suikeren schaatsje an zuinige Annie PRIJSRAADSELS ANEKDOTEN OPLOSSINGEN ie had van Sinterklaas, behalve nog i andere mooie en lekkere dingen, aar beeldige suikeren schaatsjes ge- Hèzul je zeggen, van Sinter- Maar 't is nu al Februari, dus die latuurlijk al lang en lang op! De reden, waarom ik je iets ga ver van die mooie suikeren schaatsjes, t, dat ze twee dagen geleden.nog op waren! nu kijken jullie me heel ongeloovig m je denkt bij jezelf: Dat is een :r! als ik aan m'n eigen jeugd terug dan geef ik direct toe, dat het een r was, want ik kon vroeger een cho- poppetje of een knikker of zelfs allerschattigst schommelwiegje van met een roze baby er in, nooit lan- an op z'n allerhoogst één week be- r. en dan ik moet het tot m'n 1 de bekennen! was er altijd wel r een klein stukje afgebeten! r Annie, die de suikeren schaatsjes ;en had, was géén gewoon meisje; ze v en heel erg zuinig meisje! Veel te I zeiden haar broers, maar dat komt die er jaloersch op waren, dat haar speelgoed, haar lekkers en haai' II entjes altijd het langst, van allemaal rde. 11 n op Sinterklaasavond de schaatsjes z ;n mooi, kleurig papiertje te voor- waren gekomen, was Amiie stil ge- n van verrukking. Met stralende had ze er naar gekeken, maar ze e< i dan ook beeldigvan lichtbruine e met zilveren sneden en krulletjes rsierd met kleine zijden koordjes! nig voor je poppen!" vond Hans, 's oudste broertje. Maar Annie had - «n kleur van schrik gezegd'. „Ben ik bewaar ze en ik gebruik ze heele- 10 niet hoor. Ze zijn veel te snoezig!" r' en waren de schaatsjes weer keurig ikt en in het mooie doosje gedaan, int er bij gegeven had. 1 doosje ging dien avond mee naar j 's kamertje in Annie's eigen kastje en werd het veilig weggestopt achter een 'r boeken. 1 ir telkens, als Annie eens even boven zijn, haalde ze stilletjes het doosje 1 rechijn en genoot van haar schaatsjes, ■s loot? zul je zeggen. At ze ze dan op? 1 n, dan ken je Annie niet. Ze genoot 1 met de oogen. Want ik heb je al d, dat Annie een erg, érg zuinig was! En als Annie genoeg met haar van de schaatsjes genoten had, gin- k e weer keurig in het doosje, duurde zoo een heelen tijd, totdat. goed te begrijpen wat er toen ge nt t, moet ik je eerst vertellen, dat er de vloer van Annie en Ellie's kamer- ti n muizenholletje was. Vroeger, toen tke poes Minet nog leefde, was dat tijd leeg en verlaten, maar den laat- ijd kwam er soms, als alles stil was 0 'ens een spits muizensnuitje door het e loeren, dat de muizen in het behang het plint hadden open geknobbeld. 0 'ens op een dag <'t was geloof ik den e óór Oudjaar), toen Annie weer eens ir eentje die beeldige, snoezige, sui- schaatsjes stond te bekijken, staken rijze, met roze gevoerde oortjes boven atje uit en gluurden twee felle kraal- aandachtig naar het meisje, t zou dat wel zijn?" dacht Oom Grijs de oude, eerwaarde burgemeester luizenstad want die was het nu die in Annie's kamertje door het gluurde. wist je nog niet, dat de muizen onder den grond een echte stad i met straten en pleinen, huizen, i en scholen? En dat de jongens- s daar op Zondag nette mutsjes dra- de meisjes-muisjes gekleurde sjer- n het middel? ieren, kinderen, wat blijft er dan nog ver om jullie te vertellen. Daar ver- ik me nu al op! r om op Oom Grijsbaard terug te i: hij keek en keek naar de schaats- dacht ten slotte: „Wat een kleintjes! kenja dat lijken warempel wel ïschaatsjes!" Want hoewel de kinde- muizenstad geen schaatsen rijden, daar geen water is, had Oom Grijs die een heel wijze muis was, zijn itijd goed besteed. En zoo had hij eens bij zijn bezoekjes aan Annie's tje, in een prentenboek gesnuffeld, tchaatsenrijdende menschenkinderen nden. En dus wist Grijsbaard heel goed, dat die beeldige suikeren dingetjes, schaatsjes waren. Schaatsjes om mee te zwieren over het ijs! En terwijl hij zoo gluurde en tuurde, begonnen de oogjes van den muizen-burgemeester hoe langer hoe feller te schitteren. Een prachtig plan rijpte in zijn verstan dig hoofd. Hij dacht: „Dat zou iets moois zijn voor mijn muizemkinderen, daar beneden in de stad! Een echte wedstrijd op schaatsen, dat zou nog eens leuk zijn!" .Annie! Annie! kom Je eten!", zoo klonk op eens een stem van beneden. ,.Ja Moes!" riep Annie en ze zette haastig het doosje met de schaatsjes dn de kast en ging het kamertje uit. Nog vóór ze ecther bij de deur was, was Grijsbaard alrits, roetsverdwenen! Dienzelfden avond nog werd in de mui zenstad onder den grond een spoedverga dering van den gemeenteraad belegd en burgemeester Grijsbaard, voor deze extra gelegenheid getooid met zijn ambtsketen, deed een voorstel, waarnaar alle raads leden, gewichtige grijze muizen, met lange snorren, aandachtig luisterden. Het voorstel n.l. om ijs en weder dienende in den naoht van 31 December op 1 Jauari, als alle menschen en kinderen, vermoeid van het oliebolleneten, rustig sliepen, een kin derwedstrijd op schaatsen te organiseeren op de oppervlakte van de lampetkan. „Is deze baan groot genoeg voor ons doel?" vroeg een der raadsleden bij de rondvraag. „In geval van nood, ja", zei de burge meester, „doch indien wij het geluk hebben, dat een van de kinderen water in zijn waschkom laat staan, wordt de baan nog véél grooter!" „Prachtig", vond de wethouder van onderwijs. „En de schaatsen?" vroeg een ander lid. „Die moeten een half uur van tevoren, als alles veilig is, door het feestcomité wor den uitgepakt en gereedgelegd". „In orde.afgesproken". „En de verlichting?" „Wij zorgen voor een versterkte politie macht, voorzien van flambouwen". Aldus werd besloten, tot groote tevreden heid van den heelen gemeenteraad van muizenstad. En nu wilde ik wel, dat je er bij geweest was in dlien Oudejaarsnacht in Annie's kamertje! Een muizestü getrippel was er van honderden ragdunne pootjee, 'n gepiep van zachte muisjesstemmetjee, een sterretjesgeflonker van kleine lichtje, En gelukkig had Annie water in haar waschkom laten staan en nog gelukkiger had het eventjes gevroren, zoodat de baan bedekt was met een dun laagje ijs! Ik hoef je zeker niet te vertellen, hoe de kleine meisjes- en jongensmuizen genoten! Het werd een prachtige wedstrijd, waarvoor de burgemeester persoonlijk een heerlijke versche kaaskoret, die zóó groot was, dat hij door twee muizen gesleept moest wor den, had uitgeloofd Wel een uur zweefden en zwierden de muisjes over de baan, ter wijl van iederen deelnemer precies de tijd van aankomst genoteerd werd. En tenslotte werd precies vijf minuten vóór midder nacht. de eindspurt gehouden en de kaas- korst uitgereikt. Tot besluit van het feest zou toen de burgemeester van muizenstad, die dit prachtige plan bedacht had, nog een eere rondje rijden. Stevig werden hem de schaatsen aangebonden en tjoep.daar zwierde hij over de baan, luidkeels toege juicht door de verrukte muizenkinderen. Maar.wat was dat? Pang, pang. pang, boem!.... bim bam, bim bam, pang! zoo klonk het opeens door het stille huis. Het nieuwe jaar werd ingeluid met klokgebeier en geknal van schoten! Rts! wég waren opeens alle muisjes! E.pats! daar lag de burgemeester lang uit op het ijs, doodelijk geschrokken en bevende over al zijn leden! En één van de mooie schaatsjes was door den schok door midden gebroken! Wat een ramp! Wel werd, toen de burgers van muizenstad een weinig van den schrik bekomen waren, een spoedexpeditie uitgerust om den burge meester te redden en ook werden door het feestcomité de schaatsen weer zoo goed mogelijk opgeborgen, maar. toen Annie na een paar dagen weer eens naar haar schattige schaatsjes ging kijken, zag zij tot haar spijt, dat ze heelemaal vochtig waren en dat er één van gebroken was. „Wie heeft aan mijn suikeren schaatsjes gezeten?" vroeg Annie verontwaardigd. Maar niemand kon haar opheldering geven. „Je bent er te zuinig op geweest", vond Grootvader. Alles waar „te" voorkomt, deugt niet, lieve kind, behalve...." Nu. dit laatste moeten jullie zelf maar eens invullen I MARIE MICHON. PRIJSRAADSELS voor grooteren en klei neren om uit te kiezen, de grooteren fvan 11—16 jaar) moeten 4 goede oplossingen, de kleineren (van 711 jaar) moeten 3 goede oplossingen inzenden. Naam en leeftijd onder de raadsels, naam en adres achter op de enveloppe. Geen brie ven er bij. Tijdig inzenden. Wie geen naam en leeftijd vermeldt, kan niet meeloten. ALLEN MOETEN HET EERSTE RAADSEL met de kruisjes oplossen, want dat is een aardig uitvoerig raadsel, en de andere raad sels zijn veel korter. De grooteren dus het le raadsel en nog 3 er bij, de kleineren het le en nog 2 er bij. I. Op de kruisjes van boven naar beneden, moet de naam van een stad in Gelderland komen, het zijn 10 woordjes van 4 letters, dus de gevraagde stad is 10 letters, x is een dans x een zwemvogel x kleverige lekkernij met amandelen x een deel van je been x een trouw huisdier x een klein vlijtig diertje x een deel van je gezicht x een landbouwwerktuig x slaapplaats voor kleine kinderen x een weg met boomen. U. Mijn geheel van 10 letters noemt een klein volk dat lang geleden ons land bewoonde. 1, 4, 3, 2, 5, 6, 4, een groote stad op Java, waar jullie allen wel van hebt gehoord. 8, 6, 5, 6. 7, 8 is een stroomend water, 5, 6, 10 is een deel van een visch. m. Zet achter een kleedingstuk nog eens 3 letters dan krijg je een sterkte. IV. Mijn geheel is een getal van 8 letters: 8, 2, 7, 6 is een viervoetig dier, 3, 4, 2, 5 is een grondsoort, 12, 3. 4, 5 is het tiende deel van mijn geheel. V. Mak uit de volgende 14 letters iets dat vermaak kan geven aan groot en klein a, a, a, e, o, o, t, t, r, r, v, 1, n, n„ VI. Ik ben een natuurverschijnsel van 9 let ters: 6, 2, 4, 1 is een verscheurend dier, 6, 4, 2, 5 kluift een hond graag aan, 7, 8. 9 een lichaamsdeel, 6, 2, 1, 3 is een verheven heid. Ingezonden door Bep v. Kooperen. Vader: „Ik begrijp niet. wat er aan mijn horloge mankeert. Het moet zeker weer eens schoongemaakt worden. Flipje: „O nee Vader dat hoeft niet, want ik heb het vanmorgen juist „goed met zeep gewasschen". Ingezonden door Elly Jongmans. De kellner bracht een gast het bestelde glas bier, maar dat was meer schuim dan bier. Toen zei de gast: „Zeg dacht je dat ik mij wou scheren? Nee ik wou graag een glas bier drinken, daar heb ik om gevraagd". OPLOSSINGEN DER RAADSELS UIT HET VORIGE NUMMER. 1. Ma, mes, ar, Ans, g. 2. Odeur. 3. Aalsmeer, aal, smeer, meer, leer. 4. Ooievaar. 5. Vergeet-mij-nietje, ver, vergeet, mij, niet, je. 6. Jas broek vest heel pak. 7. Eendracht. 8. Wouter Leonard WILLEM Leent je Ernst Marie

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1937 | | pagina 17