Prins Bernhard zeilenthousiast - Het eerste kampvuur op de Jamboree
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
BUITEN HAAR KRINGEN
78ste Jaargang
x:
FEUILLETON
Z.K.H. PEINS MEUNHARD BEZOEKT DE „HOLLAND-WEEK" OP HET IJSSEL- WITTE ZEILEN OP HET IJSSELMEER. EEN FRAAIE OPNAME, GEMAAKT TIJDENS EEN DER .WEDSTRIJDEN
MEER. De vorstelijke bezoeker met den heer Ernst Crone, voorz. v. d. Kon. Ned. jjg .HOLLAND-WEEK" OP HET IJSSELMEER.
Zeil- en Roeivereeniging (links).
MINISTER SLOTEMAKER DE BRUïNEbracht een bezoek aan Aükmaar, om den
toestand van de Giroote Kerk in oogen schouw te namen. Y. r. n. 1. de beeren
J. Belonje, sec-r. v. li. kerkbestuur, D. Saai, de minister, dr. J. Kalf en de
burgemeester van Alkmaar.
HET EERSTE GROOTE KAMPVUUR op de Jamboree te Vogelen
zang. De kampbevolking schaart zich oan de knetterende houtblokken.
DE JAPAKSCHE PRINS TSJITSJIBOE in de
diamantslijperij van de fitrina Asscher te Amster
dam. Vol belangstelling voor het kloven.
INTERNATIONAAL SPORTFElEST IN HET OLYMPISCHE
STADION TE BERLIJN.
De vlaggen der deelnemende landen bij het binnenmarcheéren,
Door HERMAN ANTONSEN.
25)
„Een van de meest exclusieve van heel
New-York", antwoordde Suthers.
■Waar alle leden werkelijk „heeren"
zijn?"
„Natuurlijk".
Bedankt voor de mededeeling", zei
Redding.
Ditmaal was het de beurt van Suthers,
om een vuurroode kleur te krijgen. „Ik
Seloof, dat Ik begrijp, wat u bedoelt", zei hij
„Ik snap niet hoe u me verkeerd zoudt
kunnen begrijpen", zei Redding bedaard.
„Denkt u wellicht, dat dit de juiste ma
nier is, om op goeden voet met een der le
den te komen?" vroeg Suthers.
„Misschien wel", antwoordde Redding „Ik
neb steeds gemeend, dat men niet beter
noen kan, dan iemand op gelijken voet be
handelen. Ais ik beleefd behandeld word
dan ben ik ook beleefd. Als men mij ruw
behandelt
ik geloof, dat u niet in onze club thuis
hoort", zei Suthers.
..Als het werkelijk een club voor „heeren"
j*. dan is een van ons beiden zeker ver
kiesbaar tot het lidmaatschap" zei Red
ding.
Suthers, die niet heelemaal nuchter was,
verloor zijn zelfbeheersching totaai. Hij
wierp den inhoud van zijn glas in Reddings
gezicht.
In een oogenblik was alles in rep en roer
Het verstilde plotseling, toen Redding naar
het bord liep, waarop aankondigingen en
de namen der candidaten voor de club
stonden geschreven. Hij trok bedaard en
zorgvuldig een streep door zijn naam heen.
Dan keerde hij naar Suthers terug 'en
scheurde zijn introductiekaart langzaam
in snippers.
„Ik ben geen candidaat meer voor deze
club. Ik heb hier zelfs geen gast meer", zei
hij. „Ik ben niets meer dan een indringer.
En daarom kan ik, zonder iemands gast
vrijheid geweld aan te doen, precies doen
wat ik wil. En dit ben ik van zins".
Zijn rechterhand schoot uit en trof Su
thers tegen zijn kaak, zoodat hij over een
kaarttafeltje heenviel. Daarna liep hij
even bedaard als hij naar het bord geloo-
pen was, om zijn naam door te strepen,
naar de garderobe en zocht zijn hoed op.
En zoo verstomd waren de leden over een
zoo ongehoorde gebeurtenis in de analen
der Totem Club, dat geen hunner een woord
zei, voordat hij verdwenen was. Eerst toen
Suthers weer overeind gekrabbeld was,
overstelpten ze hem met vragen.
„Wie is die man'.... Groote goedheid,
hoe kwam hij hier? Wat was er aan de
hand? Wie heeft hem geïntroduceerd?"
Suthers antwoordde: „Wat er aan de
hand is? Er bestaat een ijzeren wet hier
in de club, heeren, en dat isdat de
naam van een dame nooit ergens in ge
moeid wordt. Ik bied mijn verontschuldi-
diging aan de leden aan voor wat ik ge
daan heb. Maar onder gelijke omstandig
heden zou ik precies hetzelfde weer doen."
Hij streek langs zijn wang, die rood was
geworden, maar waarop zich geen buil ver
toonde. Hij lachte hakkelend.
„Hij overrompelde me. Anders was ik wel
gauwer overeind gekomen. Maarik zie
hem nog wel!"
XI.
Er wordt vaak gezegd, dat er onder man
nen niet gekletst wordt en dat hetgeen er
in een club van mannen gebeurt, nooit naar
buiten uitlekt. Men behoeft slechts in een
kapperswinkel te komen om van het tegen
deel overtuigd te worden. En wat weet een
vrouw niet uit haar man te krijgen, ais ze
iets weten wil!
Binnen drie kwartier, nadat Curt Su
thers tegen den grond geslagen was on
der de leden zelf was er zelfs eenig dis
puut geweest, of Suthers wel zoo spoedig
overeind gekomen was als dat in normale
omstandigheden verwacht had kunnen
worden liep Mortie Dalton het boudoir
van zijn vrouw binnen, die hem gevraagd
had even naar haar nieuwe japon te komen
kijken.
„Vertel je wijfje nu eens", de Daltons
waren pas drie weken getrouwd „maar
heel precies, hoor, wat er vandaag zooal
gebeurd is" zei mevrouw Dalton.
En tien minuten later belde mevr. Dal
ton Janey Lee op
„Heb je ooit zooiets gehoord lieve?" vroeg
Janey. En één minuut later belde Janey
Lee haar vriendin Terry op.
„Heb je het al gehoord van ie verloofde,
Terry?"
.Neen wat bedoel je?" vroeg Terry
Janey haalde eerst diep adem.
„Tad Woodwring bracht iemand...
Redding of zoo iets heette hijmee
op de Totem Club. Hij stelde hem aan Curt
voor en liet hen samen achter. Het duurde
maar een paar minuten, voordat Curt zijn
glas whiskey in Redding's gezicht gooide
en Red.dlng sloeg Curt tegen den grond en
verliet de club. Hij sloeg Curt, toen die er
niet op verdacht wasin elk geval toen
ze er Curt later naar vroegen, zei hij, dat
in de Totem Club de naam van een dame
nooit ergens in gemoeid werd, zoodat na
tuurlijk iedereen daaruit begreep, dat Red
ding Iets over een of andere dame gezegd
moest hebben en ik vind, dat Curt zich
toen meer dan kranig heeft gedragen, vind
je ook niet?"
„Ik hoop het", zei Terry.
„Neen, het was zoo," zei Janey. „Maar ik
zou graag weten, over welke dame Redding
het tegenover Curt gehad heeft. Curt zal
het jou natuurlijk wel vertellen, maar hij
zal je wel laten beloven, dat jij het niet
aan mij oververtellen zult."
„Dat denk ik ook wel," antwoordde Terry
rustig, hoewel ze innerlijk in de uiterste
opwinding verkeerde door dat verhaal.
„En jij bent er altijd eentje geweest, die
toevertrouwde geheimen ook kon bewa
ren," zei Janey verwijtend.
„Precies," zei Terry.
„Nou ja, goed, maar ik begreep toch wel.
dat jij dolbenieuwd zou zijn, ais je het
hoorde," zei Janey.
„Ik ben je ten zeerste verplicht, schat,"
zei Terry en hing den hoorn op.
Ze trok een zuur gezicht, Janey was haar
liefste vriendin maar een liefste vriendin,
die er altijd het eerste bij was. als er iets
onaangenaams te vertellen viel. Janey had
waardeerend over Curt gesproken, maar
meende ze dat? Och, wat kwam het er op
aan, wat die onbeteekenende Janey al of
niet dacht? Het feit van beteekenis was,
dat Ourt en Redding elkaar ontmoet en
ruzie gekregen haddenblijkbaar.,.,
over een vrouw.
En die vrouw kon wel niemand anders
zijn dan zijzelfTherese Tarpeton. Al
leenhoe konden ze bij mogelijkheid
over haar ruzie gekregen hebben? Suthers
wist immers niet, dat Redding de man was,
die haar te hulp was gekomen in de bus
naar Coney Island? Hoe konden ze dan
ruzie over haar gemaakt hebben? Of het
moest zijn en dat was, naar haar mee
ning de oplossing dat Jack tegen Curt
verteld had, dat hij verliefd was geworden,
op het portret van Therese Tarpeton. Maar
waarom zou Redding zoo laaghartig doen?
Dat kwam heelemaal niet met zijn karak
ter overeen, voor zoover zij dat kende of
tenminste meende te kennen. Want
over welke andere vrouw zouden zij bij
mogelijkheid herrie gekregen kunnen heb
ben? Enwaarom moest die ellendige
Tad Woodwring hen nu juist bij elkaar
brengen?
Ze trachtte zich bedaard te houden,
maar dat bleek onmogelijk. Het heele geval
was zoo.zoo ordinair! Wat afschuwe
lijk, dat twee mannen in een club ruzie
over je hadden gekregen! En iedereen zou
natuurlijk begrijpen, dat het over haar was
gegaan!
Toen Curt haar kwam afhalen, zag ze er
snoeziger dan ooit uit en na een laatsten
blik in den spiegel geworpen te hebben,
ging ze naar beneden. Voordat ze eenïge
gevolgtrekkingen maakte, wilde ze eerst de
feiten uit Curt's eigen mond hooren. Ze
was al bij de deur van haar slaapkamer,
toen haar telefoon ging. Het was Gladys
Carson.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd)..
