I/oor onze luchtvaartenthousiasten
20.000 mijl door de lucht
In vogelvlucht over het verre Oosten
Een haas en een eendje
rij Om je nog eens goed een idee te geven
an de bijna duizelingwekkende afwisse-
ngfcng, die het vliegersberoep bij tijden me
en lebrengt, laten we hieronder het reisver-
iai ïaal volgen van een van de K.L.M.-pilo-
;ta en. die, in opdracht van een rijke Ame-
st ikaansche, mrs. Corrigan, met haar en
ïaar drie gasten een kruistocht boven de
ïog altijd sprookjesachtige landen en ste
len van het Verre Oosten maakte. Als je
ie moeite neemt om cfe genoemde landen,
steden en eilanden even op de kaart te
xmtroleeren, dan geeft dit reisverslag met
een nog een nuttige aardrijkskundige re
petitie.
„Den 12den December kwamen de pas
sagiers aan boord en we vertrokken van
Parijs. Tot Singapore hebben we de Indië-
route gevolgd en zijn daarna naar Medan
overgestoken. Hier heeft het gezelschap
een tocht dwars door Sumatra gemaakt
van Medan naar Padang. Toen per boot
ïaar Batavia. Java in alle richtingen per
iuto doorkruist. Vervolgens heeft Mrs.
Corrigan een boot van de Kon. Paketvaart
Mij. gecharterd en een tocht naar Borneo,
de Molukken, Nieuw Guinea en Bali ge
maakt, die vier weken duurde. Jammer,
cat er buiten Java practisch gesproken
geen vliegvelden bestaan, anders zou het
gezelschap zeker per vliegtuig gegaan zijn.
Op Bali drie weken gebleven; er zijn daar
twee vliegvelden, bij Boeleleng in het
Koorden en in het Zuiden bij Den Pasar.
Bali is een paradijs de natuur de
tempels! Maar de grootste bekoring ervan
is het volk zelf. Het zijn gelukkige blij
moedige menschen, ze leven voor en door
hun godsdienst. Hun leven en werken is
den goden gewijd. Je kunt er overal bin-
enloopen. De Regent van Den Pasar
trouwde juist; ik ging naar het feest,
ireeg de beste plaats en werd beschouwd
üs hun gast.
Veel van him feesten hebben we gezien;
'aet tanden vijlen bijv., dat bij de jongens
tu meisjes gebeurt, zoodra ze den huwba
ren leeftijd bereikt hebben. Natuurlijk ko
men daar bloemen en offers aan de goden
bij te pas. En dan de dansen; de fijne,
ierlijke dans van de legongs, fijne, kleu-
ig gekleede meisjes; en woeste dansen:
óe krisdams, de ketjakdans, die een apen-
bevecht verbeeldt. Die wordt gedanst in den
avond door wel 150 man, allen met los
hangende haren en alleen gekleed met een
•endendoek. Steeds wilder dansen ze, zoo
vel het publiek als de dansers zelf raken
geestverrukking. We hebben ook een
^^verbranding meegemaakt; het stoffe-
jjk overschot van een ouden Brahmaan
tti van vele anderen werd verbrand.
't Was een schitterend feest; iedereen is
'erheugd, omdat de bevrijding van de zie
len van de dooden nu nabij is. Aarde, vuur
en water, de drie elementen moeten het
lichaam vernietigen, dan is de ziel be
vrijd. Daarom worden de resten na de ver
branding in zee gedragen.
Terug vlogen we Bali-Singapore-Bang-
kok. Daar een paar dagen gebleven. Toen
Bangkok-Pnom Penh, de hoofdstad van
Cambodsja. Een prachtig land om over te
vliegen, met al die monumenten, ruïnen
en pagoden. In Cambodsja heerscht, in
naam tenminste, een koning. We hebben
ziin paleis gezien; de audiëntiezaal met
zilveren tegels, waar een eouden Boeddha
staat met een grooten diamant midden
oo 't voorhoofd. Bii half ofticieele ont
vangsten. dus als de koning de kroon niet
draagt, ligt bi.i in die zaal op een soort
divan met als hoofddeksel een zwart
kaasbolletje, met een garnituur opzij van
diamanten; een daarvan is zoo groot als
een kippenei. Boven on den bol staat een
platina helmpje WowierlHke smaak heb
ben die lui!
Van Pnom Penh naar Saigon, hoofdstad
van Indo-China, een stad waar niets van
te vertellen valt. Daarna Saigon-Hué.
hoofdstad van Annam. Toevallig trouwde
daar de Keizer. De huwelijksfeesten duur
den een Daar weken. Wii maakten net den
dag van het eigenliike huweliik mee, waar-
od de bruid, die in een oaleis tegenover
dat van den keizer woonde, naar het kei
zerlijk paleis gine. Zii reed op een schit
terend opgetuigden olifant, met een heel
gevolg op olifanten er achter. Alles blonk
van goud en edelsteenen, er werd een
pracht en oraal ten toon gespreid, die on
beschrijfelijk is. Oostersche weelde en
schittering is er trouwens genoeg in Hué.
Daar zijn bijv. de giraftomben van de vros-
gere keizers. De Annamieten hebben de
vereering der voorouders van de Chinee-
zen overgenomen en die tomben zijn een
en al praal, vooral die van den vader van
dezen keizer. De ontzaglijk hooge, gebeeld
houwde muren ziin ineelegd met kleurige
scherven en halfedelsteenen, je ziet er
bloemen van robijn op en van turkoois,
toermaliin. bergkristal en hoe die steenen
allemaal heeten. En dat glanst maar in
de zon!
Hué-Angkor was het volgende traject.
Naar die tempelruïne in Noord-Cambodsja,
Angkor Vat, vlak bij de ruïnen van Angkor
Tom, de hoofdstad van het sinds eeuwen
verdwenen Khmer rijk. De tempel is over
weldigend grootsch; een muur beschermt
het tempelterrein, dat 2200 meter lang en
1600 meter breed is. De tempel is gebouwd
van vulkanische steenblokken, die zonder
cement nauw aan elkaar sluiten. Vyf pa
gode-torens staan erop, van enorme hoog
te. Er zijn kolossale muurversieringen: go
den en eodinnen, danseressen en dansers,
ongelooflijk fijn beeldhouwwerk, het lijkt
of het leeft. Bij toortslicht hebben we
dansen in den tempel gezien, zoo fantas
tisch als een droom.
Vlakbij is Angkor Tom, de ruïne van de
hoofdstad der Khmers. Weer overweldi
gend en sprookjesachtig; er zijn zevenkop
pige reuzenslangen, de heilige naga's uit
vulkanische steen gehouwen en ook weer
een overvloed van goden en dansers op de
muren.
Terug over Rangoon. Bezoek aan de
Gouden Pagode, Shwe Dagon. Op bloote
voeten, met pleisters beschermd tegen on
gerechtigheden, klommen wij langs de rijk
gebeeldhouwde trappen naar het terras,
waar de Pagode staat, met duizend kleine
pagoden er omheen. Zij is van enormen
omvang en hoogte, geheel met gouden
platen bedekt, maar heel eenvoudig van
vorm en zeer indrukwekkend. Het gezel
schap maakte nog een tocht naar Man-
dalay, een oude stad.
Rangoon-Calcutta-Allahabad. Daarna we
ken wij van de gewone route af en vlogen
over Agra en Delhi. Agra en de Taj Ma-
hal! Het grafmonument, dat Shah Jenan
liet bouwen voor zijn lievelingsvrouw Mum-
taz Mahal Begum. Ontroerend mooi is het;
geheel van wit marmer is de hooge koepel
en de vier minarets er omheen. Er is een
tuin met vijvers en bloegien, bloemen van
edelsteenen versieren het marmer, vlakbij
heeft de oude Shah Jenan, door zijn zoon
onttroond, zijn laatste dagen gesleten,
steeds uitziend naar dat marmeren zinne
beeld van zijn smart.
Delhi met het fort Akbar en de graf
tombe van AkbarDe onderkoning ont
ving mijn passagiersMaar al genoeg
verhalen van Oostersche weelde, ik houd
er mee op. Nog één souvenir? Vooruit dan:
het zwembad van den Maharadjah van
Jodhpur met rozenwater!
'Wij vlogen verder de gewone route te
rug. 9 April in Parijs, waar de passagiers
van boord gingen, 10 April op Schiphol,
't Is alles voorbij. We zijn weer thuis! Maar
het was een prachtige reis!"
Leuke, eigengemaakte versieringen voor
Moeders Paaschtafel.
14
Had Je er al aan gedacht dat het over
een week reeds Paschen Is? Een heerlijk,
gezellig leest, vinden jullie niet? Je krijgt
aan misschien een paar extra eitjes bij de
boterham en wellicht van de een of andere
vriendelijke oma, oom ol tante een netje
of mandje met suikereitjes.
Weet je wat met Paschen ook altijd zoo
bijzonder leuk is? De koffietafel te versie
ren met eigengemaakte figuurtjes. Hebben
jullie dat wel eens gedaan?
Luister, ik weet wat aardigs: Je vra^t
aan moeder, of je wat stevig wit en bruin
papier moogt koopen, dat geschikt is om
er den haas en het eendje van te maken.
Je krijgt het in iederen boek- of huisvlijt-
winkel. Nu teeken je eerst den omtrek van
de dieren op het papier. De haas moet zoo
groot worden, dat er een gewoon kippenei
in zijn rug kan worden gestoken, het
eendje veel kleiner, daarin past precies een
suikereitje.
Daarna knip je dan vorm uit. Voor iedere
haas en ieder eendje worden twee vormen
gebruikt, die eerst worden beschilderd en
daarna stevig tegen elkander geplakt. De
rug blijft echter open. want daar komen
de eieren in.
De bruine haas beschilder je met licht
grijs, voor oogen, ooren en staart en rood
voor het snuitje, het witte eendje krijgt een
rooden bek en wordt verder met zwart be
schilderd.
Je kunt zooveel dieren maken als je zeil
wilt. Erg leuk lijkt het me, in het midden
van de tafel een niet al te groote spiegel
b.v. een keukenspiegeltje neer te leggen
en dit rondom te beleggen met mos, zoodat
het een vijver wordt met een grasrand. In
den vijver laten we dan een paar eendjes
zwemmen, met nog een stuk of tien van
die schattige gele kuikentjes, die je tegen
woordig voor 1 cent per stuk kunt koopen.
De hazen zet je dan op gelijke afstanden
in het gras.
Je kunt ook den vijver weglaten en een
laag bloempotje midden op tafel zetten. Je
maakt hier omheen dan een tamelijk hoo-
gen heuvel van mos, die naar alle kanten
mooi schuin moet afloopen. De bloempot,
waarvan de randen keurig door het mos
bedekt worden, is dan het hol, dat gevuld
wordt met gekleurde eieren en de hazen,
die je op gelijke afstanden op den heuvel
zet, dragen de eieren uit het hol naar de
menschen toe. De eendjes zet je er tus-
schen, of een eendje bij ieder bord met of
zonder kuikentjes.
Voor het eerste plan dat met den vij
ver heb je minstens noodig: twee
eendjes, tien kuikentjes en vijf hazen;
voor het tweede plan dat met den heu
vel: vijf hazen en zooveel eendjes als er
menschen aan tafel zitten.
De volgende week zal ik de heele Paasch
tafel voor je laten teekenen; maak nu al
vast maar de benoodigde dieren klaar en
vraag of moeder het mos, de gekleurde
eieren en de suikereitjes wil geven.
Veel plezier met de Paaschtafell
