Het Nederlandsch elftal verliest te Antwerpen - Jubileum „Ons Leger IBfle jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad HET ROODE KENTEEKEN FEUILLETON OTTWELL BINNS. 41) „Janey Wakinshaw!" Toen het feit tot hem doordrong, sche nen zijn hersens een oogenbllk van stom me verbazing stil te staan. Toen begon nen de vragen zich in zijn geest, te ver dringen. Wanneer de „Dusty Miller" niet in Honolulu aangekomen was. hoe kon het dan in godsnaam, dat die kleine helleveeg uit de onderwereld hier in de bioscoop zat? Had ze op het een of andere punt tus- schen Broome en Honolulu het schip ver laten voor een van de mailbooten en was ze zoodoende voor de „Kestrel" en de „Dusty Miller" aangekomen? Dat was na tuurlijk mogelijk, maar het leek hem niet waarschijnlijk. Janey Wakinshaw's werk was nog niet ten einde. Of was het dat wel? Als een bliksemstraal schoot die vraag door zijn geest en onmiddellijk over viel hem een ontzettende angst. Hij realiseerde ineens, dat het heelemaal niet noodig was, dat kapitein Amos Smith en de „Dusty Miller" naar Honolulu kwa men. Janey Wakinshaw was op zichzelf voldoende voor de taak, die ze zich gesteld hadden. Ze kon heel gemakkelijk in haar eentje Jimmy Babbage in Molokai onder vragen, hem omkoopen om de gewenschte inlichtingen te geven en daarna met het kenteeken dat zij immers in haar bezit had. naar Kee Song gaan en Maurice Charlton's kind in ontvangst nemen. Het was zelf mogelijk, dat ze dat al gedaan had, als Kee Song en haar vader zich in de Sandwich Eilandengroep gevestigd had den en dat ze, nu haar taak geëindigd en het geld binnen was, een rustkuur deed in Honolulu. Hij was ontzet, toen hij al deze moge lijkheden onder de oogen zag. Die jonge vrouw, die daar zoo dood op haar gemak zat, scheen de verpersoonlijkte vernieti ging van al hun plannen en een paar mi nuten was hij in diepe wanhoop verzon ken. Toen zag hij in, dat het noodzakelijk was onmiddellijk handelend op te treden. Hij moest op de een of andere manier ach ter de waarheid zien te komen en om dat te doen, moest hij vrij zijn. Het had geen zin om Norma in een gesprek met dat ge- meene vrouwspersoon te halen, dat zich tot allerlei grofheden zou verlagen en er zelfs niet voor zou staan tot geweld over te gaan. Aan den anderen kant mocht hij Janey niet uit het oog verliezen, want als dat gebeurde zou hij haar misschien niet weer terug kunnen vinden. Hij keek naar het meisje in kwestie. Ze zat volkomen op haar gemak en dacht er blijkbaar niet over om weg te gaan. Toen keek hij naar de film op het doek en luis terde naar de blikkerige stemmen van de hoofdpersonen. Klaarblijkelijk zou het nog wel een tijdje duren, voordat het drama zijn hoogtepunt bereikt had en Miss Wa kinshaw zou dat ongetwijfeld afwachten. Hij had in ieder geval tijd om Norma naar het hotel te brengen en dan zelf hier terug te komen om die vrouw in de gaten te houden. Hij verspilde geen tijd. Hij raakte Norma's hand aan om haai" aandacht te trekken en fluisterde in haar oor: „We moeten hier onmiddellijk vandaan. Vraag me niets. Ik zal Je buiten wel ver tellen wat er aan de hand is." Hij zag vaag hoe de oude bezorgde blik in Norma's oogen terug kwam, maar ze vroeg niets en liep direct voor hem de zaal uit naar de vestibule. Toen keek ze hem met een bezorgd gezicht aan. „Is er iets gebeurd?" vroeg zij. Terry trachtte tijd te winnen, „Ik geloof van wel. Vind je het erg om alleen in een taxi naar het hotel terug te gaan?" „Natuurlijk niet.Maar wat is er?" „Ik geloof, dat ik daarnet Janey Wakin shaw gezien heb!" „Ah!" zei Norma scherp, maar met een bewonderenswaardige zelfbeheersching. „Dat beteekent - dat kan alles beteekenen?" „Ik ben er bang voor. Daar moet ik nu juist achter zien te komen, begrijp je. En dat kan ik beter alleen doen." „Ja," antwoordde het meisje. „Ik zal on middellijk naar het hotel gaan. Je behoeft je om mij niet bezorgd te maken. Ik zal zelf wel voor een taxi zorgen." „O," antwoordde hij. „Ik heb tijd genoeg om zoover met je mee te gaan." Hij ging met haar mee naar de straat, riep een taxi aan en toen het meisje erin zat, zei hij tegen den chauffeur waar hij heen moest. Toen leunde Norma over den rand van den wagen. Haar oogen stonden bezorgd, haar gezichtje was bleek en haar stem haperde even toen ze fluisterde: „Je zult toch wel voorzichtig zijn?" Hij knikte. „Maak je maar niet ongerust. Ik zal zoo gauw mogelijk terug komen. En als je Seabrlght soms mocht zien, vertel hem dan wat er gebeurd is." Toen zij wegreed, wuifde hij haar schijn baar opgewekt achterna, draaide zich toen met een grimmige uitdrukking op zijn ge zicht weer naar het helverlichte theater om en ging naar de kassa om een nieuw plaats biljet te koopen en terwijl hij dat deed, staarde een man op het trottoir hem met woedende blikken na. Die man was de ge bochelde Chan, maar Terry was onbewust van die kwaadaardige starende oogen en ging het theater binnen, terwijl Chan een sigaret opstak en zich zoo opstelde dat hij de entrée goed in het oog kon houden. Zonder veel moeite vond Terry zijn oude plaats weer terug. Een blik overtuigde hem ervan, dat Miss Wakinshaw er nog was en dus ging hij zitten wachten, waarbij hij haar scherp in het oog hield, zonder ook maar een keer naar het doek te kijken. Een tijd lang hield hij zich bezig met allerlei gissin gen, wat slechts verspilling van geestelijke energie was, daar ze toch tot niets leidden. Hij kreeg daar dan ook gauw genoeg van en begon plannen te maken. Hij zou die kleine Wakinshaw naar haar hotel of kamers vol gen, daar zooveel mogelijk te weten zien te komen, daarna trachten met geweid een onderhoud met haar te krijgen en haar op de een of andere manier ertoe dwingen hem te vertellen wat er gebeurd was en zoo mogelijk het gestolen kenteeken haar weer afhandig maken als ze het tenminste al niet aangeboden had. Hij had niet het flauwste idee, hoe hij een van die dingen klaar zou spelen. Hij zou alles op het oogen blik zelf moeten bedenken, maar het feit dat Janey hem niet verwachtte was in zijn voor deel. En van één ding was hij zeker en dat was, dat hij bijna onmiddellijk zou weten, of zijn poging nog eenig nut zou hebben. Janey Wakinshaw had de opschepperige aard van haar soortgenooten. Als de p.an- nen, waar ze haar medewerking aan ver leende, gelukt waren, zou ze de verleiding om dit uit te kraaien niet kunnen weer staan En als ze dat nu eens deed, wat zou hij dan doen? Hij dacht eenigen tijd na, ep kwam toen tot een besluit. Hij zou de politie halen en haar van kinderroof beschuldigen. De erfgenaam van de Van Houten millioe- nen zou zelfs de politie in Honolulu wel in teresseeren. En de Amerikaansche polilie- methoden waren niet zoo geweldig als die van Scotland Yard. Wanneer de politieman nen in de gaten kregen, dat ze hier met een geval te doen hadden, dat door de geheele wereld verspreid en in alle kranten van de Vereenigde Staten gedrukt zou worden, zou den ze niet aarzelen Janey Wakinshaw te arresteere™ en een onderzoek in te stellen. En daar hef. meer dan waarschijnlijk was, dat ze een slechte reputatie genoot, zou een onderzoek den aard van haar gewone ge dragingen aan het licht brengen, wat op zichzelf al hun optreden zou rechtvaardi gen. Maar zou dat van eenig nut zijn voor Norma er. Maurice Charlton's kind? Daar was hij niet zeker van. De boevenbende van de Staten had zijn eigen code van betrouw baarheid en wist op krachtdadige wijze zyn leden tot trouw te dwingen. Degenen, die voor verklikker speelden, werden gewoonlijk "edoocl en Janey Wakinshaw, die in die harde leerschool grootgebracht was, zou wel eens kunnen weigeren te spreken. Hoe meer hij erover nadacht, des te meer werd hij zich ervan bewust, dat de ontdekking van wat er gebeurd was, geheel en al van zijn optre den in de paar volgende uren afhing en dat slechts in de laatste instantie de hulp van de politie van eenig nut zou kunnen zijn en dan misschien nog niet eens. De vei ligheid van het kind, aangenomen dat het nog in leven was, zou onmiddellijk in ge vaar komen als de autoriteiten zich met de zaak gingen bemoeien en (Nadruk verboden). (Wordt vervolgd). HOE VOL HET WAS: NEDERLAND MAAKT GELIJK: Alleen het contingent Hollanders, dat den traditioneelen kamp tusschen België en Nederland DE MOTORCLUB „WASSENAAR EN OMSTREKEN" organiseerde gisteren op bijwoonde, werd geschat op 20.000. Uit bovenstaande foto blijkt wel overduidelijk, hoe massaal het landgoed „Duynrell" te Wassenaar een terreinrit. C. den Haan op Velocette de belangstelling was. (rechts), J. Roest op Eysink en A. Jansen op Wolf, in. de bocht. IIET ZILVEREN J CHILE l: M VAN OE KONINKLIJKE VEREENIGING „ONS LEGER", ter gelegenheid waarvan in hotel ,,Paulez" in de residentie een druk bezochte receptie werd gehouden. De commandant van het veldleger J. J. G. baron van Voorst tot Voorst, complimenteert het bestuur. OE VERKOOP-ACTIE VOOR DE JAM110REE-BR0CHURE „U KOMT". In den Haag werden de eerste exemplaren aan den burgemeester en zijn echtgenoot© aangeboden. In den traditioneelen kamp tegen de Belgen, welke in een 21 overwinning voor de Zuidelijke buren eindigde, plaatst Wels uit een voorzet van Lungen den bal inden Belgischen doelmond en brengt daarmee den stand op 1—1 OE OPENINGS VLUCHT VAN DEN ZOMERDIENST DER K.L.M. Aan deze vlucht gisteren boven Noord- en Zuid-Holland gehouden, namen zes toestellen der K.L.M. en een Junkers van de Deutsche Lufthansa deel. De toestellen op Schiphol gereed voor den start-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1937 | | pagina 5