Met 10 man verloor
Nederland van België
78sfe Jaargang
Maandag 5 April 1937
No. 14
Wilders kon in de tweede helft
niet meespelen
HET VOORNAAMSTE NIEUWS
VAN HEDEN
Heldhaftige strijd der Oranjeploeg
tegen een overmacht
Ons „elftal" bleef
ongeslagen
TEEEEOON
DIRrïfen ADMIN. 2500
REK 1507
IllUDUllllllilllllllllllllliillllllMIIIIIIIIUIIIIIHIIIIIIlllIHHIM
iiiiumuti
(Speciale G.P.D.-berichtgeving:).
De vrees van velen is werkelijkheid geworden: aan de glorieuze
serie uitwedstrijden, waarin de Oranjeploeg ongeslagen is
gebleven, is een eind gekomen. In Antwerpen heeft gisteren het
Nederlandsch elftal van België met 21 verloren. Groot was de
vreugde onzer Zuiderburen, die van oordeel zijn, dat er een
nieuwe periode is aangebroken in de lange reeks van wed
strijden tusschen de voetbalploegen van beide landen. Tal van
malen hebben de Belgen achter elkaar verloren tot het vorig
jaar de ontmoeting te Brussel de verrassing van een gelijk spel
bracht. Sindsdien trad er een wijziging ten goede in de resultaten
van het Belgische team. ,Op deze zege hebben de Belgen echter
gewacht om zich weer als volkomen gelijkwaardig met de
Nederlanders te beschouwen.
We kunnen ons deze vreugde in België
voorstellen. Maar men verliest daar teveel
uit het oog. dat de zege werd behaald in
een wedstrijd, die weliswaar een gewone
plaats zal innemen in de lange rij van ont
moetingen tusschen beide landen, maar die
toch in werkelijkheid zeer abnormaal moet
worden genoemd.
De internationale voetbalorganisatie, de
F I.F.A. heelt n.l. eenigen tijd geleden be
paald, dat tijdens een interlandwedstrijd
geen spelers mogen worden vervangen.
Alleen voor den doelman wordt, doch alleen
voor de eerste helft, een uitzondering ge
maakt. Raakt dus een speler gewond, dan
is het betrokken elftal zeer ernstig gehan
dicapt, daar het dan met 10 man moet spe
len.
Van die nieuwe, zéér aanvechtbare bepa
ling, is Nederland gisteren het slachtoffer
geworden. Onze rechtsback Wilders raakte
bij een botsing, toen hij gelijk met den
Belgischen linksbuiten Buyle naar een bal
wilde koppen, dusdanig geblesseerd, dat hij
het veld moest verlaten. Weliswaar keerde
hij kort voor de rust nog even terug, maar
tijdens de pauze werd hij door een genees
heer onderzocht, die constateerde, dat Wil
ders een hersenschudding had opgeloopen.
Van verder meespelen was dus geen sprake,
zoodat de Oranjeploeg na de rust met 10
man den strijd moest aanbinden met het
complete Belgische team.
Indien de onzen in de eerste helft
een grooten voorsprong hadden weten
te krijgen, zou wellicht een gunstig
eindresultaat nog mogelijk zijn geweest.
Bij rust was de stand echter gelijk
(11), zoodat haast bij voorbaat was
te zeggen, dat Nederland een nederlaag
tegemoet ging. Dat het slechts 2—1
voor Belgic is geworden, bewijst hoe
uitstekend de Oranjemannen zich heb
ben geweerd. Slechts met de uiterste
krachtsinspanning is het België gelukt
de overwinning te bevechten. Langen
tijd zag het er zelfs naar uit, dat het
ondanks de geweldige handicap voor
Nederland nog een gelijk spel zou blij
ven. Zelfs zijn er enkele momenten ge
weest, waarin Nederland een voorsprong
had kunnen krijgen.
Een onzinnige bepaling.
Wij aarzelen niet den maatregel van de
FIF A., waarvan ons elftal gisteren zoo
leelijk de dupe is geworden, een onzinnige
bepaling te noemen. Wat blijft er op die
wijze over van een sportieve krachtmeting
tusschen twee landen? Er kon gisteren
moeilijk sprake zijn van een wedstrijd met
gelijke kansen. Men is indertijd in verschil
lende landen tot dezen maatregel gekomen,
omdat er vele clubs waren, die ernstig mis
bruik maakten van de mogelijkheid tot het
opstellen van invallers. In Nederland is het
euvel eveneens zeer sterk, want het is een
bekend feit, dat het in verschillende com
petitiewedstrijden voorkomt, dat een speler
ger. verwonding voorwendt om een ander ln
oe gelegenheid te stellen als invaller mee
te spelen. Dat kan voor de betrokken club
soms een versterküig van beteekenis zijn,
daar een frissche speler vooral tegen het
eind heel wat waard is. Het gebeurt meer
dan eens, dat men reeds van tevoren af
spreekt, dat wanneer een bepaalde speler
niet voldoet, hij op een gegeven moment
het veld zal verlaten opdat een andere spe
ler van ongeveer gelijke kracht eens kan
worden geprobeerd.
In principe is er dus veel goeds in den
nieuwen maatregel van de F.I.F.A. Mis
schien is het noodig in Zuid-Amerika en in
bepaalde Midden-Europeesche landen de
noodige voorzorgsmaatregelen te nemen
voor het tegengaan van knoeierij, maar
globaal genomen moet het voorgeschrevene
voor landenwedstrijden abnormaal worden
geacht. Vooral indien amateurploegen in
het, veld komen.
Maar de F.I.F.A. gebiedt het nu eenmaal
en zoo werd het Nederlandsch elftal giste
ren leelijk de dupe. Men had Wilders reeds
eenigen tijd voor de rust moeten missen,
maar in de tweede helft verkeerde men in
de noodzakelijkheid zich met tien man zoo
goed en zoo kwaad als het mogelijk was te
gen de Belgen te verdedigen. Van Heel
ging toen back spelen, Van Spaendonck, in
zijn club midvoor, werd op de linkshalf
plaats gezet, terwijl Bakhuys zou trachten
als verbindingsspeler op te treden.
Heldhaftige strijd.
Met dit zoo zwaar gehavende team heeft
Nederland zich prachtig geweerd. In het be
gin van de tweede helft konden de Belgen
zelfs geen vat krijgen op dit tiental en onze
voorhoede van vier man maakte het de Bel
gische defensie uitermate lastig. Doelman
Braet moest al zijn krachten inspannen.
Een minder talentvol doelverdediger zou
wellicht een paar malen zijn gepasseerd.
Het is jammer voor onze ploeg, dat er
in dat tijdvak, toen de Belgen herhaaldelijk
nog in de defensie werden gedrongen, geen
doelpunten werden gemaakt. De kansen
zijn er geweest, maar onze aanvalslinie
vond den Belgischen keeper in een waarlijk
grootschen vorm. Na die krachtsinspanning
kon het niet uitblijven, dat de numeriek
sterkere Belgen tenslotte gingen dominee-
ren. Ons elftal kreeg het uiterst zwaar en
er waren momenten, dat er geen enkele
Oranjeman op de Belgische helft stond.
Doelpunten konden niet uitblijven, want de
druk werd te groot. Maar desondanks slaag
de België er slechts in eenmaal Leo Halle,
die in grootschen vorm was, te passeeren.
Waren de Belgen echter schotvaardig ge
weest, dan zou het beslist niet bij één goal
zijn gebleven.
Onze voorhoede.
Het is wel jammer, dat de vraag, die door
duizenden werd gesteld: Hoe voldeed de
nieuwe opstelling der Nederlandsche voor
hoede? zeer moeilijk beantwoord kan wor
den Om over de gewijzigde samenstelling
onzer voorhoede te oordeelen, zou men deze
den geheelen wedstrijd compleet in actie
hebben moeten zien.
Hoe was Lungen? is zeker de vraag, waar
op een ieder het antwoord wenscht te hoo
ien Afgaande op hetgeen wij in dezen wed
strijd van Lungen hebben gezien, kunnen
wij gerust verklaren: Lungen is een speler
van bijzonder formaat, een voetballer, die
zeker de noodige capaciteiten bezit om in
de nationale ploeg gekozen te worden.
De indruk is gewekt, dat Lungen door de
Amsterdamsche pers bij wijze van spreken
in het Nederlandsch elftal geschreven is. Er
werd voortdurend reclame voor hem ge
maakt. Steeds maar weer sloeg men in de
hoofdstad op hetzelfde aambeeld, totdat de
T. C. tot de conclusie kwam, dat het wel
licht niet verkeerd was Lungen zijn kans te
geven. Afgaande op hetgeen de A.F C.'er gis
teren heeft laten zien, kunnen we het zeer
goed begrijpen, dat men zich in Amsterdam
zoo voor Lungen heeft beijverd. Het kan
niet worden ontkend, dat hij een voetballer
van formaat is. Zijn spel heeft enkele zeer
bijzondere kanten, waardoor een tegenstan
der niet gemakkelijk vat op hem krijgt.
Een andere vraag is echter: Is Lungen in
staat Bakhuys op de centervoorplaats te
vervangen? Hierop zouden we niet gaarne
een bevestigend antwoord willen geven.
Bakhuys is een voetballer van een zoo bij
zondere klasse, dat men hem meermalen
den besten midvoor van het continent
noemt. Is het wel verstandig zoo'n speler op
die plaats te vervangen?Wij gelooven het
Hoe heerlijk optimist te zijn
En optimist te blijven;
Hoe heerlijk na zoo'n sportfestijn
Nog optimist to schrijven.
'k Was optimist en 'k ben het nog
Men moet het mij vergeven,
Ons Neerland's Elftal is toch
Nog ongeklopt gebleven.
'k Was optimist toen 't 10 werd
Bij 11 optimister
Toen bij dezen stand de rust aanbrak
Was 't vaster en beslister
Voor mij dat Neerland's elftal won
'k Ben optimist gebleven
Toen Holland met tien man begon,
Die eervol zouden sneven!
En als 'k het optimist bekijk,
Dan hebben wij geen klagen,
Ons „elftal speelde 11 gelijk.
Slechts 't „tien"tal werd geslagen!
B. A. D.
niet. Indien we Bakhuys niet hadden, zou
Lungen ongetwijfeld de man zijn, die we
noodig zouden hebben als midvoor. Maar
op het oogenblik moet het onjuist worden
geacht een anderen aanvalsleider aan te
wijzen.
Men moet de zaak eigenlijk zoo stel
len Wij zoeken een binnenspeler en
geen midvoor. Men komt er niet, wan
neer men zijn centervoor van de extra
klasse vervangt door een ook zeer
talentvol speler, terwijl men den be-
faamden centervoor op een binnen
plaats zet. Want een feit is het, dat
Bakhuys op de linksbinnenplaats, hoe
prachtig hij dikwijls heeft gewerkt, niet
die kracht heeft kunnen ontwikkelen
als in zijn kwaliteit van midvoor. Het
is natuurlijk mogelijk, dat de T. C. een
andere meening is toegedaan, maar de
mogelijkheid lijkt ons toch niet groot,
dat men opnieuw dezelfde proef zou
nemen.
In Amsterdam zegt men: Lungen is een
geboren midvoor. Op een andere plaats
voelt hij zich niet thuis. Maar hetzelfde
kan o.i. van Bakhuys worden getuigd, hoe
fraai hij als linksbinnen ook vaak heeft ge
werkt. En dan is meteen het probleem op
gelost. Van twee zeer goede spelers kiest
men tenslotte den allerbeste.
Waarom zou men niet een proef ipet
Lungen als binnenspeler kunnen nemen?
Met Bakhuys heeft men het toch ook gepro
beerd. Het kan best zijn, dat Lungen op een
der binnenplaatsen minder goed is dan als
midvoor, maar dat zijn spel toch van een
dusdanige klasse is, dat hij zijn plaats als
binnenspeler volkomen waard is. Want nog
maals: al achten wij de genomen proef on
juist, Lungen is zeker een voetballer met
veel talent, al heeft hij gisteren ook fouten
gemaakt door het missen van enkele kan
sen!
Onze ploeg gaf zich geheel.
Na het vorenstaande kunnen we verder
over hetgeen de spelers hebben gepresteerd,
kort zijn. Allen hebben zich in de tweede
helft gegeven voor de volle 100 procent. In
een wedstrijd van twee keurploegen moet
het ontbreken van een speler tenslotte fa
taal worden, omdat de tegenstander van
HET NEDERLANDSCH ELFTAL. - VAN LINKS NAAR RECHTS: VAN HEEL, WELS, PAUWE, VAN NELLEN. LUNGEN, VAN
SPAENDONCK, ANDERIESSEN, WILDERS, BAKHUIS, OALp EN HOVE EN HALLE.
VOETBAL: Nederland verloor met 2I
tegen België.
HOCKEY: Het Nederlandsch hockey-elftal
voor den wedstrijd tegen België.
SCHERMEN: Swaan (Leiden) ln de finale
van het tournooi om het
nation, sabelkampioenschap.
ZWEMMEN: Een nieuw wereldrecord van
mej. Hveger.
MOTORSPORT:
Dick Eysink won de Duyn-
rell-rit in de zware klasse.
ROEIEN: Een Duitsche ploeg winnaar van
het kampioenschap van den
AmsteL
een dusdanige kracht is. dat deze van die
geweldige handicap wel het noodige profijt
kan trekken. Maar het heeft den Belgen
moeite gekost.
Onze verdediging heeft prachtig werk
verricht. Halle was in een vorm, waarin wij
hem in langen tijd niet hebben gezien. Op
momenten, waarop een Belgisch doelpunt
onvermijdelijk scheen, wist hij door zijn
uiterst moedig optreden nog redding
te brengen. Van de backs heeft Caldenhove
zich door zijn krachtig optreden weer on
derscheiden. Wilders heeft, zoolang hij mee
speelde. ook heel goede dingen gedaan, al
bleven fouten evenmin uit. Van Heel toonde
zich een back van klasse, waardoor hij weer
eens bewees welk een all-round voetballer
hij is.
Anderiesen was voor de rust niet zoo bijs
ter op dreef. Vooral zijn plaatsen liet veel
te wenschen over maar juist toen het er op
aankwam, bewees Anderiesen welk een
kracht van beteekenis hij nog steeds voor
het Oranjeteam is. Voor de rust speelde
Van Heel zijn bekende partij linkshalf, ter
wijl in de tweede helft Van Spaendonck op
die plaats zeer verdienstelijk werk heeft
geleverd. Het is wel een groote verandering
voor iemand, die steeds in de voorhoede
speelt, plotseling als kanthalf op te tre
den. Maar het merkwaardige is juist, dat
Van Speandonck als linkshalf meer is op
gevallen dan als rechtsbinnen. Hij was
voor de rust niet op dreef. Vooral zijn snel
heid liet te wenschen over. Maar als links
half heeft hij gedaan, wat hij kon. Paauwe
heeft den geheelen wedstrijd constant goed
gespeeld.
Over de voorhoede schreven we reeds in
den breede. Vermeld zij nog dat onze vleugel
spelers Wels en Van Nellen weer als ge
woonlijk goed werk hebben verricht.
Onvriendelijk spel der Belgen,
Deze wedstrijd heeft ook om een
andere reden dan de reeds genoemde
een niet zoo prettigen indruk gemaakt
op de duizenden Nederlanders, die de
tribunes van het Antwerp-stadlon vul
den. De Belgen hebben nj. een speel
wijze ontwikkeld, welke men zou kun
nen betitelen als weinig vriendelijk.
Dit is eigenlijk wel wat zacht gezegd,
want de Roode Duivels zaten zoo fel op
den bal, dat zij zelfs vergaten, dat zij
ook een naam als sportsmen hebben
te verliezen. Verschillende spelers,
maar wel zeer in het bijzonder de back
Joacim, hebben zeer hard, soms op
het ruwe af, gespeeld. De Belgen wil
den ten koste van alles dezen wed
strijd winnen en daarbij ontzagen ze
zich zelfs niet zeer unfaire practijken
toe te passen. Van Spaendonck en
Lungen zijn beiden „genomen", juist
toen ze de geheele verdediging waren
gepasseerd. Ze werden op een zeer
laakbare wijze tegen den grond ge
werkt, maar daar het juist op den
rand van het strafschopgebied gebeur
de, werd het geen penalty. Men kan
gerust zeggen, dat de Belgische ploeg
gewonnen heeft door deze weinig spor
tieve practijken. In beide gevallen
scheen een doelpunt voor de onzen
welhaast zeker.
Overigens kan niet worden ontkend, dat
de Belgen een goeden wedstrijd hebben
gespeeld. Hun ploeg is inderdaad veel
sterker geworden.
De verdediging is zeer moeilijk te pas
seeren, al was het sj>el dan niet bijzonder
prettig. Paverick zoowel als Joachim
staan hun mannetje.
De spil Stijnen bepaalde zich voor de
rust voornamelijk tot het schaduwen van
Lungen, maar hij deed dit op een dusda
nige wijze, dat hij steeds steun aan de
voorhoede kon verleenen. Na de rust had
hij wat meer vrijheid van beweging. Stij
nen heeft zich weer doen kennen als een
spieler van klasse. De kanthalfs waren
eveneens goed. Voor de rust namen deze
van tijd tot tijd een sterk defensieve hou
ding aan.
De voorhoede combineerde prachtig.
Trouwens het plaatsen van den bal was
als geheel wat beter verzorgd dan bij de
onzen. Braine was hier de groote man,
die door zijn opbouwend werk het spel
van de voorhoede vaak op een groote hoog
te bracht. Maar er ontbrak éen ding aan
deze aanvalslinie: ze was zeer onproduc
tief. Het schieten was heel slecht, De kan
sen in aanmerking genomen, welke mëii
