Auto-ongeluk bij Meppel - Terug van de Rallye van Monte Carlo Tweede Blad 77ste iaaras^q LESDSCH mum FEUILLETON Het huis der mysteries DE ZOON VAN DEN AGA Kil AN, prins Ali Khan, bij aankomst te Bombay, waar hij met zijn Engelsche echtgenoote, per extra vliegtuig van Karachi arriveerde JAN KIEP USA EN MARIA EGGERTli IN KRYNICA. - De bekende zanger Jan Kiepura en zijn vrouw, de filmster Marta Eggerth, die, zooals bekend, te Krynica zijn teruggekeerd, tijdens een wandeling door het bekoorlijke wintersportplaatsje. DE KONINGIN-MOEDER VAN ENGELAND WOONT FILMPREMIÈRE BIJ. Voor de eerste maal na het verscheiden van Koning George verscheen Koningin Mary weer in een theater. Zij woonde een filmpremière bij in het Gaumont-theater. DE KRONINGSMEDAILLE, welke geslagen is door de Koninklijke Munt te Londen. AlTO NABIJ MEPPEL TEGEN EEN BOOM GEREDEN. Een groote vrachtauto, be laden met druivensuiker en stroop, reed onder Meppel tegen een boom en vloog in brand. De inzittenden wisten door tijdig uit de cabine te springen, aan den dood te ontkomen. De laadbak schoof over de cabine heen. "Wat er van de auto overbleef. DE GEZANT VAN NEPAL TE LONDEN wiens hoofdtooi de aandacht trok bij de diploma ten-ontvangst door den koning DE BEST GEKLASSEERDE NEDERLANDERS IN DE RALLYE VAN MONTE CARLO het team Jacobs en de Boer, in Nederland terug. De heer Kahnthout overhandigt beiden rijders bij het overschrijden van de Nederlandsche grens een krans. Uit het Engelsch door H. A. C. S. 581 ..Ja, ja, Hilary. Ik sleepte hem weg. Ik nacht, dat Dave he m gedood had. Ik sleep je hein uit Dave's studeerkamer naar de bibliotheek, en ik vond de revolver, en stopte die in het eiermandje." „Ik hoop", zei Allen, met iets onverbid delijks om zijn mond, „dat dit bevredigend "oor jullie allen is En nu jullie Janice op- gejaagd hebt, om „precies te vertellen, wat er gebeurde", en het deed er niet toe, hoe Pijnlijk het voor haar was, laten nu de anderen enkele dingen vertellen Wie. bij - voorbeeld, stopte de juweelen tusschen Janice's boeltje? En waarom?" „Allen!" Adela maakte een gebaar van afkeuring „Spreek niet zoo. Wij hebben [bet geprobeerd Janice slachtoffer te ma ken. Jullie kunt nu zien, hoe goed het ls. dat zij dat van de revolver heeft uitgelegd. wat de juweelen betreft, ik deed ze in den flacon met badzout. Jullie liet mij mijn «baal niet uitvertellen. Ik had slechts fbkele seconden, dat begrijpen jullie, daar J& de studeerkamer, om het er te laten uit- ™n, alsof niemand van de familie den rooord Dave", erkende Adela. „dat Dave jjayard niet gedood had. Ik kreeg de safe >n het oog, en ik bedacht, dat de juweelen "ij1 zaten, en dus deed ik de safe open, uam ze er uit, en legde ze in een van de onderste laden van de tafel daar, en liet de safe open. Den volgenden morgen nam lk ze mee naar boven, en daar ik bang was, dat er nauwkeurig naar gezocht zou wor den, verstopte ik ze, op, wat ik meende, dat een veilige plaats was, en een, waar men niet licht naar zou kijken, wat er ook gebeurde. Ik vermoed, dat de gekke dingen, die ik deed. jullie dwaas een onbegrijpelijk zullen toeschijnen" Adela zette met zorg haar lorgnet op, en keek naar ons met een droevigen blik „maar ik dacht, dat dat van de telefoon een soort van alibi zou zijn voor Dave, en dat, wanneer de safe open, en de juweelen weg waren, dat er dan weinig kans zou zijn, dat iemand de verdenking zou krijgen, dat iemand van de familie Bayard gedood had. Ik kan jullie niet zeggen, hoe 'n schok het was, toen ik ontdekte, dat mijn plan heelemaal verkeerd uitviel. Het ergste was" zij weifelde een seconde, en tipte met haar fijne kanten zakdoek tegen haar grauw-blauwe lippen „het ergste was, dat Bayard in de biblio theek gevonden werd. Niet in de studeer kamer." Zij hield weer op, kreeg haar be slistheid terug, en zei met iets van haar vroegeren trots: „Niet, dat lk toegeef, dat Dave Bayard gedood heeft. Ik wist alleen, dat men hem ervan zou verdenken. Ik ben overtuigd, dat het een inbreker was, on danks alles wat jullie zegt Ik probeer, het te bewijzen." „Adela, het is zoo hopeloos", zei Hilary met een soort vertwijfeling, „Zie je niet, dat je feitelijk ieder van ons in de zaak betrekt? Wij weten allemaal, dat Dave ééns geprobeerd heeft Bayard Ie dooden. waar om laten wij het nu niet „Wist u, waarover Eayard en Dave kib belden?" vroeg ik opeens aan Adela, en onderbrak Hilary's verwijten, welke ons allen in een van die lange familiediscussies dreigden te verwikkelen, die zoo weinig en zoo veel omvatten en zoo onlogisch zijn, en zoo verschrikkelijk WTeed. Een grauwe schaduw trok over Adela's gezicht, maar zij antwoordde op een ma nier. die nauwelijks blijken liet, hoe moei lijk het voor haar was haar woorden over de lippen te krijgen, „Ja. Ik weet het. Het is iets vreeselfjks, maar wij weten nu allemaal, dat Dave verslaafd was aan verdoovende middelen. Bayard heeft Dave aan veronal geholpen. Daarover kibbelden zij; ik weet niet pre cies, waarom het dien avond zóó geweldig heftig werd, maar ik geloof, dat Bayard probeerde meer geld van Dave te krijgen, en hem een nieuwen voorraad onthield. Bayard had. natuurlijk, kanalen, om het middel te krijgen en Dave hing van hem af. wat dat aangaat. Ik hoorde maar een paar woorden, toen Janice de kamer uitgeslopen was, om de revolver te verstoppen." Weer de revolver, en Janice. Allen zei dadelijk daarop: „Toen jij het wapen uit Dave's hand nam, dien avond, wat deed je er toen mee, Janice?" „Ik bracht het in mijn eigen kamer. In de la van mijn schrijftafeltje." „Houd je die la afgesloten?" „Nee." „Dan kon Iedereen dus by de revolver, door alleen maar je kamer binnen te gaan, en haar te nemen?" „Wat bedoel je ja dat zal wel. Maar Allen, ik geloof niet, dat iemand. „Wanneer zag je de revolver het laatst in je schrijftafel?" „Dat kan ik niet precies zeggen. Laat ik even mogen nadenken. Ik keek er heele maal niet meer naar. Ik zag haar niet meer, voordat ik haar daar in de studeer kamer vond, onder Bayard's lichaam, toen ik hem dood vond. Waarom vraag je dat zoo. Allen? Allen's strakke gezicht werd een beetje vriendelijker, toen hij op het slanke meisje neerkeek, dat ineengekrompen in den stoel zat. Op dit oogenblik leek het mij, of, met Dave's dood, iets van rijpheid bij Janice verloren gegaan was; zij was jonger, min' der evenwichtig, nu die tragische last van zorg en angst en verantwoordelijkheid van haar was afgevallen. „Om jou te beschermen, Janice", zei Allen. Hilary brandde opeens weer los. „Jouw toon bevalt mij niet, Allen. Jouw veronderstellingen bevallen mij niet. Wij probeeren Janice niet te beschuldigen. Nie mand van ons heeft ook maar iets gezegd, dat den schijn zou geven, of het er slecht voor haar zou uitzien „Hilary Allen was een stap naar voren gekomen, zóó opeens, dat Hilary een beetje terugdeinsde. Maar Allen bedwong zich opeens, en zei, wat rustiger: „Kijk eens. Janice is altijd even goed en fijn ge weest. Zij heeft Dave geholpen, en gepro beerd voor hem te zorgen, en is een nobele vrouw voor hem geweest, terwij] andere vrouwen eenvoudig op den loop zouden zijn gegaan. En omdat zij Dave trachtte te be schermen en heelemaal niet aan zichzelf dacht, is zij in deze moordgeschiedenis be trokken geworden. In deze familie-moord", zei Allen, heftig. Hilary was, bij elk woord, meer opgezwol len en rooder geworden, en lk meende werkelijk een oogenblik, dat wij op het punt stonden een regelrecht gevecht te zul len bijwonen, van de beide mannen. Maarl Evelyn zei vlug: „Allen, wat praat je daar? Je moet niet zoo praten!" En Adela zei. op haar plechtige manier, koel verwijtend: „Ik geloof, dat jullie beiden je niet. be- heerschen kunt, In ieder geval vergeten jullie, dat wij er ook zijn." Hilary wierp zijn vrouw en zijn zuster een woedenden blik toe, en keerde zich weder naar Allen. „Waarom verdedig je anderen, die je ver dediging niet noodig hebben", zei hij, hef tig, „waarom verdedig je jezelf niet? Of meen je, dat jij boven alle verdenking bent? Als je dat denkt, moet ik je uit den droom helpen. Jouw twist met Bayard is gehoord geworden. Jouw" Hilary hield even op, alsof hij meer nadruk wilde geven aan zijn woorden „jouw bedreiging tegen Bayard is afgeluisterd." Als dat wat Hilary wist, een slag voor Allen was, liet hij het niet merken. En als het iets nieuws voor de anderen was, merkte ik dat niet. „Indien je Emmeline's bewering, dat nie mand naar dit huis kwam, dien middag, aanvaardt als iets, dat Dave vrijpleit, heb je het ook met het oog op mij zoo te be schouwen", zei Allen, koeltjes. „En als je het als afdoende bewijs aanvaardt, dat Dave dien middag niet in de buurt van het huis was. waarom dan al dat gepraat over Dave, die beschermd moet worden tegen verdenking? Het doet er niet toe, hoe vaak hij Bayard probeerde te dooden, wanneer hij niet in de buurt van het huis was, op het oogenblik, dat Bayard vermoord werd, en dus kan hij Bayard niet gedood hebben." (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1937 | | pagina 5