De Prins zeilt met de „Prinses Juliana naar de Mok - Tenniswedstrijden
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
BUITEN HAAR KRINGEN
78sfe Jaargang
FEUILLETON
DE ZEVENDE INTERNATIONALE SCUELDEBEKER-
ZWEM WED STRIJD te Vlissingen. De winnares der
dames Jenny Kastein, wordt van het vet ontdaan.
IIET DU1TSCHE MIJNENVÊGER-FLOIT1ELJE op weg naar den Boven-Rijn.
Het geleidescliip ,,Zieten" passeert de
hefbrug te Rotterdam.
DE INTERNATIONALE TENNISWEDSTRIJDEN OM HET
KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND TE NOORD WIJK.
Eindstrijd heeren-enkelspel. De Stefani .(rechts)Kukuljevic.
Door HERMAN ANTONSEN.
(9
„Tenzij je haar ontmoet. Dat blijft toch
een mogelijkheid, nietwaar?"
„Alles is mogelijk, veronderstel ik. Maar
daarom nog niet waarschijnlijk. Hoe zou
een man als ik bij mogelijkheid een derge
lijk meisje kunnen ontmoeten? Het is im
mers niet waarschijnlijk, dat zij 'n tochtje
op haar eigen houtje naar Coney Island
zou gaan maken en dan tegen mij oploo-
pen?"
„Daar is ze te netjes voor, denk je niet?"
vroeg Terry.
„Dat bedoel ik heelemaal niet", ant
woordde hij op slag. Ik bedoelde.... wel,
je kunt je immers niet voorstellen, dat een
dergelijk meisje ooit iets alléén doet? Daar
zou ze geen kans toe zien. Zulke meisje
leiden zoo'n heel ander leven, Terry. Die
kennen allerlei voorname lui. Die worden
overal uitgenoodigd en
„En meisjes als ik, die niemand van
belang kennen, moeten wel op eigen houtje
uitgaan, niet?"
„Toe nou, ik doelde heelemaal niet op
jou. Ik zei alleen maar, dat ze zoo heel
anders was".
„En verfijnder", zei Terry.
„Ik zei alleen maar „anders". Ik.... ik
wou, dat ik haar portret nooit gezien had!"
„Heusch?"
„Ja, dan had ik verliefd kunnen worden
op jou, Terry!"
„Dat heb je al meer gezegd", riep ze
lachend.
„En ik zeg het nog eens", anbwoorde hij.
„En als je op een goeden dag ook eens van
mij ging houden, dan zou ik in staat zijn
met je te trouwen. Ik wil zeggen, dat ik
daarvoor geen millionnair behoefde te
zijn".
„Niet? En als ik nu eens heel veel-
elschend was?"
Hij schudde langzaam het hoofd.
,Zoo ben jij nu eenmaal niet. Jij laat je
niet voor geld koopen. Daar ben ik van
overtuigd. Niet, dat ik het wel van haar
denk. Maar ja, omdat ze rijk is, zal ze
ook wel verwachten, met een rijken man
te trouwen".
.Dergelijke meisjes trouwen toch ook wel
eens met arme mannen", zei Terry. Hij
haalde zijn schouders minachtend op.
„Ik zou er niets van moeten hebben, de
arme man van een rijke vrouw te zijn.
Neen, ik zou er geen willen hebben.
zelfs haar nietof ik moest een of
ander groot succes behalen. En tegen dat
het zoover is, dan is ze allang getrouwd en
ben ik een man op leeftijd
„En vergeten, dat je ooit op haar por
tret verliefd bent geweest".
,Denk je dat? Mijn vader, Terry, werd
op mijn moeder "verliefd, toen hij tien jaar
oud was. Hij heeft nooit meer naar een
ander meisje gekeken en zij naar geen
anderen jongen. Mijn grootouders van
beide kanten zijn op een dergelijke manier
getrouwd. Ik ben net zoo. Ik zal van haar
blijven houden tot mijn dood toe en nooit
met. een ander trouwen".
„Nooit duurt nog erg lang", zei ze
lachend.
„En toch meen ik het!" zei hij beslist.
Haar geprikkeldheid nam toe. Hier zat
hij naast haar en vertelde haar, dat hij
altijd de aanbidder zou blijven van de
Terry Tarpeton. wier portret hij in zijn
zak droeg. Het was een uitdaging van al
wat vrouwelijk in haar was.
„En denk je heusch, dat geen enkele an
dere vrouw in staat zal zijn, je die miss
Tarpeton te doen vergeten?" vroeg ze.
„Ik ben er zeker van!"
„Hoe weet je. dat ze zoo lief ls, als je je
voorstelt? Op slot van zaken zijn portret
ten niet altijd net zoo als de voorgestelde
personen", zei ze gedurfd.
Hij haalde weer zijn schouders op.
„Het komt er niet op aan, of ze werke
lijk lief is", zei hij. „Ze is nu eenmaal een
soort noodlot voor me, begrijp je, Terry?"
Ze waren in Brooklyn aangekomen.
„Je moet hier uitstappen", zei Terry,
anders moet je weer heelemaal terug".
„Denk je soms, dat ik je zoo laat op den
avond dat heele eind alleen verder laat
rijden?" vroeg hij.
„Denk je soms, dat ik iets anders van
plan ben?" wierp ze tegen.
„Ik laat je in geen geval alleen naar huis
gaan!"
„Omdat je weten wilt, waar ik woon?"
„Neen, dat is het niet. Alleenhet is
al zoo laat en
„En het zal nog later worden, als je zoo
blijft aanhouden als nu. 11 wil niet hebben,
dat je weet, waar ik woon. Wezien
elkaar immers toch nooit meer terug?"
Hij keek haar strak aan.
„Dat is toch wel wat al te erg. niet waar,
Terry? Ja, ik heb aan een meisje, als jij
bent, niets aan te biedengeen plezier
en geen geldDag Terry. Ik ben
erg blij. dat ik je ontmoet hel?." Hij had
haar hand gegrepen en er een kus op ge
drukt. Maar meteen vroeg hij excuus. „Het
spijt me.en.nu ja, je weet eenmaal,
dat ik op dat meisje verliefd ben en dat ik
altijd van haar zal blijven houden.... En
toch.zal ik altijd blij blijven, dat ik je
dien kus gegeven heb!"
En meteen stond hij op en liep al
zwaaiend door de bus naar den uitgang.
Met een schok stopte de bus op zijn ver
zoek. En Terry bleef alleen achter.
Tante Martha was veilig de douane door-
geloodst. Ze zat nu op de slaapkamer, die
voor haar was ingericht in het huis op
Livingstone Place. Ze had, zooals alleen
tante Martha dat kon, gebabbeld over de
onaangenaamheden van haar reis, over de
weinige aandacht door sommige Fransche
hotelhouders aan haar persoon geschonken
en over de onmogelijke en ondragelijke
menschen, die het hadden durven bestaan,
met haar op dezelfde boot te reizen.
De hitte hing nog drukkend in de stad
en miss Martha voelde zich te vermoeid om
naar Southampton door te reizen vóór
laat in den namiddag.
„Ik denk, dat je wel snapt, waarom ik
eerder teruggekeerd ben, dan ik van plan
was?" zei ze. Terry schudde het hoofd.
„Ik heb een brief van een jongen man
gekregen", zei tante Martha verlegen.
Terry staarde haar zwijgend aan.
„Die kwam van Curtis Suthers", zei tante
Martha.
Terry bleef haar verbluft aankijken,
alsof ze er niets van begreep.
„Over jou. malle meid", zei tante Martha
bruusk.
„Wat had Curt in vredesnaam over mij
te vertellen?" vroeg Terry.
„Waarover deuk je, dat jongelui gewoon
lijk schrijven, als ze een brief sturen aan
tantes van huwbare meisjes?"
„Ik kan het me werkelijk niet voorstel
len", zei Terry misnoegd.
„Hij wil graag met je trouwen", zei
tante Martha „En hij schreef me dat en
vroeg, of ik het goedkeurde
„Curt Suthers is een ouderwetsche,
suffe.domkop!" viel Terry uit.
Maar toen Curt dien avond een bezoek
kwam brengen in de villa te Southampton,
had Terry er nog eens over nagedacht.
Tante Martha had den heelen rit van ne
gentig mijlen lang er op gewezen, hoe keu
rig Curt zich toch wel gedroeg: de tegen
woordige jongelui hielden zich over het
algemeen zoo slecht aan de goede, oude
gewoonten, maar Curt had zich uitstekend
gedragen, door eerst met zijn verzoek bij
haarzelf te komen, voordat hij aanzoek bij
Terry deed.
En toen tante Martha zich discreet naar
haar eigen vertrekken teruggetrokken had
en het jonge paar samen in den tuin was,
waar de koelte het stikheete New-York
deed vergeten, had Terry naar het aan
zoek van Curt welwillend geluisterd en
zich steeds gunstiger tegenover hem gezind
gevoeld.
„Ik heb nu al zóó lang van je gehou
den, Terry. Is er dan heusch geen hoop
voor me?"
Ze had naar hem gekeken, zooals hij
daar, groot en goedgebouwd in het maan
licht voor haar stond. Ze had hem altijd
een prettigen kameraad en een gediensti
gen aanbidder gevonden. Zelfs den vorigen
avond, toen ze met dien anderen jongen
man samen was, had ze gevoeld, dat ze
toch eigenlijk echt van Curt hield. Maar
toen Curt zijn armen om haar heen wilde
slaan, week ze terug.
(Nadruk verbodaui. .(Wordt vervolgd).
DE RONDE VAN ALKMAAR, om den grooten Kavervce-
prijs. De nieuwelingen in actie op de
van Houtenkade.
NA DE ZEILWEDSTRIJDEN' VAN DE KON. MARINE .JACHTCLUB te Den Helder, te
hebben bijgewoond, begaf Prins Bernhard (x) zich aan boord van het zeilschip Prinses
Juliana", naar het vliegkamp ,,De Mok" op Texel.
OP HET JAMBOREE-ÜEMONSTRATIETERREIN te Voge-
lenzang is een generale repetitie gehouden door verkenners en
voortrekkers. De opmarsch der deelnemers.
I)E ,,TE(j ELBEUU - het voor de Koll Paketvaart
Mij., in aanbouw zijnde tiïple-schroef-inotor-passa-
giers- en vrachtschip is van de werf van de Ned.
Scheepsbpuwmij. te Amsterdam t-p water gelaten
