De Vierdaagsche - Het tentenkamp der voortrekkers-De „Java" in het dok
Tweede Blad
LEIDSCH DAGBLAD
BUITEN HAAR KRINGEN
78iie Jaargang
FEUILLETON
BALISCH MASKERSPEL— in het Koloniaal In-
«tituut te Amsterdam. Tjalon Araaig, de booze
weduwe, die uit wraak dat men haar vaji hekserij
beschuldigde, dood en verderf op Bali brengt.
DE VFERDAAGSGHB APSTANDSM.ARSCHBN TB NIJMEGEN ZIJN BEGONNEN.
Linksde vlaggenparade. Rechtsde opgehaalde dekens worden
naar het tentenkamp gebracht.
EEN TENTENSTAD
Het groote kamp van de voortrekkers
eens
TE VOGELENZANG.
op het Jamboree-terrein. Tenten en nog
tenten.
?4.
HR, 31S. ,)JAVA" -die o.a. dienst heeft gedaan
in de Spaansche wateren, is thans in het dok der
Rotterdamsche Droogdok mij. opgenomen om
grondig schoongemaakt te worden.
OP HET NIPPERTJE.
Bij motorwedstrijden in Bagshot (Engeland) kwam een der rijders in volle vaart vlak langs de
toeschouwers, van wie eenigen zich snel in veiligheid moesten stellen.
DE MONTAGE VAN DEN TINBAGGEltMOLEN „SENGKELIE", gebouwd op de werf „Conrad"
te Haarlem, voor de gemeenschappelijke Mijnbouw-raaatschappij ,,Tandjong-Priok" is gereed gekomen
en van de Kali Mati naar Taudjong Priok's 3e binnenhaven gesleept, om aldaar proef te draaien.
Het gevaarte onderweg.
Door HERMAN ANTONSEN.
f9)
„Terry, houd die malle maskerade nou
toch niet langer vol. Ik verzeker je, dal ik
me niet heb kunnen vergissen. Een man,
dis van een meisje houdt, kan zich r.let op
die manier vergissen!"
„Ik begrijp de vreemde vergissing niet
die u maakt", hield ze vol. „U spreekt met
Thcrese Tarpeton en al doet u nu, ot u
me kent, ik weet zeker, dat ik u niet ken".
Ze hoorde een zwak kuchje aan het an
dere toestel.
„Wil je nu heusch beweren, Terry, dat
je Terry Converse niet bent? Waai L dat
goed voor? Ik wéét, dat het wèl zoo is. En
ik zal naar je toekomen, Terry. Neen, hang
nu den hoorn niet op. Dan bel ik weer. Ik
zal desnoods voor je deur b'.ijven slaan Ik
moet je zien. Ik moet je spreken!"
Ze gaf den strijd op. Ze kon hot niet
volhouden.
„Nu goed dan, Jack. Ik ben Terry Con
verse".
„Dat wist ik wel", riep hij triomfantelijk
dit- „Ik had het van het begin af moeten
weten! ik had moeten begrijpen, dat ik
niemand anders kon liefhebben, dan The-
Tese Tarpeton, zooals mijn hart me in-
saf en daarom moest jij het wel zijn. O,
terryTerrywaarom heb je zoo
gedaan? En wanneer mag ik je weer zien?"
„Ik wil je liever heelemaal niet meer
zien", zei ze.
„Niet? Maar ik laat me niet afschepen.
Ik heb recht om
„Wat voor recht?" vroeg ze koel.
„Het recht, dat ik verkregen heb. door
mijn liefde voor jou", zei hij, „En of je
het nu graag hebt of niet, je zult me gauw
zien".
Ze haalde haar schouders op.
„Nu, goed, dan maar zoo spoedig moge
lijkMorgenochtend op het atelier".
„Morgenochtend!" herhaalde hij.
vm
De portier van het flatgebouw was iets
aan het herstellen op de trap en stond
brommerig op, om haar voorbij te laten.
Hij keek haar verwonderd aan, „Ik dacht,
dat u gisteren voorgoed weggegaan was?"
bromde hij. „U schildert ook niet al te veel
wel?"
Doch zijn vriendelijk gezicht verzachtte
de brutaliteit van zijn opmerking. Ze gaf
hem een nietszeggend antwoord en ging
haar atelier binnen. Het was nu beslist de
laatste maal, dat ze er komen zou. Ze zou
oom Peter vragen, de huur op te zeggen.
Mocht dat niet gaan, dan waren die paar
maanden huur nog zoo erg niet Ze zou
zich gelukkig achten, als ze voor haar af
wijking van de conventies niet meer boete
kreeg dan oen paar honderd dollars. Maar
het zou beslist haar laatste afdwaling van
het pad der vormelijkheid zijn.
Het was even over tienen, toen ze op haar
atelier kwam en ze had geen tijd afge
sproken. maai' ze hoefde nog geen kwal-
tier op Redding te wachten. Ze had ver
wacht, dat" hij woedend zou zijn, maar hij
kwam met een glimlachend gezicht binnen
„Hallo, Terry Converse!" zei hij.
De gemoedelijkheid van zijn toon ver
raste haar, maar ze schikte zich onmid
dellijk in zijn stemming.
„Het is Therese Tarpeton", zei ze la
chend en opgewekt.
Hij ging zitten, bood haar een sigaret
aan en stak er zelf een op.
„Je voelt je zeker erg trotsch op jezelf.
Terry, is het zoo niet?" begon hij.
„De voel me, om je de waarheid te zeggen,
erg beschaamd. Jack", antwoordde zij.
„Ik zie niet in, waarom. Als we de vrou
wen nemen, zooals ze nu eenmaal zijn en
de mannen ook. dan is het heel begrijpe
lijk, dunkt me".
„Gisteravond begreep je het anders niet"
„Ik was toen erg woest, hè?" gaf hij toe.
„Ik voelde me ook zoobespottelijk ge
maakt, Terry. Dat jij me uitgelachen zouat
hebben en voor den gek gehouden
„Dat is niet heelemaal waar, Jack", pro
testeerde zij.
„Zeg dan eens, waarom je het dan wèl
hebt gedaan?"
„Dat weet ik zelf niet precies", erkende
ze. „Behalve dan, omdat jij er zoo zeker
van was. dat je nooit van iemand zou kun
nen houden dan van Therese Tarpeton
en. je bent heusch wel aardig, Jack!"
Hij hief zijn hand waarschuwend op.
„Niets daarvan, Terry! Ik ben den heelen
nacht op geweest. Ik heb de zaak heele
maal zelf uitgevochten. Ik heb mezelf
voorgehouden, dat mijn verwaandheid en
aanmatiging me een gemakkelijke prooi
hebben gemaakt. Maar nu moet je heele
maal niet flirten, Terry! Want op slot van
zaken heb ik je werkelijk lief".
Zijn zakelijke toon maakte zijn woorden
des te geloofwaardiger.
„Het spijt me heusch, Jack".
„Het hoeft je niet te spijten. Ik hield van
Je portret, Terry. Toen ontmoette ik jou
en begon van jouzelf te houden. Het was
aldoor hetzelfde meisje, maar dat wist ik
niet. En voordat ik je ontmoette, was mijn
liefde hopeloos, dus.waarom zou ik me
nu beklagen, als ze hopeloos blijft? Toen
je Terry Converse voor me was, durfde ik
hopen. Dat is nu eenmaal het risico van
de iiefde. Ik wilde je vandaag zien, Terry
en ik wilde je zeggen, hoe ik je nu
haatte om wat je gedaan hebt. Maar ik
haat je toch niet. Ik heb je lief. Terry. en
tot mijn dood toe zal ik je blijven lief
hebbeu
„En ik zal mezelf haten, omdat ik jou
zooveel verdriet heb aangedaan. Jack. Och.
het was niet zoo gemeen bedoeld. Jack
ja, toch eigenlijk wel. Het ergerde me, dat
je, hoewel je mijzelf zag. tegen me zei. dat
je van mijn portret hield. En ik huurde
op slinksche manier dit. Je moest toch
eigenlijk haat tegen me voelen, Jack".
„Ik het meisje haten, dat met me naar
Coney Island is geweest? Terry, wees toch
niet zoo onzinnig. Jij zult altijd de liefste
herinnering van heel mijn leven blijven,
Terry!"
Ze voelde dat er tranen in haar oogen
sprongen.
„Ik voelde me zoo kleintjeszoo min.
De manier, waarop ik me gisteravond heb
gedragen... terwijl ik Je nog wel aankeek!
Jack, ik wantrouwde je toen Ik was bang.
dat je een scène, zou maken!"
„Nou, dat heb ik toch gedaanper
telefoon dan altjjd!"
„Maar ik had verwacht, dat je iets....
iets gemeens zou doen en daar schaam
ik me zoo vreeselijk over, Jack. Enhet
kan me niet schelenmaar je bént een
schat!"
„En jij bent het liefste, wat er op de we-
reid voor me bestaat, Terry! Ik aanbid je
gewoonweg.en daarmee is het uit!"
„Niet heelemaal. Jack. We zullen goede
vrienden blijven. Ik zal de Carsons te di-
neeren vragen en Carol Terhune zeggen,
dat ze een cavalier meebrengt en ik hoop.
dat jij dat zult zijn".
„Meen je dat?"
„Natuurlijk meen ik het. Waarom kun
nen we geen kennissen zijn? Waarom zelfs
geen goede vrienden?"
„Omdat het verschrikkelijk moeilijk voor
me zijn zal".
„Doe niet belachelijk, Jack. Er zijn meer
mannen, die van me gehouden hebben
en ze zijn toch goede vrienden gebleven".
„Maar dan hielden ze niet zoo van je,
als ik doe".
Zc begon weer te blozen.
„Alleen, Jack.... er mag geen sprake
meer zijn van.liefde voor mij".
..Dat begrijp ik", zei hij, ..Maar Terry, jo
zult toch altijd weten dat het zoo is".
„Natuurlijk." lachte ze, „Ik zal waar
schijnlijk op je trouwpartij komen en dan
diep beseffen, dat je nog altijd van me
houdtKom wees niet dwaas, Jack. Je
hebt onder een dwangidee geleefd. Je
bent verliefd geworden op een portret Je
hebt het origineel van dat portret geidea-
iseerd. Je hebt naar geen ander meisje
gekeken Maar gisteravond scheen je je
zelf toch wel te amuseeren".
(Nadruk vgrboden). (Wordt vervojgtf)
