We gaan poppetjes
knippen
Het verknipte versje
van Elsje
Zwarte diamanten
Spelletjes voor verjaar
dagen of andere feestjes
Werk voor vlijtige handen
Oplossingen
Een echt gezellig werkje voor
Paaschvacantie.
't Is vacantie en je vindt het allemaal
atuurlijk fijn, zoo'n dag of tien vrijaf!
fe hebt al allerlei plannetjes gemaakt voor
iet maken van wandelingen of fietstoch-
en, voor het spelen buiten: voetballen,
ouwtje springen, tollen, knikkeren en wat
liet al!
Maar.... je weet, dat een heel oud
ijmpje luidt: Maart roert z'n staart, en
als jullie dit leest, zitten we precies op het
puntje van Maart z'n staart! Je hebt dus
alle kans, dat het weer roerig is, d.w.z.
allerlei verrassingen brengt. Zoo kan het
b.v. best gebeuren, dat er in je Paasch
vacantie nog een pak sneeuw komt of een
partijtje hagel, regen en gure wind.
Voor dat geval moeten we iets leuks ver
zinnen om ons thuis mee te vermaken.
Misschien heb je vroeger wel eens ge
speeld met die ouderwetsche papieren aan-
kleedpoppetjes, die je in sommige boek
winkels kon koopen. Je moest de poppetjes
en hun verschillende kleedingstukken uit
knippen en dan kon je beginnen met ze
aan- en uit te kleeden: kortom, er net zoo
leuk mee te spelen als met échte poppen.
Nu, zulke poppetjes behoef je volstrekt
niet in den winkel te koopyen: je kunt ze
zelf heel goed maken!
Vraag maar aan moeder of je een stuk
stevig wit papier mag koopen, van 't zelf
de soort als waar we de vorige week eend
jes van gemaakt hebben.
Je knipt een stuk af, precies zoo hoog
en zoo breed als je het poppetje wilt heb
ben, plus een strook aan den onderkant,
waarop het moet staan. Dan vouw je 't
papier overlangs dubbel en knipt op de
;ewone manier den halven vorm van een
ongetje of meisje uit (zie rechts boven).
Je vouwt daarna het papier weer uit en
vouwt het strookje, dat je er aan den on
derkant aan hebt gelaten netjes om, zóó,
dat het poppetje kan staan.
Nu ga je van hetzelfde papier allerlei
leuke jurkjes knippen, die het poppetje
natuurlijk goed moeten passen. Dit kun je
het beste bereiken, door het poppetje op
het papier te leggen en den vorm dunne
tjes na te trekken. Het jurkje moet dan
precies zoo groot worden. Als de jurkjes
geteekend zijn, gaan we ze kleuren en
daarna netjes uitknippen.
Vergeet niet, aan de schouders een paar
stukjes papier te laten zitten om het
jurkje te bevestigen. Die worden om de
schouders van het poppetje heengeslagen.
In de hoedjes wordt een gleufje geknipt,
waar het hoofd in past.
Veel pleizier met je eigengemaakte pop
petjes!
Ik ben benieuwd of jullie allemaal kleine
Elsje, wier aardie: versje zoo jammerlijk
verknipt was, hebt kunnen helpen.
Hier volgt het versje, zooals moeder het
van Elsje kreeg:
Een klein gedicht.
Een blij gezicht.
Een handdruk en een zoen,
Die geef Ik u.
Lief moesje nu.
Ik kan nog niet meer doen.
ELSJE.
Diamanten zijn door alle eeuwen heen
sieraden geweest van de hoogste waarde,
en het meest begeerde zijn altijd de dia
manten van het zuiverste water, van de
grootste doorschijnendheid. Je zoudt dus
allicht denken, dat zwarte diamanten
heelemaal waardeloos zijn, maar dat Is
toch niet waar. Diamant heeft n.l., be
halve zijn glans en schittering, nog een
onschatbare eigenschap: zijn geweldige
hardheid, en deze eigenschap heeft het
zwarte diamant zoo mogelijk nog meer dan
het heldere.
Zwarte diamanten komen uit Brazilië,
dat ook gewone diamanten levert. De
zwarte worden gevonden in een landstreek,
slechts half zoo groot als onze provincie
Utrecht. Nergens anders ter wereld wor
den ze gevonden. Kimberley met zijn rijk
dom aan heldere diamanten heeft geen
zwarte, en omgekeerd komen in het gebied,
waar de zwarte diamanten gevonden wor
gen, geen heldere voor.
De zwarte diamanten van Brazilië worden
overal ter wereld gebruikt voor het door
boren van steen. Waar men in de aarde
zoekt naar goud of zilver of kopererts, daar
moet men altijd door harde rotsen heen
boren. Geen enkele stalen boor zou daar
tegen bestand zijn. En ook een boor met
gewone diamanten aan de punt zou het
nog niet volhouden tegen de zwarte. Want
zwarte diamanten zijn taaier; ze brokkelen
niet zoo spoedig af en bezwijken niet licht
in den strijd tegen de hardheid van het
gesteente. Daarom is het zwarte diamant
ook niet goedkoop; vóór den oorlog kostte
het ongeveer 200 gulden per karaat, en een
boor, die van eenige stukken voorzien is,
kost dus nog al een kapitaaltje. Maar zon
der diamant is het doorboren van steen
lagen, die honderden meters dik zijn, on
mogelijk; er is geen ander middel. Daarom
maakt men zich wel wat bezorgd, dat de
voorraad in Brazilië uitgeput zal raken.
Proeven om in het laboratorium op eenigs-
zins groote schaal zwarte diamant te ma
ken langs kunstmatigen weg, zijn evenmin
gelukt als de proeven tot het vervaardigen
van heldere. Men is er weliswaar in ge
slaagd een diamant te vervaardigen ter
grootte van een speldeknop, maar de fabri-
kagekosten zijn zoo enorm hoog, dat de op
deze wijze verkregen diamant voor de prak
tijk van geen belang is.
We vinden 't natuurlijk allemaal even
fijn, als we jarig zijn en dubbel heerlijk,
als moeder 't goed vindt, dat een troepje
vrienden of vriendinnen op visite komt.
Maarsoms weten we echt niet, wbt
we spelen zullen! Misschien kunnen de
onderstaande spelletjes je verjaardagspar
tijtje gezellig maken:
Het boeienspel.
Schrik nietwe hoeven bij dit spel
geen van allen geboeid te worden. Het
gaat hier over boeien of bakens, die je
weieens in kanalen of rivieren hebt zien
drijven om de schepen te wijzen, hoe ze
moeten varen.
We maken van te voren de boeien ge
reed. Hiervoor nemen we een extra groote
aardappel, die we doormidden snijden en
waarin we aan de ronde kant een dikke
breipen met een knop steken. Boven aan
de breipen bevestigen we een oranje-bal-
ionnetje. Natuurlijk kunnen we. ais we 't
heel mooi willen maken, aardappel en
breipen nog op allerlei manieren met ge
kleurd papier versieren: dat laat ik aan je
eigen vindingrijkheid over. Als de twee
boeien klaar zijn, plaats je ze aan beide
kanten van de kamer vlak tegenover el
kaar zijn er veel gasten, dan komen
er vier boeien te staan.
Nu gaat er iemand op de piano een
danswijsje spelen en de gasten dansen of
huppelen twee aan twee door de kamer
tuschen de boeien door. Plotseling stopt
de muziek en dan moeten net als bij de
stoelendans de paren plotseling stil
staan. Wie precies tusschen de boeien
staan, als. is 't maar met een voet, zijn
af en mogen niet meer meedoen. Het paar
dat tenslotte overblijft, heeft het spel ge
wonnen en krijgt een prijsje.
Wat doe ik?
Bij dit spel kan je eens fijn lachen! Zes
of meer spelers gaan op een rijtje op stoe
len zitten. Een wordt gekozen als leider.
Hij gaat nu achter de stoel van den eer
sten speler staan en begint te gapen, een
gek gezicht te trekken, zijn vuist te schud
den of iets anders te doen. De speler mag
natuurlijk niet omkijken. Na een paar mi
nuten vraagt de leider: „Wat doe ik?" en
de speler moet raden. Als hij goed raadt,
mag hij blijven zitten en de leider gaat
achter den volgenden speler staan; als hij
verkeerd raadt moet hij in een andere
hoek gaan staan en aldoor blijven nadoen,
wat de leider werkelijk deed, net zoolang,
tot alle spelers een beurt hebben gehad:
Zoo gaat het met de andere spelers ook
en 't is 'n heel koddig gezicht, al die jon
gens of meisjes tegelijk malle grimassen
te zien maken!
Wat je van notedoppen en schelpen voor
leuke dingen kunt maken.
Wanneer er na het eten noten worden
rondgedeeld, dan vraag je, of jij alle dop
pen moogt hebben en of alle huisgenooten
vooral willen zorgen, dat de doppen heel
blijven. Gekraak tusschen de deur of
erger nog tusschen de tanden is dus
streng verboden! Maar misschien is vader
wel op je hand en maakt hij met een ste
vig mes de noten voor de heele familie
open, zóó dat de doppen niet breken.
Als je nu een tijdje alle doppen verza
meld hebt en ook wat notedoppengruis, dan
zoek je een stevig sigarenkistje op. Nu,
daar helpt vader je ook wel aan of anders
een van je kennissen.
Dit kistje gaan we leuk versieren. Natuur
lijk heb je wel wat plasticine, waar van
die aardige gekleurde kleivormpjes van ge
maakt worden en heb je dit niet. dan neem
je een flinke kluit stopverf.
Spreid hier voorzichtig met een mesje een
dun laagje plasticine 'of stopverf over het
deksel van het kistje, zoek twaalf gave
notedophelften uit en. druk ze in dit laagje,
zoodat een aardig patroon gevormd wordt:
elf aan den rand en één in het midden.
Op onze teekening is rondom de middel
ste dop een stukje doos uitgespaard. Je
kunt dit leuk maken door het te verven in
een helle kleur waterverf, b.v. rood of
blauw.
De bakjes daarnaast, die wel van een
laagje plasticine voorzien zijn, steek je
netjes vol met kleine notedopsnippers. Ten
slotte kun je het werk nog mooier maken
door de doppen met goudbrons of zilver
brons te beschilderen en de tusschengele-
gen stukjes met een fijn penseel weer een
ander kleurtje te geven. Maar dit laatste
moet wachten, tot het werk minstens een
paar dagen gedroogd heeft. Dan nog een
laagje vernis er overheen en het wordt een
schitterende doos, die voor het opbergen
van briefkaarten, postzegels en allerlei an
dere dingen kan worden gebruikt en waar
mee vader of moeder zeker erg blij zal zijn!
Hetzelfde idee kan je toepassen op schel
pen, zooals je op de teekening ziet. Het
ronde doosje is versierd met één groote en
twee kleine schelpen en bovendien met een
gekleurde kraal en een mooie glazen knoop.
Allé mogelijke voorwerpjes kan je hiervoor
gebruiken, als je maar zorgt, dat de kleu
ren helder zijn en goed bij elkaar passen.
Veel succes!
der raadsels uit het vorige
nummer.
1. Kastanjeboom kast stam nat bast
oom jas.
2. Als ik mijn handschoen uittrek.
3. Een sneeuwbal.
4. Een soldaat ligt (in garnizoen) een
dominee staat (bij een gemeente).
5. Het is zaliger te geven dan te ontvan
gen.
6. Met een n.
7. Het verschil is altijd 15 cent.
8. Scheveningen.
