Inpoldering N.O.-polder- De hertog en hertogin Windsor te Parijs 78sfe Jaargang Tweede Blad LEIDSCH DAGB1AD FEUILLETON Kameraad Moeder DE HOOGSTE LEGEH Al TOItlTElTEN - bezichtigden op Schip- hol de T. het nieuwste product van Fokker, den modernsten luchtkruiser en bommenwerper. V.l.n.r. de generaals Raaymakers, Reinders en Roldanus. FKANSCHE FILMSTERREN NAAR HOLLYWOOD. Danielle Darrieux en Fernand Gravey bij hun vertrek uit Parijs naar Hollywood.. DE INPOLDERING VAN DEN N.O.-POLDER. - De eerste dijk van Lemmer naar Urk is reeds over een lengte van 3i k-m. in aanleg. Met groote zuiginstallaties wordt het zand opgespoten om den dijk op te hoogen DOOR DE LEERLINGEN - van de openluchtschool voor net gezonde kind te Amsterdam, wordt hard gewerkt aan de baby- uitzetten, welke in verband met de a.s. blijde gebeurtenis in het Prinselijke gezin, uitgereikt worden aan behoeftige gezinnen Het breien van de kinderkleertjes. NA DE TANDEM? de fiets voor vier personein, een Fransch fabrikaat. DE HERTOG EN DE HERTOGIN VAN WINDSOR - bij aankomst aan het Gare de l'Est te Parijs, komende van Boedapest. HET GROOTE DÉFILÉ VAN DE PARTIJFORMATIES VOOR MUSSOLINI EN HITLER op den Köni^lichen Platz te München. Roman van CHRISTEL BROEHLDELHAES. 40) De beide musiceerende menschen had den haar niet bemerkt. Boven de muziek voor de instrumenten brandde licht; ove rigens was de geheele kamer in duisternis gehuld. Romana zat voor haar harp en greep met haar bezielende handen de ac- coorden. Alk stond iets voorover gebogen met zijn viool onder den kin. Hij stond dicht bij Romana. Zij speelden gezamenlijk een gedragen melodie, die Camilla niet kende; zij was trouwens niet hjjster muzi kaal. Slechts Alk vermocht Haar in ver voering te brengen. Onder zijn handen en onder de beroering van zijn strijkstok werd elke streek een betooverende melodie voor Camilla's hart. Terwijl zij de beide spe lende menschen nog geheel zonder eenig vooroordeel gadesloeg, bemerkte zij echter plotseling zijn blik. Alk's blik, die op Ro mana rustteEn daar was zij weer, die plots ontwakende jalouzie bij Camilla, die zich reeds eerder had geopenbaard, toen haar vader zich tot Romana aangetrokken toonde, maar nu nog versterkt, omdat het ditmaal om Alk ging. Camilla's oogen brandden; zij kneep ze dicht tot een smalle spleet. Zoo zette zij kritisch en minutieus, maar innerlijk bevend van opwinding, haar observatie voort. Het was zooals zij dacht: Alk's blik rustte op de waarschijnlijk niets vermoedende Romana met een uit drukking aan welker ware beteekenis niet kon werden getwijfeld. Nu. nu het stuk ten einde was, wendde Romana zich met opge heven hcofd tct Alk en haar oogen straal den. Prachtig, heerlijk, zeiden deze oogen en zij bracht het ook onder woorden. Alk boog zich voorover, nam Romana's hand van de snaren van de harp en druiste er zijn lippen cp. Camilla zag, ja, ze zag het duidelijk, hce Romana h^ar hand bijna onwillig terugtrok. Haar geheele houding had iets afwijzends. Camilla verried zich door een of andere ondoordachte beweging. Alk schrok op .maar Romana ontdekte haar stiefdochter onmiddellijk. Kom eens hier, kind. Heb je zoo stil zitten luisteren? Ja, ik heb zitten luisterenen zit ten kijken, antwoordde Camilla. We wachten op vader, vervolgde Ro mana, zonder op deze laatste opmerking in te gaan. Het duurde wat lang en daarom zijn we uit tijdverdrijf maar wat gaan musiceeren. Camilla antwoordde niet. Zij keek slechts naar Alk en staarde hem aan met de onbewust dreigende oogen van een door jalouzie bezeten vrouw. Alk bemerkte on middellijk het gevaar, dat hier voor hem dreigde. Als hij dit onbeheerschte, harts tochtelijke schepseltje tot zijn vijandin maakte, kon het lastig voor hem worden. Want deze jongedame zou er niet tegen op zien Tiebruck er van in kennis te stellen, dat hij Romana het hof maakte en al zou Tiebuck dan misschien geen waarde hech ten aan dergelijke dwaze praatjes van zijn nauwelijks volwassen dochter, der ver standhouding zou het stellig niet ten goede komen. Zooals de zaken nu stonden, zag het er naar uit, dat hij terwille van zijn succes en zijn onbeperkte heerschappij in de kliniek Camilla op den koop toe zou moeten nemen. Hoe dat zou eindigen, ver mocht hij op dit oogenblik zelf nog niet te overzien, maar bij al zijn gemis aan eenigc sympathie voor het malle kind, mocht hij toch niet uit het oog verliezen, dat zij hom belangrijke diensten zou kunnen bewijzen. Een huwelijk met de dochter van dep be roemden medicus zou hem tenslotte op dc hoogste sport van den ladder brengen. Den boozen blik uit haar onbeheerschte meisjesoogen ten spijt, lachte bij haar vriendelijk toe. Ik heb een dringend verzoek aan u, juffrouw Camilla, begon hij. Uw broer heeft me reeds beloofd van de partij te zullen zijn. Het zou me werkelijk buiten gewoon genoegen doen, als ook u er in zoudt toestemmen: we zijn van plan een kitocht te gaan maken in de Thüringer- bergen. Zij vergat een echt kind nog dat ze boos op hem was en dat zij hem voor zijn vereering van Romana, welke hij zoo juist nog zoo duidelijk had getoond, had willen straffen. Mag ik ook mee? Fijn! Ik vind het in één woord heerlijk! Onwillekeurig gleed haar blik over Ro mana's gezicht en daarop las ze een haar onverklaarbare ontsteltenis en een grooten tegenzin. Natuurlijk ga ik mee. Ik denk, dat paps er ook wel geen bezwaar tegen zal hebben Het ontging Alk niet, dat deze laatste woerden van Camilla slechts ten doel had den haai- triomf over Romana te toonen. maar dat gunde hij dit kind toch niet. Daarom zei hij: Uw mama. een ervarep beoefenaarster van de skisport, naar men mij verteld heeft, ontbreekt natuurlijk evenmin op het appel! Wat, ging mama ook mee? Alk zou dus ook mama voortdurend voor ocgen hebben, zoodat er weinig kans bestond, dat ze ooit eens met hem alleen zou zijn. Die jonge kerels liepen allen achter mama aan; eerst Westphal en nu ook Alk. Natuurlijk, naast een Romana Farhoff was men het leelijki jonge eendje naast den trotsohen zwaan. Eigenlijk ben ik maar heel zwak op de ski's, bond Camilla plotseling in. mis schien bezorg ik het gezelschap maar last. Haar oogen fonkelden. Dan is het, dunkt me, maar beter, dat ik thuis blijf. Nee tobh, juffrouw Camilla. .1 Alk's stem klonk warm en melancholiek. Be derft u nu toch de pret niet Hoe zou ik door thuis te blijven nu de pret kunnen bederven? zei Camilla onge- loovig. maar innerlijk verheugd. Alk lachte, hij lachte Camilla open lijk toe. Ik geloof, dokter, onderbrak Romana het spelletje. dat we v.aar de eetkamer moeten. Mijn man is thuisgekomen. En zij ging den beiden achterblijvenden voor. Camilla beefde van woede. Natuurlijk wilde mama elke toenadering van Alk trachten te voorkomenMaar plotseling voelde zij zich bij haar har.d gegrepen en dicht bij haar oor klonk het gejaagd fluis terend Ik reken er stellig op, dat u mee gaat Daarna, alsof geen heimelijk woord tus- schen hen was' gewisseld, volgden zij Ro mana naar de eetkamer. Koning Winter begunstigde den voorge nomen skitocht met stralend weer. Er was de laatste dagen veel sneeuw gevallen, maar nu straalde de zon in een wolken- loozen hemel. Tot de hoogte van den Kar- stenburg maakte het kleine gezelschap ge bruik van de door sneeuwkettingen be veiligde autobus en vandaar ging dan de genoegelijke tocht tusscher de wit besto ven dennen en sparren door naar het berg- .e. landschap. Het bleek al spoedig, dat Ca milla inderdaad een zwakke beginnelinge op de ski's was, maar Alk ontfermde zich over haar met waarlijk ridderlijke toewij ding. Georg behoorde tot de meer ge vorderden en Alk toonde zich zoo thuis op de latten, als men van iemand van zijn tengere gestalte zeker niet zou hebben verwacht. Romana beheerschte de edele skisport volkomen. Daar zij in de winter maanden, behalve haar muziekavonden en een enkel bezoek aan den schouwburg, zelden een andere afleiding had gezocht dan de sport, had zij hierin goede vorde ringen gemaakt. Dit jaar was het voor het eerst, dat zij de ski's onderbond en toen zij het open bergland voor zich had met de dik besneeuwde heuvels en dalen, voelde zij zich onmiddellijk in haar element. Haar lichaam had behoefte aan wat spor tieve ontspanning. Reeds al te lang had ze dezen winter thuis gehokt en zich met paedagogisohe en huishoudelijke vraag stukken bezig gehouden. Daar lag het witte landschap open en ongerept voor haar. Ze behoefde het slechts te veroveren. Met een paar fiksche stokstooten kwam ze op gang. Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1937 | | pagina 5