
Op hartelijke wijze wordt de jubilaris gefeliciteerd door
prof. dr. Willem Mengelberg.
HET VERGAAN VAN HET MARINE-VLIEGTUIG „T. 13" TER HOOGTE VAN
BRONDONG AAN DE NOORDKUST VAN JAVA.
De 9 inzittenden kwamen om het leven. Wat er van de machine overgebleven is.
FINE, Euwe's secondant, weer her
steld van een blindedarm-operatie,
verlaat het Centr. Israel, ziekenhuis
te Amsterdam.
EEN D.C. 3 op de K L.M.-route Amster
dam-PraagWeenen. Parmentier deelt
handteekeningen uit aan Oostenrijksche
schoonen.
