Afscheid Edo Bergs ma
- De hertog en de hertogin van Windsor in Parijs
78sfe Jaargang LEIDSCH DAGBLAD
FEUILLETON
Kameraad Moeder
JAPANSCHE SOLDATEN
nabij Sjanghai bij bet doorzoeken van de huizen naar franctireurs.
Met een houweel wordt de deur ingeslagen.
VOETBALWEDSTRIJD Ü.B.S.-
FEIJENOORD 2—1 TE 's-GRAVENIIAGE.
Hoogopspringend onderbreekt Mul een der
vele Feyenoord-aanvallen.
AFSCHEID VAN DEN 1IEER EDO BERG SM A als voorz. v. d. A.N.W.B. in een
bestuursvergadering in Amsterdam, Fe nieuwe voorz., mr. Bloemers, burgem- var
Arnhem, toont Edo Bergsma een model van do Edo Bergsma-medaille, uit de
reiken aan hen, die zich verdienstelijk maken voor heb natuurschoon in Nederland
DE OPENING DER BIJZONDERE STRAFGEVAN
GENIS VOOR JONGE BANNEN te Zutphèn.
Rechts de inspecteur van liet gevangenisvezen mr. J,
S. Korteweg. Naast hem minister Goseling
DE JAARLIJKSCUE „DUDOK DE WIT"-HERDENRINGS«-WANDELTOCHT,
vanuit Utrecht over een afstand van 45 k.m. Tijdens den marsch door de parken
van het kasteel ,,De Haar" van baron van Zuylen van Nijevelt.
DE VERLOVING VAN OEN GRIEKS CHEN KROONPRINS met
prinses Friedcrike zu Braunschweig und Lüneburg. De kroonprins met zijn
.verloofde, links de moeder van prinses Friederiko en rechts de vader,
Hertog Ernst August zu Braunschweig und Lüneburg.
DE HERTOG EN DE HERTOGIN VAN WINDSOR BEZOEKEN DE WERELDTENTOONSTELLING TE PARIJS,
De hertog en de hertogin omstuwd door publiek, bij het verlaten van het
Britsche paviljoen op de tentoonstelling.
Roman van
CHRISTEL BROEHL—DELHAES.
44)
Günther Pasting hokte als een oude man
in een hoek van het van elke versiering
gespeende zaaltje. Hij droeg zijn Zondag-
sqhe pak, dat hij den vorigen avond ter
viering van het Kerstfeest had aangetrok
ken. maar zijn boord was gekreukt en zijn
das zat scheef en hing half uit zijn vest.
Hij keek Georg met een glazigen blik aan.
Zoo, brave broeder, hoe kom je zoo in
dezen tempel der zonde verzeild? vroeg hij.
Een meisje, dat in een anderen hoek
van het vertrek zich kwasi onledig hield
met het wegruimen van een aantal leege
glazen, wierp even een schuwen, mede
lijdenden blik in de richting van het
tweetal.
Günther, kerel, zei Georg, wien bij het
ontwaren van den toestand, waarin zijn
vriend verkeerde een rilling over den rug
liep, zit Je hier?
Hij trok een stoel naderbij en greep
Günther's hand. die half tot een vuist ge
bald maar nochtans volkomen krachteloos
op de tafel rustte.
Waarom ben je niet naar mij toe ge
komen, Günther?
De aangesprokene staarde met een wazi-
gen blik voor zich uit. Zijn geheele lichaam
beefde.
Je schijnt het dus te weten.
Waarvoor zou ik anders hierheen zijn
gekomen?
Natuurlijk.Pasting's mondhoeken
gingen omlaager kwam weer iets van den
ouden spotlust over hem. Natuurlijk,
waarvoor zou een zoo voorbeeldige zoon
van zijn ouders anders hierheen zijn ge
komen?
Georg fronste zijn wenkbrauwen.
Laat dat, zei hij kort. Vertel me al
leen maar, waarom je in je wanhoop niet
hij mij bent gekomen.
Günther lachte, een heesohe, wrange
lach, die Georg door het hart sneed.
Bij jou? In zoo'n deftig huis? Nee,
beste jongen, daar pas ik niet meer. daar
voel ik me niet meer thuis. Als je eenmaal
zoover bent gekomen als ik, als je je fat
soen en je eer en je beschaving en alles
wat een mensch hij zijn geboorte of van
huis uit meekrijgt, te grabbel hebt ge
gooid Laten we er maar niet over pra
ten, Georg. Ga naar huis, ik zal het wel
met mezelf uitvechten
Ja, ja, dat zie ik. Je bent al aardig op
weg om het met jezelf uit te vechten. Wat
is er nu eigenlijk met je aan de hand? Je
hebt toch nooit zoo heel veel van je vader
gehouden? Hij heeft je een stiefmoeder
gegeven en sindsdien liet de huiselijkheid
bij jullie immers alles te wenschen over...
Dat kan je toch niet zoo In den put 'heb
ben gebracht?
Ja zeker, stoof Günther op en de
heeschheid van zijn stem bleek nu nog
duidelijker, ja zeker, dat is het. wat een
wrak van me heeft gemaakt. Maar wat
weet jij daarvan, wat weten jullie allemaal
nóg van mij? Niets, totaal niets! In jullie
oogen was ik niets meer dan een proleet,
een opschepper, een onverschillig eindje
mensch, wien niets meer heilig was. Maar
desondanks heb ik van hem gehouden! Hij
was toch mijn vader. En hij heeft vroeger
ook van mij gehoudenvroegertot
hij zich van me afwendde, omdat de liefde
voor een vrouw hem geheel in beslag nam.
Voor een vrouw..bah, een vrouw, die hem
beloog en bedroog en die zich zelfs niet
schaamde hem dat op den avond voor
Kerstmis voor zijn voeten te gooien, terwijl
hij naar wat huiselijkheid en hartelijkheid
verlangde. Ze wilde zich laten scheiden, nu.
nu ze voldoende van hem geprofiteerd
en hem totaal geruïneerd had. En toen.
ik zag hoe hij zich opwond, hoe angstwek
kend driftig hij zich maakte. Het was ver
schrikkelijk, Georg, hij was vreeselijk om
aan te zien in zijn wanhoop en doffe woe
de. Zijn hart kon het niet verdragen, het
was te voorzien, dat hij dat niet zou kun
nen doorstaan. Hij viel als een blok op den
grond en verroerde zich niet meer. En die
vrouw gilde maar. Ze gilde en krijschte als
een kat, die men uit het raam heeft ge
gooid. Toen ben ik weggerend. Ik weet zelf
niet waarheen, maar ik kon het niet meer
aanzien, ik dacht krankzinnig te zullen
worden
Eerst nu besefte Georg, tot in het diepst
van zijn ziel geroerd door het relaas van
deze dramatische huiselijke scène, dat hij
zijn vriend eigenlijk nooit gekend had. dat
zij allen maar steeds langs dien Günther
Pasting waren heengeloopen, dat ze ge
lachen hadden om zijn grappen, zijn
cynisme en z'n dwaze streken of hem op
hun jongensachtige wijze hadden bewon
derd, maar dat ze nooit een enkele maal
vermoed hadden welk een gewonde ziel zich
achter dat alles verborg.
Je gaat nu natuurlijk direct met mij
mee, beval hij en toen Günther nog aan
stalten maakte zich daartegen te verzetten,
herhaalde Georg zijn bevel met zooveel na
druk, dat Günther het nuttelooze van een
weigering Inzag.
Georg riep het. nog steeds zwijgend rond
hangende meisje naderbij en vroeg:
Wat heeft mijn vriend te betalen? Hij
prees zichzelf gelukkig ditmaal voor zijn
vriend te kunnen opkomen, want zijn va
der had hem als Kerstcadeau een aardig
bedrag gegeven, dat hij naar wensch kon
besteden.
Günther liet nu alles met zich doen. Hij
trok zijn jas aan, die hij merkwaardiger
wijze nog vond en liet willoos toe, dat
Georg hem onder den arm nam. De deur
van het bedompte vertrek viel achter hem
dicht: hij zoog zijn longen vol in de zuivere
winterlucht.
Georg wenkte een taxi. Zij stapten in en
spraken tijdens den rit geen woord met
elkaar. Beiden dachten zij aan een derge-
lijken rit. dien zij eens samen hadden ge
maakt, toen zij tegen Romana te velde
trokken.
Je moeder zal me er uit gooien, zei
Günther plotseling, toen zij voor het groote
tuinhek stonden. Ik heb me immers
allermiserabelst tegenover haai" gedragen.
Je zult je venvonderen over mijn moe
der, stelde Georg hem gerust. Ze zal
waarschijnlijk nog heel wat anders doen..
De ongeloovige blik. waarmee Günther
hem aankeek, had bijna iets ontroerends.
Toen Georg zijn tweede moeder zoo rus
tig en tevreden onder den fraai versierden
Kerstboom zag zitten, voelde hij zich be-
heerscht door een groot en rijk vertrou
wen. Bij zijn binnentreden keek Romana
even op uit het boek, waarin zij zat te
lezen.
Mama, er is iets vreeselijks gebeurd
met mijn vriend Pasting. Ik heb hem mee
hierheen genomen, omdat ik vooruit wel
wist, dat je daar geen bezwaar tegen zou
hebben. Zijn vader is gisteravond plotse
ling overleden, hij heeft een stiefmoeder
en.Ach toe, mama, ga jij eens naar hem
toe en praat eens met hem. Jij kunt dat
het beste. Er lag een onwankelbaar ver
trouwen in zijn woorden. Je hebt er geen
idee van in wat voor een hopeloozen toe
stand hij zich bevindt. Ik weet niet, wat ik
met hem beginnen moet
Romana zag den radeloozen jongen voor
zich en stond onmiddellijk op om met hem
mee te gaan. Op dit oogenblik kwam Tie-
bruck de kamer binnen. Hij zag de beide
bewonen gezichten en vroeg:
Wat is er aan de hand? Is er iets ge
beurd?
Georg bracht zijn vader met een paar
woorden van. een en ander op de hoogte.
Tiebruck fronste zijn voorhoofd.
Ik vind het natuur'ijk goed, dat je
vriend voorloopig hier bluft, maar mama
zal tegenover hem toch een zekere reserve
In acht moeten nemen, want als ik me niet
vergis, is die Pasting degene, die er het
meest toe heeft bijgedragen dat 't, mama
bij haar entrée in dit huis zoo moeilijk is
gemaakt.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
