BUITENLAND
CHIEF WHIP
Het conflict in het Verre Oosten
LEIDSCH DAGBLAD - Eerste Blad
Zaterdag 17 Juli 1937
s»
kW
Onzekerheid
duurt voort
DE BIOSCOPEN
TSJECHO-SLO W AKIJE
Kabinet Hodza afgetreden.
De regeering-Hodza heeft na een korte
bijeenkomst besloten, het pollectief ontslag 4709
van het kabinet aan president BenesJ, die
momenteel op vacantie vertoeft, aan te 1
bieden. De president heeft de demissie van
het kabinet aanvaard.
adieu beslommeringen .nu zalig nietsdoen
trek in een sigaret hè, heerlijk dan zoo'n
DE BESTE SIGARET VOOR UW GEZONDHEID!
DE ALGEMEENE TOESTAND.
De Turksche ministers uit Moskou
vertrokken.
Ben jaar duurt reeds de strijd in Spanje.
Wat gaat de tijd toch snel! Maar een be
slissing is nog niet ln zicht en ook voor
Europa is het gevaar nog geenszins gewe
ken. Evenmin als in het Verre Oosten het
gevaar bezworen is. Doch er ls nog hoop.
vooral nu het buitenland druk begint te
oefenen. .Men zie hiernevens.
De Turksche ministers van buitenland-
sche en blnnenlandsche zaken, die deze
week een bezoek aan de sovjet-unie heb
ben gebracht, zijn vandaag uit Moskou
vertrokken, am vla Odessa naar hun land
terug te keeren.
In het na afloop uitgegeven communi
qué wordt geconstateerd, dat de betrek
kingen van oprechte vriendschap tusschen
beide landen bewezen hebben van onaan
vechtbaar groote beteekenls te zijn voor
de wederkeerige belangen van beide sta
ten. alsmede een factor van het grootste
belang voor den vrede in het algemeen.
DUITSCHLAND
Ds. Niemoeller Generaal von Mutius t
Vermoedelijk zal ds. Niemoeller ln de
week van 2d tot 31 Juli voor den rechter
moeten verschijnen. Naar aanleiding hier
van zullen bidstonden worden gehouden,
waarvoor, naar het plan is, de klokken van
de evangelische kerken geluid zullen wor
den.
Luitenant-generaal Albert von Mutius is
te Gleiwitz in Silezië op 75-jarigen leeftijd
overleden. Von Mutius was in 1917 com
mandant van een reservedivisie en heeft
een rol van beteekenis aan het Roemeen-
sche front gespeeld. In 1918 was hij com
mandant van Straatsburg totdat de Fran-
schen de stad bezetten.
Tusschen den minister van opvoeding en
wetenschappen. Rust, en de nationaal-so-
cialistische partij is een overeenkomst ge
sloten, waarbij alle boeken met een weten
schappelijk. opvoedkundig of populair ka
rakter moeten worden onderworpen aan de
censuur van de partij.
RUSLAND
In ongenade.
Het bestuur van het centraal uitvoerend
comité der Sovjet-Unie heeft besloten de
plaats Sulimof ln het district Ordjonikidze
te verdoopen tot Jejovo Tsjerkesk. Dit be
sluit bevestigt de geruchten, dat Danil Su
limof, voorzitter van den raad van volks
commissarissen der betreffende nevenre
publiek, vroeger lid van het centraal uit
voerend comité en van het centrale par
tijbestuur, in ongenade is gevallen.
VEREENIGDE STATEN
Senator Robinson ter aarde besteld.
In tegenwoordigheid van president Roo
sevelt, het geheele kabinet en het corps
diplomatique is in het Capitool de begra
fenisplechtigheid voor senator Robinson
gehouden.
Hodza.
Heden keert Benesj terug naar Praag.
De oorzaak is van agrarischen aard. Men is
het niet eens kunnen worden in de regee-
iingscoalitie over de vaststelling der graan
prijzen. Men verwacht, dat aan Hodza op
nieuw de vorming van een kabinet zal wor
den opgedragen en zoo hij niet slaagt
schijnt er kans op een vak-ministerie.
PALESTINA
Het Engelsche verdeelingsplan.
Naar in Volkenbondskringen verluidt,
hebben de meeste der in den Volkenbonds
raad vertegenwoordigde regeeringen toege
stemd in het verzoek der Britsche regeering,
waarbij de op 30 Juli bijeenkomende per
manente mandatencommissie wordt ver-
aodht, het rapport der Britsche koninklijke
commissie van onderzoek inzake Palestina
en de aanbevelingen hierop direct te bestu-
deeren en een voorloopig praeadvies uit te
brengen aan de September-bij eenkomst
van den raad.
Men verwacht in Britsche kringen, dat
de mandatencommissie het plan der ver
deeling van Palestina ten minste princi
pieel zal goedkeuren.
Meer dan 50.000 Arabieren hebben gis
teren te Bagdad gedemonstreerd tegen de
voorgestelde nieuwe indeeling van Pa
lestina. In den optocht werden spandoeken
medegedragen met anti-Joodsohe opschrif
ten en teksten, waarin de Engelsche poli
tiek wordt veroordeeld.
De ongeveer 60.000 te Bagdad wonende
Joden hebben hun zaken den geheelen dag
gesloten gehouden.
Om ernstige incidenten te vermijden,
heeft de regeering een demonstratieven op
tocht door de Joodsché wijken verboden.
De minister-president van Irak, heeft er
op aangedrongen de discipline te hand
haven. De commissaris van politie te
Bagdad heeft het dragen van wapenen
verboden, ook voor degenen, die daar
anders toe gerechtigd zijn.
Opmerkelijk is, dat van het Japansche
ministerie van bultenlandsche zaken ge
ruststellende verklaringen komen ten aan
zien van de mogelijkheid van een regeling
van het conflict in Noord-China, terwijl
daartegenover staan de berichten van het
ministerie van oorlog, die voortdurend blij
ven wijzen op den ernst van den toestand,
voortkomende uit belangrijke troepencon
centraties der Chineezen. Het ministerie
meldt, dat de hoofdstrijdkrachten der Chi
neezen oprukken langs den spoorweg Pei-
ping—Hankau en andere afdeellneen langs
de lijnen TientsinPoekau en Peiping
Soejoean.
Gisteren waren reeds meer dan dertig
Chineesche divisies samengetrokken bij de
grenzen der provincie Sjansi.
Voorts verlu'dt. da' Chineesche troepen
de provincie Hopei zijn binnengerukt, doch
zii hebben bevel ontvangen voorloopig niet
verder naar het Noorden op te rukken dan
tot Pao Fing Foe.
Reeds vijf Japansche divisies tot een
totale sterkte van honderd-duizend man
hebben Japan sedert het begin van de
tegenwoordige crisis verlaten. Een zeer
groot deel van deze troepen is rechtstreeks
naar Noord-China gedirigeerd en de rest
naar Korea, waar de Japansche reservisten
onder de wapenen zijn geroepen.
Slechts een k e n incident heeft zich
nog voorgedaan.
Uit Tientsin wördt aan de bladen gemeld,
dat Chineesche troepen te Anplng (op
30 K.M ten Z.O. van Toengsjau) geschoten
hebben op een Japansch detachement. Tij
dens de hierna volgende schermutseling
werden meer dan 100 Chineesche militairen
door de Japaneezen ontwapend
Domei meldt, dat de vroegere comman
dant van het Japansche garnizoen ln N.
China, generaal Tasjiro, die aan een ern
stige hartkwaal leed. overleden is. Op den
llden Juli was generaal Kijosjl Katsoeki
reeds in zijn plaats benoemd.
Het gerucht doet de ronde, dat de on
derhandelingen tusschen Soeng Tsjeh
Yoean en de autoriteiten van het Japan
sche leger hebben geleld tot een wapen
stilstand. welke verwezenlijkt zou zijn door
de terugtrekking van de 37ste divisie en
het 29ste leger naar Pating en hun vervan
ging irt de garnizoenen In de zone, waar
zioh het incident hééft voorgedaan, door
troepen van het 38ste leger, dat niet bij
het conflict betrokken is geweest.
Naar men voorts meldt, is het Duitsche
vrachtschip „Snar", komende uit Dultsch-
land. met een lading geweren, machinege
weren en munitie, bestemd voor het Chi
neesche leger, aangekomen. De lading werd
overgebracht aan boord van een prauw,
welke gemeerd lag aan de monding van
de Hai Ho, de rivier, waaraan Tien Tsin
is gelegen. Eeh gewapt/nde Japansche
trawler sloeg de lossing gade zonder in te
grijpen.
Een woordvoerder van het Japansche
leger heeft tegenover een vertegen
woordiger van Havas verklaard er van
overtuigd te zijn, dat het Japansche
leger een uitbreiding van het conflict
tot geheel China zal kunnen verhin
deren. „Wij zijn vastbesloten aldus
zeide hij een zekere grens niet te
overschrijden, wanneer wij N.-China
gezuiverd hebben. Wij zullen niet val
len in den strik van Nanking, dat zal
trachten ons in conflict met Moskou
te brengen."
De woordvoeder zeide verder, dat de
duur van de expeditie zal afhangen van
den datum waarop men begint, dat wil
zeggen van den tijd, die men China zal
laten om troepen samen te trekken en ver
sterkingen aan te leggen. Het Japansche
leger moet niet weer vervallen in de fout,
die begaan werd tijdens de incidenten te
Sjanghai. De veldtocht zaal een maand
duren, als de omstandigheden gunstig zijn,
en twee maanden, indien de Chineezen
weerstand bieden. De operaties tegen de
Chineezen zijn niet slechts van militairen,
maar ook van politleken en dlplomatieken
aard.
Japan wij geen werkelijken oorlog
voeren, doch een „fcodalen oorlog"
van zeer bijzonder karakter; in een
dergelijken oorlog streven de tegen
standers er naar zoo weinig mogelijk
te vechten en hun doel te bereiken
door middel van onderhandelingen, die
zelfs gedurende de gevechten voort
duren en niet slechts de bespreking van
vredesvoorwaarden ten doel hebben,
maar ook de beperking der krijgsver
richtingen en der troepenconcentra
ties.
Vreemde bemoeiing.
Intusschen heeft China aan sflle groote
mogendheden en aan de onderteekenaars
van het Negen-Mogendheden-verdrag een
verklaring doen toekomen over de gebeur
lijkheden.
Bij het verlaten van den Quai d'Orsay
verklaarde de Cljlneesche ambassadeur aan
een vertegenwoordiger van Havas: „De
Chineesche regeering heeft den mogend
heden doen weten, dat zij geen enkele
overeenkomst, welke door de Japanners
aan de plaatselijke autoriteiten in Noord-
China zonder haar goedkeuring wordt op
gedrongen, zou erkennen.
De regeering is vastbesloten, aan elke
nieuwe Japansche usurpatie van de Chi
neesche territoriale souvereinitelt, met alle
haar ten dienste staande middelen weer
stand te bieden".
Dirksen, de Duitsche ambassadeur te
Tokio heeft gisteren een langdurig onder-
(lngez. Med.)
houd gehad met Hlróta over de verwikke,
llngen in Noord-China.
In Duitsche diplomatieke kringen ver-
waoht men, dat het Japansche leger er in
zal slagen, het conflict te localisesren en
verklaart men, dat de oorlog met China
ln strijd zou zijn met den geest van het
Japanseh-Dultsche accoord.
Dultschland heeft weliswaar het recht
van Japan erkend, om Noord-China te
mllitariseeren en onder zijn toezicht te
brengen, teneinde zijn economische en stra
tegische positie te versterken, doch men ls
van meening, dat een Chineesch-Japan-
sche oorlog schadelijk zou zijn voor de ge
wichtige belangen, die Dultschland in
China hef ft.
De Amerikaansche minister Cordell Huil
heeft Japan en China in een in diploma
tieke bewoordingen gestelde politieke ver
klaring een waarschuwing laten hooren,
dat zij niet tot oorlog in het Verre Oosten
kuhnen overgaan zonder de belangen van
Amerika en van andere landen te schaden.
In deze verklaring, welke een krachtige
herhaling be toekende van de beginselen,
waardoor de buitenlandsche politiek der
Vereenigde Staten geleid wordt, noemde ae
minister geen namen. Hij zeide, dat de
waarschuwing universeel diende te worden
toegepast en dat zij niet tegen een land in
het bijzonder gericht was. De verklaring
werd echter uitgegeven na een dag welke
bijna zonder ophouden gevuld was geweest
met conferenties tusschen Huil en zijn ad
viseurs over den toestand ln het Verre
Oosten, zoodat er niet aan viel te twijfelen,
of zij was in hoofdzaak voor Japansch en
Chineesch gebruik bestemd.
Hoe vader met hulp van een paar doos
jes punaises zich wapent tegen de op
dringerigheid van zijn jongsten zoon, om
Op zijn gemak te courant te kunnen lezen.
HET RESIDENTIE-ORKEST.
De abonnementsconcerten 1937/1938.
Aan de zes abonnementsconcerten van 't
Residentie-Orkest in het a.s. seizoen, zullen
de volgende solisten medewerking verlee-
nen: Nathan Mllsteln (viool), Myra Hess
(piano), Rich. Odnóposoff (vdool) (deze
violist ontving dit jaar den eersten prijs
op het concours Eug. Ysaye te Brussel),
Annie Fischer (plano), Ankie van Wicke-
voort Crommelin (zang) en Carl Flesch
(viool).
FABRIEK „COBRECTUMr
RAPENBURG 26 LEIDEN TEL. 2257
2954
clngez Med.)
Trianon-Theater. „Sterker dan de
wet" brengt een juridisch zeer interessant
probleem ter sprake nj.: „Mag een advo
caat zijn ambtsgeheim prijsgeven?" Moet
hij, wanneer een onschuldige dreigt ver
oordeeld te worden, blijven zwijgen, óf
moet hij de waarheid aan het licht bren
gen? Dat is het conflict, waar het in deze
film om gaat, en in laatstbedoelden zin
wordt opgelost. In het kort willen wij het
geval hier even uiteenzetten. Een van
moord beschuldigde wordt veroordeeld en
bekent later tegenover zijn raadsman, dat
hij inderdaad den moord gepleegd heeft.
Nu komt door een samenloop van omstan
digheden daarna een ander onder verden
king en de vroeger veroordeelde, en im
mers fhderdaad de werkelijke dader, komt
vrij, terwijl de onschuldige verdachte thans
veroordeeld dreigt te worden. Maar er is
nog de advocaat, die als eenige de waar
heid kent, dochdaar is zijn ambtsge
heim, dat hem het zwijgen oplegt. Hier ligt
het conflict! Moet hij een onschuldige la
ten veroordeeld worden of moet hij een ge
wichtig rechtsbeginsel, het ambtsgeheim
verbreken? De oplossing is geenszins licht
vaardig genomen en het geval wordt van
alle kanten belicht. Moet aan het recht of
aan de wet het meeste gewicht worden
toegekend? De advocaat geeft zijn ambts
geheim prijs!
„Sterker dan de wet" bevat eenige goed
vertolkte rollen, vooral van Manja Behrens
en den advocaat van Paul Hartmann. Ver
der is het geval rustig en vakkundig in
beeld gebracht.
De filmhond Greif krijgt in „Zijn beste
vriend" ruimschoots gelegenheid, zijn bra-
vour-staaltjes te vertoonen, waarbij Harry
Piel, naast de hoofdrol, ook de regie heeft.
Het Nieuwe Roxy-Theater. Het aantal
Tarzan-films is schier onbeperkt en steeds
beleeft deze wildernis-held weer nieuwe
avonturen. Verschillende beroemde athle-
ten hebben zich reeds aan de Tarzan-
figuur gewaagd. Thans, ln „Tarzan's ge
vaarlijkste avonturen" is het Herman Brix,
die zich in de jungle evengoed thuis voelt
als een visch in het water. Deze Tarzan
is overigens meer geciviliseerd; hij kan vlot
Engelsch spreken, beweegt zich goed in ge
zelschap. kortom, gedraagt zich als een
heer. Wat hij echter met vorige Tarzans
gemeen heeft, is zijn ongekende durf ln
de gevechten met wilde dieren; wij zien
hem een „robbertje" vechten met een
leeuw, en met een luipaard, dat hij in het
rond slingert, als speelde hij „handbal".
Aan spannende sensatie heeft dus ook deze
Tarzan-film geen gebrek. Het verhaal zelf
is gebouwd om een expeditie naar Guate
mala, waar in het beboschte oerwoud Tar
zan zich langs lianen honderdtallen meters
ver slingert. Deze snelle manier van ver
plaatsen komt hem uitstekend te pas, want
er zijn documenten gestolen en de expedi
tie heeft 'n te grooten achterstand op den
dief. De achtervolging door Tarzan voert
naar het gebied van de „groene godin",
een dame met zonderlinge gewoonten, die
haar gevangenen op wreede wijze het le
ven beneemt, door hen in een vijver met
krokodillen te werpen. Dank zij Tarzan's
moedig optreden, worden de documenten
weer terug verkregen en de leden der ex
peditie uiteindelijk bevrijd. Deze zeer ge
slaagde film wordt voorafgegaan door een
boeiende Columbia-film, „De geheimzin
nige wreker", naar het bekende gegeven
van Peter Kyne. Charles Starrett is hierin
de sympathieke hoofdrolvertolker.
Het voorprogramma is als steeds keurig
verzorgd. Een muzikaal filmpje en een
vroolijke klucht „Pootige Jantjes", waarin
Buster West zijn fenomenale tap-dance de
monstreert, vormen de inleiding tot dit
aantrekkelijke vacantieprogram
Lido-Theater. „Le mioche", de kleine
vondeling, mag van geluk spreken, dat hij
in handen komt van een zeer braaf man
op middelbaren leeftijd; de ongehuwde
moeder deponeert den vondeling voor de
deur van den ongehuwden vader, een Jong
student, die het kind maar weer verder
transporteert .Zoo belandt „le mioche" bij
den goeaigen Prosper, een man, die in het
léven min of meer mislukt is, hoewel hij
op school steeds nummer 1 was. Even geeft
de film den knappen leerling een steek
onder water en laat vervolgens zien hoe
Prosper, de autowasscher, het brengt tot
leeraar ln een meisjespensionaat.
Een tijdlang slaagt hij erin om de baby
in zijn kamer te verbergen en te verzorgen,
zonder dat iemand er iets van bemerkt.
Doch het onvermijdelijke blijft niet uit:
Prospers geheim wordt ontdekt en nogal
liefst door zijn leerlingen. De scène in de
klas, waarin een der meisjes haar leeraar
vertelt, wat zij door een kier van het raam
ln zijn kamer heeft gezien, is wel een van
de beste van de film. Met deze ontdekking
beginnen de narigheden, die tenslotte lei
den tot Prosper's ontslag. Doch dit is niet
naar den zin der meisjes die in den korten
tijd tusschen hun ontdekking en die door
de directrice zeer aan le mioche zijn ge
hecht.
Een schooloproer breekt uit, eveneens
een scène, die prachtig wordt gespeeld
en die oorzaak is, dat het happy end ook
aan deze film niet ontbreekt. „Le mioche",
buiten de film bekend onder den naam van
baby Philippe, is een kostelijk ventje, dat
precies op tijd lacht en huilt of liever ge
zegd, dat precies voor de camera verschijnt
wanneer zijn gezichtje in de gewenschte
plooi was. Nochtans moet de film het niet
van deze ongetwijfeld aardige baby heb
ben, maar van het spel van Lucien Ba-
roux, een uitstekend Fransch acteur, naar
wien men met genoegen luistert en kijkt.
De rol van directrice wordt zeer goed
gespeeld door Gabrielle Dorziat.
„Drie harten op een ijsschots", dat is de
titel die men aan de tweede hoofdfilm
heeft gegeven; een slechtere had men voor
zoo'n geestige en uitstekend gespeelde rol
prent moeilijk kunnen bedenken. Doch be
ter zoo dan andersom! Dascom Dinsmore
is de eenige blanke in een onherbergzaam
deel van Labrador. Hij verveelt zich gru
welijk, om ons dat duidelijk te maken be
hoeft hij slechts driemaal zijn blokhut op
en neer te loopen, dan weten we genoeg,
woorden heeft hij er niet voor noodig. Een
vliegtuig moet vlak bii zijn woning een
noodlanding maken. De passagiers, een
knap meisje en haar metgezel worden Das-
com's gasten. Twee jaar is het geleden,
dat hij voor de laatste maal een blanke
vrouw zag. De zorgzaamheid en toewijding
waarmede hij de vrouwelijke helft van zijn
visite behandelt en de volkomen onver
schilligheid waarmede hij zijn gast ne
geert, is zoo vol humor en originaliteit, dat
deze film tot een van de beste „lachfilms"
wordt, die wij ooit zagen. De geestigheid
in deze film heeft niet noodig. dat men een
smijtpartijtje op touw zet. zooals Jammer
genoeg, maar zoo dikwijls het geval is.
Dascom (Robert Montgomery), heeft zulke
middeltjes niet noodig; een enkele bewe
ging van hem is voldoende om de lachers
op zijn hand te krijgen. De heele film is
eigenlijk een aaneenschakeling van bril
jante scènes, waarvan we wel als allerbeste
zouden willen noemen, die waarin de gast
heer onder bedreiging van een revolver
staat.
Deze twee films vormen een succespro
gramma, zooals men maar zelden te zien
krijgt!
Casino-Theater. Een film met George
O'Brien beteekent een pittig verhaal
met actie, spanning en sensatie en „Hard
als graniet" neemt onder haar soortge-
nooten een vooraanstaande plaats in. Zij
heeft als achtergrond een tunnelbouw,
waar „Hard Rock" Harrlgan een kundig
boormeester is en een verbeten vijand van
„Black Jack" Riley, den tunnelbaas. Gedu
rende den werktijd houden zij zich rustig,
want de opzichter heeft gedreigd met in
houding van tantième bij den eersten klap,
een maatregel, welke zich uitnemend laat
verdedigen, gezien de stevige vuisten van
de heeren. Doch dan komt de vrouw in het
spel en de kleine Andy, die de beheerster
is van de cantine en zich uit hoofde van
haar werkzaamheid bij voortduring temid
den van dit ruwe mansvolk beweegt wordt
de aanleiding van het ontbranden van
den strijd tusschen „Black Jack" en „Hard
Rock". Immers, gedachtig aan het gezeg
de, dat de weg naar het hart van den
man langs de maag gaat, doet de liefde
van Andy de maag van „Hard Rock" het
best verzorgen en „Black Jack", die even
eens zwaar verliefd is op Andy, vindt deze
vertroeteling van zijn vijand allesbehalve
aangenaam. Zoodat „Black Jack" zijn ri
vaal den handschoen toewerpt en de strijd
losbarst. Dan stort een gedeelte van den
tunnel ln en „Hard Rock" schijnt nooit
meer te zullen vechten. „Black Jack" redt
evenwel zijn tegenstander het leven, waar
na de dokter „Hard Rock" vertelt, dat
Jack een hartkwaal heeft en de geringste
inspanning hem het leven kan kosten. Met
een goed gevonden oplossing maakt deze
„Hard als graniet" een einde aan een uur
var» groote spanning. George O'Brien, Fred
Kohier en de lieftallige Irene Hervey vor
men de driehoek van dit spel van liefde.
„Chasseur No. 14" ls een werkelijk zeer
onderhoudende film, met boeiende vertel
trant, vlot spel en een geestig scenario,
kortom een rolprent, die aan hoog gestelde
eischen beantwoordt. Francis Lederer, in
zijn Duitschen tijd Franz geheeten. en de
bekoorlijke Frances Dee amuseeren voort
durend door hun vermakelijk spel.
Luxor-Theater. .Brigadier Schwenke"
is de film van de familie Fröhlich! Im
mers: Gustav vervult er de hoofdrol ln en
de regie is van zijn broer Carl! Zij beiden
dragen dus het succes van deze rolprent
en voor hun prestaties verdienen zij groote
waardeering. Het is geen grootsch pro
bleem, dat hier ontwikkeld wordt Veeleer,
zou men het een greep uit het dagelijksche
leven kunnen noemen; een gebeurtenis,
zooals er zooveel zijn, doch hier tot in fi
nesses uitgewerkt en op meermalen tref
fende wijze in beeld gebracht. „Brigadier
Schwenke" schetst het conflict tusschen
plicht en menschelijkheid: de plicht van
den politie-man, die door een toeval een
pakje door de justitie gezochte brieven in
zijn bezit krijgt, en ze direct aan zijn su
perieuren behoort te geven, en daartegen
over: de menschelijkheid van den man
Schwenke, die na den zelfmoord van een
bankier, diens gezin voor meerderen smaad
poogt te sparen
Gustav Fröhlich speelt zijn rol met bij
zondere levendigheid, vol verve, en pak
kend van dictie en mimiek. Dat deze man
zelf de dupe dreigt te worden van zijn hu
mane inzichten kan men van den aanvang
af reeds verwachten en de situatie spitst
zich dan ook geleidelijk toe als een drietal
meisjes, die allen in het drama betrokken
worden, naar de gunsten dingen van den
knappen brigadier en door hun onderlin-
gen naijver de moeilijkheden voor hem
steeds grooter maken. Schwenke, die nog
juist aan een der vriendinnetjes verklaard
heeft, dat hij nimmer fouten mag maken
omdat de kleinste overtreding hem zijn
functie zal doen verliezen, komt in het
hoekje, waar de slagen vallen, niet het
minst door de wraak van een arrestant,
door wien hij van mishandeling beschul
digd wordt, en een proces is het slot van
deze film, die in haar soberheid van groote
waarde is! Dat proces is door zijn merk
waardig verloop trouwens geenszins het
onbelangrijkste deel van deze rolprent,
waarin Gustav Fröhlich uitstekend terzijde
gestaan wordt door Harald Paulsen (die
z'n traditioneele schurkenrol vervult), Sy-
bille Schmitz, Claire Fuchs en Marianne
Hopp. Zoowel fotografie als regie werden
zeer goed verzorgd!
„De onsterfelijke Weensche wals" is de
tweede hoofdfilm van het programma de
zer week; een film met een aardig be
schreven liefdesavontuurtje tusschen een
jongen musicus en een wat dweepziek
meisje, dat nauwelijks de schooljaren ont
groeid is, en met pittige walsmuziek, welke
door het talrijke publiek gisteravond met
dikwijls warme voldoening beluisterd is.
Het journaal geeft o.m. tallooze OP"*"
men van de Ronde van Frankrijk, welke
wielerwedstrijd momenteel in het middel
punt veler belangstelling staat.
21
