Herdenking sterfdag Koningin Emma - Prinses Juliana in proef-parcours 78sfe 'wiwi LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad HET ROODE KENTEEKEN FEUILLETON OTTWELL BINNS. 31) Wanneer de logger weer vlot gemaakt kon worden wat met vloed best mogelijk was. zou het de redding voor Norma en hemzelf kunnen beteekenen. Dat hing ge heel af van de houding van den man met het Distooi. Het feit. dat het een blanke was en die doode man in het zand een Japanner, opende vele mogelijkheden. De logger was beslist een parelvisscher. de blanke man was waarschijnlijk de eigenaar en de doode Japanner een van de leden van de bemanning. Hij wist. dat het veel voorkwam, dat de parelloggers door Ooster lingen bemand waren teTwiil de eigenaar of tenminste degene, die de schelpen open maakte, een blanke was. Soms, als er een kostbare parel gevonden werd en de be manning daar toevallig achter kwam, wer den ze wel eens door hun hebzucht ertoe gedreven den eigenaar te vermoorden, om de schat In handen te krijgen. Dan zeiden ze. dat hii overboord gevallen was, of ze brachten de logger met de kostbare schat naar de een of andere verre haven. Dat iets dergelijks de verklaring was van den waak- zamen man op den logger en den dooden Japanner in de duinen leed aeen twijfel en na een oogenbük nagedacht te hebben besloot hij den man aan te roepen. „Hallo daar!" schreeuwde hij om de aan dacht van den man te trekken, terwijl hij plat in het zand bleef liggen. ..Hallo!" Hij zag den man opschrikken en de hand met het pistool schoot met verbazingwek kende snelheid in de hoogte. Hij schreeuw de vlug: „Schiet niet!" Hü zag dat de man het pistool een beetje liet zakken en met zijn vrije hand zijn oogen beschuttend, ingespannen in de rich ting van de duinen staarde. Toen hoorde hij hem schreeuwen: „Wie bent u?" Terry antwoordde onmiddellijk: ..Een Enge'.schman, gewezen zeeofficier, gestrand op de kust met een Engelsche jongedame". Een oogenblik scheen de man na te den ken. toen schreeuwde hii kort: ..Laat jezelf eens zien". Het was gevaarlijk, dat te doen. Wan neer de man de misdadiger, inplaats van het slachtoffer was, zou hii geen getuige van zijn misdaad willen hebben. Maar dat gevaar was niet zoo groot en Terry ris keerde het direct en ging rechtop op het duin staan, zoodat hii een prachtig doelwit bood. De man op de logger onderwierp hem aan een nauwkeurig onderzoek en vroeg toen plotseling: „Heb je soms ook iets van die schooiers van Japanners gezien?" „Er ligt er eentje achter me in het duin dood!" „Ja. Dien heb ik een tijdje geleden te pakken gekregen Maar er zijn er verder nog drie die hier ergens in de buurt rond moeten zwerven. Ze zitten mij achterna, maar ik ben ze de baas want ze hebben geen van drieën een revolver. Hoe komt het dat je hier langs de kust met een meisje zwerft? Schipbreuk geleden?" Een seconde aarzelde Terry. Een directe leugen zou eerder geloofd worden dan de waarheid, maar hü moest in ieder geval het vertrouwen van den man zien te win nen. want als de logger weer vlot was zou den ze gemakkelijk naar Broome kunnen komen ..Nee", antwoordde hü. „We zijn door een stelletje boeven aan land gezet". „Aan land gezet! Heb ik ooit „Het is eerlijk de waarheid. Het is een lang verhaal, maar echt gebeurd en het is hoogst belangrijk, dat het meisje en ik zoo gauw mogelijk naar Broome komen. Ik ben natuurlük bereid te betalen „Loop met ie betalen. Ik ben Shylock niet. En als je werkelijk bent, waar je ie voor uitgeeft, kun je mij misschien even zeer helpen als ik jouWaar is dat meisje?" „Een eindje verderop ze ligt te slapen. Ze is absoluut op." De man dacht een oogenblik na en schreeuwde toen weer. „Ik moet voorzich tig zün!.Kan je haar niet laten zien?" „Natuurlijk. Ik zal haar dadelük halen." „Doe dat! En maak je maar niet bezorgd. Ik geloof wel, dat je O.K. bent. Je kunt be ter over het strand komen. Die vervloekte Japanners zitten ergens in de duinen ver stopt. Ze konden het eens in hun hoofd halen om je tegen te houden. Maak zoo hard voort als je maar kunt. De vloed komt en zoodra het schip weer vlot is ga ik er van door want deze omgeving bevalt me niets. Het laatste uur hebben ze een mes naar me gegooid." „Ik zal voortmaken!" riep Terry en sprong omlaag naar het harde gedeelte van het strand. Hoewel hij doodmoe was en zijn voeten hevig pün deden en ondanks de groote hitte, rende hij zooals hij nog nooit van zyn leven gerend had. Toen hij in de buurt van de rotsen kwam, hijgde hü van inspanning. Norma lag nog steeds te slapen, maar hü greep haar bij haar schouders en schudde haar in de haast niet al te zachtjes wakker. Het meisje gaf een kreet van schrik en staarde hem met bange oogen aan. „Wat „We zyn ge-red...." hügde hü'. „Kom! Er is daar een loggerMaar we moeten voort makenVlug!" Hü wachtte geen verdere vragen af, maar hielp haar opstaan. Toen wierp hü een blik op de duinen en schrok. Achter een van de stugge helmstruiken, precies alsof het los op het stekelige gras gezet was, zag hy het hoofd van een man. Het gezicht was donker van tint en de scheeve oogen waren zwart als kralen en hadden een woeste uitdrukking. Hy twijfelde er geen oogenblik aan, of het behoorde aan een van de drie Japanners, waar de man in den logger van verteld had en onmiddellyk ging zijn hand naar den zak van zyn pistool. De Japanner vond die beweging klaarbUjkelijk verdacht, want zyn hoofd verdween meteen. Zondêr iets over de verschyning aan Norma te vertellen, hielp hy haar. totdat zy goed en wel op het strand was. zoo dicht mogelyk bij het water. Toen zei hü: „Achter dat hooge duin, daar moeten we zün. Als ik het je zeg, loop je door Wacht niet op mü. Ren als je kan, maar blüf in ieder geval doorloopen." Norma wierp hem een verschrikten blik toe. Toen vroeg ze kortaf: „Waarom?" „O," lachte hü. „We moeten de bus niet missen, zie je-" „Maar ik begrüp niet „Hoeft ook heelemaal niet. Maar.Ik heb geen tijd om het je uit te leggen. Kük.... naar links dan weet je het! En maak nu dat je weg komt!En waarschuw den man, dien je achter dien zandheuvel vindt." Het meisje wierp een verschrikten blik in de richting van de duinen. Drie kleine, halfnaakte mannetjes hadden zich op het strand verspreid en renden, blükbaar met de bedoeling hem den weg af te snü'den. Verbaasd hield ze op met loopen om naar hen te staren. Maar Terry Domville liet haar geen tijd en duwde haar vooruit. „Loop," zei hü kort. Toen hü echter bemerkte, dat het meisje te doodmoe was, om hard te loopen, begon hüzelf te hollen om tusschen haar en de rennende Japanners te komen. HOOFDSTUK IX. Aan boord van den logger. De drie mannen die langs het strand aan gehold kwamen wilden hen blükbaar ge vangen nemen en terwül hü zoo hard hü kon liep om tusschen hen en Norma te ko men, trachtte Terry hun bedoelingen te raden. Ongetwijfeld dachten de kerels er over hen als güzelaars vast te houden. Nee, verdorie! Ze wilden zün pistool hebben om den man met hetzelfde wapen tegemoet te kunnen treden. Hij lachte hardop bij de gedachte en zag, dat Norma op het harde zand aan den rand van het water was en vlugger vooruit kwam dan hü mogelijk ge acht had. Toen hij bemerkte, dat hü zich tusschen haar en den dichtstbüzünden man bevond en dat ze haar niet in konden ha len. tenzij er iets met hem gebeurde, lachte hü weer, stond stil en draalde zich met zün pistool op hen gericht, om. iNadruk verboden). iWordt vervolgd). HERDENKING VAN DEN STERFDAG VAN H.M. DE KONINGIN-MOEDElt. Door de vei eeniging ,,de Princevlag" werd aan den voet van het gedenkteeken in het Rosarium in de residen tie een krans gelegd. De heer Joh. G. Berlott, voorzitter van de vereoniging, legt den krans OM HET VOETBALKAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND. Spelmoment in den wedstrijd Go-AheadFeyenoord. Een benauw;d oogenblik voor het. doel der gasthee- ren. Leo Halle brengt echter verademing. Go Ahead won met 20. DE BELG GABRIELS WERD WERELD-KAMPIOEN BILJARTEN CADRE 45/2. De finale werd gespeeld te Groningen Jhr. Mollerus, voorzitter van den Neder- landsohen Biljartbond, overhandigt Gabriels de gouden medaille. OEFENWEDSTRIJDEN OP DE N00RDW1JKSCHB GOLFLINKS. De heer de Haan in actie. LENTEMAAND. Zaterdagmiddag, nog voor de lente officieel begon, was het KONING LEOPOLD woonde ta reeds aardig druk op Scheveningen. Waar 14 dagen geleden nog sneeuw lag, koestert Brussel den internationaleen veld- loop by. De koning wenscht den men zich nu in het zonnetje. winnaar geluk. PRINSES JULIANA IN EEN PROEF-PARCOURS TE KITZBüHEL. Het hoogte-verschil van het parcours bedroeg 400 M. H.K.H. legde den afstand af in 7 min. 16 sec., terwijl de voorgeschreven tijd 12 min. bedraagt. GROOTE DRUKTE IN DE BLOEMBOLLEN STREEK, tengevolge van het fraaie lenteweer echter vielen alleen nog maar de bloeiende crocus velden te bewonderen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1937 | | pagina 5