De groote strijd Euwe-Aljechiti - Fruittentoonstelling te Amsterdam
Tweede Blad
78ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
FEUILLETON
Kameraad Moeder
MISS RAiWSON CONSTABLE met een portret uit
wol van de filmsterren Norma Shearer en Leslie Ho
ward op een h andwerkten toon stelling in Londen-
DE GROOTE STRIJD OP HET SCHAAKBORD'
werd in de zaal met spanning gevolgd. De bekende schaker pater Hendriks
gaat geheel in het spel der beide schaakmeesters op.
NATIONALE FRUITTENTOONSTELLING IN DE APOLLOHAL
TE AMSTERDAM.
Duizenden kisten appelen vormen de decoratie van de hal.
Roman van
CHRISTEL BROEHLDELHAES.
46)
Met een ruk keerde Alk zich nu naar
haar toe en zij verzonk in het donkere
vuur van zijn oogen, die haar volkomen
wisten te beheerschen.
Zou jij, de dochter van een zoo
gemalen medicus, jij, die den strijd om het
bestaan van den man van nabij kent, mij
in den weg willen staan? Neen, dat kan en
dat mag je niet.! Denk je eens in, hoe veel
anders het zal zijn, wanneer straks de bla
den het bericht brengen: De beroemde
ontdekker van het „Spinalin", zooals ik
mijn serum zal noemen, heeft zich verloofd
met de dochter van den beroemden klinist,
prof. dr. Tiebruck!
En toen ze reeds half onder den in
druk van zijn fantastische voorspiegelin
gen nog niet direct antwoordde, vervolg
de hij zachter, inniger, met alle nuances
van zijn weeke, buigzame stem:
Waarom verzet je je eigenlijk tegen
dat kleine, kostelijke geheimpje, dat alleen
ons beiden bekend is? Het is toch alles lang
zoo mooi niet meer, als het gemeen goed is
geworden van Jan en alleman? Bovendien
ben je nog zoo verschrikkelijk jong, pas
zeventien niet? We willen ons toch »iet tot
de risée van de geheele wereld maken door
een dergelijke vervroegde verloving?
Ik wil ook immers niet, dat de heele
wereld het weet. Alleen paps wil ik niet
bedriegen.
Van bedriegen is immers geen sprake,
zoolang hij niets vermoedt. Oneerlijk zou
het alleen zijn als hij er naar zou vragen
en je zou dan een ontkennend antwoord
geven. Wees toch verstandig, meisje en ge
loof me: Jonge menschen mogen heusoh
hun eigen geheimpjes wel hebben.
Goed. maar danCamilla bloosde
en ze durfde den man naast haar niet
meer aan te zien, dan zullen we, tot we
onze verloving publiek kunnen maken, al
leen maar vrienden blijven. Dan mag je
ook niet meer van me verlangen, dat ik..
Zij brak den zin af. Een snik welde in haar
keel. Ze had alles gegeven, wat ze bezat, ze
voelde zich leeg en arm, totaal uitgehold in
haar onervaren jeugd, die niet steeds op
nieuw kon geven zonder er iets voor terug
te ontvangen.
Alk's pupillen verkleinden zich. Plotse
ling was hij weer een en al gespannen
aandacht. Trachtte zij zich aan hem te
onttrekken, aan hem en zijn invloed over
haar? Dat plaatste haar eensklaps weer in
een veel aantrekkelijker licht. Hij boog zich
naar haar toe. In het verborgen hoekje
van dit verlaten café kon hij zich wel een
vertrouwelijkheidje permitteeren. Zijn arm
vlijde zich om haar schouders en reeds ge
heel onder den invloed van deze toenade
ring. verzette ze zich slechts zwak tegen
zijn omhelzing. Zijn mond was heel dicht
bij den hare.
Mijn dom meisje, klein, lief, dom
meisje, dat meen je toch niet, wat? Dat
kan je immers zelf niet willen? Je houdt
toch van me, niet? Zeg, dat je van me
houdt en dat je met me en voor me wilt
strijden! Zeg het dan, Milla, lieve, kleine
Milla!
Zij stamelde onder zijn lippen wat onsa
menhangende woorden, zinlooze geluiden,
een mengsel van geluk en vrees.
Let eens op, hoe ik vanavond voor je
zal spelen. Voor jou alleen zal ik m'n viool
laten zingen. Het zal je gelukkig en
tevreden stemmen!
Ik ben bang.waagde ze zich nog
fluisterend te verdedigen.
Milla.
Er was niemand in het kleine café. De
eigenaar had zich waarschijnlijk verveeld
in de keuken teruggetrokken.
Als ik eenmaal vrij spel heb met mijn
serum, dan kunnen we trouwen, Camilla!
fluisterde Alk.
Camilla hoorde het: zijn serum. In haar
ooren zoemde en zweefde nog slechts dat
eene woord. Haar toekomst, haar geheele
leven hing er van af: het serum! het
serum! Ze begon er van te houden en
het te haten. En haar angst nam nog toe
en verscheurde iets in haaar ziel. Heb ik
mijn trots verloren, dacht ze, of mijn
kracht? Alles is zoo onbeteekenend. Be
halve het serum. Daar hangt alles van af.
En ze dacht: Moeder! Maar het beeld van
de lieve ontslapene doemde slechts vaag en
onwezenlijk in haar herinnering op; groot
en levendig, welbewust en krachtig zag Ca
milla bij de gedachte aan de moeder, die
redding moest brengen, slechts Romana
voor zich Romana Tiebruck, haar vader's
tweede vrouw, een mensch, die tot hem
behoorde door naam en wet. Zou ze naar
haar toegaan? Haar alles toevertrouwen?
In haar de moeder zien, die haar begreep
en met haar meevoelde? Neen, neen. neen!
Ze kon het niet, ze zou het nooit kunnen.
De angst kneep haar de keel dicht. Be
klemmend was deze angst, persend als
stoom, die geen uitweg vindt. Slechts Alk's
kussen vermochten haar te verdooven en
bijna te verstikken
Romana verliet Günther Pasting, dien zij
in Georg's kamer had opgezocht, met het
besef een blik te hebben geslagen In
den nood van een jeugdige, halfrijpe en
angstwekkend verdorven ziel. Tijdens het
onderhoud met den half volwassen knaap,
dat tenslotte een hartstochtelijke beken
tenis was géworden, een biecht met als
eenig doel van een voortdurende kwelling
te worden verlost, had ze haar kalmte en
vriendelijkheid geen oogenblik verloren. Nu
echter stond zij achter de gesloten deur
en het kostte haar moeite zich dit alles te
realiseeren. Wat hadden onverschilligheid
en een totaal gebrek aan inzicht bij vol
wassenen uit een, voor indrukken nog zoo
zeldzaam gevoelige jongensziel gemaakt!..
Werk van een stiefmoeder! Werk van een
verblinden vader, die ondanks zijn mis
stap, tot op dit oogenblik de liefde van zijn
kind nog niet had verloren! Alles wat
echt en goed was aan dezen, bijna verloo-
pen knaap, klampte zich vast aan de liefde
voor zijn vader en moeder, zijn dooae moe
der. die hem eens het leven had geschon
ken. Tegelijkertijd echter besefte Romana
weer eens ontstellend duidelijk welk een
groote verantwoordelijkheid de tweede
vrouw van een man ten aanzien van diens
kinderen op zich neemt. Zij leunde ver
moeid tegen den deurpost en onwillekeurig
liet ze haar eigen leven aan Tiebruck's
zijde de revue passeeren. Wat had ze in
dien tijd bereikt? Ze had meegeholpen
Alf's leven te redden en daarmede had zij
zich het hart van het jongste der drie kin
deren voor goed weten te veroveren. Ook
Georg was een open boek voor haar; hij
zocht haar op met al zijn moeilijkheden en
zijn onbeperkt vertrouwen in haar was wel
zeer duidelijk aan het licht getreden bij
deze kwestie met Günther Pasting. Neen,
over deze beide, haar toevertrouwde kinde
ren behoefde zij zich niet ongerust te ma
ken. Maar hoe stond het met de lastigste,
met Camilla? Wat had ze tot dusver met
dit. kind weten te bereiken? En plotseling
bekroop Romana het bange gevoel, dat zij
op den duur niet in staat zou zijn onheil te
voorkomen, wanneer zij een vreemde bleef
voor Camilla, wier onevenwichtig karakter
haar tot alles in staat kon stellen.
Georg kwam de trap op en zijn toege
wijde blik ontwaarde onmiddellijk hoe ver
moeid en bezorgd Romana er uitzag.
Mag ik bij Günther binnengaan?
vroeg hij, terwijl hij zijn oogen .niet van
haar afliet.
Zij stak haar beide handen naar hem uit
en drukte zijn harde, krachtige jongens
vingers.
INadruk verboden). tWordt vervolgd!,
BE EERSTE PARTIJ VOOR 11ET WERELDKAM
PIOENSCHAP SCHAKEN DR. ALJECHIN EN DR.
El WE in den Haagschen Dierentuin. Een batterij
fotografen neemt het moment, waarop de heer A
W. Sijthoff den eersten zet doet.
HAROLD LLOYD ZONDER BRIL, MAAR MET FAMILIE.
De filmkomiek met zijn vrouw en beide kinderen bij een tennis-
tournooi in Los Angeles.
HE SCHAAKMATCH EtJWEALJECHIN. De
beide grootmeesters. Dr. Euwe (links) denkt
na over een zet.
HET ST. NICOLAASPEEST IS IN AANTOCHT, -
Hard wordt gewerkt aan de fabricatie van de
specifiek Hollandsche taai-taai.
