Het verongelukte Engelsche verkeersvliegtuig - Botsing tutwee trams
HET ROODE KENTEEKEN
78ste Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON
DE TRAINING TAN DE TENNISSPELERS, die in aanmerking kamen om voor ons land voor den Davis Cup-wedstrijd
uit te komen, is in den Haag aangevangen, onder leiding van den nieuwen Duitschen trainer Til. Henning. Tijdens het dub
belspel, Voor: jhr. de Blauw (rechts) en van.Swol (links). Achter: Hughan (links) en Th. Henuipg (rechte).
HET TRADITIONEELE VERBRANDEN VAN HET OUDE BROOD,
de inzet van het Joodsche Paaschfeest. Oud brood-verbranden op heb
Waterlooplein te Amsterdam.
OTTWELL BINNS.
35)
Terry zelf was stom verbaasd. Hij had
zoo heelemaal niet aan de mogelijkheid
gedacht, dat de „Dusty Miller" er wel eens
niet kon zijn, dat hij het nu niet direct kon
gelooven. Toch was er geen twijfel moge
lijk. Zijn geest zocht verklaringen voor het
feit, en vond er slechts één, die een beetje
aannemelijk was.
„Nee!" zei het meisje op denzelfden wan-
hopigen toon. „We zijn te laat te laat.
En het kind wat zal er nu met het kind
gebeuren?.... Wat kan ik doen?"
Ze ging op een hoop duikmateriaal zitten
en verborg haar gezicht in de handen, een
toonbeeld van troostelooze ellende. Terry
keek naar haar en een woede steeg in hem
op tegen den schipper van de Dusty Mil
ler" en er kwam een bezorgde uitdrukking
op zijn gezicht. Hij deed een stap naar
voren en legde medelijdend een hand op
haar schokkenden schouder.
„Wees kalm, lieveling!" zei hij en zonder
er bij te denken kwam die liefkoozlng over
zijn lippen. „Houd moed! Ik zal dien
schooier te pakken krijgen, al zou ik alle
zeeén af moeten zoeken."
Het meisje hief een oogenblik haar hoofd
op en hij zag dat de bruine oogen dof van
tranen waren.
„Ja!" fluisterde ze gebroken. „Ja. Maar
het kind?.... Als.... als...!*'
De gedachte in haar geest was te ver
schrikkelijk om onder woorden te brengen,
maar Terry begreep wat ze bedoelde. Daar
zat 'm de knoop. Kapitein Amos Smith zou
wel gevonden kunnen worden, naar wélke
haven hij zijn oude schip ook bracht
maar het kind zou misschien hier op aarde
geen haven meer aandoen.
„Alsals herhaalde hij. in zichzelf
en zijn oogen namen een grimmige uit
drukking aan, terwijl hij naar de witte
stroomrafeling keek. En bij zichzelf zwoer
hij. dat de schipper van de „Dusty Miller"
er niet levend af zou komen, als het kind,
dat hij nog nooit gezien had, niet gevon
den werd.
HOOFDSTUK X.
Broome.
Vijf en twintig minuten later was hij met
Norma in het sloepje van den logger langs
zij van de „Kestrel". Hij behoefde de ladder
niet op te klimmen, want van een van
de leden van de bemanning hoorde hij dat
zijn vriend aan wal in het Governor
Broome Hotel was en hij maakte, dat. hij
daar heen kwam. Zonder er bij te denken,
dat hij er als een strandjutter uitzag en
dat Norma gemakkelijk voor een vrouwelijk
lid van de bende aangezien kon worden,
ging hij onmiddellijk op het hotel af en
de eerste persoon, die hij daar zag, was
Seabright, die hen stom verbaasd aan
staarde.
„Wat
„Wacht," viel Terry hem kortaf in de
rede. „Laten we eerst een rustig hoekje op
zoeken."
Dat was vlug gebeurd en zonder een
oogenblik te verspillen vroeg hij
(.Is de „Dusty Miller hier geweest?"
„Niet zoolang ik hier ben en dat is vijf
dagen. Ik heb elk uur van den dag naar
haar uitgekeken en elk uur van den nacht
een uitkijk hetzelfde laten doen."
„Gelukkig!" zei Terry. „Norma, misschien
zijn we dus nog op tijd."
Toen begon Seabright te vragen: „Hoe
komt het, dat je dat oude schip verlaten
hebt, Terry? En hoe ben je daar toch aan
boord gekomen? Je moet wel bedenken,
dat ik niets weet, behalve wat er op dat
berichtje in de flesch stond!"
„Ik zal je alles vertellen," antwoordde
Terry. „Misschien wil je me helpen?"
„Mijn beste jongen, moet je me dat nog
vragen?"
„Nee!Luister."
Hij gaf in het kort de gebeurtenissen
weer sinds dien middag, dat hij Norma te
Kowloon ontmoet had, vertelde wat hij
zeker wist van de samenzwering tegen den
kleinen erfgenaam van de Van Houten
millioenen en voegde daar zijn eigen ver
moedens aan toe. Aan het eind van zijn
verhaal floot Seabright en gaf onomwon
den zijn meening te kennen.
„Als iemand anders dan jij me een der
gelijk verhaal opgedischt had, Terry, zou
ik hem een leugenaar genoemd hebben
Die oude zeeroover van de „Dusty Miller"
verdiende opgehangen te worden en die
anderen met hem. Als hij zich vertoont
„Hij had hier al lang moeten zijn!"
„Misschien heeft hij motorpech gekre
gen, of is zijn schroef gebroken. Zoo'n oud
wrak schip kan alles overkomen. Of mis
schien was het nooit zijn bedoeling om
naar Broome te gaan."
„Dat moet hij wei als hij het kind wil
krijgen."
„Nou, ln ieder geval ben je hem nu
voor
„Maar het kenteeken?" riep Norma uit.
„Dat hebben ze me ontstolen."
„Dat doet er immers niets toe, als het
kind nog hier is. U bent zijn voogdes en u
hebt het recht hem onder uw hoede te
nemen. Ik heb hier met den politie-rechter
kennis gemaakt en die zal er gemakkelijk
toe gebracht worden om ons te helpen
in zooverre tenminste dat het kind onder
veilige bewaking gesteld wordt en dan
blijven die schooiers van de „Dusty Miller"
er lauw vanWe moesten er maar met
een op afgaan, dunkt me."
„Ja," gaf Terry toe. „Jij weet den naam
en het adres van die Chineesche vrouw,
niet Norma?"
Het meisje wist het uit haar hoofd en
gaf het dadelijk op.
„Kee Song. Haar vader is Moy Song en
hij heeft een eethuis in Sheba-Lane."
..Sheba-Lane!"
Er was een eigenaardige klank in Sea-
bright's stem en ofschoon het meisje hem
niet opmei'ljte, maakte hij bij Terry een
herinnering wakker.
„Ja," antwoordde NormaIk zal met
u meegaan."
„Nee, zei Seabright vlug. „Dat is niet
noodig."
„Maar
„Jack heeft gelijk, Norma", kwam Terry
tusschenbeiden. ,,S' „-Lane iswel...
eh.Sheba Lane .et is beter, dat je hier
blijft, totdat we K.e Song gevonden heb
ben".
Norma begreep, dat Sheba Lane niet een
erg aanlokkelijke buurt was en drong niet
verder aan. Maar plotseling werd zij zich
van andere dingen bewust. Ze keek naar
haar gescheurde en bevlekte jurk en haar
kapotte schoenen. „Maar ik kan hier toch
niet bijven zooals ik er nu uitzie. Ze zul
len me op straat zetten".
„Wacht maar even?" zei Terry en ver
dween. Toen hij weer terug kwam had hij
een vrouw bij zich, een dikke goedhartige
ziel. die alle menschelijke zwakheden be
greep.
„Kom jij maar met me mee, liefje. Ik zal
wel voor je zorgen totdat de heeren weer
terug zijnEn we zuilen iemand naar de
winkels sturen. Je hebt een gewone maat,
wat van mij niet gezegd kan worden, en ze
zullen wel wat voor je hebben".
Het meisje keek naar Terry en zei zacht
jes: „Kom je gauw weer terug?"
„Zoo gauw mogelijk".
„Dank je. Ik ben er zeker van dat je het
doen zult".
Ze ging met de waardin mee en Terry
keek zijn vriend aan.
„Sheba Lane", zei hij veelbeteekenend.
„Ja. Sheba Lane! Maurice Charlton moet
nogal een ploert zijn ais hij zijn kind daar
achterlaat".
„Hij zal er wel zijn redenen voor hebben!
Misschien denkt hij wel, dat niemand het
kind daar zal zoeken. Maar ik zou nog lie
ver een lelie in een mesthoop verbergen
Ga mee. Als we werkelijk Zeeroover Amos
voor zijn, moeten we daar gebruik van ma
ken''.
Toen zij het hotel verlieten liep het tegen
zonsondergang en daar de pavelvisschers
aan wal waren en de hitte van den dag
voorbij was, waren de straten vol luidruch
tige feestgangers, die uit alle deelen van
de wereld kwamen en er primitieve genoe
gens op na hielden. Tegen dat ze Sheba
Lane bereikten was de zon ondergegaan cn
de snelle tropische nacht ingevallen. Aan
den ingang van het smalle stinkende
straatje bleef Seabright staan
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
HET VERONGELUKTE ENGELSCJiE VERKEERSVLIEGTUIG, „Capricor-
nus" van de Imperial Airways, dat in de bergen van Beaujolais nabij Ouroux aan de
Saonc tijdens een sneeuwstorm tegen een berghelling is te pletter geslagen.
DE HAAGSCHE ZWEEF VLIEG CLUB heeft aangekocht een zweefvliegtoestel
type Koekoek", een voor ons land geheel nieuw type, welk toestel gisteren op het
vliegveld Ypenburg werd ingewijd. Het toestel wordt buiten den hangar gebracht.
DE SI A M EES CH E TWEEL1N G E N
IN DE LUCHT. Twee Fransclic
parachute-springers sprongen tegelijk
aan een parachute naar beneden.
GISTERAVOND IIAD JE SLOTÊRDIJK EEN BOTSING PLAATS TUSSCHEN
TWEE TRAMWAGENS VAN DE N.Z.H.T.M. Persoonlijke ongelukken vonden
niet plaats. Een der beschadigde wagens.
HET NIEUWE FEIJBNOORD-STAJ>ION,
dat heden onder grootc belangstelling officieel is geopend met den wedstrijd
Fei jeinoordBeerschot.
