Ons Kort Verhaal
IDECO
Vestiging kleine winkelbedrijven
[EIDSCH DAGBLAD - Derde Blad
Zaterdag 20 Februari 1937
Een nachtelijke
reis
De strijd in Spanje
AMERIKAANSCHE NOTITIES
Is uw Radio kwaad!
)ordeel der Eerste Kamer
over de voorgestelde
regeling
LAND- EN TUINBOUW
Wat Uw snelheidsmeter
U niet vertelt*
WEET RAAD
Door J. P. BALJÉ.
Vermoeid en een beetje geïrriteerd keek
Van der Werf zijn laten bezoeker aan. Tien
sur in den avond, den heelen dag had hij
;ewerkt om zich een klein beetje door zijn
ichterstallige correspondentie te worste-
(n. Hij was juist klaar en wilde op z'n
anak nog even zijn krantje lezen en een
igaartje rooken. toen die man kwam.
.Het is werkelijk zeer belangrijk, me
neer Van der WerI", hield de man vol,
.anders zou ik u niet gestoord hebben.
Zijn strak gezicht en de ernstige blik
aa zijn oogen bevielen van der WerI wel.
Vooruit dan maar", zuchtte hij, „wat ver
legt u?"
„Niets", antwoordde de man kalm, „tk
iom u een dienst bewijzen. Wilt u dit
ren lezen?"
Hij hield Van der Werf een blaadje pa-
ier voor dat deze aarzelend, en een beetje
antrouwend nu weer, aannam. Een in-
ellectueele bedelaar misschien, die hem
n „gedicht" of een „manuscript" kwam
lanbieden, zooals je tegenwoordig zoo dlk-
rijls aantrof? Maar na zijn eersten blik
p het papier werd hij bleek want hij her
»nde het handschrift van zijn vrouw.
„Van mijn vrouw?" zei hij ontsteld, „ze
toch niet ziek, niet.
De bezoeker schudde het hoofd. „Leest
Hij las. En na de eerste regels zocht zijn
ivende hand een stoel, en hij moest even
aan zitten. Georgette, kon het mogelijk
iin? Zijn jong. aardig vrouwtje, ze was
u met vacantie; hij had onmogelijk uit
jn werk kunnen breken, en hij waande
aar alleen. Maar deze brief, deze afschu-
elijke brief
„Liefste, ik verlang naar je", stond er
li ben hier alleen, zooals ik eigenlijk al-
jjd alléén ben. Mijn man verwaarloost me,
takt alleen aan zijn werk en vergeet,
t ik jong ben. jong en levenslustig, dat
de wereld wil zien. Hij denkt alleen aan
terken, dividenden, couponnetjes, zaken
éatles. Ik zit hier nu op m'n eentje, kom
ij me, liefste, ik verwacht je, ik hoop,
it je snel zult komen, want
Hier brak de brief af. Van der Werf
regde zich over het voorhoofd en zat een
Ktenblik als verstard voor zich uit te sta-
a. Georgette en een anderZ'n blond.
vrouwtje. Pas nu hij voor de rauwe
lelijkheid stond, besefte hij. wat hij
i haar missen zou, als hij haar verloor...
was voor hem een gewoonte geworden,
radertje in het uurwerk van de dage-
che sleur. Nu, met het verfrommelde
(je in zijn handen, drong het tot hem
ir, wat hij verzuimd had. Hij had haar
.aarloosd, maar hij had eigenlijk nooit
jerkt, dat zij dat erg vond, hij had in-
idaad meer gedacht aan zijn kantoor,
aan haar, en vacantie samen hadden
de laatste drie jaren niet gekend. De
Jen waren zoodanig, dat hij zijn zaken
iet aan anderen durfde overlaten, maar
ij had dan ook de voldoening gehad, dat
in deze crisis zijn hoofd boven water
lield, en meer dan dat, dat zijn zaken
lts best liepen. Jawel, een prachtige vol-
ening, Zijn vrouwtje was er steeds ver-
i door van hem afgeraakt.
Voor het eerst keek hij den bezoeker
iter aan.
„Wie is u?" vroeg hij scherp, „hoe komt
aan dit briefje, en waarom brengt u
iet mij?"
Er kwam een zweem van een glimlachje
den mond van den ander. „Wat doet
!t er toe?" vroeg hij, „u herkent het
idschrift van uw vrouw, nietwaar! Ik
u niets zeggen, zonder mezelf In onge-
jenheid te brengen. Maar ik wil u hel-
n. Buiten staat mijn wagen. Ik wil u on-
ikldellljk naar het vacantle-adres van uw
vrouw brengen. Maar denkt u eraan, er is
haast bij!"
Even dacht Van der Werf na. Zijn za
ken, hoe kon hij die zoo hals-over-kop
verlaten? Kon hij vertrouwen op zijn pro
curatiehouder, als hij morgen telefoneer
de? Kon hij.. Maar aan den anderen
kant was daar zijn vrouw, zijn levensgeluk,
telde dat niet zwaarder? Was dat niet be
langrijker?
„Goed!" zei hij kortaf, „ik ga mee."
Vijf minuten later stapte hij in de auto,
waarvan de motor, als ongeduldig, zachtjes
stond te snorren. Met een ruk schoot het
wagentje vooruit, den donkeren nacht in
Het werd voor Van der Werf een ver
schrikkelijke nacht. Vóór den ochtend zou
den ze niet in de stad kunnen zijn, waar
zijn vrouw logeerde. Hjj maakte het zich
in de auto zoo comfortabel mogelijk, maar
het lukte hem niet om te slapen. Hoewel
de wagen bijna geruischloos reed en de
wegen goed waren, spookte er te veel door
zijn hoofd, dan dat hij werkelijk had kun
nen inslapen. Steeds waren zijn gedachten
bij het fatale briefje, dat zijn leven dreig
de ondersteboven te werpen en dat hem
het besef had bijgebracht, dat vele din
gen pas waarde krijgen, als ze dreigen
verloren te gaan.
Hij staarde op den rug van den man,
die onbewogen aan het stuur van de auto
zat. Ze raasden langs den weg, passeerden
de grens, en zoo nu en dan dommelde Van
der Werf toch even in, om dan weer met
een schok wakker te worden. Aan den
kim werd het al lichter, het landschap
veranderde, de zon ging op. en hier en
daar ontmoetten zij al een landman, die
naar zijn werk trok. Over de velden hing
een wit waas, dat verdampte, toen de eer
ste zonnestralen door het wolkendek dron
gen. Hoe lang was het geleden, dat hij de
zon had zien opgaan, wanneer was hij
voor het laatst in den vroegen ochtend
buiten geweest?
Toen ze de eerste villa's van een klein
stadje, dat in een heerlijk dal gelegen was,
waardoor een wild stroompje zich zijn weg
baande, bereikten, hield de wagen plotse
ling stil. De man aan het stuur keerde
zich om.
„We zijn er bijna", zei hij, met een rau
we morgenstern, .snaar eerst moest ik u
dit nog geven."
Opnieuw hield Van der Werf een frag
ment van een brief in zijn hand, en zag
hij het schrift van zijn vrouw.
„Vergeef me. dat ik een list moest ge
bruiken". las hij, „om je weg te lokken van
dat akelige werk. en dat het middel zoo
cru moest zijn. Maar het was de eenige
manier, om je hier te krijgen. Je hebt het
noodig, hard noodig. er eens uit te zijn,
en daarom durfde ik het aan. Nog eeri mi
nuut, jongen, en ik ben bij je!"
Van der Werf's eerste impuls was erger
nis. Maar dan viel een loodzware last van
hem af, en hij voelde zelfs iets als vreugde
in zich. Hij keek op. toen hij een vroolijke
stem hoorde roepen.
Voor het villatje. waarvan ze slechts en
kele meters verwijderd waren, stond Geor
gette. Ze lachte en ze leek de personificatie
van jeugd en schoonheid. Met een sprong
was hij uit de auto, en een paar seconden
later hield hij haar in zijn armen.
Maar dan kwam een nieuwe gedachte in
hem op, en hij fronste de wenkbrauwen.
Er was nog iets op te helderen, zijn wan
trouwen was nu eenmaal gewekt, en er
mochten geen duistere punten overblijven.
„Die man!" zei hij kort, „wie is dat?
Waarom heeft hij me hierheen gebracht
met zijn auto? Hoe ken je hem?"
„O", lachte Georgette schalks, en ze
keek hem coquet aan, „hij is autohande
laar, en hij voelde wel wat voor m'n plan
netje. toen ik hem zei, dat je nu vast wel
een auto zou noodig hebben, om eens
tochtjes met mij te maken. Als je gezien
had, hoe goed de wagen zich hield, nam je
vast geen andere, dacht hij. Kijk maar
eens. hoe vol verwachting hij naar ons
kijkt! Je néémt den wagen natuurlijk hè?"
^Blijkens het voorloopig verslag der Eer-
Kamer over het ontwerp van wet hou-
"ie regeling betreffende het vestigen
inrichtingen waarin eenige tak van
'bilhandel, ambacht of kleine nijverheid
worden uitgeoefend, opperden in de
[Meelingen der Kamer vele leden bezwaren
"degen. Huns inziens ligt het niet op
'.weg der rijksoverheid, zich rechtstreeks
'8 te houden met onderwerpen als
.,anan deze voordracht de regeling be-
|eogt.
Jtee leden laakten, dat het in de bedoe-
jigt, de uitvoering van de ontworpen
togen grootendeels op te dragen aan
Kamers van Koophandel en Fabrieken.
'regeling toch raakt niet alleen de belan-
■V1 'in de ondernemers, doch ook die van
werknemers. In de evengenoemde col
lies nu zijn de laatste vermelde belangen
'ertegenwoordigd.
het overige achtten de hier aan het
«m zijnde leden de ontworpen regeling
£S zest ?eriuge beteekenis De moeilijk-
,7®n vloeien slechts ten deele voort uit
Kvif- overl>ezetting en voor zoover dit het
V'to is, wordt, naar hun gevoelen althans,
J 'öschijnsel slechts in geringe mate
L "Men door het stellen van de meer-
Mde drie vestigingseischen.
iTj de huidige omstandigheden had.
itd» sden z^' Bl3-n de gemeenten, in
ick "an c®htrale overheid, de leiding
ktt!Kn 'e worden gegeven bij het beper-
I j>t i vc overbezetting, om redenen van
I hts principieelen, doch ook prac-
S°!n
I Ur hun meening kan aan de overbe
zetting pas een eind komen, zoo maatre
gelen worden genomen tegen vestiging in
verband met de behoefte aan inrichtingen
van detailhandel, ambacht of kleine nijver
heid.
Sommige leden verklaarden, zich met dit
wetsontwerp in geenen deele te kunnen
vereenigen. Zij waren van oordeel, dat een
toepassing van de voorgestelde bepalingen
voor energieke elementen een beletsel zou
vormen om in het bedrijfsleven vooruit te
komen.
Enkele andere leden waren bereid, de
ontworpen regeling bij wijze van proef
neming te aanvaarden.
Verscheidene leden, eveneens voorstan
ders van de ontworpen regeling, konden
zich met de daarop geoefende crltiek niet
vereenigen. Zij stemden volkomen er mede
in, dat wordt voorgesteld, de verleening
van een vergunning afhankelijk te maken
van minimum-eischen van credietwaardig-
heid, handelskennis en vakbekwaamheid
en dat het behoefte-element niet onder die
eischen is opgenomen.
Sommigen hunner verklaarden nog,
regeling der onderhavige materie vanwege
den rijkswetgever aanmerkelijk beter te
achten dan een. die van de plaatselijke
autoriteiten zou uitgaan.
Ettelijke leden bepleitten, in het belang
van den middenstand, het nemen van
overheidswege, van maatregelen tegen
machtsontplooiing van warenhuizen en
andere zeer groote bedrijven.
Enkele leden betoogden, dat een rege
ling als de ontworpene met het oog op de
distributie der goederen moge worden toe
gejuicht, doch dat zij slechts zal kunnen
worden verwezenlijkt in een corporatief
georganiseerden staat. Nu dit wetsontwerp
niet op dezen grondslag rust, verwachtten
zij van toepassing van de bedoelde regeling
ook geenerlei resultaat en konden zij mits
dien niet daarmede instemmen.
Van 't front.
Van het front bij Madrid noch elders is
iets van beteekenis te melden. Beide partijen
houden elkaar opnieuw in evenwicht. Het
heet evenwel, dat Franco bij Madrid een
nieuwen aanval voorbereidt.
Wisseling van sovjet-gezant.
Het bureau van het centraal uitvoerend
comité der sovjet-unie heeft besloten Rosen
berg in verband met een benoeming elders,
te ontheffen van zijn ambt van ambassa
deur der sovjet-unie in Spanje en hem te
vervangen door Leon Gaikis.
De niet-inmenging.
De bijeenkomst van de subcommissie der
niet-inmengingscommissie heeft gisteren
twee en een half uur geduurd. Groot-Brit-
tanië en Portugal hebben de beraadslaging
voortgezet over bijzonderheden van dat deel
van het controleplan, volgens hetwelk Brit-
sche waarnemers in Portugal zouden wor
den gestationeerd.
Ook de kwestie der zónes voor de vloot-
patrouilles werd besproken.
Er werd nog geen definitieve beslissing ge
nomen, maar Reuter verneemt, dat lord
Plymouth verklaard heeft, te hopen. Maan
dag de besluiten te kunnen mededeelen aan
gaande de controle in Portugal.
Volgens de „Daily Herald" heeft de Por-
tugeesche gedelgeerde op de commissie voor
de niet-inmenging voorgesteld, dat de con
trole bij de Portugeesche kust zal geschie
den door Portugeezen, maar dat de Brit-
sche ambassade 50 of 60 agenten zullen
worden toegevoegd, die zullen kunnen waar
nemen, wat er geschiedt en over alle facili
teiten zullen kunnen beschikken.
Men schijnt het er overigens over eens te
zijn, dat ook Portugeesche en Russische
schepen aan het toezicht zullen deelnemen,
het is alleen de vraag, waar zij geplaatst
zullen worden.
Volgens het oude plan der vier mogend
heden zou het Noord-Oostelijk deel der kust
van Biskaje gecontroleerd worden door de
Britsche vloot, het Noord-Westelijke deel en
de Atlantische kust door de Fransche vloot,
het Zuid-Westelijk deel der Iberische kust
door Britsche schepen, de Middellandsche
zeekust door de Duitsche en Italiaansche
vloten.
Op de bijeenkomst der technische onder
commissie is nu voorgesteld, dat de Russi
sche en Portugeesche schepen een plaats
zouden krijgen tusschen de Fransche en
Engelsche zones aan de Noordkust. De Rus
sen hadden echter veel voorkeur voor een
plaats langs de kust der Middell. Zee.
Het Staatsblad publiceert een decreet,
waarin formeel het dienstnemen van Portu
geesche onderdanen bij de Spaamsche strijd-
ganda, die ten doel heeft dienstnemening
krachten wordt verboden, evenals de propa-
en aanwerving uit te lokken. Portugeezen,
die thans in de Spaansche legers dienen,
moeten binnen een maand naar Portugal
terugkeeren. Het verblijf op Portugeesch ge
bied zal voor een tijd van vijf maanden ver
boden zijn voor vreemdelingen, die in Por
tugal wonen en die dienst zullen nemen bij
de Spaansche strijdkrachten. Bovendien zul
len vreemdelingen, die door Portugeesch ge
bied reizen om zich naar Spanje te begeven,
strafbaar zijn. Alleen Spaansche onderda
nen zullen buiten deze bepalingen vallen.
Het decreet wordt onmiddellijk van kracht.
DE PERZIK.
Wanneer men perziken wi kweeken, dient
men er rekening mee te houden dat deze
vruchten veel warmte noodig hebben en
dient dus een beschutte plaats te worden
opgezocht. Bij voorkeur kweekt men deze
vrucht aan leiboomen, zoogen. waaiervorm,
welke 't liefst wordt geplant tegen een
zuidmuur of -schutting. Deze leiboomen
worden geënt op zoogen. Kroosjespruim,
waardoor de boomen matig groeien en veel
vruchten voortbrengen. Zulke boompjes
koopt men met een twee- of drie-jarige
kroon en, wanneer men meer dan één boom
plant, geve men pl.m. 5 Meter onderlingen
afstand. De moeilijkheid bij het opkweeken
van deze leiboomen is hierin gelegen, dat
deze boomen steeds genegid zijn sterke tak
ken in het hart te ontwikkelen, terwijl de
in de breedte groeiende takken dan dood
gaan. Dit wordt voorkomen door deze sterke
harttakken weg te snijden en te zorgen, dat
de horizontaal groeiende gesteltakken zich
eerst naar behooren ontwikkelen. Daarna
mag de kroon in de hoogte groeien. De
mooiste vruchten groeien aan vruchttakken
van 4060 c.M. lengte. In den winter wor
den deze vruchttakken aangebonden aan
een tegen den muur geplaatst hekwerk van
latten. Reeds vroeg. n.l. op driejarigen leef
tijd kan een perzik vrucht geven. De boom
bloeit reeds vroeg, al in April nog vóór het
blad zich heeft gevormd. Wanneer nacht
vorsten zich voordoen is het noodig de boom
te beschutten door het voorplaatsen van een
rietmat bijv. of door er iets voor te hangen.
Vaak worden hiervoor vischnetten gebruikt.
De waterdamp zal hierop bevriezen en de
boom blijft vrij van de vorst. Het meeste
succes heeft men door vroege perziken aan
te planten, bijv. die welke rijp worden in
Juli en Augustus. Goede soorten, die ook
vrij regelmatig dragen zijn Amsden. Middel
matig groot van vrucht, maar rijkdragend.
Moet meestal flink worden uitgedund, an
ders blijven de vruchten te klein. Dit uit
dunnen doet men wanneer de jonge vruch
ten zoo groot zijn als een kleine stuiter. Op
een tak van bijv. 50 c.M. lengte mogen drie
a vier vruchten blijven. Rouge de Mai is
eveneens een uitstekende soort, volgt in rijp
heid op de Amsden, welke laatste half Juli
wordt geplukt. De soort R. d. M. plukt men
eind Juli; hiervan zijn de vruchten grooter
van stuk dan van de soort Amsden en de
kwaliteit is zeer goed. De vruchten zijn mooi
rood gevlamd. Ook de Waterloo is aan te
bevelen voor buiten. Groote vrucht, aan de
zonzijde donkerrood. Draagt regelmatig en
is uitstekend van smaak.
Het zal misschien verwonderen dat we
niet noemen de zoo bekende en veel ge
vraagde Montagne-perziken. De reden hier
van is dat deze soorten (er zijn meerdere
soorten Montagne) meestal veel warmte
vragen om rijp te worden en gewoonlijk
beter geschikt zijn voor onder glas, dus in
de kas. te worden gekweekt. Met bovenge
noemde heeft men meestal meer succes
buiten. Evenals alle fruitsoorten vraagt de
(Van onzen correspondent).
HET ZWARTE LEGIOEN.
Na jaren van stilte is weer aan het dag
licht gebracht, dat 't systeem van veem
gerichten in Amerika nog altijd voort
woekert. Destijds was het de beruchte Ku
Klux Klan in witte nachtjaponnen en ge
maskerde puntmutsen op, die schrik en
dood onder de bevolking bracht en ten
slotte aan inwendige corruptie ten onder
ging en nu is het met een kleine afwisse
ling van uiterlijk in de uniform de Black
Legion of het Zwarte Legioen, dat dezelfde
practijken heeft toegepast
In plaats van de witte jassen als
de Ku Klux Klan gebruikte, dragen de
leden van het Zwarte Legioen zwarte en
de puntmuts heeft plaats gemaakt voor
een soort steek. Maar voor de rest zijn de
leden ook 100"/o Protestantsche blanke
Amerikanen, geboortig in dit land en der
halve fel gekant tegen Katholieken, Jo
den, negers communisten, socialisten en
buitenlanders. Verder treden zij op tegen
hetgeen naar hun idee niet te pas komt
en niet genoeg of in het geheel niet door
de wet gestraft wordt, zooals de mishan
deling van 'n vrouw door haar man, cor
ruptie van politieke personen of autori
teiten. losse zeden van beide geslachten.
Dergelijke dingen straffen zij op hun
eigen manier en wanneer de boosdoener
niet ter dood veroordeeld is in den Imo
gen raad van de gemaskerden dan komt
er toch in elk geval lichaamsgeweld bij en
in het minste geval verbanning uit zijn
woonplaats.
Eenige maanden geleden werd het pu
bliek opgeschrikt door een geval van af
ranselen in den staat Florida, waarbij een
der drie slachtoffers het met den dood
had moeten bekoopen. Wat hadden die
mannen dan gedaan? Zij waren beroeps
organisators van vakvereenigingen en
waar het idee van vakbonden in het Zui
den nog zoo nieuw is, dat het als regel
recht uit Moskou afkomstig beschouwd
wordt, werden deze mannen ook voor
communisten aangezien en als zoodanig
gestraft. De wet kon hen immers niets
doen? Het is toch niet verboden om ar
beiders van een bepaalde industrie te or-
ganiseeren? Dus traden de stille wrekers,
vermomd en gemaskerd, op en later is
het gebleken, dat er vier leden van het
plaatselijke politiecorps toe behoorden.
De slachtoffers werden achter de loop
van een revolver gedwongen een auto in
te stappen, die hen naar een afgelegen
plaats voerde. Daar werden zij genadeloos
afgeranseld en na afloop met gloeiende
teer overgoten en met veeren bestrooid.
Een van hen bezweek aan zijn verwondin
gen, de twee anderen kwamen er bovenop
en getuigden tijdens de terechtzitting,
waarop de beklaagden schuldig werden
bevonden.
In de buurt van Detroit werd een man
vermoord gevonden en na onderzoek
bleek, dat deze door een 16-tal mannen
was gedood, die lid waren van het Zwarte
Legioen. Langzamerhand is uitgekomen,
dat deze man uit den weg geruimd zou
zijn, omdat een zwarte legionair had hoo-
ren verluiden, dat hij zijn vrouw mishan
delde. .Dat een dergelijk burenpraatje
dat bij verder onderzoek niet eens waar
bleek te zijn, aanleiding kan zijn, dat
iemand maar kalm zonder vorm van pro
ces afgeranseld of vermoord wordt is al
een zeer sterk argument tegen zulke ge-
Als uw snelheid verdubbelt, wordt de
remweg (afstand, waarbinnen u stopt)
viermaal zoo groot; die wetenschap
is méér waard dan het besef, dat u
60 of 70 km per uur rijdt! Denkt daar
eens aan voor u den snelheidsmeter
al te hoog laat oploopen!
6800
BREESTR. 121, Tel. 2862
tlngez. Med.)
perzik een flinke bemesting. Stalmest is zeer
gewenscht en daarvan spitten we een flink
laagje onder Aan te bevelen is een strook
grond van 1 Meter breedte vóór de boomen
los te houden en daarop niet te kweeken
We hebben dan een flinke ruimte om te
mesten en weten tevens dat het aange
brachte voedsel den boomen ten goede komt.
Zijn de vruchten gedund dan is het ge
wenscht nog wat kunstmest te geven, bijv.
per 10 vierk. Meter 1 kilo A.S.F.-korrels
(12 x 10 x 18). Deze kunstmest kan ondiep
worden ingespit of geschoffeld; de regen
doet dan de rest. Alle steenvruchten, dus ook
de perzik vragen veel kalk. Daarom is het
gewenscht om de drie jaren hiermee te
mesten en liefst in November. Per 10 vierk.
Meter strooien we 3 kilo gebluschte kalk en
spitten deze in den grond. Op lichte gron
den kan hiervoor ook met succes kalkmer-
gel gebruikt. Ook nu kan nog met kalk ge
mest Een vaak voorkomende ziekte bij de
perzik buiten is de krulziekte. Het jonge blad
gaat in April en Mei ziekelijk krullen en
krijgt bulten; vooral doet zich dit verschijn
sel voor bij droog, schraal weer. De zieke
bladeren worden afgeplukt en verbrand en
de boom krijgt een weinig Chilisalpeter, 2
ons per 10 vierk. Meter. In den volgenden
winter doet men goed den boom te spuiten
met l'/i0/» Bordeausche pap.
Een ander lastig verschijnsel is het gom
men. waarvan de steenvruchten alle last
hebben. Bij wonden wordt het sap naar
buiten geperst en een schimmel doet het
vocht gomachtig dik worden. Het maken
van wonden dus zooveel mogelijk voorkomen
en anders met teer besmeren. Vooral moet
er voor gezorgd dat geen knellende banden
worden aangebracht. Hierdoor wordt het
gommen bevorderd.
Ook het zoogen. Monilea-rot is bij perzi
ken een gevreesd verschijnsel. Deze ziekte
doet de volwassen vruchten in enkele uren
verrotten. Wanneer de vruchten niet wor
den afgenomen verschrompelen ze geheel tot
op den steen en in den winter vinden we deze
mummies op de takken. Deze ziekte-resten
worden bij den wintersnoei verzameld en
verbrand. Daarna de boom bespoten met
Vh'h Bord. pap.
Verwaarloosde boomen ontneme men niet
ineens veel hout: dit dient over twee of drie
winters te worden verdeeld.
Vragen op Tuinbouwgebied aan de Redac
tie onder motto „Tuinbouw",
heime bonden, op welke ideëele gronden,
die ook opgericht mogen zijn. Nieuws is
het anders niet. voor Amerika. De Ku
Klux Klan dateert zelfs van het midden
der vorige eeuw, toen de Burgeroorlog
afgeloopen was en de negerslaven vrij
verklaard waren. Volgens de verhalen
maakten die op zulk een manier misbruik
van hun verkregen vrijheid, dat zooals
oude bioscoopliefhebbers zich nog zullen
herinneren van den toenmaals beroemden
film van Griffith „Birth of a Nation"
een groep blanke Amerikanen zich in het
Zuiden vereenigde om de Negers te beteu
gelen.
Buitengewoon bijgeloovig als onze zwarte
broeders zijn, was het rijden van in het
wit gehulde gestalten door den nacht ge
noeg om de negers binnenshuis te houden
en aangezien strafexpedities door die spo
ken gehouden werden, die lang niet malsch
waren, kwam er een heilige schrik onder
hen in. Maar verder is het reusachtige uit
gebreide Amerika altijd min of meer onder
toezicht en controle geweest van groepen
burgers, die óf het recht en de wet wilden
handhaven op hun eigen houtje (en dat
dikwijls uitnemend deden, zooals Vigilantes
uit de jaren '80, de Texas Rangers e.d.) óf
wel met dat doel begonnen, maar schro
melijk ontaardden en zelfs met misdadigen
opzet bij elkaar kwamen. Rekent men ver
der met de dozijnen loges en bonden van
vrijmetselaren, Rotary's. Kiwani's, Elk's,
Owl's, Hibernian's. Lion's en wat er al niet
meer op dit gebied bestaat, dan komt men
al gauw tot de conclusie, dat het „lid wor
den" de Amerikanen in het bloed zit en
er voorloopig niet uit zal gaan ook!
Intusschen moeten er nog andere oor
zaken bestaan voor het vormen van zulke
geheime genootschappen, behalve het
eenigszins kinderlijke plezier van geheime
teekens. wachtwoorden en mooie pakjes,
wanneer het doel is om een macht te vor
men naast de landswetten. De Vigilantes
vormden een burgerwacht tegen veedieven,
omdat in het uitgestrekte Westen de politie
eenvoudig hopeloos onvoldoende was. De
Ku Klux Klan begon in het Zuiden de ne
gers op hun plaats te zetten, wanneer die
zich dingen aanmatigden, die hun bij dé
wet geoorloofd waren, maar door de blan
ken niet gegund werden. Een paar bewij
zen daarvan zijn in het Zuiden te „Jim
Crow car", een aparte tram voor negers of
het feit, dat er nooit een neger in de jury
mag zitten en dat duizenden negers wel
het stemrecht hebben, maar dat nooit dur
ven uitoefenen. En zoo mag men veilig
aannemen, dat de allervoornaamste oor
zaak is een groote mate van ontevreden
heid over de bestaande wetten en mis
schien nog meer over de handhaving en
uitoefening daarvan. Het geheele lynch-
probleem in Zuiden en Middelwesten van
het land komt ten slotte hierop neer, dat
de bevolking liever zonder rechtspraak zelf
de straf toepast, omdat de verdachte an-
dres toch maar vrij komt of een te lichte
straf krijgt. Dat daar „vergissingen" bij
plaats hebben of een neger wordt opgehan
gen, omdat hij een blank kind een oorvijg
heeft gegeven zijn natuurlijk eenigszins
betreurenswaardige bijkomstigheden van
een systeem, waarin ondertusschën mas
sa's menschen blijven gelooven.
Meer en meer blijkt het, dat de oprich
ting van het Zwarte Legioen eenige jaren
geleden het gevolg is geweest van een pa
niek, dat de communistische leer te veel
aanhangers in Amerika kreeg. Niet weinig
heeft daar een zeker deel van de pers toe
bijgedragen, dat in de afgeloopen jaren
overal het Roode Spook zag opdragen en
speciaal in de leeraarscorpsen van facul
teiten van middelbare ^cholen en univer
siteiten. En het zijn juist de menschen
van den gemiddelden burgerlijken stand,
die zich daar geweldig over opwinden. De
gemiddelde zwarte legionair, zooals vroe
ger de gemiddelde Ku Klux Klan'ner
en vergeet niet, dat in 1927 alleen de
staat Michigan 875.000 leden van de Ku
Klux Klan telde! is een doodgewone
typische Amerikaan Zijn familie is al
een paar geslachten hier, hij is overdag een
garage-eigenaar, een winkelier, een brie
venbesteller. Hij gaat trouw naar de (Pro
testantsche) kerk en de vergadering van
zijn loge. Hij houdt van sport, zijn auto en
radio, heeft een eigen gezin en is nooit met
de politie in aanraking geweest, tenzij we
gens te lang parkeeren of iets dergelijks.
Maar 's avonds gaat deze brave burger
vader er met een koffertje op uit, waarin
zijn vermomming, een revolver of ploer-
tendooder. een rol stevig touw en met zijn
groep tijgt hij dan op een bestraffings
expeditie, waarin hij op bevel van zijn
meerderen kalmweg iemand neerschiet of
onbarmhartig afranselt. En ook alweer is
dat mogelijk om een nooit bewezen klets
praatje van de buren achteraf bleek, dat
het zoogenaamd mishandelde jonge
vrouwtje in het ziekenhuis lag, omdat zij
een baby verwachtte! Intusschen is een
gedeelte van de pers tot bezinning geko
men en vraagt zich nu in ernst af of het
niet hoog tijd wordt, dat collega's ophouden
met de ophitserij tegen communisten, wier
aantal nog altijd belachelijk klein is en
die voornamelijk in de groote steden te
vinden zijn. waar zulke vereenigingen als de
Klan en het Zwarte Legioen niet zouden
kunnen bestaan.
Men moet echter niet denken, dat de
mannen zich zoo graag of zelfs vrijwillig
als leden van dergelijke, het daglicht
schuwende bonden opgaven, integendeel!
Het is nu gebleken, dat die er volgens de
leiders voor in aanmerking kwamen een
voudig geprest werden om dienst te nemen
cn bij weigering zooveel onaangenaams
lichamelijk als in hun zaken of familie
leven ondervonden, dat zij in vredes
naam maar toegaven, waardoor de heele
patriotische grondslag al onder een heel
Uedr -'c-Uik licht komt te staan. Waar
schijnlijk zal het Zwarte Legioen binnen
kort ontbonden worden, nadat een dozijn
achter de tralies zijn gekomen, maar het
principe blijft voortwoekeren door 't heele
land als „poison ivy", een inheemsche
kwaadaardige brandnetel, die ook niet uit
te roeien blijkt;
3—3
