De vreugde van het
ver2amelen
Waar komen de bedelbrieven
vandaan
LEIDSCH DAGBLAD - Derde Blad
Zaterdag 22 Mei 193)
GEMENGD NIEUWS
Het geheim van ,,Rooie Bram"
De man uit Roosendaal
(Speciale G. P. D.-Berichtgeving).
Een donker steegje in de Vinster
damsche binnenstad. Een drietal woon
huizen, grauw en vervallen, gaat hier
verloren tusschen kolossen van pak
huizen.
Een van de woonhuizen is het loge
ment van ..Rooie Bram". Door de lage
vensters druilt een grauw licht naar
buiten. Een rood stukje mica, bij de
deur aangebracht, is het in vakkringen
populaire teeken van gastvrijheid:
„Hier kan men goedkoop eten en sla
pen".
Ik stap naar binnen en een dlkuit han
gende rookwalm valt op mij aan. Min of
of meer in mist gehuld zeg ik zoo vrien
delijk mogelijk goedenavond.
Verveeld hangen gasten in bouwvallige
stoelen. De meesten doen niets. Sommigen
lezen kranten, die al dagen oud zijn en
de uiterlijke kenteekenen van geelzucht
demonstreeren.
Achter 't buffet komt de logementhou
der te voorschijn. Zonder veel omhaal duwt
hij mij de nachtlijst in de handen.
..Je slaapt zeker hier?", vraagt hij
knorrig.
Zonder te aarzelen besluit ik maar te
teekenen. Maar eerst vraagt „Rooie Bram"
mij nog of de Amsterdamsche politie mis
schien belangstelling voor me heeft
Die in het donker leven.
Hier ln dit logement hulzen bedelaars
uit alle deelen van Nederland. Als Am
sterdam op hun route ligt. projecteeren
zij een bezoek aan „Rooie Bram" in hun
plannen. Het is niet alleen de faam van
dit logement als plaats van huisvesting,
die het zoo ln trek heeft gebracht. Er is
ook nog wat anders.
„Rooie Bram" verleent alle mogelijke
medewerking bij bepaalde transacties. Bij
„Rooie Bram" tiert de handel in bedelbrie
ven en bedelversjes. Voor hen „die in het
donker leven", is de bedelpoëzie, waarvan
we allen staaltjes in onze brievenbus vin
den op gezette tijden, een van de meest
winstgevende exploitatie-middelen der lief
dadige menschheid.
Een jonge kerel aan wien ik een kop
koffie en een sigaret heb aangeboden, ver
telt me, dat met versjes en brieven „goud
te verdienen valt". Het duurde even, voor
dat hij tot deze bekentenis kwam. Maar
door hem een roerend verhaal over mijn
ongeluk in de wereld op te hangen, maar
vooral een paar klinkende guldens in mijn
bezit, te laten doorschemeren, win ik ten
slotte toch zijn vertrouwen.
„Met drie gulden", zegt hij, „ben je het
heertje. Daarvoor kan je duizend van die
papiertjes koopen. Je weet wel, die je bij
,de menschen ln de bus doet en waarop je
den volgenden dag antwoord komt halen".
Ik houd me natuurlijk van den domme
en vraag hem wie in Amsterdam voor drie
gulden duizend bedelversjes drukt. Hij
lacht joviaal en noemt me een groentje.
Dan loopt hij naar het buffet cm met een
groene, verfomfaaide map terug te komen.
„Zoek maar uit", noodigt hij vergenoegd.
De ondernemende man in
Roosendaal.
Nieuwsgierig kijk ik in de map en
zie ettelijke papieren, bedrukt met
hartroerende spreuken, liggen. Daarna
volgen versjes, die sombere titels dra
gen als: „Aan de muur van het oude
Kerkhof", aangeboden door een werk-
loozen huisvader van zes kinderen. On
der aan het versje staat de nuchtere
mededeellng: „Bij afname van min
stens duizend stuks 3 gulden."
Een tweede vers heet: „Ver van alles,
waarvan ik heb gehouden". Dit is bedoeld
voor een blijkbaar ondernemenden maar
armen blinde, „die niet in staat is een be
roep uit te oefenen."
Voor dit vers moet door „blinde" gega
digden bij afname van 500 stuks 3 gul
den betaald worden.
En zoo gaat het verder. Ik ontdek po
pulaire straatliedjes, sentlmenteele verzen,
ietwat, ondeugende poëzie, in alle maten
en op alle kleuren papier. Vol verbijste
ring heb ik dit alles aangezien. Nog meer
verbijsterd raak ik, als ik een volledige
prijscourant tegenkom van een bekende
drukkersfirma.
Deze firma is gevestigd in Roosen
daal. Zij drukt ook andere zaken,
maar schijnt zich toch het liefst op
bedelbrieven te specialtseeren.
„Er wordt daar grof geld verdiend",
licht mijn buurman toe.
Bij nader informeeren blijkt mij. dat het
betreffende drukkershuls de zaken in het
groot aanpakt. In alle Nederlandsche lo
gementen is een map aanwezig met „mon
daalsche drukkerij heeft de verzen ge
stuurd en we zullen er op uit gaan. Piet
geef mij de helft van den voorraad en
neemt zelf de rest onder zijn hoede.
„Nu dan gaan we maar." zegt hij. „Ik
had zoo gedacht het Blauwe Zand aan den
overkant van het Y en de Hagedoornbuurt
eens onder 't mes te nemen." Ik stel met
veel vertoon van kennis voor, om liever
Zuid in te trekken. Piet lacht schamper.
„Zuid?" zegt hij, „man, daar is veel te veel
concurrentie. Zuid wordt overstroomd door
oe Schnorrers. Je weet wel menschen uit;
het buitenland, die roerende verhalen op
hangen bij de beter gesitueerden. Meestal
hebben ze er het een of ander godsdienstig
spreukje bij. Nee, Zuid is niets voor ons.
We gaan de zaken op het Blauwe Zand
aanpakken."
Aldus wordt besloten en nog heb ik pijn
lijke vingers van het openduwen van de
brievenbuskleppen. De overkant van het
Y mag niet klagen over onze gulheid met
de verzen van de Kerkhofmuur.
Het geld ophalen.
Het laatste hoofdstuk van mijn beleve
nissen met Piet, den poëtischen bedelaar,
is het meest bewogen. Weer moeten we
alle huizen langs, maar nu om antwoord
te halen. Mijn maat inviteert me, om eerst
eens met hem op te stappen, ter bestudee
ring van het werk. Na wat routine gekre
gen te hebben, zal ik. geheel zelfstandig,
een huizenblok voor mijn rekening nemen.
Piet blijkt een groot acteur te zijn. Bij
de eerste vier woningen is het al direct
raak. Droevig prevelt hij zijn tragisch ver
haal dat lang niet aan rille deuren het
zelfde is en overal ontvangt hij het dub
beltje enhet versje terug.
Dan moet ik op het slappe koord. Met
een bezwaard gemoed begeef ik me naar
mijn huizenrij.
Helaas, de moed zinkt mij toch in de
schoenen. Ik aarzel net zoo lang tot Piet
verdwenen is en ga dan op een muurtje
zitten. Straks zal ik Piet wat eigen geld
laten zien, als oogst van mijn werk.
Na een paar uur zijn Piet en ik weer
vereenigd. Hij ziet er moe en somber uit.
„Maar drie gulden opgehaald" is het kern
punt van zijn betoog. Mijn vangst valt hem
erg mede. Hij kan maar niet begrijpen dat
ik. een nieuweling, het tot.vier pop
heb gebracht
Zooals Piet zijn er honderden te vinden
ln de Amsterdamsche logementen. Het is
een drukke branche, die van de bedel-
spreuken en -gedichten. In koude en warm
te, ia zon en regen trekken de „vaders van
zes kinderen", „de arme blinden" langs de
hulzen. Vaak varen ze er wel bij. Altijd
winst maakt echter alleen de drukker in
Roosendaal. Hij krijgt vlot betaald en heeft
niet de last van snauwende dienstboden,
gejaagde huismoeders en scherpe kleppen
van brievenbussen.
Hij heeft alleen te maken met de minst
poëtische, maar meest lucratieve zijde van
de bedelpoëzie en hij vaart er zeker welbij.
Duitsch vliegtuig maakt
noodlanding te Zijldijk (Gr.).
Wielrijder door vleugel van het
toestel geraakt en op slag
gedood.
Gistermiddag te omstreeks kwart over
twaalf, heeft een Duitsch vliegtuig, ver
moedelijk een sportvliegtuigje, waarin één
persoon zat, een noodlanding gemaakt te
Zijldijk gem. 't Zandt. (Gr.) Het toestel,
dat aanvankelijk boven Uithuizen cirkelde,
om daarna in noord-oostelijke richting
naar de Noordzee te koersen, keerde plot
seling terug om te dalen. Bij de landing
raakte het vliegtuig eerst een auto, welke
op den weg reed, om vervolgens den 70-
jarigen heer Schoonveld, wonende te Nie-
kerkje. die op den weg fietste, te raken,
De heer Schoonveld kreeg zoo'n klap van
den vleugel van het toestel, dat hij op sla"
werd gedood Daarna kantelde het toestel
van den weg, over een sloot om vervolgens
met den kop in het lager naast de sloot
gelegen klavcrland van den landbouwer
Kapenga terecht te komen. De inzittende
van het vliegtuig bleef ongedeerd. De auto
is ernstig beschadigd. De inzittenden van
de auto werden niet gewond. Het vliegtuig
dat gedeeltelijk vernield is, zal vermoede
lijk gedemonteerd moeten worden.
(Reeds geplaatst ln een deel onzer
vorige oplage.)
HET AUTO-ONGELUK TE ALPHEN
AAN DEN RIJN.
De begrafenis der slachtoffers.
Onder zeer groote belangstelling heeft
gistermiddag te 's-Gravenzande de begra
fenis plaats gehad van vijf der zes slacht
offers van hel auto-ongeluk te Alphen aan
den Rijn De politie had uitgebreide
ordemaatregelen genomen: het kerkhof
was uitsluitend toegankelijk gesteld voor
familie en genoodlgden. Omstreeks twee
uur vond eerst de teraardebestelling plaats
van wijlen den heer F. v. d. Bos en zijn
verloofde, wijlen mej. G. de Rooy. Op het
kerkhof bevond zich o.m. het gemeente
bestuur van 's-Gravenzande onder leiding
van burgemeester J. Brunt en deputaties
van plaatselijke vereenigingen.
Nadat de beide kisten, welke met bloe
men gedekt waren, in de groeve waren
neergelaten, spraken ds. S. Kooistra, pre
dikant der Ned. Herv. Gemeente te 's-Gra
venzande en de heer L. Man in 't Veld.
evangelist te Naaldwijk woorden van troost
tot de nabestaanden. Een broeder van mej.
De Rooy dankte namens beide families.
Op verzoek van de familie v. d. Bos gaf de
N.S.B. bij deze teraardebestelling geen blij
ken van medeleven.
Voor de begrafenis van den heer Jonge-
jan en zijn beide zoons, bestond daarente
gen zeer groote belangstelling van de zijde
van genoemde organisatie. Honderden
hadden zich langs den weg geschaard, ter
wijl aan weerszijden van de laan, die naar
het kerkhof voert een eerewacht was opge
steld van leden der N.S.B., die den nat.
soc. groet brachten, toen de drie baren,
door talrijke kransen gedekt, grafwaarts
werden gedragen. Een aangrijpend oogen-
blik was het, toen eerst het stoffelijk
overschot van den vader, daarna dat van
zijn beide zoons in de groeve werd neer
gelaten. Achtereenvolgens werd het woord
gevoerd door ds. Van Geest, Nederd. Herv.
predikant te 's-Gravenzande, een verte
genwoordiger van de Wagenmakers-
patroonsvereeniging, den heer W. Ter
Veer, leider van den kring Westland der
N.S.B., den heer Jos. Breedero, namens de
afd. Westland der Nederl. Chr. Reisver-
eeniging. Een zwager dankte namens de
familie, waarna de talrijke aanwezigen
diep onder den indruk den doodenakker
verlieten.
Te Hoek van Holland vond gistermiddag
eveneens de begrafenis plaats van wijlen
mevr. Meuldijk, het zesde slachtoffer van
de ramp. Hier werd aan de groeve het
woord gevoerd door ds. H. de Jong. predi
kant der Geref. Gemeente te Hoek van
Holland.
BRAND IN WERKPLAATS
TE AMSTERDAM.
Een knecht gewond.
Op de derde verdieping van het perceel
Barndesteeg 8 te Amsterdam, waar is ge
vestigd de Amsterdamsche Metaalsier-
industrie van de firma R. Seur. is gister
middag omstreeks halftwee brand ont
staan. Bil het lasschen van metaal sprong
een benzinebrander, waardoor de vloer on
middellijk vlam vatte. De knecht, die het
apparaat hanteerde, de 28-jarige W. Breed-
veld, bekwam ernstige brandwonden aan
beide armen en moest met een auto van
den geneeskundigen dienst naar het Bin
nengasthuis worden vervoerd.
Het vuur was inmiddels overgeslagen
naar den zolder, waar zich een hoeveelheid
emballage bevond, welke spoedig door het
vuur was verteerd. Donkere rookwolken
drongen zich vla een venster naar bulten,
terwijl na eenigen tijd ook aan den ach
terkant van het diep doorloopende gebouw
zich een dikke rook ontwikkelde. Slechts
even sloegen de vlammen fel naar buiten.
De brandweer bond den strijd tegen het
vuur aan en na korten tijd blusschen was
zij dit geheel meester.
De brand heeft zich hoofdzakelijk ln het
midden van de vliering afgespeeld. Op
de derde étage werd slechts weinig schade
aangericht. De zolder brandde geheel uit.
Ook de kap van het gebouw werd in de
asch gelegd.
Op de benedenverdiepingen is een glas
slijperij gevestigd. Hier heeft men nage
noeg geen invloed vap den brand onder
vonden.
van den schilder bemerkt? haastte slA
naar een nabij wonenden loodgieter, van!
waar hij met een ladder terug kiwam De
Kok kon zichr langs dezen l^dde
in veiligheid brengen, doch had een paat
benauwde oogenblikken doorgebracht.
De brandweer was intussohen gearri
veerd en begon de blusschlng met eenlgi
stralen op de waterleiding. Na een hall
uur was het gevaar voor uitbreiding ge-
weken. De woning was boven geheel uit-
gebrand. Verzekering dekt de schade,
(Hbld.)
GEARRESTEERDE DIRECTEUR
IN VRIJHEID GESTELD.
De rechtbank te Amsterdam heeft gis-
termiddag in vrijheid gesteld den direc
teur van een effectenkantoor V„ die drie
maanden geleden, verdacht van zwendei-
pi'actijken, is gearresteerd.
De rechtbank heeft de preventieve hech
tenis geschorst tegen borgstelling. De an
dere directeur O., die eveneens gearres
teerd was, is reeds eenigen tijd geleden ln
vrijheid gesteld.
BRAND TE DEN HELDER.
Schilder met moeite gered.
Door onbekende oorzaak is gistermiddag
om ongeveer vijf uur een felle uitslaande
brand ontstaan in het niet bewoonde per
ceel Breewaterstraat 40, eigenaar de heer
Kuiper te Den Helder. In de ruime woning
waren eenige werklieden bezig, van wie er
een, P. de Kok, zioh op de bovenverdieping
van het perceel bevond.
Hij merkte door den rook. die door de
kieren van de deur kwam, dat er iets niet
in orde moest zijn. doch toen hij de deur
opende sloegen de vlammen hem reeds
tegemoet. De man was opgesloten als ln
een val. Hij riep luidkeels om hulp en
schoof het raam aan den straatkant op.
Een voorbijganger die de hachelijke positie
Alweer zijn de Pinksterdagen voorbij, en als zijnde iets, waai' zij zelf „al lang" niet
wat me dit jaar voor 't eerst is opgevallen:
ook deze feestdagen hebben hun eigen
snoeperij: de groote chocolade Pinkster
bloemen. Of was dit product ontstaan in 't
meer aan doet,
We zien in bonte rij afwisselende be
vliegingen voor het verzamelen van plaatjes,
sluitzegels, vogelveeren, schelpen, ge-
brein van één enkelen vindingrijken ban- droogde bloemen en bladen, enz., enz. Het
ketbakker, wien na de Paaschheerlijkheden 'angst houden gewoonlijk de plaatjes het
en de Moederdagtaarten nóg zoo'n specia- j uit, waartoe de mooie albums van Verkade
litelt zeer welkom was? Hoe het zij en andere firma's wel 't hunne zullen
voorzien van deze Pinksterlekkernij maakte hebben bijgedragen. Ook voordat de psy-
ik m'n entrée bij 'n gezin, waar de kin- ehologie officieel in het reclame- en ad
deren, zooals trouwens kinderen eigen is,
met één oog de logée begroetten en met
het andere verwachtingsvol den koffer
taxeerden, die in z'n binnenste misschien
wel onbekende heerlijkheden borg. Ter
aanmoediging zei de oudste: „Moet jij je
Jurken niet uit je koffer halen, anders
kreukelen ze zoo!" (Waar haalt zoo'n kind
de groote-menschachtige huichelarij van
daan!! De nog niet tot dat stadium van
beschaving gekomen vierjarige voegde er
bij: „Heb je ook wat voor ons in je koffer?"
Die ging tenminste recht op 'tdoel af.
En nu is 't grappig te zien, hoe verschil
lend zelfs kleine kinderen reageeren op
gaven. De een gaat, op 't moment zelf. dat
het moois wordt uitgepakt, de lekkernij al
taxeeren op breekbaarheid en smaak; een
ander zet na 'n korte beschouwing het
kunstige banketbakkersproduct om in een
aantal vrijwel even groote stukjes en haast
zich die plichtsgetrouw of misschien uit
aangeboren altruïsme aan de aanwe-
sters zonder waarde" en agenten van de zigen „rond te presenteeren". Weer 'n ander
drukkerij bereizen het land om zwervende zaj tjc njeuwe aanwinst voorzichtig om en
landgenooten op de lucratieve broodwin- om <jraajen aan ane kanten bekijken en
ning attent te maken. De logementhouders (jaarna angstvallig opbergen bij andere
hebben vaak een aandeel m het bedrijt ?rhatten. zij bewaren graag die eetbare
Zij schieten slecht bij kas zü^en gaven zoo lang mogelijk en niet zelden
wlnt^e d^ke^uit^indaal heeft hei ï?oudt de.. Sinferklaassnoeperij het tot
woord „crediet" geschrapt. Hij staat er op
boter bij de visoh te hebben. De transact.e
is overigens zeer simpel. Een postwisseltje
naar de zaak en prompt volgen de bestel
de verzen of spreuken. Via het logement
geschiedt de levering.
Mijn nieuwe vriend stelt me voor, dui-
end stuks van het lied „Bij het oude
kerkhof" te bestellen. Ik constateer dat
hij een gevoelig man is, althans gevoel
heeft voor de gevoelens van anderen. Het
kerkhoflied mag er, wat sentimentaliteit
betreft, wezen.
Wij hakken den knoop maar door en
Bram verschaft ons een bestelformulier.
Mijn broodwinning heeft een aanvang ge
nomen.
Paschen uit, terwijl de Paascheieren en nu
ook de nieuwe Pinksterbloemen, 'n goede
kans maken om te „overzomeren" als
we met dit woord, in analogie met „over
winteren", zonder blikken of blozen onze
taal mogen verrijken!
Zou uit dit laatste kindertype nu de ge
boren verzamelaar groeien? Het plezier van
't bezitten en 't kijken naar dat bezit gaat
bij hen boven 't genot van het snoepen.
Maar u zult direct opmerken, dat vrijwel
elk kind z'n perioden van „verzamelwoede"
kent. Die varieert naar den leeftijd en niet
minder naar de heerschende „mode" in de
klasse, 'n minstens even sterke macht
als de mode, die de vrouw voorschriften
oplegt, waaraan niet valt te ontkomen. Kijk
Op pad met de verzen, maar eens naar den toegeeflijken, tevens
geringschattenden blik, waarmee 'n jonge-
Twee dagen later tref ik mijn vriend I dame van 13, 14 jaar de verzameling siga-
Piet weer bij „Rooie Bram De Roosen- renbandjes van 'n zevenjarige beschouwt,
vertentlebedrljf mee ging spreken, voelden
de fabrikanten wel aan, dat ze er niet
anders dan voordeel bij zouden hebben, als
ze door hun reclame de kinderen wonnen,
en via dezen de moeders dus de koop
sters. Hebben we als kind niet menig bord
havermout geslikt niet altijd met even
groot enthousiasme om de aardige
„havermout-beestjes" te bemachtigen, die
„iedereen" op school verzamelde? Er zijn
„zwartjes" gespaard en verkwanseld, series
briefkaarten van Boileau en platen van
Rie Cramer. En hoewel deze laatste nog wel
genade vinden in de oogen van de tegen
woordige jeugd, moeten ze 't toch vaak af
leggen tegen verzamelingen filmsterren en
toppunt van glorie series handteeke-
ningen van sport- en andere beroemd
heden.
Postzegels zouden we klassieke verzamel
objecten kunnen noemen; die schijnen den
loop der jaren en de wisseling der modes
te trotseeren. Wel komt het vaak voor, dat
'n ijverig verzamelaar van 'n jaar of tien
er plotseling „niets meer aan vindt"
om na vijf, zes jaar ineens weer de post
zegelwoede te pakken te krijgen.
En hoe staat het met ons, verstandige
volwassenen? Hebben de meesten niet 'n
vleugje overgehouden van den verzamellust
uit onze kinderjaren? Ik denk nu niet in
de eerste plaats aan de serieuze verzame
laars, die 'n zekere vermaardheid hebben
door hun collecties schilderijen of oud
porcelein, waarvan in de bladen zelfs van
tijd tot tijd gewag wordt gemaakt bij bij
zondere gelegenheden, als ze 'n ten
toonstelling helpen opluisteren of als ze
60 Jaar zijn, of bij hun overlijden. Zij staan
ver boven ons „verzamel-babbeltje" en
tochzou de zuivere veraamellust bij
hen niet vaak 'n beetje vertroebeld zijn
door 'n tikje IJdelheid of door overwegin
gen van ,,'n goede geldbelegging". Maar de
pure vreugde van 't bij elkaar zoeken van
wat ons interesseert, vaak met veel moeite
bijeen gebracht, die vreugde behoort tot de
oogenschijnlijk kleine genoegens van 't
dagelijksch leven, die ons soms zooveel
steun kunnen geven. Laten we de voldoe
ning niet onderschatten, die iemand kan
hebben van 'n verzameling cactussen, of
munten, van 'n goed voorzien aquarium
of 'n mooie collectie boeken.
Er wordt wel eens beweerd, dat wij
vrouwen meer behept zijn met de zucht
tot verzamelen, omdat het 'n overblijfsel
is uit onze kinderjaren en wij schijnen van
die Jeugdrestanten meer mee te dragen
dan de man. 't Is mogelijk maar 't zou
toch wel de moeite loonen juist nu, na af
loop van den schoonmaaktijd, eens na te
gaan, hoeveel collecties wandelstokken,
dassen, pijpen, waarin sommige mannen
zich klaarblijkelijk specialiseeren, met hand
en tand door den eigenaar verdedigd wer
den, als er sprake was van wegdoen, omdat
de liefhebbende maar schoonmakende
gade nu eens ,,'n flinke opruiming onder
dien rommel" wilde houden.
En hoeveel mannen zijn er niet, die 'n
wonderlijke voorliefde vertoonen voor klok
ken, van de eenvoudigste tot de meest in
gewikkelde juweeltjes van klokkemakers-
kunst! Ze zéggen dan, dat het zoo verve
lend is als je nie.t in elke kamer van 't
huis kunt zien, hoé laat het is maar we
laten ons niets wijs maken! Ze „verzame
len" eenvoudig klokken, om 't verzamelen.
Daar de wetenschap zich steeds meer
met alle uitingen van de menschelijke ziel
bezighoudt is 't niet te verwonderen, dat
ook de „lust tot verzamelen" al onder de
loupe genomen is. 't Schijnt dan 'n middel
te zijn om aandoeningen, die niet normaal
verwerkt werden, af te reageeren om
dit mooie Germanisme maar eens te ge
bruiken. 'n Soort veiligheidsklep dus, 'n
nooduitgang voor wie in een of ander
„complex" zit opgesloten, 't Overdreven
jacht maken op voorwerpen voor de ge
liefde verzameling, die 'n meer dan nor
male plaats inneemt ln de belangstelling
van den verzamelmaniak, wordt iets zieke
lijks en zou dan 'n bewijs kunnen zijn
voor 'n minderwaardigheidsgevoel.
Wat er al niet aan uw postzegelverzame
ling kan vastzitten! Prikkebeen, uit het
bekende kinderboek, was bepaald ook be
zig door z'n „kapellenjacht" 'n onverwerkt
ziele-probleem af te reageeren!
Maar in ernst we zouden de vreugde
van t verzamelen niet graag missen in
onze menschelijke samenleving, ze inte
gendeel nog heel wat meer menschen toe-
wenschen. Want niet iedereen kent dat
genoegen; de serieuze verzamelaar behoort
gewoonlijk tot het ordelijke menschentype.
Zij, die „nooit iets kunnen vinden", die
hun portemonnaie nu eens hier dan weer
daar neerleggen, die misschien wel zoo nu
en dan energiek opruiming houden in
kasten en laden, (met het gevolg, dat ze
dan eeret recht niets meer kunnen vin
den) zij moesten eigenlijk maar nooit 'n
verzameling aanleggen. Hun ordeloosheid
is meestal het gevolg van 'n onrustigen
geest; al zouden ze willen, ze zouden niet
kunnen verzamelen. Telkens zou 't wat
anders zijn; de „hobby's" waren niet van
de lucht. Of zou 'n verzameling hen op den
duur opvoeden tot meer orde?
Maar, „verzamelen" gedegradeerd tot 'n
tuchtmiddel? Laat het voorloopig voor
hen, die er zich mee bezighouden, maar
zuiver en alleen vreugde blijven.
CRITICA.
MOTOR TEGEN AUTO GEREDEN.
Berijder in ernstigen toestand naar
het ziekenhuis.
Gistermiddag om half vier had op het
kruispunt Wagenpad Zevenenderdnft te
Laren (N.H.) een ernstige aanrijding
plaats. De heer J. van G. uit Hilversum
kwam per motorrijwiel van het Wagenpad
en wilde de Zevenenderdrift inrijden.
Tezelfdertijd kwam van laatstgenoem
den weg een auto bestuurd door J. P. H. R,
uit Barneveld.
De motorrijder reed in volle vaart tegen
de auto op. Hij werd tegen den grond ge
slingerd en bleef bewusteloos liggen
Een gewaarschuwd geneesheer consta
teerde dat de motorrijder een ernstige
hersenschudding, een hoofdwond inwen
dige kneuzingen en een gebroken been had
opgeloopen.
Per brancard werd hij naar het 8t.
Jansziekenhuis overgebracht.
Zijn toestand is ernstig.
ENGELSCHE STOKER VERDRONKEN.
De 46-Jarlge stoker C. J. M. Kenna uit
Middlesbrough is gisteravond, toen hij
zich te Rotterdam aan boord wilde be
geven. van het uit Swansea afkomstige
stoomschip „Tunitla", dat in de Waalhaven
op het terrein van Kruwal lag te bun
keren, van den ladder gevallen en te water
geraakt. De man verdween direct in de
diepte. Na ongeveer drie uur dreggen heeft
de rivierpolitie het lijk opgehaald.
NEDERLANDSCH MOTORJACHT
VERRICHT MOEILIJKE REDDING.
Het Nederlandsche motorjacht „Vigllan-
ter", dat terugkeerde van de vlootschouw
bij Splthead, heeft twee Londenaars gered
van hun kleine Jacht, dat bulten Falrlight
in een storm in nood was geraakt. Een lid
van de bemanning van de „Vlgllanter"
ging aan boord van het grootendeels vol-
geloopen Engelsche scheepje, dat op sleep
touw werd genomen. Op 'n gegeven oogen-
blik echter brak de tros, waarmede de „VI-
gilanter" het lekgeslagen Engelsche jacht,
„Hyperion" geheeten, voortsleepte en deze
sloeg weg. Een reddingboot van Dungeness
slaagde er echter in den Nederlandschen
zeeman van boord van de „Hyperion" te
halen en dit schip Dungeness binnen te
brengen. De eigenaar van het Britsche
Jacht verklaarde bij het aan land gaan:
„De Nederlander heeft groote bekwaam
heid en durf aan den dag gelegd".
MELKAUTO DOOR TREIN GEGREPEN.
Op den mijnspoorweg te Lutterade-
Geleen vond een ongeluk plaats, dat won
der. boven wonder nog goed is afgeloopen.
De auto van een melkventer uit Geleen
bewoog zich in de richting van den ter
plaatse onbewaakten overweg, toen juist
een trein kwam aanrijden, die uit een
lange rij kolenwagens bestond, De chauf
feur merkte de komst van dezen trein te
laat en alhoewel hij nog trachtte op het
laatste oogenbltk te remmen, vloog hij in
volle vaart tegen de locomotief op. De
omwonenden, die door den hevlgen slag
werden opgeschrikt, snelden aanstonds
naar de plaats van het ongeluk. De melk-
auto, die door de locomotief een heel eind
was meegesleurd, was nagenoeg geheel
vernield. De bestuurder kreeg slechts
eenige lichte verwondingen en kneuzingen-
Na ter plaatse verbonden te zijn, kon dt
man naar huis terugkeeren.
BUITENLANDSCH GEMENGD.
DE RAMP VAN DE HINDENBURG.
Het stoomschip Hamburg is ie Cuxhaven
aangekomen met het stoffelijk overschot
van passagiers en leden der bemanning
van het luchtschip Hindenburg, De lijk
kisten werden met eenige plechtigheid
overgebracht naar een dei- loodsen van de
Hapag, waar een rouwdienst is gehouden,
Het stoffelijk overschot van kapitein
Lehmann. dat met de Europa te Plymouth
is aangekomen, is daar aan boord gebracht
van een Duitsch vliegtuig, waarmede het
naar Cuxhaven zal worden overgebracht.
Op de Europa bevonden zich zeventien
overlevenden van de ramp.
ROODACHTIGE MODDERREGEN.
In verschillende streken in Italië, onder
meer te Rome, Genua en Milaan, is een
modderregen gevallen, die te Milaan een
roodachtige kleur had. In de volkswijken
maakte deze „bloedregen" veel indruk
Het verschijnsel wordt veroorzaakt door de
groote hoeveelheid zand, die uit het Zui
den wordt meegevoerd door de hevige
winden, welke sedert twee dagen waaien,
DRIE DOODEN BIJ EEN
AUTO-ONGELUK.
Nabij Bern is een auto tegen een boonj
gereden, waardoor het voertuig in brano
vloog. De drie Inzittenden, jongelieden,
kwamen om het leven.
ZEVEN KINDEREN BIJ HET BADEN
VERDRONKEN.
In het noord-Bulgaarsche stadje Gil'jj
aan den Donau zijn vijf kinderen ln oen
leeftijd van zeven tot tien Jaar
baden in den Donau door een draaiKW
gegrepen en verdronken. Twee dagen ge
leden zijn bijna op dezelfde plaats t<w*
kinderen omgekomen.
