Zaterdag 24 Juli 1937
No. 29
Van een eigenzinnig jongetje
8ste Jaargang
Toto wilde altijd z'n zin hebben, maar
hij kreeg een harde les
Toto was een erg stout, lastig klein jon-
etje. Hij wilde altijd zijn zin hebben en
Is dat niet ging, dan huilde en stamp-
:-tte hij 't heele huis bij elkaar!
De vader en moeder van Toto wisten
elemaal geen raad met hem: daarom
•men ze iedere maand maar weer een
naer kindermeisje om op hem te passen.
Het eerste meisje heette Engeltje. Ze
lief en zacht voor Toto, maar hij
laagde haar zoo vreeselijk, dat zc na een
aand grijs haar had en huilende weg-
|P.1
:iet tweede meisje heette Amalia. Ze
as vreeselijk streng voor Toto en toen
lilde eii brulde hij net zoo lang, tot hij
ziek van werd. En toen werd Toto's
ceder boos op het meisje en ontsloeg
3Jf.
Ja, die Toto was een naar, akelig jon-
'je!
Iet derde meisje, dat op Toto moest
sen, heet Tilde. Het lieve kereltje keek
ar wantrouwend aan; van 't eerste
jenblik af mocht hij haar niet graag
en.
11de was een heel vreemd meisje, vond
i0, Telkens, als hij iets hebben wou,
ze het hem. Hij hoefde er nooit om te
iren. Wou hij een ijsco'tje? Hij kreeg
een. Wou hij drie ijsjes? Goed! Wou
een ons toffees achter elkaar opeten?
kreeg ze direct!
fa een week was Toto's maagje heele-
al van streek en toen moest hij naar
1 Tilde kwam met een bitter drankje,
ar Toto wilde 't niet innemen.
,Goed, dan maar niet hoor" zei Tilde en
nam 't drankje weer mee. Toto vond
erg raar. Tot dusverre had hij overal
moeten schreeuwen en brullen, nu
g alles even gemakkelijk. „Niets leuk",
:ht hij. En toen verzon hij iets heel
nogelijks.
Ik wil eens een fee zien", zei hij tegen
„Nu dadelijk!"
dat is heel gemakkelijk. Kijk dan
ar naar mijik ben een fee".
Dat is niet waar", zei Toto. .Feeën zijn
en mooi en dat ben jij niet".
?t alle feeën", zei Tilde. „Alleen de
de zijn lief. maar je hebt ook booze
ïn. En als je erg stout bent, komt hier
booze fee in huis, pas maar op!"
oen werd Toto een beetje bang. Hij
Tilde eens van opzij aan en dacht:
u ze echt een fee zijn?" Maar den vol
den morgen was hij dit alles weer ver-
rilde" zei Toto, „ik wil de peer op-
i". In de salon van Toto's ouders lag
peer van was, op een schaal bij andere
chten.
0 Toto had al tegen al z'n kindermeis-
?ezeurd, dat hij eens van die peer wou
ven, maar ze hadden het hem altijd
ig verboden. „De wassen peer, Toto?"
1 Tilde lachend, „maar die kun je toch
l eten!"
kan het wèl!" huilde Toto „ik wil
„Goed hoor!" zei Tilde „eet hem dan
maar op!"
Toto bleef een oogenblik verbaasd op den
grond zitten, dan bracht hij de peer lang
zaam naar zijn mond en beet erin. Hij
smaakte afschuwelijk, maar Toto wilde 't
niet bekennen
„Heerlijk!" zei hij.
„Hmm" deed Tilde ,,'t Lijkt- me niet erg
gezond voor je. Ik zou liever maar uitschei
den met eten, Toto".
Nu, dit was het jongetje ook van plan
geweest, maar toen Tilde het voorstelde,
werd hij juist koppig er tegenin.
„Ik eet hem heelemaal op" zei hij.
„O, best" zei Tilde.
Toen hij twee stukjes gegeten had, voelde
Toto zich erg raar van binnen. Hij bleef
stilletjes op den grond zitten en keek met
een schuin oog naar Tilde.
Ze zat er nog, maar wat was ze veran
derd: haar gezicht was veel mooier gewor
den, maar ze keek een beetje boos. Ze was
gekleed als een echte tooverfee en had een
stafje in de hand met een klein sterretje
aan het eind.
Toto probeerde iets te zeggen, maar hij
kon zijn mond ndet opendoen. Hij wilde
schreeuwenmis
Toen lachte de fee Tilde geheimzinnig;
ze nam het kledne kereltje op en zette hem
op het buffet, vlak naast de schaal met
wassen vruchten. En toengebeurde er
iets verschrikkelijks: langzaam maar zeker
verstijfde hij en kromp hij ineen tot een
klein wassen popje.
Hij kon geen arm of been be
wegen: alles aan hem was was, koude,
stijve was! En Tilde, de wonderlijke toover
fee, ging zonder iets te zeggen de kamer
uit!
Uren en urenlang stond Toto op het
buffet. Hij had graag willen huilen, zoo
hard als hij nog nooit gedaan had, maar er
kwam geen enkel traantje. Natuurlijk niet,
als je heelemaal van was bent. Eindelijk,
eindelijk kwam Tilde weer binnen. „O, ge
lukkig", dacht de arme Toto. maar hij kon
niets zeggen.
„Zie je wel, Toto" zei Tilde kalmpjes
„dat alles verkeerd afloopt, als je zoo stout
en eigenzinnig bent? De andere kinder
meisjes hebben je altijd verboden, van de
peer te eten, maar ik ben nu eenmaal een
booze fee, ik laat de kleine, ondeugende
jongetjes precies doen, waar ze zin in
hebben. Je ziet nu, wat er van komt, hè?
Zul je nu wéér stout zijn?"
Toto kon niet eens met het hoofd schud
den, hoe hij ook z'n best deed; hij keek
Tilde alleen maar heel smeekend aan.
En toen nam het meisje hem van 't
buffet en trok hem op haar schoot. Wat
deed ze nu met hem? Toto voelde z'n hoofd
duizelen en sloot de oogentoen hij ze
weer opendeed, zat hij nog bij Tilde op
schoot en was weer een gewoon jongetje en
zij was weer een gewoon kindermeisje, geen
booze fee meer. Vlug kleedde ze Toto uit eii
stopte hem in bed. Het jongetje durfde
haar niets vragen. Maar eindelijk toen hij
in z'n bedje lag, fluisterde hij:
„Tilde, als ik voortaan altijd zoet ben,
word ik dan nooit meer.nooit meer.
„Wat?" vroeg Tilde.
„Een wassen poppetje" zei Toto. En hij
vertelde haar, wat een angst hij had uit
gestaan, toen hij op 't buffet stond.
„Daar heb je 't al!" zei Tilde. „Ik had je
toch gezegd, dat je niet van de peer mocht
eten!"
„Nooit, nooit ben ik weer stout!" riep
Toto. En Tilde, zul jij geen booze fee meer
zijn?"
„Ik ben alleen een booze fee voor een
stout jongetje. Als het jongetje lief is, ben
ik een gcede fee", zei Tilde. En ze dekto
hem lekkertjes toe.
....dan bracht hij de peer langzaam naar zijn mond.
