Otto van Habsburg op de Jamboree - Geschenk voor Prins Bernhard
BUITEN HAAR KRINGEN
78ste Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON
KONING GEORGE VAN ENGELAND in een door hem ge
sticht kaïnp te Southwold voor school- en fabrieksjongens.
BIJ DE KLANKEN VAN EEN GUITAAR zingen d§
Mexicaansche padvinders hun nationale liederen.
DE ZILVER UIEN-CAMPAGNE TE LANGENDIJK BEGONNEN. Deze uien
worden in groote hoeveelheden naar Engeland en Amerika uitgevoerd. Het drogen
en sorteeren van het product.
DE NEDERLANDSCH-INDISCHE PADVINDERS werden ter gelegenheid van het
bezoek van Z.K.H. Prins Bernhard in de gelegenheid gesteld om reen cadeau aan te
bieden, bestaande uit een gedTeven zilveren rookstel Het fraaie geschenk.
BRANDWEERDEMONSTRATIES TE IJSELSTEIN ter gelegenheid van het
25-jarig bestaan der vrijwillige brandweer daar ter plaatse. Tijdens de toespraak.van
den burgemeester tot de manschappen.
AARTSHERTOG OTTO VAN IIABSBIRG - bezoekt dc
Jamboree te Vogelenzang. Foto genomen bij aankomst.
Door HERMAN ANTONSEN.
26)
„Terry, ik zit in een moeilijk parket. Die
jonge man, die gisteravond bij ons zat.
John Redding... heelt vandaag vreeselijke
hizie met Curt gehad in de Totem Club. Je
Wet er zeker alles al van af, niet? Nou,
Carol heeft het op hem begrepen en heeft
hem voor vanavond gevraagdom mee
baar den schouwburg te gaan en te sou-
Peeren. Zullen we het afpoeieren? Ik heb
gehoord, dat hij zich schandelijk heeft ge-
Jragen. Heeft Curt je er al iets over ver
teld?"
••Nog niet. Hij zit beneden op me te
wachten."
■■Nou, we dineeren eerst thuis en hij zou
ons komen afhalen. Bel je me nog even
OP? Parker weet er niet veel op te zeggen.
"Par als die jonge man werkelijk zoo on
mogelijk is.... nou, dan houden we ons
™et aan de afspraak, als hij komt. Toe,
terry, wees nu eens lief, praat er met Curt
"wer en bel me dan op!"
■JJat zaï ik doen," beloofde Terry.
Daarop ging ze naar beneden, maar ze
ïeP langzamer dan ze anders gedaan zou
beo ben. Dat werd ernstig. Dat kon van in-
,oeo worden op de heele toekomst van
jPok. Ze moest voorzichtig zijn, voor ze den
"Phi veroordeelde, dien ze zich niet kon
™?rstellen als zoo laaghartig, als hij zich
getoond scheen te hebben.
Durt had een ietwat gezwollen wang. Dat
zag ze, toen hij naar haar toekwam. Ze
wist zijn omhelzing te vermijden.
„Ik had graag eens met je gepraat, Curt,"
zei ze en er lag heel even een hoonende
trek om haar mond.
„Heb je met Redding gesproken?" vroeg
hij op den man af.
„Dat niet," antwoordde ze, „maar Janey
Lee heeft me opgebeld enwat ls er ge
beurd, Curt?"
Hij haalde de schouders op.
„Er is herrie gekomen," zei hij. „Ik treed
liever niet in bijzonderheden, Terry."
„Maar die wou ik nu juist weten. Je hebt
met Redding herrie gemaakt over een
vrouw. Was ik dat soms zelf?"
„Terry, waar dient dat voor?" stribbelde
hij tegen. „Hij is immers uit jouw leven
verdwenen en
„Toch, waar? Wie heeft je dat verteld?"
vroeg ze hooghartig.
Hij trok zijn wenkbrauwen met prachtig
geveinsde verbazing op.
„Niemand. Maar ik dacht
„Ik wil weten, wat er gebeurd is," hield
ze vol.
Hij schudde zijn weerzin van zich af.
„Nou, als je het dan weten wilt.Tad
Woodwrlng bracht een jongeman mee In
de club. Stelde hem voor als John Red
ding."
,En jij wist niet, wie hij was?"
„Ik? Hoe kon ik dat weten? Maar ik
wist het in een oogenblik. Zoodra Wood-
wring weg was, noemde hij jouw naam. Zei,
dat hij van mijn verloving gehoord had.
Zei. dat hij je kendetoe Terry. laat me
nu maar ophouden."
„Ik sta er toch beslist op."
„Nou dan, hij had het over dat atelier
van jou. Hij vertelde ook, dat hij van je
hield.en.enfin, ik gooide hem mijn
glas whiskey in zijn gezicht en hij gaf me
een onverwachten opstopper en voordat ik
overeind komen kon, was hij uit de club
verdwenen."
„Heeft hijdat gedaan? Heeft hij ge
zegd dat ik.Neen, dat kan niet, Curt!"
„Lieg lk soms tegen Je?"
„Natuurlijk nietmaar het is niets
voor hem.ik meen, om over mij leugens
te vertellenof ook maar om er op te
zinspelen, dat hij mij kendeCurt
ik.ik kan het niet gelooven!"
„Dan denk je dus wèl, dat ik lieg," zei
hij gekrenkt. „Maar lieve kind, hoe kon ik
in vredesnaam weten, dat hij je vriend
van Coney Island was, als hij het me zelf
niet verteld haa
„Hij kon je verteld hebben, dat hij me
kende, zonder jeal dat andere te
„Als hij dan toch je vertrouwen wilde
schenden, dan kwam het er immers niet
op aan, hoe erg hij het schond, wel? Kijk
eens hier, Terry, ik kan zooiets niet uit
staan. Jouw vriend Redding heeft leelijk
over je gesproken in zijn woede, toen hij je
verloofde ontmoetteIk heb met hem
gevochten. Wat had je anders van me ver
wacht?"
„Ik veronderstel, dat je niets anders
doen kon," zei Terry langzaam. Haar illu
sies schenen verscheurd. Als Jack Redding
zóó laag kon handelen
„Het spijt me natuurlijk, dat het voorge
vallen is," zei Curt.. „Ik had hem rustig
moeten negeerengeen herrie in de
Totem Club maken, maar ik werd woest.
Ik kon er niets aan doen. En toen ze me
tenslotte vroegen, wat er aan de hand
was. heb ik alleen maar gezegd, dat de
naam van een dame nooit in de club.
„Dat had je toch niet hoeven te zeg
gen?" viel ze hem in de rede.
„Maar ik was een beetje.... Die kerel
gaf me een klap, voordat lk er op bedacht
was. Ik ben een paar seconden buiten wes
ten geweestik wist niet, wat ik
deed
„Dat weet ik," zei ze. „Maar de lui zul
len nu mijn naam er mee.
„Terry, liefste, het spijt me verschrikke
lijk. Ik ik ben zoo dol op je en
„Dus je vermoedde heelemaai niet, wie
hij eigenlijk was?"
Hij soheen pijnlijk getroffen door haar
vraag.
„Hoe kon ik dat, Terry? Je moet me ver
trouwen. Ik zou er niet aan gedacht heb
ben, ook maar een poging te doen. om er
achter te komen, wie hij was. Je had ge
zegd, dat je zelf vertellen zou, wie hij was,
als we hem zouden ontmoeten. Daar kon
ik op wachten. Waarom niet? Waarom zou
ik nieuwsgierig zijn geweest, wie het was?"
Zijn stem klonk oprecht. Alleen zijn
voorstelling van wat Redding gedaan had.
klonk niet oprecht. Maar ze kende Curt
toch ai jaren en had nooit iets oneerlijks in
hem ontdekt. En wat wist ze eigenlijk van
Jack Redding af? Ze kon zijn karakter
immers lang zoo goed niet kennen, als dat
van Curt?
„Terry, toe, laten we binnenkort gaan
trouwen," pleitte hij. Ze keek hem aan. Hij
was toch wei lief. En hij had vandaag voor
haar gevochten met den man, die haar
naam.
Op dat oogenblik kwam mrs. Carey
binnen.
„Iemand voor u aan de telefoon, miss
Terry. Hij zei, dat het dringend was, maar
wilde geen naam opgeven," zei ze.
„Redding natuurlijk. Praat niet met
hem, Terry." zei Curt.
„Waarom niet? Hij heeft toch recht, ge-
loord te worden?"
Hij haalde zijn schouders op.
„Ais je het zoó voelt.
„Ja, zoo voel ik het. Ik zal hooren wat hij.
te zeggen heeftmaarik geloof jou,
Curt."
Ze ging naar de kleine bibliotheek en
nam den hoorn van het toestel. Het was
niet de stem van Jack Redding.
„Met miss Tarpeton?"
„Ja?" zei ze.
„U spreekt met den portier van het huis,
waarin een jonge dame, die zich miss Con
verse noemt, een atelier heeft gehuurd.
Vanmorgen was hier een heer, miss Tar
peton, die kwam vragen, of miss Tarpeton
hier een atelier in huur had en ik zei tegen
hem van neen, maar dat er wel een zekere
miss Converse hier gehuurd had. En nu
staat er vanavond in de krant een portret
van miss Tarpeton, dat precies op die miss
Converse gelijkt. En als u dezelfde mocht
zijn, als miss Converse, dan zou ik een heel
belangrijk bericht voor u hebben."
„En dat zou zijn?"
„Bent u dan miss Converse? Want als u
dat bent, dan moet ik zeggen, dat die heer
een heeleboel onprettige dingen over u
gevraagd heeft en me honderd dollar heeft
gegeven, als ik er antwoord op gaf. Ik heb
hem verteld, dat een jonge man nogal eens
bij u kwam en hij vroeg, of hij vaak kwam
en ik heb gezegd van niet en hij vroeg nog
meer en ik schaam me er erg over, dat ik
hem zooveel verteld heb en toen ik uw por
tret zag, heb ik dadelijk gedacht, dat ik u
ervan op de hoogte behoorde te brengen,
omdat
„Wat was dat voor een heer, die u dat
vragen kwam?" onderbrak Terry hem.
„Dat weet ik niet. Maar hij is vanmor
gen hier ook bij mijnheer Gregory geweest
en ik zou het dus gemakkelijk te weten
kunnen komen."
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
