Bespreking door de leden van het nieuwe kabinet - De Maasbrug bij Hedel
78sfe Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON
Het Mysterie rondom
Larissa
HET NIEUWE KABINET hield gisteren een bespreking in het Abraham Kuyper-
huis in cte residentie. Dr. Colijn (links) en de heer J. J. C. van Dijk'
bij heb vertrek.
DE OVERSPANNING VAN DE MAASBRUG BIJ HEDEL
GEREED. Binnen niet al te langen tijd zal ook deze
belangrijke schakel in de verbinding Noord-Zuid voor het
verkeer kunnen worden opengesteld.
NA DE BESPREKING door de leden van het nieuwe kabinet verlaten v.T.n.r.
de hee-ren prof. mr. C.'P. M. Romme, rar. M. P. L. Steenberghe, Ch. J. I. M.
Welter en mr. C. M. J. F. Goseling, het Kuvperhuis.
DE ENGELSCHE ROEIERS, die zullen deelnemen aan de internationale
wedstrijden van „Nereus" zijn gisteren te Amsterdam aangekomen.
Het gezelschap" op het station.
HET UONGAARSCHE PAVILJOEN OP DE PARIJ-
SCHE TENTOONSTELLING GEOPEND. Een exterieur
opname van dit fraaie gebouw.
LORD BAD'EN POWELL,
de chief-scout, werd door den Engelschen koning ontvangen.
Bij zijn aankomst aan het St. James Palace.
Roman van WERNER SCHEFF.
41)
Ja, Hadjielf is een eigenaardig man
van eer, zei Lombach scherp.
Hij is een schoft! riep Irene Wal-
lon uit.
De commissaris zag haar verrast aan. -•
En dat zegt u?
Ik zeg het, omdat ik hem het Beste
ken, zei ze verbitterd, en het is vooral deze
morgen die mij de schellen van de oogen
deed vallen. Ik geef toe, dat ik veel van
hem gehouden heb; het was net als een
zware ziekte. Maar in de laatste dagen be
gon ik te twijfelen. Ik heb lang over zijn
gedrag tegenover Larissa nagedacht, en
heb daar steeds iets in gevonden, dat op
een menschelijk excuus leek, tot van
morgen.
Heeft u toen misschien gemerkt, dat
hij Larissa uit den weg wilde ruimen?
Irene schudde het hoofd met beslistheid.
Neen, anders had ik dien moord wel ver
hinderd. Maar wat mij diep griefde was al
tijd de dubbelzinnigheid van mijn gevoe
len;. Hem heb ik liefgehad, maar voor ziin
vrouw was ik ook een goede vriendin. Haat
te bedriegen viel mij het zwaarste.
ik ben bang, dat het voor u nog veel
zwaarder geweest zou zijn, als u .met Had
jieff naar Parijs gegaan was.
Dat is mogelijk. U weet nog niet de
helft van wat ik weet, commissaris.
Vertelt u me dan wat.
Hadjieff wilde niet met mij alleen
naar Parijs gaan. Een tweede vrouw zou
hem ook daarheen volgen.
Lombach leunde achterover in zijn stoel
en zijn gezicht toonde eerlijke verbazing.
Vanmorgen heb ik het bewijs gekre
gen, dat hij mij alleen maar naar Parijs
wilde lokken, om van -mijn vader geld los
te krijgen. Anders kan ik het niet ver
klaren.
Mademoiselle Wallon, er. zijn mannen,
die tegelijkertijd van twee vrouwen kunnen
houden.
Dat is mogelijk. Ik kan me toch niet
zoo in hem vergist hebben. Er moet iets
waars in zijn gevoelens voor mij geweest
zijn, en tot op heden heeft hij zich nooit
aan mij verraden.
.En hoe bent u er achter gekomen, dat
u in Parijs niet alleen met hem zou zijn?
Hij' zond me vanmorgen vroeg een
paar dingen, die ik bij mij in de koffers
zou doen. Ik veronderstel, dat hij niet te
veel bagage wilde medenemen. Bij deze
voorwerpen bevond zich een schrijfmap,
die hij zeker van te voren goed doorzocht
had. Maar tusschen het vloeiblad en de
voering scheen nog een brief te zijn ge
weest, die er uitviel, toen ik de map In mijn
koffer leggen wou. Ik was niet van plan
den brief tc lezen, maar bij het oprapen
-•? ik de handtekening.
Fn an ;vi° kwam die brief?
Van -'jn chauffeur.
Van waar?
Uit Parijs. Daarom werd ik nieuwsgierig.
Ik wist, dat Ossipow vrijwillig de schuld
van de inbraak op zich genomen had en
daarom las ik dien brief.
Ja, men moet niet al te nieuwsgierig
zijn, zei Lombach, alsof hij voelde wat er
r.u komen zou.
In dit geval was het goed, dat ik
nieuwsgierig was. In dien brief schreef
Michael, dat hij alles in Parijs voor de aan
komst van zijn meester in orde gebracht
had, en dat de twee nestjes voor de twee
vogeltjes, die de prins naar Parijs brengen
zou, ook al gehuurd waren. Hij schreef
daarbij, dat de eene, en dat zal ik wel ge
weest zijn, niets van de aanwezigheid van
de andere zou merken.
Heeft u uit dien brief niet kunnen
opmaken, wie die tweede, ons nog onbe
kende vriendin van Hadjieff is?"
Neen, daar stond niets van in, alleen
dit maakte ik op, dat ook ik voor den prins
slechts een speculatieve waarde had.
Waaraan een zeer mooi avontuur ver
bonden was, voegde de commissaris er
aan toe.
Het gelaat van Irene werd donkerrood.
Dat is nu onherroepelijk uit riep zij.
U kunt zich niet voorstellen, hoe snel een
mensch van gevoelen kan veranderen.
Maar hij weet hiervan nog niets?
Neen, hij kan het nog niet weten.
Toen ik vanmorgen het bewijs van zijn
laagheid vond, kon ik het in het hotel niet
langer uithouden. Ik wou hem niet zien.
Eerlijk gesproken, commissaris, ik dacht er
zelfs even aan er een eind aan te maken
Ik maakte een lange wandeling tot aan de
skiheuvel, en de pracht van de natuur
bracht me spoedig tot bezinning. Mijn
smart werd eerder gelenigd dan ik voor
mogelijk had gehouden. Ik ben toen naar
het dorp gegaan en wilde eens met mijn
vader per telefoon hierover spreken. Toen
ik op het gesprek wachtte, dacht ik er 'aan,
dat Hadjieff mijn spoorbiljet naar Parijs
nog bijtijds aan het reisbureau terug zou
kunnen geven. Ja, zulk een banaal iets
kwam bij me op en ik telefoneerde hem in
het hotel.
Er is een kleinigheid mademoiselle
Wallon. zei Lombach, die niet precies in
mijn legkaart past. U heeft vergeten mij te
vertellen, dat u bij Larissa op bezoek ge
weest bent.
Ik bij Larissa op bezoek?
Men heeft gezien, dat u bij haar van
daan kwam.
Ja, dat is waar. Mijn eerste, overlegde
plan was om haar alles op te biechten. Ik
was nog erg opgewonden!
En heeft u met haar gesproken?
Irene schudde het hoofd. Ik heb meer
malen aangeklopt, maar niemand deed
open. Terwijl ik voor de deur stond, kwam
het plotseling bij mij op, hoe dwaas het
van me was. om Larissa over haar man in
te lichten. Ja, ik beschouwde mijn gedrag
zelfs als een misdaad en gaf het op, te
trachten Larissa te bereiken.
Er is geen enkele reden, dat ik uw
verklaring niet zou aannemen, verzekerde
Lombach, maar u moet bedenken, dat u
kort voor, of misschien zelfs kort na den
dood van Larissa, in de buurt van haar
kamer bent gezien. Neen. u moet niet
schrikken, het ligt ver van mij tegen u
argwaan te koesteren. De dood van Larissa
is op zulk een buitengewone manier geko
men, dat ik mijn eigen idee daarover hém
niet waar u wilt mij wel het genoegen
doen. om tot morgen vroeg het hotehfliet.
meer te verlaten.
Dat is en halve arrestatie riep het
jonge meisje ontzet.
Absoluut niet. Zoo moet u het niet op
vatten. Ik wil u alleen maar narigheden
besparen.
Ik was echter van plan om beneden in
een van de pensions mijn intrek te nemen,
om Peter niet meer te ontmoeten,
U hoeft hem niet te ontmoeten, als u
op uw kamer blijft.
En hoever heeft uw onderzoek u reeds
gebracht, commissaris? vroeg zij angstig.
Ik wil daarover niet te optimistisch
zijn, maar ik meen te weten, wie de leiden
de man van dezen moord is en wie zijn
handlangers zijn.
Dus werkelijk Peter?
Haar bijna schuchtere vraag werd met
een hoofdschudden beantwoord: U zult er
misschien verwonderd over zijn, maar ik
geloof zelfs niet, dat Peter de lastgever is
geweest. U kent zijn karakter te weinig. Hij
is een zwakkeling, die zijn zwakte met
moeite tracht te verbergen. Zulke men
sehen doen aan intriges; neigen tot bru
taal egoisme, maar voor een vastberaden
daad schrikken zij terug.
Ik zou wenschen, dat het zoo was, zei
Irene, terwijl zij diep ademhaalde, want
indien Peter de oorzaak van den dood van
Larissa is, voel ik me in zeker opzicht
mede schuldig.
Ik hoop u in een paar uren daarover
nader te kunnen berichten, zei de com
missaris. Tegelijkertijd stond hij op en
Ttene voigde zijn voorbeeld.
Ik zal steeds bereid zijn uw vragen te
beantwoorden, verklaarde zij.
tNadruk verboden). (Wordt vervolgd).
