Mussolini's aankomst in München - Felle brand te Rotterdam
78sie Jaargang
Tweede Blad
LEIDSCH DAGBIAD
FEUILLETON
Kameraad Moeder
BALLONOPSTIJGING OP HET MALIEVELD IN DEN
HAAG als propaganda voor de Meer Werk-Actie aldaar.
De ballon bemand met den Nederlandschen ballonvaarder
Boesman en zijn instructeur, den Belg Vogelaar, stijgt op.
DE K.L.M. BREIDT HAAR „SERVICE" WEER UIT.
Op de lijnen van de K.L.M. zullen weer een aantal ste
wards in dienst gesteld worden. De staf, die voor den
inwendigen mensch zal zorgen.
WEDSTRIJDEN ACHTER MOTOREN OP DE RIJSWIJKSCHE WIELERBAAN,
Van Rijn (achter Ceurremans) onderneemt een aanval
op v. d. Wildt (achter Boot).
NABIJ MEPPEL is een vrachtauto uit Apeldoorn door
onbekende oorzaak in een sloot gereden. Van de acht per
sonen die achter in de auto zaten, werden er twee gewond.
De auto in zonderlinge positie.
EEN FELLE BRAND WOEDDE IN HET HARTJE VAN ROTTERDAM in de Lange
Pannekoekêtraat. Twee winkelpanden werden voor een groot gedeelte in de asch gelegd.
Negen kinderen werden met de grootste moeite gered.
DE AANKOMST VAN MUSSOLINI IN MÜNCHEN. Mussolini en Hitier bij het inspec-
teeren van de eere-wacht, die aan het station
te Münohen stond opgesteld.
DE VOETBALWEDSTRIJD ENSCHEDE—GO AHEAD.
Spannend moment voor het Go Ahead-doel.
Leo Halle in actie.
Roman van
CHRISTEL BROEHL—DELHAES.
39)
Hij schudde zijn diep gebogen hoofd.
Neen, ik heb met.Erwin Westphal
gesproken.
Met Erwin Westphal? herhaalde zij,
nog steeds niet begrijpend. Wat wilde je
dan bij hem?
Ik heb.we dachtenCamilla en
ik.dat je op Erwin verliefd was vóór je
met vader trouwde!
Plotseling begreep Romana alles. De ge
sprekken aan tafel, de vragende, loerende
blikken der kinderen, hun eigenaardige,
afwijzende houding.
Waar jullie je al niet mee bezig hou
denzei ze berispend, maar innerlijk ten
zeerste verwonderd. Wat voor onzin heb
je Erwin Westphal nu allemaal verteld? En
hoe kom je er eigenlijk bij een dergelijke
dwaasheid zoo maar voetstoots aan te
nemen?
George deed haar daarop een vrij ver
ward verhaal van een promotiedag. een ge
weldige bouauet. roode rozen, een autorit
en van Lala Esch. die bijna overreden was.
Het duurde eenigen tijd voordat alles ge
heel tot Romana was doorgedrongen.
Georg besloot zijn omstandig verhaal met
een hartstochtelijke zelfbeschuldiging. Hij
smeekte Romana om vergiffenis en meende
zich steeds meer te moeten vernederen om
haar schadeloos te stellen voor het on
recht, dat hij haar had aangedaan. Ten
slotte vond Romana het echter genoeg. Ze
legde haar hand op zijn arm en zei slechts:
Arme jongen!
Dat maakte Georg volkomen rustig. Hij
nam haar hand in de zijne en daarmee
waren alle droeve gedachten plotseling
verdwenen. Nooit meer zou er voortaan nog
iets tusschen hem en' zijn moeder kunnen
komen. Zijn moederJa. hij zou haar
voortaan moeder noemen, zooals hij ook de
eerste vrouw van zijn vader had genoemd,
van wie hij zoo onnoemelijk veel had ge
houden. Romana verdiende het!
Romana begreep, dat het 't moeilijkst
zou zijn Camilla's tegenstand voor goed te
overwinnen. Meer dan eens sloeg zij het,
nu bijna zeventienjarige meisje heimelijk
gade en zij betreurde het, op het overigens
niet onaardige gezichtje een afspiegeling te
zien van hartstochten, die het ontsierden.
De lastigste eigenschappen leken haar
Camilla's jalouzie en afgunst te zijn, haar
neiging om in alle menschen slechts het
leelijkste en het slechtste te zien. Romana
piekerde er vaak over hoe zij deze jonge-
meisjesziel van haar boosaardige en
egoïstische elementen zou kunnen bevrijden
en het was tenslotte Camilla zelf. die haar
op een idee bracht. Op zekeren dag begon
zij over het plan van haar vriendinnen om
aan het einde van het laatste studiejaar
nog eenigen tijd naar het meisjeskamp te
gaan, dat ten doel had jonge meisjes voor
de haar later wachtende taak als huis
vrouw voor te bereiden en Oamilla liet
daarbij duidelijk doorschemeren, dat zij er
niets voor voelde daaraan mee te doen. Ro
mana zei geen woord, maar ze nam zich
ernstig voor alles in het werk te stel
len om ook CamiUa daaraan te laten deel
nemen. De kameraadschappelijke verhou
ding onder de meisjes in een dergelijk
kamp, waar allen onder de eenvoudigste
omstandigheden bijeen waren en waar geen
rekening werd gehouden met de afkomst
en de maatschappelijke positie van de
ouders, leek haar voor een moeilijk karak
ter als dat van Camilla zeer heilzaam.
Voorloopig echter wachtte zij er zich wel
voor haar inzichten onder woorden te bren
gen, want Camilla had nog pas kort gele
den een nederlaag moeten slikken, zij het
dan geheel buiten Romana's schuld en al
lerminst overeenkomstig haar wensch.
Zij was juist de kamer binnengekomen,
toen Georg zijn zuster de heftigste verwij
ten maakte in verband met de geschiedenis
met Erwin Westphal en hij liet zich daarbij
vooral zeer ongunstig uit over Lala Esch,
die hij „een kletstante" en „een valsehe
slang" noemde. Camilla nam het natuur
lijk hartstochtelijk voor haar vriendin op,
waarbij Georg zich dusdanig opwond, dat
hij verlangde, dat Lala Esch niet meer in
huis zou komen. Op dat oogenblik achtte
Romana het tijd tusschenbeiden te komen
en rustig gaf ze als haar meening te ken
nen, dat Camilla's vriendin ook voortaan
hartelijk welkom zou zijn.
Maar Lala Esch heeft je toch op een
verschrikkelijke manier beleedigd. stoof
Georg op.
Romana glimlachte fijntjes.
M'n beste jongen, zóó klein moet een
mensch niet zijn. Lala Esch zal wel spoedig
genoeg inzien, dat ze zich vergist heeft.
Je bent toch een patente kerel, moe
der, zei Georg met oprechte bewondering.
En Camilla keek haar met groote, ver
baasde oogen aan. Ware zielenadel scheen
ze nooit te begrijpen.
Tiebruck was den laatsten tijd gewoon
lijk opgewonden en verstrooid tegelijk, als
hij thuis kwam. Slechts Romana vermocht
hem in zoo'n geval weer tot rust te bren
gen. Af en toe schertste hij dan wel eens:
Je hebt je niet bepaald een gezelligen
man uitgezocht, kind. Een moeilijke huis
houding, zorg eischende kinderenje
had het beter kunnen treffen.
Gewoonlijk ging ze ook met een schertsend
woord op een dergelijke opmerking in. Voor
zichzelf was het haar voldoende, dat ze
zijn kameraad mocht zijn. Persoonlijke
kwesties werden zelden aangeroerd. Tie
bruck sprak meestal over Alk en diens
serum. Zijn aanvankelijke geestdrift scheen
omgeslagen te zijn in een soort twijfel,
welken hij niet vermocht te verbergen en
die hem in werkelijkheid geen rust liet.
Laat die zaak toch loopen, meende
Romana hem te moeten adviseeren. Ik
zie, dat je niet absoluut overtuigd bent en
je mag niet tegen je gevoel handelen.
Daarin heb je gelijk, Romana. onge
twijfeld. Maar de zaak is van te groot be
lang om er zoo maar afstand van te doen.
Bedenk toch eens. welk een zegen een der
gelijk serum zou zijn voor de geplaagde
menschheid, die nu haar kinderen voort
durend door deze hardnekkige ziekte be
dreigd ziet. Het is geniaal, Romana, zooals
Alk dat werk begonnen is, maar op het
oogenblik ligt het helaas stil. Er ont
breekt ons nog Iets. Alk beweert weliswaar,
dat het genoeg is, maar ik houd vol, dat
er nog iets ontbreekt.
Je moet doen. Gerold, wat je zelf
denkt dat goed is, zei Romana zacht, want
liet was haar niet mogelijk hem te advi
seeren of te helpen. Ik stel volkomen
vertrouwen in je kennis en je jarenlange
ervaring.
Dat is een goed woord, Romana, ik
dank je. Ik weet, dat je mij bij zult staan
in alles, wat ik onderneem.
Op een triestigen winteravond kwam Ca
milla tegen etenstijd van een bezoek bij
Lala Esch thuis. Reeds in de hall drong
muziek tot haar door.
Wie is er op bezoek? vroeg zij het
dienstmeisje.
Dokter Alk, antwoordde het meisje.
Camilla kreeg een ldeur als vuur. Zooals
gewoonlijk, wanneer Alk's naam maar
genoemd werd. begon haar hart sneller te
kloppen en voelde zij zich ten prooi aan een
onzinnige opwinding. Zachtjes opende ze
de deur van den muzieksalon om daarna
op haar teenen naar binnen te sluipen. Ze
hoopte een poosje stil te kunnen luisteren
en Heinz Alk ongezien te kunnen obser-
veeren. Ze kon zich niet voorstellen, dat ze
ooit van zijn aanblik genoeg zou kunnen
krijgen. Geruischloos gleed ze op een stoel.
Naur uk verboden). (Wordt vervolgd).
