De uitvoering van de industrieele ongevallenwet 77sie Jaargang LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 12 Februari 1937 Vierde Blad No. 23584 Dostojewsky's „Schuld en Boete" Mary Ellis in: „De noodlottige Bruid" ergadering Verbond an Ned. Werkgevers DIGESTIF RENNIE Glorine bleekt witter n verband met het beginsel van het zelf-doen. Het Verbond van Nederlandsche Werk- evers heeft gistermiddag te 2 uur in de note vergaderzaal van de Industrieele lub te Amsterdam een buitengewone al- emeene ledenvergadering gehouden. De algemeen voorzitter, de heer H. P. clderman Cmzn., begroette bij de ope- ing der vergadering in het bijzonder de eeren Posthuma, van Meerwijk. Bayer en hr. mr. van polthe tot Echten, die als ver- egcnwoordigers van Centraal Beheer de ergadering als gasten bijwoonden en ■ees in zijn openingsrede op het princi- eel belang van het onderwerp, dat voor eze wintervergadering aan de orde was esteld: de uitvoering van de industrieele gevallenwet in verband met het begin- (1 van het zelf-doen bij de sociale verze- ering. waarvoor in 1899 de Vereeniging au Nederlandsche Werkgevers is opge- cht en waarvoor die vereeniging en later verbond voortdurend hebben gestreden, n den loop der tijden is het zelf-doen, "at aanvankelijk bedoeld was als een uit- oering van de sociale wetgeving niet amb- elijk. doch door de werkgevers, in zooverre un beteekenis veranderd, dat men daar hans onder verstaat een uitvoering in sa- enwerking tusschen werkgevers en werk- emers, hetgeen eveneens strookt met 't 'oei van het verbond, zooals dit in zijn tatuten is nedergelegd. Op het gebied van ziektewet is zoodanige uitvoering ver egen. zoodat het verbond thans in staat s zijn wenschen op het gebied van de in- ïstrieele ongevallenverzekering te toet en aan de ervaring, welke op het gebied an het zelf-doen bij de ziekteverzekering ikregen is. Spr. gaf vervolgens het woord aan mr. C. Slotemaker, secretaris van het ver- nd, ter bespreking van het voorontwerp ot wijziging van de industrieele ongeval- nwet (uitvoering door bedrijfsvereeni- ngen). Deze wijdde eenige beschouwingen aan tgeen zich op dit gebied in den loop van ren heeft afgespeeld. Hij herinnerde aan oprichting van de Centrale Werkgevers icobank, welke is uitgegroeid tot een achtig lichaam; het aangesloten loon- 'rag bedraagt momenteel f. 500 a f. 600 ioen, het aantal aangesloten risicover- eenigingen loopt, over de 50. Verder her innerde spreker aan de oprichting van de coöp. vereeniging ..Centraal Beheer", die op 14 Januari 1934 haar 25-jarig bestaan vierde. „Centraal Beheer" bezorgt thans de juridische, technische en financieele ad ministratie van een 14 onderlinge vereeni- gingen, als de Risicobank, die elk voor zich echter volkomen zelfstandigheid bezitten. Het plan PosthumaKupers. Bij een gelukkig initiatief van dr. F. E. Posthuma. genomen in 1921, was in sa menwerking met E. Kupers, toenmaals se- cietaris van het N.V.V., duidelijk geble ken. dat toen ook in arbeiderskringen meer en meer de Waarde van het „zelfdoen" wrrd ingezien. Het plan-PosthumaKu pers wilde immers de overheid geheel uit schakelen. behoudens het onvermijdelijke 'oezicht. Samenwerking met de arbeiders werd op dit stuk ook in werkgeverskrin gen aanvaard. Toch zijn er nog velen, die hun hart schijnen te hebben verpand aan een ambtelijke wetsuitvoering. Dit is de zer dagen gebleken uit de critiek, die is losgekomen op een onlangs bij den Hoogen Raad van Arbeid ingediend voorontwerp tot wijziging van de industrieele ongeval lenwet. Het nieuwe voor-ontwerp. Thans na ruim een derde eeuw is het inderdaad voor het eerst zoover, dat door de regeering het initiatief is genomen tot ccn wetswijziging, om ook de uitvoering van de industrieele ongevallenwet door be- drijfsvereenigingen mogelijk te maken. Over het totstand komen van dit voor-ontwerp den inhoud daarvan en de daarop gelever de critiek weidde spreker verder uit. Wij vinden in het voorontwerp: 1. de erkenning van bedrijfsvereeni- gingen als volwaardige uitvoeringsor ganen, staande naast de Rijksverzeke ringsbank en Raden van Arbeid; 2. voorkeur voor een vaksgewijze uitvoering van de verzekering, even tueel in onderling herverzekeringsver- band; 3. maatregelen ter voorkoming van verbrokkeling van de wetsuitvoering over te veel uitvoeringsorganen. Klaarblijkelijk heeft den ontwerper hier het groote aantal uitvoeringsorganen van de ziektewet voor oogen gestaan. Op het oogenblik wordt de ziektewet n.l. uitge voerd door niet minder dan 53 bedrijfsver- eenigingen. Het is bekend, dat er daaron- Branderige pijnen in de maag Een nieuwe bestrijdingswijze Digestif Rennle Pastilles bestrijden bran derige pijnen in maag en slokdarm, ont staan door overtollig maagzuur, op drie verschillende wijzen tegelijk. Zij neutrali seeren en absorbeeren het maagzuur, en bevorderen de spijsvertering door de pan creatine en pepsine. die zij bevatten. Zelfs in zeer hardnekkige gevallen bereikt men met deze pastilles dikwijls uitnemende resultaten. Verkrijgbaar bij alle apothekers en erkende drogisten a f. 0.40 per pakje en a f. 1.25 per groot pak, omzetbelasting inbegrepen. Imp.: Rowntree Handels Mij., Heerengracht 209, Amsterdam. PASTILLES 6400 CIngez. Med.) der bedrijfsverenigingen zijn, die beter achterwege waren gebleven; zes bedrijfs verenigingen bijv. alleen voor het bouw vak is v/el wat te veel van het goede. Deze verbrokkeling van uitvoering heeft de ontwerper willen voorkomen: a. Door te eischen, dat bij een bedrijfs vereniging ten minste 50 millioen gulden loon moet zijn verzekerd. b. Door bij de oprichting van een be drijf svereeni ging organisatorische waar borgen te scheppen, dat inderdaad slechts voldoend betrouv/bare bedrijfsvereenigin- pen tot de wetsuitvoering zouden worden toegelaten. Als eisch voor de oprichting van ccn bedrijfsvereniging is n.l. gesteld, dat daarvoor de medewerking moet zijn ver kregen van tenminste twee werkgevers- en Iwee werknemerscentralen, die. naar het oordeel van den minister van Sociale Za ken. als voldoende representatief kunnen worden aangemerkt. Daarmede beoogde de ontwerper te voorkomen de oprichting van bedrijfsverenigingen, die niet geworteld zijn in het werkelijke bedrijfsleven, doch die slechts in het leven zouden worden ge roepen ter bevrediging van bepaalde com- mercieele belangen van bepaalde personen of instellingen. Spr. wijst er op. dat het voorontwerp ten aanzien van deze hoofdpunten strookt met den inhoud van een rapport, door 't ver bond uitgebracht in samenwerking met de Algemeene R.K. Werkgeversvereniging en de Chr. Werkgeversvereniging. Vervolgens besprak spreker de oppositie tegen het voorontwerp. Op zichzelf achtte liij het niet verwonderlijk, dat deze oppo sitie uiteraard ook komt van de zijde van het bestuur van de Rijksverzekeringsbank dat het voortbestaan van deze rijksinstel ling bedreigd acht. Evenmin is het vreemd, dat in een adres aan den Hoogen Raad van Arbeid van den kring van directeuren en administrateurs van bedrijf svereenigingen ter uitvoering van de Ziektewet de eisch van het verzekerd loonbedrag te hoog wordt geacht en dat men in dezen kling de rem van het toezicht van de centralen van werkgevers en arbeiders op de oprichting van bedrijfsvereenigingen wil losgooien. Deze bezwaren worden dan vooral gemo tiveerd met de vrees, dat anders van de vaksgewijze uitvoering van de Ziektewet weinig terecht zou komen. Aan deze vrees ontvalt echter de grond, wanneer men be denkt, dat de zooeven genoemde werkge- verscentralen het juist te doen was om de bevordering van een rationeele vaksgewijze uitvoering en dat zij hun medewerking aan de oprichting van bedrijf svereenigingen slechts inschakelden om er voor te waken, dat slechts bona fide vakbedrijfsvereeni gingen tot stand zouden komen. De erva ring bij de Ziektewet opgedaan, heeft het bestuur in dit opzicht n.l. voorzichtig ge maakt Vandaar, dat het verbondsbestuur wenscht, dat wanneer de industrieele on gevallenwet uitgevoerd mocht worden door bedrijfsvereenigingen, slechts krachtige bcdrijfsvereenigingen tot deze uitvoering zullen worden toegelaten, waartnj het be stuur denkt aan het voorbeeld van de Cen trale Werkgevers Risicobank. Het bestuur hangt hierbij niet aan het in het wetsont werp genoemde bedrag van 50 millioen gulden verzekeringsplichtig loon. Elke grens is uiteraard eenigszins willekeurig, doch voor het bondsbestuur is hoofdzaak, dat versnippering van de wetsuitvoering wordt voorkomen. Het verbondsbestuur blijft van meening, dat voortgegaan dient te worden op den ingeslagen weg. Na de met instemming ontvangen rede stelde de algemeen voor zitter de volgende motie aan de orde. Motie. Het Verbond van Nederlandsche Werkgevers, overwegende, dat volgens artikel 3 der statuten het Verbond van Nederlandsche Werkgevers zich met eerbiediging van de politieke of gods dienstige opvatting der leden o.m. op het standpunt plaatst, dat bij de wet geving het beginsel moet voorzitten, dat het particulier initiatief moet wor den gesteund en Ontwikkeld, de belan gen van de werkgevers en van de werknemers zooveel mogelijk in over eenstemming mot elkaar moeten wor den behartigd; beseffende, dat het particulier ini tiatief een hcilzamen invloed kan uit oefenen ook ten aanzien van de uit voering van de sociale verzekering; toejuichende, dat bij het totstand komen van de Land- en Tuinbouwon- gevallenwct 1922 en van de Ziektewet 1929, ook de wetgever de voorkeur heeft gegeven aan een wetsuitvoering door uit het vrije maatschappelijke verkeer opgekomen organen; van oordeel, dat het initiatief aanvankelijk genomen door de bestu ren van de Vereeniging van Neder landsche Werkgevers en later van ons Verbond om het „zelf-doen" in de sociale verzekeringswetgeving te be vorderen, moet worden voortgezet; waardeert mitsdien den grondslag van het bij den Hoogen Raad van Ar beid aanhangige voorontwerp van wet, om aan de uit samenwerking van werkgevers- en arbeidersvereenigingen voortgekomen krachtige bedrijfsveree nigingen de uitvoering van de onge vallenwet op te dragen; en draagt het bestuur op, voor zoover over de uitwerking van dit beginsel buiten den kring der leden nog mee- ningsverschil mocht bestaan, in sa menwerking met de centralen van werkgevers en arbeiders naar een be vredigende oplossing te streven. Deze motie werd zonder discussie bij ac clamatie aangenomen. Wat it sneeuw vraagt Benjamins „Sneeuw is koud en net zoo wit Als de wasch van Josepne Die gebleekt is met Glorine f Dat is wel de beste vergelijking, want Glorine maakt het goed smetteloos wit. Het heeft er ook niets van te lijden en bovendien isGlorineergvoor- deelig. Een flesch van 16 cent is voldoende voor 5 flinke wasschen. Slechts ruim 3 cent per wasch HANDELSONDERNEMING EMKA APELDOORN 6412 (Ingez. Med.) Harry Baur en Pierre Blanchard in Van de meesten onzer mag verwacht jjorden, dat zij Dostojewsky's „Schuld en Boete" gelezen hebben. Pierre Chenal ®aakte van dit aangrijpende verhaal, dat ?lc" 'n 1875 in het Czarenrijk afspeelt, een karakteristieke verfilming, met Harry Baur, Pierre Blanchar en Madeleine Ozery w de hoofdrollen. Pierre Blanchar maakte een buitenge- de Nova-Film „Schuld en Boete." wone creatie van den student Raskolnikof en ook Harry Baur is als Porphyre weer indrukwekkend. Deze film behoort tot de beste Fransche producten van den laatsten tijd. Een ieder, die dit menschelijke drama met zijn felbew-ogen episode's heeft gele zen, zal het stellig op het witte doek wil len zien. JOHAN HEESTER'S NIEUWE ROL BIJ DE UFA. Be eerste film van de nieuwe Ufa-pro- uctie. waarin onze landgenoot Johan "asters de hoofdrol vervult is „Wenn ™uen schweigen", waarin Fita Benkhoff W w?ensPeelster za^ z«n- He'' een ^u' uiijkstragedie van een jeugdigen zanger, een comedie eindigt. „PYGMALION". TrtSMlion", naar het gelijknamige too- kotj I. van Bernard Shaw, werd geregis- -«a do01. dr LUdwjg Berger, den beken den Ufa regisseur, die in Duitschland voor de verschillende belangrijke films maakte en In uciang.ijnc illative ju.holly wood groote films, o.a. met Mau de I(i nller en Emi' Jannings regisseer de m Bouwmeester vervult in deze film Verkorf Van "Pygmalion", terwijl Eduard tolk* de rol van prof. Pickering ver- °e rol van prof. Higgins heeft Jo han de Meester op zich genomen, terwijl Mathieu van Eysden de humoristische fi guur speelt van Doolittle, in het Neder- landsch geestig herdoopt in Doeluttel. De Nederlandsche première van deze film kan binnenkort tegemoet worden ge zien. SYBILLE SCHMITZ. Sybille Schmitz, die 't laatst optrad in ..De kandelaars van den Keizer", met o.a. Joh. Heesters, is door de Ufa geëngageerd. Zij zal de vrouwelijke hoofdrol vervul len in de nieuwe Ufafilm „De Kroonge tuige", die onder regie van Georg Jacoby zal worden vervaardigd. Verdere medespe lenden zijn Sabine Peters (bekend door haar rol in „Zestien Jaar"); Ivan Petro- vich. Gustav Waldau, Ursula Grabley, Harry Hardt en Ursula Herking. Productieleider is Hans von Wolzogen, draaiboek; dr. Georg Klaren en Karl Lerbs. Aan de camera staat Robert Baberske. „ONDER HET ASPHALT VAN TEEN WERELDSTAD" Ook ons kleine landje telt een aantal „wereldsteden". De bedrijvigheid en het verkeer zijn er groot en nemen nog in omvang toe. In groote steden als Amster dam, Rotterdam en Den Haag vooral wordt het verkeer steeds uitgebreider en inge wikkelder. Vooral den laatsten tijd heeft men er tal van nieuwe methodes ingevoerd, om het drukke verkeer in goede banen te leiden. Automatische verkeersregeling door lichten heeft z'n toepassing reeds gevon den, nadat men er in het buitenland reeds lang mee vertrouwd was. Eén ding hebben we in Holland echter nog niet: de „onder grondsche" In Berlijn b.v. kent men de „Untergrund" reeds sinds jaren en op tal van punten in de Berlijnsche straten ziet men reeds van verre de groote U's. als teeken, dat men zich daar onder den grond kan begeven, waar de tram zich ongestoord een weg banen kan. Van deze ondergrondsche nu heeft de film zich thans „meester gemaakt" De Ufa heeft een spannende ,,kriminal"-film vervaardigd, die zich voor een groot deel onder den grond afspeelt. Men is van het stelsel afgestapt, om stof voor films bij uit stek te zoeken „in de hooge kringen", aan keizerlijke hoven of in de kringen der upper-ten. Het leven van allen dag, het oogenschijnlijk nuchter bestaan van de vele, duizenden eenvoudige menschen biedt onderwerpen in overvloed. „Onder het asphalt van een wereldstad" is een typisch voorbeeld daarvan. Honderden menschen werken er aan mee, die de film niet anders kenden dan vanuit een een voudige plaats in een goedkoop bioscoop theater. De draaiboekschrijver en regisseur Robert A. Stemrrüe heeft bij het schrijven van z'n boek en bij de vervaardiging van de film nauw contact gehouden met de organisatie van het trampersoneel der ondergrondsche en met de vereeniging van politiepersoneel. Dit personeel heeft spon taan zijn medewerking aan de film ver leend en men ziet ze bij tientallen, in een vergadering der vereeniging, in de trams, bij de haltes enz. Kan men zich betere figuranten denken? Enkelen hebben het zelfs zoo ver weten te brengen, dat ze een kleine speelrol gekregen hebben. Tot een beter middel om de film echt en realistisch te doen zijn had men moeilijk zijn toe vlucht kunnen nemen. R. A. Stemmle, die het draaiboek ge schreven heeft en onder wiens regie de film vervaardigd werd, beschikt op beide gebieden over een groote ervaring. Voordat hij aan de film kwam, schreei hij tooneelstukken. Verschillende van zijn stukken zijn ook buiten Duitschland met veel succes vertoond. Ook heeft hij ver schillende tooneelstukken van zichzelf voor de film bewerkt. Hij heeft drama's zoowel als blijspelen geschreven. Zoo heeft hij het draaiboek voor „De tante van Charley" ge schreven en, samen met Paul Martin, dat voor „Gelukskinderen", de laatste film van Lilian Harvey en Willy Fritisch. Het draai boek voor „Onder het asphalt van een wereldstad" schreef hij naar een idee van R. E. Vanloo. De stof is bij uitstek „fil misch" en met volledige medewerking der betreffende autoriteiten heeft men een be langrijk deel der opnamen op de trajecten der ondergrondsche zelf kunnen opnemen. Men behoefde dus niets na te bootsen. En evenals de entourage ziet men ook de men- Mary Ellis, de beroemde zangeres der Metropolitan Opera te New-York, vertolkt deze week de hoofdrol in „De noodlottige Bruid." Zij had reeds op jeugdigen leeftijd kunstzinnige neigingen, bezocht als 16-ja- rig meisje een kunst-academie te Parijs, waar zij teekende en schilderde. Later stu deerde zij zang bij Gatti-Casazza te New- York en zong o.m. samen met Caruso toen deze voor 't laatst optrad. Deze film vormt de gulden middenweg tusschen opera- en detectivefilm: Koste lijke satyre speelt er een groote rol in. De scenarioschrijver Ornitz en de regis seur Eduard Ludwig wisten er een logisch loopende geschiedenis van te maken: een tikje gecharcheerd en overgoten met humor. Walter Pidgeon is de tegenspeler van Mary Ellis: een aankomende „jeune pre mier", van wien nog veel verwacht wordt. Gustaf Fröhlich als de conducteur. schen in de firn, precies zooals ze in het werkelijke leven zijn. De hoofdrollen worden vervuld door Gustav Fröhlich, Heli Finkenzeller, Fritz Gensehow, Hilde Sessak en vele anderen. EEN KWESTIE VAN DOLLARS! Wat filmsterren verdienen. Het Amerikaansche blad „Variety" pu bliceert de inkomens van sterren en regis seurs over 1935 en het moet den „man hl the street" min of meer duizelen bij het zien van deze cijfers. De bovenste vier plaatsen van de lijst worden ingenomen door Paramountacteurs en -actrices en deze vier gelukkigen nemen ieder jaar het volgende lieflijke bedrag mee naar huis: Mae West 480.833 dollar, Mariene Dietrich 368.000 dollar, Bing Crosby 319.907 dollar, Gary Cooper 311.000 dollar. Onder aan de lijst staat de bandleider Eddy Duchin, die verschillende musicals gemaakt heeft, met het kinderachtige bedrag van slechts 65.000 dollar. Ook de regisseurs kunnen behoorlijke banksaldi hebben. Frank Borzage, die de Dietrich-film „Begeerte" maakte, verdiende 242.000 dollar. Cecil de Mille staat aanzien lijk lager met 72.000 dollar en King Vidor staat er tusschen in met 140.000 dollar. Men moet natuurlijk rekening houden met de waarlijk fantastische uitgaven, die vooral de sterren hebben te doen. Belas tingen, feesten, personeel, pubiciteit en duizend en een andere belangrijke dingen slokken heel wat op, maar het overblij vende is toch nog wel genoeg om rond te komen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1937 | | pagina 13