Fransche matrozen in de Rotterdamsche Diergaarde - Infanterie-oefeningen LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad 78sfe Jaargang IFEUILLETON m Kameraad Moeder I 8) Roman van CHRISTEL BROEHLDELHAES M pienzelfden avond stond Camilla in de van een boom voor de poort van Ie kliniek en wachtte op haar vader. Haar I Eeduld werd wel op de proef gesteld, maar "at wist je vooruit, want het was zeer ver- billend wanneer Tiebruck zijn dagtaak «eindigde. Ditmaal werd het negen uur, f|r? üroote deur ging open, maar Tiebruck wam niet alleen naar buiten. Hij liet een ?a®e voorgaan. Het gelaat van deze dame jB™® Camilla door den grooten afstand, haar van het tweetal scheidde, niet "erkennen, maar zij zag, dat zij een goed, 'I8root en slank figuur had en niet meer heel jong was. Camilla stond aan den genageld en ze dacht er nu niet aan haar vader toe te gaan en hem te be- 17°tten' zooals zii zich hsid voorgenomen. Saad toen ook niet kunnen droomen, dat I met een dame de kliniek zou verlaten. 1H «n Plotselinge ingeving volgend, deed ze hl haar radeloosheid iets, wat ze onder I ïï?a'e omstandigheden zeker zelf zou I Sn veroordeeldzij volgde het tweetal ten afstand van ongeveer honderd me- Haar brandende blik onafgebroken op paar voor zich gericht houdend, ont ijl haar de schoonheid van den lente- ep de bekoring van de stille straat met haar bloeiende rose Meidoorn. Maar boe scherp zij ook toekeek, behalve het feit, dat haar vader daar met een onbe kende dame wandelde, was er aan het tweetal niets verontrustends te ontdekken. De beide meoischen schreden rustig naast elkaar voort zonder een spoor van eenige opvallende vertrouwelijkheid. Toen ze on geveer twintig minuten hadden geloopen, hield Tiebruck een taxi aan, welke hen leeg tegemoet reed, de wagen keerde en een oogenbük later was hij met zijn nieuwe vrachtje uit het gezicht verdwenen. Ca milla stond midden op straat en staarde de auto na, zoolang zij haar zien kon. Alles in haar was in opstand. Bijna huilend van opwinding rende zij naar huis, waar ze Georg op zijn kamer vond. Haar blauwe alpine muts zat scheef op het verwarde, blonde haar; het gewoonlijk wat bleeke gezichtje gloeide. Ik heb Paps gezien, riep ze hem schier buiten adem toe, met een dame. Ze zijn in een taxi weggereden! Georg trachte zich een houding te geven maar ook zijn gezicht veranderde; het werd doodsbleek. Ze hokten plotseling bij een, de kinderen, broer en zuster, die ge woonlijk ruzie maakten, maar nu een waren in hun bloed, een in hun woede, baat en verzet. Ze verdedigden zich tegen het dreigende, dat nog komen moest en voorloopig nog slechts vermoed werd. Wij moeten met vader praten, zei nu Georg, die dit voorstel vroeger van de hand had gewezen. Hij zal ons immers de waarheid toch niet vertellen, meende Camilla met een blik vol haat. Georg dacht aan dien nacht, toen hij heimelijk het huis had verlaten en waarin zijn vader met hem had gesproken als met een kameraad. Neen, vader zou hem stellig antwoord geven op zijn vraag en zich niet blind toorien voor de moeilijkheden van zijn kinderen. Stel je voor, snikte Camilla, die zich reeds een volledig tragisch beeld had ge vormd van hetgeen hun te wachten stond, stel je voor, dat Alf een stiefmoeder kreegHij is zoo wild en zoo uitgela ten. Ze zou hem vast den heelen dag slaan, als hij zich niet rustig gedroeg. Denk je, dat ik dat zou kunnen aanzien, dat Alf mishandeld werdmoeder's kind Wij zijn ook moeder's, kinderenGeorg zei het op een toon, die flink en energiek moest lijken, maar in zijn binnenste was iets, dat hem razend pijn deed. Hij voelde zijn moeder ontwijd en onteerd door deze handelwijze van zijn vader. Als hij het doet, spring ik in 't water! troefde Camilla, wie het hart dreigde te breken. Ik laat me geen stiefmoeder opdrin gen. Paps moest zich schamen ons zooiets aan te doen! Maar nu keerde Georg zich weer tegen zijn zuster. Ik laat vader niet beleedigen, ondanks ailes. Het is een fijne vent, onze vader! Wie weet, hoe hij er toe gekomen is. Je hebt vroeger toch zelf al eens gezegd, dat hij een goede partij zou zijn voor een on bemiddelde vrouw? Ja, maar om alleen voor een andere vrouw te zorgen, daarvoor is Paps te goed. Misschien houdt ze heelemaal niet van hem en orobeert ze hem alleen maar te vangen. Als hij haar dan trouwt, kan ze doen, wat ze wil! Jij hebt toQb laatst ver teld, dat meneer Pasting zich heelemaal niet meer om Günther bekommert, sinds hij zoo verliefd is op zijn tweede vrouw. Ze zwegen nu beiden, elk voor zich op gaand in zijn eigen duistere gedachten en plannen. Alf kwam de kamer binnen. Camilla vloog op hem toe en drukte hem zoo hartstochte lijk tegen zich aan, dat het ventje er krib big van werd. Knijp toch niet zoo, Milla, Dat kan ik niet hebbenHelp me liever aan m'n huiswerk! mopperde de zevenjarige. En Camilla, die hem anders in zoo'n geval norsch wegstuurde, liet zich er ditmaal toe verleiden dit verzoek in te willigen. Arme jongen, zei ze, met een teeder ge baar Alf's wilde haardos streelend. Maar Alf verzette zich opnieuw en bromde: Waarom? Mij gaat het toch zeker best! Dat begrijp je nog niet, zei Milla, op dien kleineerenden toon, dien Alf niet kon uitstaan. Maar in ieder geval maakte Milla zijn huiswerk. En daar moest je wat voor over hebben. Als we er eens met juffrouw Osten- roth over spraken, opperde Georg plotse ling, toen Camilla het reeds had opgege ven nog iets van hem te zullen hooren. „Ach wat, die goeie ziel! Die zou haar handen in elkaar slaan van ontzetting. Of zij windt zich zoo geweldig op, dat er geen fatsoenlijk woord met haar te praten is óf ze zegt „hoe komen jullie aan zulke ideeën!" en geeft ons nog een standje op den koop toe. Maar zij is toch tenslotte de eenige, met wie wij erover kunnen praten Vit1, ik weet niet. Zij hadden beiden een slechten nacht, de oudste kinderen Tiebruck, maar zij wilden het voor elkaar niet weten. Tiebruck zelf verscheen niet aan het ontbijt; de kliniek had hem reeds vroeg opgeëischt voor „een ernstig geval". De kinderen voelden zich bijna opgelucht; ze zouden niet geweten hebben hoe zij zich moesten houden. Praat jij nu vanavond met vader? vorschte Camilla voorzichtig. In ieder geval! antwoordde Georg. Hij trok zijn gezicht In een zakelijke plooi en trachtte een mannelijken indruk te ma ken, maar zijn onervaren jongenshart brandde in tranen. De beide laatste lesuren op dezen ochtend waren aan de lichamelijke opvoeding ge wijd. De gymnastiekleeraar keek Georg opmerkzaam aan. Scheelt er wat aan, Tiebruck? Zware hoofdpijn, meneer. Nogmaals een onderzoekende blik. Daar op zeide de onderwijzer: Ga voorloopig Pasting daar op die bank maar wat gezel schap houden. Pasting deed zelden mee bij de gym nastiek. Het was reeds tweemaal voorge komen. dat hij tijdens de oefeningen het oewustzijn verloor, eens aan het rek en een anderen keer aan de ringen. Met een ge weldigen zwaai kwam Georg naast Pasting op de bank terecht. Deze klapte het boek dicht, waarin hij had zitten lezen en wierp Georg een spottend-gesloten blik toe. Wat is er met jou aan de hand? Sinds ■\anneer hou jij me gezelschap? Georg staarde Günther Pasting aan; hij kreeg plotseling een idee. (tfwuk verboden), IWordt vervolgd). 1)E MATROZEN VAN DE ERANSCIIE TORl'ED0ROUTEN die momenteel in de Rotterdamsche haven liggen, hebben een bezoek gebracht aan de Rotterdamsche Diergaarde. Een groep Jantjes zocht toenadering met den rhinoceros. NIEUW STATIONSGEBOUW OP HET VLIEGVELD LE BOURGET. Het nieuwe gebouw met de terrassen en den toren van den stal ionscommandant. CH1NEESCHE VLUCHTELINGEN VERLATEN NANKING bij het bombardement van Nanking door de Japanners. Met allerlei soorten van vervoer middelen verlaten de inwoners de stad. DE A-S. FEESTEN IN DEN DEEMSTER. Het begin van den propaganda-tocht door Noord-Holland, het vertrek van den boerenwagen uit de 16e eeuw bemand met jongelui, gekleed in het costuum van dien tijd, van de boerde ..Deutsches Hof" in den Beemster af. DE POGINGEN VAN SIR MALCOLM CAMPBELL om het wereldrecord te verbeteren. De raceboot „Bluebird" op de Langensee. HET Ie EN 9o REGIMENT INFANTERIE UIT ASSEN - hielden bij Rolde groote oefeningen tegen het 12e regiment uit Groningen. Een infanterist gecamoufleerd met hei.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1937 | | pagina 5