De vlootrevue te Spithead - Haagsche Huzaren oefenen bij Gilze Rijen
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
78ste Jaargang
FEUILLETON
Het Mysterie rondom
Larissa
Roman van WERNER SCHEFF.
12)
.Zou het niet mogelijk zijn, dat wij straks
log even alleen de zaak bespraken?" fluis
terde prins Peter.
..Natuurlijk, dat spreekt van zelf. Mijn
poeder heeft niet de gewoonte mijn zake
lijke besprekingen bij te wonen", ant
woordde Lombach ietwat vormelijk.
Mevrouw Lombach scheen de gedachten
fan de beide mannen te raden. Zij begroet
te den prins, informeerde naar zijn vrouw
ei vond meteen een excuus om zich te
"erwijderen.
..Ik schijn u bij het ontbijt gestoord te
lebben?" zei Hadjieff, „dat spijt mij op
recht. Maar ik vertelde u reeds, dat ik spe
ciaal om uwentwille hier gekomen ben.
Ook mijn vrouw deelt mijn opinie, name-
!bk, dat wij de zaak zoo discreet mogelijk
den doofpot moeten stoppen."
eensklaps dook Kaaden's gezicht op voor
"et geestesoog van den commissaris.
.Zooóóantwoordde hij langgerekt,
.-flus de affaire moest discreet verzwegen
•orden. Maar dat is niet mogelijk, zoolang
?'l niet weten wie de Inbraak gepleegd
Jcelt, en wat voor mij van veel grooter
icwicht is. wie de drie waarschuwende
"neven aan uw vrouw geschreven heeft.
w ter ü'imlachte de prins en zijn tanden
"kiken onder zijn kortgeknipt snorretje.
„Kom, gaat u maar weer zitten, Lom
bach, en gaat u door met uw ontbijt, en
laat mijn aanwezigheid u niet storen. Als
u het permitteert zal ik hier tegenover u
plaats nemen en zal ik u vertellen, hoe het
ons op de allereenvoudigste manier gelukt
ls. klaarheid te brengen in deze oogen-
schijnlijk zoo verwarde geschiedenis."
Langzaam ging Dr. Lombach zitten.
Langzaam greep hij naar de koffiekan,
schonk zich zelf een tweeden kop koffie in
en met dezelfde, ietwat geforceerde be
hoedzaamheid hervatte hij zijn onderbro
ken ontbijt.
Hadjieff keek hem nog steeóa gï»A-
lachend aan. „Nu moet u eens raden, wie
ons vannacht zooveel moeite en hoofdbre
kens veroorzaakt heeft."
Lombach haalde zijn schouders op. „Het
zou een bof zijn, als u den man al gevon
den. had."
„Die man heeft zichzelf gevonden! Hij
heeft niet gewacht, tot de Berlijnsche re
cherche hem in zijn nekvel greep. Hij is
direct na de misdaad met achterlating van
een berouwvol briefje er van door ge
gaan."
„Nu, en wie is het dan?"
„Ossipow, u kent hem toch?"
Maar toen Lombach den prins niet be
grijpend aanstaarde, voegde deze er aan
toe: „De chauffeur Michael Ossipow, dien
ik al jaren heb, heeft bekend, dat hij én de
schrijver van de brieven, èn de ihbreke>'
ls geweest. Hier, dit hebben wij vanmor
gen met een punaise aan de achterdeur
geprikt gevonden."
Hij haalde een verfrommeld stuk papier
uit zijn zak en hield net den commissaris
voor. Deze liet het kopje, dat hij juist naar
zijn mond bracht, zakken. „Maar dat is
Fransch en bijna niet te lezen! Ik geloof
elk woord, dat u zegt, prins Peter. Vertaalt
u mij even in het kort den inhoud van
dezen brief."
„Gaarne. U heeft waarschijnlijk al eens
gehoord dat Ossipow vroeger mijn oppas
ser was, toen ik nog garde-officier in St.
Petersburg was."
Ja, dat was juist; Lombach had dat in
derdaad gehoord. Maar wat Hadjieff ver
zweeg, was, dat deze man vroeger in
Parijs des nachts dezelfde taxi bestuurde,
die prins Peter overdag exploiteerde, en
dat zooals madame Buradiewa reeds meer
dere malen verteld had, deze Ossipow
haar man aanbad met een slaafsche toege
negenheid, die hem zijn eigen ik zou doen
verloochenen ter wille van zijn meester.
„En ik dacht, dat Ossipow zoo'n trouwe
ziel was," merkte de commissaris op.
„Ja, dat namen mijn vrouw en ik ook
altijd aan. U kunt zich dan ook nauwelijks
voorstellen, hoe teleurgesteld wij zijn. Al
weer een mensch, die het vertrouwen, dat
men hem gaf, niet waard blijkt te zijn. Ik
kan het slechts zoo verklaren: Michael
moet hier in Berlijn in de handen gevallen
zijn van lichtzinnige vrouwen. In elk geval
schrijft hij in zijn brief, dat hij schulden
heeft en dat het zijn plan was om zich van
mijn contanten te bedienen, die hij in mijn
slaapkamer dacht te vinden."
„Maar dan de brieven aan uw vrouw?"
„Die heeft hij, geloof ik, geschreven om
de zaak opzettelijk ingewikkeld te maken,"
was de gemakkelijke oplossing van Had
jieff, „of hij heeft ze door een kennis laten
schrijven." „Er gebeuren heel wat dingfen
om de zaak ingewikkeld te maken," zei
Lombach veelbeteekenend. „Die Ossipow
moet een slimme jongen zijn. Die brieven
waren in goed Duitsch geschreven."
„Dom was hij nooit. Maar u Kunt niet
gelooven, wat een goedige kerel het was.
Ik had dat nooit van hem verwacht. Eerst
maakte hij mijn vrouw danig aan het
schrikken, en dan wil hij mij op een bru
tale manier bestelen. Overigens moet u
niet vergeten, commissaris, dat zijn beken
tenis het een en ander opheldert. Bijvoor
beeld, het gedrag van de honden, die door
Ossipow verzorgd worden. Dus is het wel
te begrijpen, dat de beesten niet geblaft
hebben, toen de hun welbekende man
van de garage uit door den tuin kwam om
vervolgens naar het raam van de kamer
van mijn vrouw te klimmen. Hij heeft
daarbij gebruik gemaakt van de bliksem
afleider, een gewone en nogal gebruikelijke
weg voor inbrekers."
„Magnifiek, prins Peter, hoe nu alles bij
elkaar past," was de sarcastische opmer
king van Lombach. „Ossipow moet voor u
enorm veel respect hebben," verzekerde
de prins, „anders was hij doodgewoon op
zijn post gebleven. Voorloopig stond hij
immers niet onder verdenking."
„O, tegen hem en iedereen, die gisteren
avond bij u thuis was, koesterde ik
eenige verdenking. Denkt u maar eens aan
het geopende koepelvenster. Het is ook niet
buitengesloten, dat iemand vandaar het
briefje voor uw vrouw op het tafeltje ge
worpen heeft. Want de bewering van ma
dame Buradiewa. dat iemand haar een
stukje papier onder de vingers geschoven
heeft, kan op een vergissing berusten. 'J
weet. hoe uw vrouw zich bij zulke gelegen
heden opwindt."
„Zeer juist Daaraan had ik zelf nog niet
ledacht. Zoo ziet u dat door Michaels be
kentenis de geheele zaak opgehelderd
wordt. Jammer voor den man; op die ma
nier begint men aan de geheele mensch-
heid te twijfelen."
„Ja. men zou aan de geheele mensch-
heid kunnen twijfelen," stemde Lombach
toe, terwijl hij zijn ontbijt beëindigde. „Wij
worden altijd teleurgesteld door hen. die
ons het naaste staan, prins Peter. Heeft u
eenig idee waarheen Ossipow gegaan zou
kunnen zijn?"
„Neen, niet het minste. Misschien ls hij
nog te Berliin, want veel geld kan hij niet
bij zich hebben. Hij schrijft zelfs in dezen
brief, dat hij van plan is, zichzelf van het
leven te berooven," vertelde Hadjieff.
„Nu, dat zou een erg droef einde zijn voor
deze kleine affaire. Laten we hopen, dat
wij hem te pakken krijgen, voor hij deze
allergrootste domheid begaat. Want alles
wat hij tot nu toe gedaan heeft, kan weer
goed gemaakt worden, of tenminste zoo
door de rechters bekeken worden, dat hij
er alleen maar met een blauw oog af komt.
U weet, dat wij hier in Duitschland de
voorloopige hechtenis kennen en de voor
waardelijke straf, waarmede de heeren
rechters wel eens te vrijgevig zijn."
Er ontstond een kleine pauze. In gedach
ten verzonken streek Lombach met zijn
servet over zijn lippen. Terwijl hij dit
deed, las hij in Hadjieff's ziel als in een
open boek. Of tenminste verbeeldde hij
zich, na von Kaaden's onthullingen, een
vrijen blik te hebben In de geheimste ge
dachten en motieven van zijn bezoeker. En
alsof prins Peter hem halverwege tege
moet wou komen, vroeg hij plotseling met
slecht verheelde bezorgdheid: „Dus u bent
van plan dien armen Ossipow met alle
middelen te doen vervolgen?"
„Dat is mijn plicht," antwoordde de com
missaris droogjes.
„Zou het niet mogelijk zijn hem te laten
loopen?"
(Nadruk verboden), (Wordt vervolgd).
IN DEN AANVAL.
Gisteren werd in de omstreken van Gilze Rijen een begin gemaakt met de meerdaagsche oefeningen van het 3e half regiment
Huzaren uit den Haag. Links: de Huzaren voeren een charge uit. Rechts: tijdens een stormaanval.
EEN JAN STEEN WEER IN NEDERLANDSCH BEZIT. ,,Het
bezoek van den dokter" door den heer Timmers, uit Sittard in een
antiquiteitenwinkel te Luik gekooht.
IN DE DRUIVEN KAS: EN IN HET WESTRAND is men druk
den er uitgehaald, waardoor de druiven meer ruimte krijgen om zich
bezig met het .krenten" der druiventrossen. De z.g. „krenten" wor-
te ontwikkelen.
DE VLOOTREVUE TE SPITHEAD. Foto genomen van de Queen Elizabeth" af. Het Konink
lijke jacht Victoria and Albert met den Koning en de Koningin aan boord, bij aankomst op de
plaats, waar de vloot bijeen ligt.
DE GELSCUE KONING - be
groette op zijn jacht de commandanten
der aan de revue deelnemende Engel-
sche en buitenlandsche oorlogsschepen
NIEUWE ZOMEIiPOSTZEGELS, -
Boven v.l.u.r. Jacob Maris, prof. de
le Boê Sylvius; onder: Joost v. d.
Vondel, Anton v. Leeuwenhoek.
