e Jamboree is gesloten
bodschap van den chief
Het laatste kampvuur.
LEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag 10 Augustus 1937
Derde Blad No. 23734
De linnen stad
verdwijnt
Isle Jaargang
Goede wil en vriendschap ter bevordering
van den vrede
Is U verbrand in de zon?
Bijgewoond door Prinses Juliana en Prins Bernhard
LUCHTVAART
Voor rechtszaken en contracten:
RECHTZAKEN
WEDEROM wapperden langs de ruime arena de vlaggen, wederom
schetterden de trompetten en rommelden de trommels hun rhythmische
blijheid over het zonnige grasveld, terwijl een koele wind de warme
zon tot een genot maakte. De Schotsche bagpipes joedelden, muziekkorpsen
trokken voorbij, stoet na stoet rukte op en stelde zich in verband op het
groote opmarschterrein achter de arena het laatste deiilé van deze
Wereldjamboree zou beginnen.
In het kamp waren de jongens des morgens al begonnen met afscheid
nemen. Zingende trokken vroolijke groepjes rond om nog een laatste bezoek
te brengen aan de vele vrienden, die zij in den loop van de week hebben
leeren kennen en waardeeren.
Hier en daar werd reeds een tent onder gejuich, maar tegelijkertijd met
een zekeren weemoed opgebroken. Het was zoo goed als voorbij. Laat ons
hopen, dat de boys veel goeds en schoons van ons kleine vaderland, dat
zijn best gedaan heeft hen zoo hartelijk mogelijk te ontvangen, zullen
kunnen vertellen.
I Tegen halfdrle gistermiddag begonnen
arena-tribunes vol te loopen. Op de
(eretribune hadden de chief scout, Lord
jaden Powell, en generaal Behrens, bene-
Bens eenige andere autoriteiten plaats ge-
Icmen. Van den grooten mast wapperde
loven de vlaggen der andere naties uit, de
Ktderlandsche driekleur. Toen begon de
fcuzici: en trokken de contingenten de
pena binnen. Voorop de kampleider en
j sub-kamplelder. Hierna in omgekeerde
liphabetische volgorde de padvlnderscon-
iiiigenten: de blauwe Zweden, de IJslan-
[ers, de Venezolanen enzoovoort. Staande
unschouwde de chief scout zijn na al
eze vermoeiende dagen nog steeds voor
ttrekkende jongens, voor iedere natlo-
|ale vlag het padvinderssaluut brengende,
taalgebroken rukten de duizenden scouts
lp, marcheerden de arena rond, tot zij aan
(en ingang de volgende groepen ontmoet-
en sloten dan aan de binnenzijde aan,
dat steeds kleuriger beweeg van vlaggen
uigs de tribunes ging een machtig
Ichouwspel. In het midden van het terrein
fond de „raadsrots" opgesteld, omringd
:or een cordon voortrekkers.
Steeds meer vulde zich de groote arena,
het werd een golvende massa. Toen de
iderlandsche groep met zijn achtduizend
Jan voorbij getrokken was, leek, het of er
f .ts meer bij kon en toch moesten er nog
Helen komen. Voortdurend compacter
frerd de menigte op het middenterrein,
ar steeds opnieuw werd er plaats ge-
pden voor de duizenden, die nog voorbij
ischeerden. Ditmaal waren het de Fran-
dte de aardige gedachte hadden,
fatend met allerlei kleurige doeken den
dief luide toe te juichen, terwijl de Pool-
be vliegers tn de formatie van een vlieg-
liig voorbijtrokken. Bij het Amerikaansche
bntingent hadden de Indianen thans ook
|t er veel bewondering. Het Engelsche con-
agent. dat door luide kreten zijn aan-
nkelijkhetd voor den chief uitte, trok
|(armd voorbij de eeretribune, als een
tabooi van de verbroedering In de
fc hterste gelederen marcheerde de Lord
K-hop van Jarrow mede. Inmiddels had-
|c;n de padvinders op het middenterrein
Fich met het front naar de eeretribune op-
kï'teld. waarachter de laatst defileerenden
pch aansloten.
Toen was het groote moment aangebro-
pn, waarop de chief scout zijn jongens zou
preken. Een pad naar de raadsrots was
fpengehouden', en tot aan de eeretribune
pas een eerehaag van scouts opgesteld. De
pief liet toen de duizenden padvinders op
K'ta grond plaats nemen, en schreed onder
Beide toejuichingen naar de raadsrots. ge-
poigd door een staf van officials.
Op de raadsrots aangekomen, plaatste
ford Baden Powell zich voor de micro-
Poon, maar kon geruimen tijd niet aan het
koord komen, doordat vliegtuigen, waar-
trede de zgn. handdicapped scouts een
fondvlucht maakten, laag over de arena
piogen en het geronk der motoren alles
Herstemde. Toen de stilte eindelijk inge
treden was, begon Lord Baden Powell zijn
pede. Hij sprak als volgt:
Rede van den Chief Scout.
..Padvinders, gij zijt hier na lange
marschen bijeen gekomen. Gij moet
vermoeid zijn, na al deze dagen van
rondtrekken door het kamp. Ik zal
daarom kort zijn en alleen zeggen, dat
wij thans gekomen zijn aan het einde
van de Jamboree, die slechts Zondag
schijnt te zijn begonnen. Gedurende de
korte dagen van deze Wereldjamboree,
hebben tot mijn vreugde, alle padvin
ders het grootste deel van hun tijd
besteed aan het sluiten van vriend
schap. Dat is ook het doel der pad
vinders: zooveel mogelijk vriendschap
w andere landen te sluiten. De dagbla
den hebben geschreven over een kin
derkruistocht. Dit is een zeer juiste
beschrijving, omdat jullie werkzaam
rijt voor een groote zaak, de kruis
tocht voor den vrede. Vroeger trokken
de kruisridders op om de Saracenen te
bestrijden en de Heilige Stad Jeruzalem
te veroveren. Zij slaagden daarin niet.
De kinderen waren daarover zoo ont
daan en ontevreden, dat zij zeiden: wi]
willen zelf uittrekken voor een groote
saak en het Heilige Land veroveren,
wk hun kruistocht is mislukt, want
hfj was slecht georganiseerd en de
kinderen hadden geen middelen van
vervoer en geen voedsel voor den tocht.
Ook jullie komen uit alle deelen van
de wereld bijeen, om vriendschap te
?'ulten, een taak even groot als van
jcderen anderen kruistocht Probeer
daarom zooveel mogelijk vrienden te
■haken in andere landen. Over enkele
laren zijn jullie volwassen en mannen
jullie land, dan zullen de moeilijk
heden komen, dan zullen zich conflic
ten voordoen, dan zal wellicht weer
gesproken worden over oorlog en vrede.
Maar als je veel vrienden hebt in an
dere landen, wil je geen oorlog met hen
voeren. Dan weet Je, dat er een betere
weg is tot oplossing van de conflicten:
onderling overleg en vriendschappe
lijke regeling.
Toen de groote kruisvaarders uit
trokken hadden zij op hun schepen bij
zich een Jacobsstaf, die thans de totem
is van deze Jamboree. Het is een
Instrument om den weg te kunnen
vinden. Laat deze totem voor ons een
gids zijn om ons de richting te bepalen
naar den vrede. Onze totem is veel
omvattend. Zij draagt een kruis en kan
dus een gids zijn voor alle Christenen,
maar hij draagt nog veel meer en kan
dan ook alle landen en klassen om
vatten. Daarom is het een goede totem
voor de padvinders. Ook de tien pun
ten van de padvinderswet zijn daarin
opgenomen.
Laat ons thans onze campagne voor
den vrede voortzetten. Ik zal nu aan
den leider van ieder contingent een
kleine copie uitreiken van den Jacobs
staf, om mee te nemen als een sym
bool, dat herinneren kan aan ons
doel: goede wil en vriendschap als
voornaamste middelen om vrede te be
vorderen en in stand te houden".
Na deze rede, die in aandachtige stilte
door de padvinders werd aangehoord,
reikte de chief scout de Jacobstaven uit
en richtte toen voor de tweede maal, zeer
ontroerd het woord tot de jongens:
De tijd is nu voor mij gekomen om vaar
wel te zeggen! Ik hoop. dat jullie een ge
lukkig leven zullen leiden.
Jullie weet, dat ik in mijn een-en-tach-
tigste jaar ben en het einde van mijn leyen
nader. De meesten van jullie staan aan 't
begin en ik wensch, dat jullie leven geluk
kig en vol succes zal zijn. Je kunt dit be
reiken door je best te doen de padvinders-
wet uit te dragen, je leven lang, wat ook
je lunctie moge zijn en waar je ook bent.
Ik wensch, dat Jullie allen den J&cobstaf
van de Jamboree op je uniform zult hou
den. Ik hoop, dat je zult trachten er aan
te blijven denken, wat de beteekenis is van
dezen staf. Door deze beteekenis in acht te
blijven nemen, zul je geholpen worden bij
je streven God's Rijk van den vrede en
den goeden wil te vestigen.
Deze totem zal je altijd de padvinders-
wet in herinnering houden en den prach-
tigen tijd, dien wij in Nederland hebben ge
had. Hij zal Je helpen uitgerust te zijn voor
de padvinderswet gedurende heel je leven
en steeds meer onze padvindersidealen van
goeden wil en de helpende hand der kame
raadschap te verbreiden onder al degenen,
die wij ontmoeten. Mijn boodschap aan
jullie is vriendschap te verspreiden en
broederschap over de geheele wereld.
Vaarwel en God zegene jullie allen."
Drie geestdriftige cheers volgden na een
ontroerende stilte op deze indrukwekkende
woorden. Nog drie cheers voor den Neder-
landschen hoofdverkenner en het laatste
schreden, waarop bij de begrooting was
druk verlieten de padvinders langzaam het
terrein.
Het vertrek van den Chief.
De chief scout, Lord Baden Powell, zal
Zondagavond naar Londen terugkeeren.
Het bezoek overtrof dat van alle
vorige Jamborees.
Gisteren waren er reeds vroeg tal van
bezoekers, die rustig voor de hekken het
officieele openingsuur afwachtten. Geluk
kig voor hen werden zij door het dichte
bladertak van de fraaie boomen beschermd
voor de verzengende zonnestralen.
Zoo druk als Zondag zou het echter wel
niet worden. Want Zondag was het de re
corddag van de Jamboree Niet minder dan
125.000 personen bezochten toen het ter
rein. Het was dan ook een drukte van be
lang.
Aan belangstelling heeft het de Jambo
ree dus niet ontbroken en het aantal be
zoekers heeft ver en ver het aantal over
schreden, waarop bij de begrooting was
gerekend Meer nog, de Nederlandsche
Jamboree heeft daarmede alle voorgaande
geslagen.
Welk een succes voor de organisatoren
van dit wereldgebeuren en voor allen, die
op een of andere wijze aan de totstandko
ming van deze tijdelijke tentenstad hebben
medegewerkt. De padvinderij heeft hier
mede 'n grooten stap in de goede richting
gedaan, en allen, zoowel de bezoekers als
de duizenden deelnemende jongens zullen
aan deze Jamboree prettige herinneringen
bewaren.
Zondag hebben de spoorwegen 40 a 50.000
bezoekers voor de Jamboree aangevoerd,
terwijl zij 78 extra-treinen hebben laten
rijden.
De scheerlijnen worden ontspannen, de
haringen uit den grond getrokken, de ten
ten opgerold. De linnen stad verdwijnt.
Ruim een week hebben bijna dertigduizend
jongens door Nederland een geest van on
bezorgde blijheid doen waaien, hebben zij
de wereld laten zien, wat er onder de
jeugd van dezen tijd leeft.
Elders in de wereld mogen menschen op
hartelooze wijze hun onderlinge twisten
trachten te beslechten, hier in Vogelen
zang is een week lang getoond, hoe de
jeugd wil, dat de volken onder elkander
zullen leven. En geheel Nederland heeft
een stroom van warme vreugde door zich
heen voelen gaan, geheel ons land heeft
meegeleefd met de rijke weelde van zoo
veel jeugdige geestdrift, van zooveel onver
woestbaar toekomstvertrouwen.
„Maakt vrienden!" heeft de chief scout
tot zijn jongens gezegd en zij hebben zijn
edel en hoog bevel uitgevoerd en funda
menten gelegd, waarop de toekomst voort
kan bouwen.
„Change" was een geliefde bezigheid op
deze jamboree. Maar niet alleen mutsen en
petjes, blouses en geborduurde linten,
klompen en bergschoenen, messen en kom
passen zijn geruild. Er zijn indrukken uit
gewisseld, vooroordeelen weggenomen. Er
is in duizenden hoofden en harten weder-
zijdsche achting en kennis gevestigd, waar
onwetendheid en onkunde heerschten.
Vriendschappen zijn gesloten tusschen IJs-
Ianders en Slameezen, tusschen Japannee-
Als de huid van Uw gelaat, hals en armen
door de zon pijnlijk verbrand is, of dat gij
U bij het fietsen hebt doorgezeten, doe er
dan onmiddellijk Purol op. Dit verzacht
en geneest spoedig. Purol (wit en geel)
.beide in doozen van 30 en 60 ct„ tube 45 ct.
Bij Apoth. en Drogisten.
5740 (Inge?.. Med.)
zen en Venezolanen, tusschen Britten en
Zuid-Amerikanen.
Opofferingsgezindheid is een tweede
elsch van de padvinders. Wij, die als jour
nalisten de geheele week op de jamboree
gewerkt hebben, kunnen er van getuigen,
hoe ernstig de padvinders ook naar dit
Ideaal streven. De jongëns, die op zich ge
nomen hadden de persdienst te verzorgen
hebben bijna niets van het kamp gezien.
Zij zijn van des morgens vroeg tot des
avonds laat in de weer geweest, onver
moeid altijd bereid en geheel levend naar
de oude en schoone stelregel „ick dien".
De voortrekkers, die het kamp hebben op
gebouwd en aan het goede verloop van den
dagelijkschen gang van zaken al hun
krachten hebben gewijd, hebben alleen van
de jamboree deze herinnering: „het was
hard werken". Maai' daarnaast hebben zij
de wetenschap, dat zij hun duizenden ka
meraden uit alle deelen der wereld, be
scheiden en onopvallend, maar daardoor
des te verdienstelijker, gediend hebben op
onovertrefbare wijze.
Honderdduizenden Nederlanders hebben
het kamp een bezoek gebracht. Er zijn
dagen geweest, dat tientallen extra-treinen
nauwelijks voldoende waren om den stroom
van belangstellenden naar de jamboree te
vervoeren. Geen wanklank is gehoord.
Wanneer wij den leiders der verschillende
kampen vroegen, wat hun beste indrukken
waren van deze Jamboree, was onverander
lijk het eerste antwoord, dat gegeven werd:
..Wij zullen nooit vergeten op welke wijze
Nederland ons ontvangen heeft".
Tot groote vreugde van de duizenden padvinders, die gisteravond
om acht uur rondom het groote kampvuur zaten geschaard, verschenen
plotseling en zonder dat iemand hun komst had kunnen bevroeden, Prinses
luliana en Prins Bernhard met een klein gevolg, ten einde volkomen in
den geest van dit kameraadschappelijke padvindersfeest eenvoudig onder
de menigte knapen dit laatste en intieme kampvuur mede te maken.
Er was tot dit laatste kampvuur geen publiek toegelaten. De padvinders
wilden dit afscheidsfeest liever geheel onder elkander blijven. Het was
heerlijk weer en vele padvinders, die met dekens en wollen jakken gewapend
naar het kampvuur opgetrokken waren, zullen er weinig gebruik van hebben
behoeven te maken.
Op de rij uit boomstammen door padvin
ders zelf getimmerde eerezetels hadden ach
tereenvolgens plaats genomen de chief-
scout, Lord Baden Powell, gehuld in een
pittoreske mantel, waarop alle teekens der
tot dusverre gehouden! Wereldjamborees ge
borduurd waren, Prins Gustaaf Adolf en tal
van kampautoriteiten, benevens de bis
schop van Jarrow, die Zondag voor de Brit
ten de godsdienstoefening had geleid. Pom
van Voorthulzen had de leiding van deze
vlammenfinale.
Zooals gebruikelijk werd het vuur ont
stoken door middel van Indiaansche vuur
bogen. waarmede een rond stukje hout zeer
snel in een soort tonder wordt rondge
draaid. tot dit begint te smeulen. Met den
gloeienden tonder wordt dan een viertal
fakkels en daarmede het kampvuur ont
stoken. Tijdens het vuurmaken werd een
soort Indiaansche bezweringsformule uit
gesproken: Roode gloed, roode gloed, be
hoed ons tegen de koude, laat de wereld
zich aan onze idealen verwarmen, zooals wij
ons warmen aan je vlammen.
Het Prinselijk Paar komt.
Vervolgens werd de Baden-Powell-yell
uitgebracht en zouden de jongens beginnen
met het zingen van het Jamboree-lied in
het Engelsch, Fransch en Nederlandsch,
toen plotseling in een uithoek van de duin
pan, langs welks hellingen de tienduizen
den scouts gelegerd waren, groote beroering
ontstond, die zich alle aanmaningen van
Pom ten spijt, al spoedig over de aanwezi
gen verspreidde. Hoeden en mutsen werden
in de lucht geworpen, heele groepen ston
den te dansen van opgetogenheid en plot
seling begonnen duizenden frissche jon
gensstemmen spontaan het Wilhelmus te
zingen, dat ontzaglijk en indrukwekkend
over het stille duinlandschap, waar de
avond al begon te schemeren, weerklonk.
Een oogenblik om nooit te vergeten. En
toen wisten alle jongens het, zonder dat
iemand 't hun gezegd had: Prinses Juliana
en Prins Bernhard waren komen „binnen
vallen" in het groote padvindersgezin, om
gezamenlijk met de jongens in ongedwon
gen vreugde dit laatste feest van de Jam
boree mede te vieren.
Een zitplaats in het zand.
Prinses Juliana zocht lachend en ver
heugd over de hartelijke ontvangst, een
plaatsje in het zand. Zij wilde er niet
van weten plaats te nemen op de eere
zetels. Dezen avond was Zij evenals al
die tallooze jongens een jong en geluk
kig menschenkind onder gelukkige jon
gens. Prins Bernhard zette zich even
eens in het zand neer aan de voeten
van Baden Powell en Prins Gustaaf
Adolf van Zweden, de kleinzoon van
den Zweedschen koning, kwam naast
hem zitten.
Onmiddellijk daarna werd het program
ma voortgezet, nadat eerst nog uiting aan
de blijheid was gegeven door het uiten van
den hallo-yell, luidende: We are glad to
meet you, we are glad to greet you, hallo,
hallo, hallo. (Wij zijn blij u t'ontmoeten,
wij zijn blij u te groeten, hallo, hallo, hallo)
Het Tsjecho-Slowaaksche padvindersor
kest zette toen een aantal Nederlandsche
liedjes ln, die door allen, ook door de
Koninklijke gasten, lachend en verheugd
werden meegezongen.
„Dat we toffe jongens zijn dat willen we
weten" en „Zoolang de lepel in de brij
pot staat, treuren we nog niet", „Hallo
hallo, bij ons gaat alles zoo" en nog eenige
andere roemruchte: „Laat de klok maar
luiden, laat de klok maar slaan", niet te
vergeten. Deze „recital" werd beëindigd met
een enthousiast, maar helaas volkomen on
waar: „We gaan nog niet naar huis, nog
lang niet".
Ongedwongen stemming.
Er volgde een uitgebreid programma van
opvoeringen, de één al aardiger dan de
ander. Er werd een Nederlandsche yell uit
gebracht, waarin de Prinses met vreugde
instemde: Rood. wit blauw, oranje, Neder
land, Nederland, je maintiendrai, leve de
N.P.V. Een charmant klein Oostenrijkertje
jodelde, dat het een lust was, de Tirolers
schuhplatterden. het bekende varialied werd
gezongen, waarbij het geheele kamp aan
het schuitjevaren sloeg, de rij van Prinses
Juliana, Prins Bernhard en Prins Gustaaf
Adolf al even vroolijk meedeinde als ieder
ander, uiteraard tot enorme en uitbundige
voldoening van de padvinders, wier hart
Prinses Juliana met dezen avond voor goed
gestolen heeft. En zoo ging het den gehee-
len avond door.
Geen lied werd door de padvinders
gezongen, of Prinses Juliana stemde
van harte in, geen yell werd uitge
bracht of onze jonge Prinses deed mee,
ernstig en volkomen opgaande in haar
streven het zoo goed mogelijk te doen.
Het was voor de jongens om nooit te
vergeten.
Achter elkaar volgden de Franschen, de
Polen, verschillende yells, o.a. een Hongaar-
sche, waarbij de naam Vogelenzang niet
werd uitgesproken, maar door vogelgefluit
werd aangegeven, een clown, het Piet-Hein-
lled, John Brown, het Poolsche orkest, te
veel om allemaal op te noemen en eigenlijk
te aardig om niet stuk voor stuk te bespre
ken en nog eens op te halen. Een alleraar
digst moment was, toen de verpleegsters,
die in het kamphospitaal de enkele zieken
behandeld hebben, op het podium versche
nen en op de wijs van In een blauw gerui-
ten kiel, een nieuw vervaardigd gedicht zon
gen .dat stormen van gelach ontketende.
De Syriërs zongen en dansten, een Hon
gaar gaf een solo op een oud nationaal
instrument, de Belgen gaven een aardig,
op muziek gedanst kwajongensgevecht te
zien. canons werden gezongen, Indianen
lieten een adelaarsdans zien en zoo verliep
deze laatste avond van de Wereldjamboree
in een feeststemming, die door de aanwe
zigheid van Prinses Juliana tot zoo'n hoog
tepunt gestegen was, dat wel niemand on-
der de padvinders zal zijn, die er niet mee
zal instemmen, wanneer wij schrijven, dat
het slot tevens het hoogtepunt geworden is
van dit op zoo grootsche wijze geslaagde
padvindersfeest.
NIEUWE POOLVLUCHT
RUSLAND-AMERIKA.
Bij gunstig weder zal de vlieger Leva-
nevski hedenmiddag te 6 uur uit Moskou
vertrekken voor een vlucht naar New-York
over de Noordpool. De vlucht zou ten doel
hebben de mogelijkheid te onderzoeken
van een handelsvlucht tusschen Sovjet-
Rusland en de Ver. Staten. Levanevski zal
een nieuw type viermotorig toestel ge
bruiken.
DE „CAMBRIA" TE SOUTHAMPTON
TERUGGEKEERD.
De vliegboot van de Imperial Airways
„Cambria" is gistermiddag te vijf uur te
Southampton teruggekeerd.
De nachtelijke overtocht van Botwood
naar Foynes werd volbracht in elf uur, 57
min., zes minuten minder, dan de „Cale
donia" noodlg heeft gehad.
DE POSTVLUCHTEN.
De „Torenvalk" is gisteren te 3 u. 58 min.
op Schiphol geland.
DE VLUCHT MOSKOU—NOORDPOOL—
VANCOUVER.
Erkend als „internationaal" record.
De commissie der Centrale Aero club der
Sovjet-Unie heeft bevestigd, dat de vlieg
tocht van de „luch'helden" Tsjkalof. Bai-
doekof en Balaykof op de route Moskou
NoordpoolVancouver erkend is als ..inter,
nationaal" record voor afstandsvluchten in
rechte lijn. Deze vliegers hebben op hun
tocht 8582 K.M. 960 M afgelegd.
Later hebben andere Russische vliegers
een aanzienlijk grooter afstand afgelegd.
VAN DER HEIJDEN
H. Rijndijk 105, Lelden, Tel. 3405
Besprekingen 's avonds.
1257 ringez. Med.)
KANTONGERECHT DELFT.
De kantonrechter te Delft heeft veroor
deeld wegens: overtreding Motor- en Rij-
wlelwet: H. v. E. te Stompwijk f.3.— subs.
2 dagen: overtreding Politieverordening te
Stompwijk: J. H. f.5.subs. 3 dagen.
KANTONGERECHT TE LEIDEN.
Gistermorgen moest voor het Kantonge
recht alhier terecht staan F. V., winkelier
alhier, wegens overtreding van de Drank
wet. Hoewel verdachte alleen verlof A had
voor verkoop van bier in gesloten flesschen
had de politie geconstateerd, dat in zijn
winkel bier gebruikt was en de geopende
flesschen in beslag genomen. Verdachte
erkende de overtreding, maar had niet
kunnen verhinderen dat de kooper het bier
ter plaatse had opgedronken. Het O. M.
elschte f. 25 boete of 10 dagen hechtenis,
met verbeurdverklaring der in beslag ge
nomen flesschen bier. Hoewel de kanton
rechter, mr. Llgtenberg, de overtreding
zeer ernstig vond en den indruk had, dat
deze overtreding wel meer gebeurd was,
veroordeelde hij verdachte tot f. 7.50 boete
of 3 dagen hechtenis met verbeurdverkla
ring der ln beslag genomen flesschen bier.
J. van V., melkhandelaar te Rijnsburg,
moest ook terecht staan wegens overtre
ding van de Drankwet. Hoewel verdachte
verlof B had en dus geen bier mocht ver-
koopen, had zijn dochter en nog wel na
sluitingstijd om 10.40 bier verkocht. Ver
dachte erkende de overtredingen. Het O.
M. achtte primair overtreding der Drank
wet bewezen en ook het 2de feit: verkoo-
pen na sluitingstijd; hij eischte voor de
eerste overtreding f. 15 boete of 3 dagen
hechtenis en voor het tweede feit f. 5 boete
of 3 dagen hechtenis. De kantonrechter
veroordeelde verdachte voor het 1ste feit
tot f. 7.50 boete of 3 dagen hechtenis en
voor het 2de feit tot f. 2.50 boete of 3 da
gen hechtenis.
B. L. Z.. bakker alhier, moest terecht
staan omdat hij melk bestemd voor de be
reiding van melkbrood, ontroomd had,
waardoor het bereide brood niet aan de
wettige voorschriften had voldaan. Ver
dachte erkende van de melk de room af
geschept te hebben omdat deze eenigszins
zuur was en hij bang was dat dit invloed
op den smaak van het brood zou hebben.
Omdat het 's morgens zóó vroeg was, kon
hij geen andere melk krijgen. Het O. M.
wees verdachte er op, dat hij dit brood,
bereid met ontroomde melk, niet als melk
brood had mogen afleveren. Het O. M.
eischte dan ook f.25 boete of 10 dagen
hechtenis. De kantonrechter veroordeelde
verdachte tot f. 15 boete of 6 dagen hech
tenis.
E. G. Z„ slager alhier, moest terecht
staan, omdat in zijn zaak op Zaterdag
's avonds na 10 uur door personeel nog
werkzaamheden waren verricht. Verdachte
erkende de overtreding maar daar gewone
winkels, die tot 10 uur geopend zijn. ook
fijne vleeschwaren verkoopen, is hij ook
wel verplicht zijn zaak, die anders om half
tien gesloten wordt, tot 10 uur geopend te
houden. En daar de opruimingswerkzaam
heden moeilijk kunnen geschieden als er
nog publiek in den winkel is. moet dit wel
na 10 uur gebeuren.
Het O. M. wees verdachte er op dat hij
op 8 Juni 1936 voor een zelfde overtreding
door het kantongerecht tot f. 10 boete ver
oordeeld was. Het O.M. eischte ook nu weer
f. 10 boete of 4 dagen hechtenis. Uitspraak
conform.
