DE JAMBOREE: De Wereld-Jamboree - Bezoek Etigelsche koningspaar aan Ierland LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad BUITEN HAAR KRINGEN 78s(e Jaargang FEUILLETON GROEP VERPLEEGSTERS OP HET TERREIN VAN DE WERELD-JAMBOREE TE VOGELENZANG die eventueel zieke padvinders in het hospitaal, zullen verplegen. DE TOESTAND IN HET VERRE OOSTEN. HET BEZOEK VAN HET ENGELSCHE KONINGSPAAR AAN IERLAND. Foto van, de aankomst van Japansche troepen to Tientsin, waar thans hevige gevechten De tocht van het koningspaar door de feestelijk versierde straten van Belfast naar worden geleverd. het stadhuis. Door HERMAN ANTONSEN. 22) .,Dat is het niet. Curt. Ten minste, ik denk, dat dat het niet is. Geen beleediging. Maar waar Iemand geneigd is tot wan trouwen ,.Toe, Terry, zeg dat niet", smeekte nij. .,)k hebden heelen morgen al tegen mezelf gevochten..*, tot ik bijna gek van jaloerschheid was.heusch Terry ik be schouwde het alleen als iets, dat je voor ®e stil wilde houden, meer niet." „En mijn geheimhouding maakte jou zoo razend?" vroeg ze spottend. „Waarom niet?" daagde hij haar uit. „Denk je niet, Curt, dat het heel wat keeren in ons leven zal voorkomen, dat 'k ergens niet over spreken wil? Denk je heusch, dat jij me alles en alles vertellen rek, wat je wilt of denkt? Het leven zou toch wel heel ellendig worden, als we zelfs 5* onze gedachten met elkaar moesten deelen". „Maar onze daden.... och Terry, het 5P'jt me meer, dan jij je kunt voorstellen als ik je op een lage manier scheen te wantrouwen. Maar we zijn verloofd. Ik neb dus recht op een antwoord op mijn vraag". „Ja. dat veronderstel ik ook", antwoordde K Peinzend. „Ik geloof, dat ik In een der gelijk geval ook van jou een verklaring zou vragen. Maar ik zou graag weten wie jc datlasterpraatje verteld heeft". „Is het niet meer dan 'n lasterpraatje?" Ze gaf hem geen antwoord. Maar haar blik was dreigend. „Gregory, Paul Gregory, een artist, die een atelier heeft in hetzelfde gebouw, waarin ook Terry Converse een atelier had gehuurd. Ik liep vanmorgen even bij hem op. En toen had hij het erover, dat hij Jou gezien had „Ik ken dien man niet". Suthers lachte wrang. „Er zijn duizenden menschen, die jij niet kent, maar die jou toch van gezicht ken nen, Terry. Gregory hoort daar ook onder. Hij heeft enkele foto's voor me geretou cheerd. Ik ging eens kijken, hoe het er mee stond. Hij kreeg het over mijn engagement en zei, heel terloops, dat hli gehoord had. dat Üi aan schilderen deed. maar hii had nooit gedacht, dat ]e ernstig werkte, voordat hli jou ie gehuurde atelier in en uit zag gaan. Hli woont er vlak boven Ik ging er niet verder op in. Maar toen ik heenging, vroeg ik den portier of een zekere miss Therese Tarpeton soms een atelier in het' gebouw had. HU zei. dat Miss Converse wel een atelier daar had en hit beschreef je en ver telde, dat een jonge man meermalen naar ie gevraagd had of op ie gewacht had Ja. misschien is het erg min van me. dat ik naar dergelijke dingen gevraagd heb, maar.Wie was het?" „Maakt dat voor jou eenig verschil, Curt? Wat je werkelijk weten wilt is immers niet zijn naam, maar hoe ik tegenover hem sta. Met andere woorden, of je een mededinger in hem moet zien. Ik zal te dat vertellen" Langzaam en rustig, als ging het over een vreemde, vertelde ze hem hoe het met Jack Redding gegaan was. van het oogenbllk af. dat.ze hem in de bus ontmoet had, tot dien morgen toe. Ze verzweeg niets dan alleen zlin naam en de ontmoeting van den vorigen avond. „En beweer je nu eerllik. dat ie niet van hem houdt?" „Als dat wel het geval was. waarom zou ik me dan met jou hebben verloofd?' „Dus..,, dus ben je nog steeds verloofd metmij?" Voor het eerst sedert ze binnengekomen waren, verscheen er een glimlachje om Terry's lippen. Ben jij met mij verloofd, Curt?" vroeg ze. „Ais jij het goed vindt", antwoorde hij flauwtjes. „Och. Terryik ben een 1a- loersche gek. Maar.je neemt het me niet al te kwalijk, wel?" „Dat hangt er van af, hoe erg jli het mij kwallik neemt. Curt". „Ik neem ie heelemaal niets kwalijk. Ik vind alleendat je onvoorzichtig gedaan hebt. stel je eens voor. dat die kerel tot afpersing overging!" Ze stoof op. .Denk je dan. dat ik zoo onvoorzichtigzou zijn geweest, tegen over iemand, dien ik tot zoo iets in staat achtte?" „Weet hli niet, wie ie bent?" vroeg hij. „Ik heb het hem zelf verteld" „Maar stel ie nu eens voorje zegt zelf, dat hli je verteld heeft, dat hli een armoedig betaald baantje heeft „Ik heb gezegd, dat hli dat h a d. En ook nu verdient hij nog geen schatten.... al heeft hij in den laatsten tijd nogal succes gehadMaar. Curt zóó'n slag man is hij niet. Hli is echt een heer!" „Die een meisje haar eigen diner laat betalen en „Dat heb ik je toch uitgelegd", viel ze hem in de rede. „En waarom niet? Ik be taal toch ook mijn eigen caddie bij het golfspel met jou? Wat maakt dat voor verschil?" „En wil je me niet vertellen, hoe hij heet?" „Waarvoor?" vroeg ze. „Je zoudt hem alleen maar een kwaad hart gaan „Een kwaad hart? Omdat hii van je houdt? Ik zou alleen maar medelijden met hem hebben. Ik zou het jammer vinden, dat een aardige jongen zooveel tegenslag ondervond". Ze reikte over tafel heen en klopte hem in een opwelling van dankbaarheid op zijn hand. ,Dat Is meer in den geest van den man. dien ik liefheb", zei ze. Hli glimlachte. „Zoo wil Ik ook graag zijn. „Maar Terryis er kans.dat ik dien man ooit zal ontmoeten?" „Ik veronderstel van wel," zei ze. „Als dat het geval isvind je het dan heelemaal in den haak tegenover mij? Mis schien wordt hij aan me voorgesteld. Dan kan hij altijd denken, dat hij iets weet, wat ik niet weet." „Goedkoope trots, vind je niet?" „Maar heel natuurlijk." „Ja, dat kan wel," zuchtte ze. „Goed. als we hem. ontmoetendan zal ik het je vertellen." „Beloof je me dat?" „Ja, heusch!? „Dan zal ik er nooit meer over praten,'' verzekerde hij haar. Ze voelde vaag een neiging, om vuur te vatten op zijn woorden en weer ruzie te maken. Hij deed, alsof hij grootmoedig te genover haar was en grootmoedigheid kon ze van niemand uitstaan. Maar meteen was ze ontstemd over haar eigen ergernis. Op slot van zaken had Curt zioh toch uitste kend gedragen. Ze moest hem zijn eerste verdenking niet al te kwalijk nemen. Man nen waren nu eenmaal zoo gauw jaloersch. Liefde en jaloezie schenen hand in hand te gaan. Zij zelf zou het ook zoo kunnen zijn. Waarom Curt dan niet? En toch had ze liever gehad, dat hij niet jaloersch was ge weest. Ze hadden verder geen gelegenheid om uit te praten, omdat Tonney Walsted naar hun tafeltje toekwam. Hij grinnikte vroo- lijk tegen Curt en keek Terry bij zijn be groeting treurig aan. „Dat is de eerste maal, dat ik je zie, na dat mijn doodsklok geluid heeft," zei hij. „Ik veronderstel, dat er gelukwenschen van me verwacht worden, maar als ze koel klinken, dan is dat alleen omdat ze heel koel zijn. Als een meisje mij gekregen kon hebben en ze verkiest dan Curt. „Het was geen voorkeur," antwoordde Terry lachend. „Het was alleen, doordat lk geen kans kreeg, me ernstig te bedenken." „Mijn gekrenkte trots is al weer gene zen," zei hij. „Ik ben alweer op een ander verliefd. Terry". Terry keek Curt aan. ,Eaat jij me zoo maar beleedigen door zoo'n gemeen schepsel?" vroeg ze. (Nadruk verboden). (Wordt vervolgd). De generale repetitie op het Jamboreeterrein voor het groote défilé, morgenmiddag voor H.M. de Koningin. Een driewerf hoera wordt uitgebracht. HANDTEEKENINGEN VERZAMELEN. Een der Amerikaansche deelnemers aan de Jamboree wordt door zijn Hollandsche collega's bestormd om handteekeningen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1937 | | pagina 5