Waar de Vrouw belang in stelt
Kleeding voor stille uren
Werkende Moeders
LEIDSCH DAGBLAD, Donderdag 4 Februari 1937
Derde Blad
Ho. 23577
[De Hollandsche Vrouw en haar
schoonheid
77ste Jaargang
|Een onderhoud met een schoonheidsspecialiste
bij VLASVELD
Haar taak is zwaar, maar er zijn „lichtpunten"
Het ls een merkwaardig en tot dankbaar-
I heid stemmend verschijnsel, dat eigenlijk
In het leven alle wenschen op den
duur vervuld wordenmits ze natuurlijk
de moeite van het wenschen waard waren,
wat met meer dan de helft van onze malle
menschelijke wenschen niet het geval is!
Zoo had ik, bladerend in allerlei verschil-
I lende Fransche, Engelsche en Amerikaan-
jche vrouwentijdschriften, waarin de voor
treffelijkheden van huidpoeders, crèmes,
nagellak, en meer dergelijke verrukkende
raken uitbundig werden aangeprezen, heel
dikwijls het onbevredigend gevoel gehad,
dat dit alles toch eigenlijk „niets voor ons"
was.
En tóchja, was de ouderwetsche Hol-
I landsche huisvrouw, die heeiemaal niets
voor haar uiterlijke verzorging over had,
die zich kalmpjes liet verweeren en rim
pelen. die haar figuur veronachtzaamde en
alle opmaak ver van zich wierp als zijnde
„ondeugdelijk" dan wèl ons ideaal?
Dit nog véél minder! Er was dus een
I sroot hiaaat in onze Hollandsche schoon
heidscultuur. Aan den eenen kant de on
verzorgde vrouw, zich toespitsend op de
harmonie en gezelligheid van haar huis en
daarbij de verzorging van dat andere, veel
belangrijker „huis" van ons, het lichaam
vergetende. Aan dén anderen kant de meer
moderne Hollandsche vrouw, die bij het
buitenland toch vooral niet wilde achter
blijven in mondaniteit en raffinement en
die zich dus héél vaak te nadrukkelijk
til te overvloedig naar onzen smaak en
vooral naar dien onzer echtgenooten
schminkt en poedert. Een hiaat, een on
overbrugbare kloof tusschen de vrouwen
van deze beide typen, die verwijdering en
telfs vijandschap wekt.
Kom maar eens in een milieu van dege-
I !ijke, Hollandsche huisvrouwen en let daar
I op de entrée van één dame van het andere
[type: let op de minachtende zuurzoete ge-
Anten van de meerderheid en op de on-
lienaakbare fierheid van die „vreemde eend
15 de bijt", die zich getroost voelt door de
«tenschapof den waan! dat zij
j bh eigenlijk de mooiste van allen is!
loen ik deze situatie overdacht, kwam
I vanzelfsprekend de wensch ln mij op,
(en nieuw, modern systeem van schoon-
iieidsverzorging te leeren kennen, dat ge
schikt en „geknipt" zou zijn voor óns, Hol
landsche vrouwen. En ziet.mijn wensch
werd vervuld. Ik had het voorrecht kennis
ie maken met een vrouw, die dit systeem,
vaarin al deze vijandige tegenstellingen
worden verzoend, niet alleen propageert,
maar het zelfs reeds jarenlang met succes
I toepast.
Wij vallen dadelijk met de deur in huis
I en brengen onze deskundige aan 't praten
over haar opvatting van de schoonheid der
Hollandsche vrouw,
■Mijn opvatting? Heel eenvoudig. Schoon
heid is gezondheid én toewijding. Dit
hebben we eigenlijk nooit zóó goed ingezien.
Twintig, dertig jaar geleden was onze
schoonheidsverzorging eigenlijk niet an
ders dan camouflage. Waren onze ge
zichtsporiën door den ziekelijken toestand
van de huid groot en grof geworden, ver
toonde zich ergens een puistje of andere
verontreinigingfluks wat crème erop
en een dikke laag poeder. Het „systeem
van het laagje", wat daaronder schuil ging
kwam er minder op aan!
„Doet de Fransche vrouw nog niet pre
cies zoo met haar geweldig uitgebreid
systeem van maquillage?" „Ten deele Er
zijn massa's Fransche vrouwen, die het
doen. Maar de voorname Frangaise maquil-
leert zich in het geheel niet: Ze gebruikt
bijna uitsluitend poeder. Met Frankrijk is
het trouwens een eigenaardig geval Er is
daar buitengewoon slecht waschwater, op
grove manier gedesinfecteerd met chloor
en dus al heel ongeschikt om een mooie
huid te behouden. Bovendien brengt de
Fransche keuken allerlei scherpe specerijen
die de klierfuncties belemmeren en de
oorzaak zijn van leelijke, groote porieën in
het gezicht. Vandaar dan ook de ontelbare,
met alcohol bereide, samentrekkende lo
tions, die de Fransche schoonheidsspecia
listen in den handel bengen en die op een
Fransche huid, gewend in dat klimaat en
aan aie omstandigheden, wel goed kunnen
werken, maar die voor ons vaak volkomen
nutteloos zijn
Iets dergelijks is het geval met de prae-
paraten uit Amerika. U kent ze wel: dure
potjes, prachtige namen, allerlei gewich
tige rompslomp erbij van feeding creams,
cleaning creams, patting, enz. Maar wat
voor de Amerikaansche vrouw goed is, is
het daarom nog niet voor ons. bewoonsters
van de lage, vochtige landen aan de zee.
„Waarin ligt dan precies het verschil?"
„Dat zal ik u zeggen. De lucht in Ame
rika is zeer droog, zoodat men enorm veel
moet drinken om aan de behoefte van het
lichaam aan vochtigheid tegemoet te ko
men. U kent de ontelbare „drinks", het vele
fruit, de slaatjes.
De Amerikaan eet bijna geen vet, zoodat
hij als 'tware langzaam uitdroogt en heel
vroeg rimpels krijgt. En dit is ook het
geheim van de tallooze vette crèmes, die
Amerika in den handel brengt. Bij gebrek
aan vet van binnen, tracht men het van
buiten op te leggen en dit gelukt natuur
lijk ook wel. Voor ons met ons waterdamp
gehalte van 25 a 34% en met onze bijzon
der vette keuken denkt u maar aan onze
stamppotten enz. enz. is het een groote
dwaasheid. Er loopen bij ons veel meer
vrouwen rond met een tè vette dan met
een tè droge huid.
En daaromhet eenig rationeele voor
de Hollandsche vrouw is een systeem van
schoonheidsverzorging, dat niet leent van
het buitenland, maar geheel aan haar eigen
eischen is aangepast."
Welke die eischen zijn en waarin dus de
eigenlijke schoonheidsverzorging bestaat?
Natuurlijk heb ik nog een massa vragen op
m'n hart en mijn zegsvrouwe weet nog veel
te vertellen!
Hierover een volgende maal.
R. DE RUIJTER—v. d. FEER.
(Wordt vervolgd)
VOOR HET MENU
AARDAPPELEN direct besteld
De Mode-1937 is wèloverwogen en wèlver-
zorgd. niet alleen voor de straat- en avond-
kleeding, doch ook voor die kleedingstuk-
ken „die men niet ziet".
De moderne vrouw houdt ervan, hét
fijne cachet, dat zij in haar japonnen en
complets, in een pittig kraagje of een
exquis corsage weet te leggen, ook voort
te zetten in de intieme sfeer van haar
home, in stille uren, als geen nieuwsgierige
blikken van andere vrouwen haar rust ver
storen en haar garderobe bekritiseeren.
Waarom ook niet? Wie een goeden smaak
heeft, brengt dezen als vanzelf in alles tot
uiting. En daarom heeft de vrouw van 1937
de confectie-lingerie met haar altijd een
dere garnituurtjes hoe aardig soms ook
vrijwel afgezworen en speurt zij voort
durend naar aardige ideeën om ook in haar
intieme kleeding iets persoonlijks te
kunnen leggen.
Onze teekenlng geeft deze week een
peignoir, nachtpon en pyama in zeer mo
dernen stijl.
De peignoir en de pyama zijn gedacht ln
fijn viyelia of flanel in een der nieuwe
pasteltinten: oudroze. bleu, zachtlila of
jadegroen en versierd met geborduurde
sterretjes in iets donkerder tint. De coupe
van de pantalon is eveneens zeer nieuw,
aan één zijde is een knoopsluitlng aange
bracht.
Het. nachtgewaad voor dames, die een
specifiek vrouwelijke „robe de rêves" wen
schen! is van satijn of zijde, eveneens
in de meest geliefde pasteltint, passend bij
de andere kleedingstukken, óf in crème
met gekleurde strikjes.
Een volgende maal vertellen wij iets over
daglingerie, zooals die thans te Parijs
wordt ontworpen.
Werkende moeders 't Zijn lang geen
uldzame verschijningen meer in onze
maatschappij. Moeders, die niet alleen lei
ding moeten geven aan haar huishouding
ffl bovendien nog steun en troost, opvoe
ding en gezelligheid aan haar kinderen,
maar daarenboven in- of buitenshuis
arbeidende moeten meehelpen om het
fezin financieel op peil te houden.
Een dubbele, een driedubbele taak, maar
I fc-haar lot werkelijk zoo beklagenswaardig?
Ik geloof het niet, alle uitroepen van „ge
wone" moeders, die droevig het hoofd
1 (chudden, ten spijt!
Dat hoofdgeschud van de „gewone" moe-
dsrs. zelfs soms van de meest modem-
•eoriénteerde, is niet meer dan natuurlijk.
Want er ligt nu eenmaal een diepere kloof
dan men misschien denken zou tusschen
ce vrouw-in-haar-huis en de vrouw-die-
(r-op-uit-moet!
De eerste, vaak hard werkend en soms
mcér tobbend dan goed voor haar is. weet
bah toch altijd veilig geborgen in de be
slotenheid van haar huiskamer, haar keu-
kan, waar honderd kleine zorgjes o, ik
fahat ze allerminst gering! voortdurend
[mar aandacht vragen en haar leven vul-
len. Ze kan 's morgens als het weer weinig
aanlokkelijk is of ze zich niet heeiemaal
nt voelt, rustig in de warmte blijven, ze
™n in de meeste gevallen wel haar werk-
fk^tyheden zóó regelen, dat Ingeval van
chee t on8este^d^eid' tocb dc boel mar_
Zo is het rustpunt in haar gezin: Moe-
?ar. die er altijd i s, moeder, zonder wie de
mkamer onze hutskamer niet zou zijn!
Moeder achter het theeblad dat oer-
,.™e' in-Hollandsche Ideaal leeft nog al-
ofschoon de tijden en de theebladen
j™, veranderd zijn! in een verborgen
oegje van ons vrouwelijk brein èn in ons
!~rt- En dat is het, wat de „gewone" moe-
's droevig het hoofd doet schudden en
j1- sommige neen, verreweg de meesten
ëèi ïende vrouwen, die tegelijkertijd een
'Ki hebben, bange uren bezorgt van ge-
Wens-kwelling.
want de vrouw blijft altijd in de eerste
plaats een gevoeiswezen, een. moeder!
Ze mag zich honderden malen hebben voor
gehouden, dat ze niet voor haar pleizier er
op uittrekt, niet voor de luxe op een bureau
zit of in een winkel staat, dat het harde
noodzaak is, dat het móéttoch bekruipt
haar weer even zooveel keeren dat hulpe-
looze, redelooze, knagende gevoel: „Als
alles thuis maar goed gaat" en daartegen
helpt geen geredeneer. Het is een instinct:
het instinct van het moederdier, dat zélf
haar jongen wil koesteren! En ditzelfde
instinct leeft en werkt natuurlijk óók in
de „gewone" moeders, die het gevoel van
de werkende moeder zoo door alles heen
treurig en zielig vinden,
Toch is het geval van de werkende moe
der niet zóó „alleen maar zielig" als men
soms denkt. Er zijn lichtpunten, zelfs zéér
sterk lichtende lichtpunten voor moeder
en kinderen beide!
In de eerste plaats is de instelluig van
de werkende moeder anders, actiever,
strijdbaarder.
Zij heeft met alle werkende vrouwen ge
meen, dat haar uren precies ingedeeld
zijn. Dat ze vroeg moet opstaan niet alleen
dit moet meestal de gewone moeder ook
maar bovendien in een vastgesteld, krap
toegemeten half uurtje haar toilet maken,
haar kleeding onberispelijk verzorgen en
wég moet zijn: naar kantoor of werkkamer
of atelier.
En in dien tijd, In dit eene half-uurtje
of uurtje, hoopen zich alle kleine zorgjes
op: heeft Jantje daar niet een losse knoop
aan z'n jas? Ziet Truusje soms wat bleek
vandaag.wat zullen we nu weer eten?
Veel losse gedachten vliegen als bliksem
schichten door haar hoofd, kleine op
drachten moeten gegeven aan het meisje
of de huishoudsternog even een kus
voor alle dierbaren en de deur valt dicht.
Moeder is op weg.. meestal iets aan
den laten kant, meestal tobbend over een
kleinigheid, die nog vergeten Is en soms.
met een bezwaard hart!
En nu begint het andere leven, de andere
gedachtenkring, die de heele aandacht op-
eischt. De moeder moet op den achter
grond, onherroepelijk en de werkende
wouw, de zakelijke, de accurate, de weer
bare, treedt voor haar in de plaats. Tot de
dag weer voorbij is en 's avonds aan den
maaltijd of bij het gezellig thee-uurtje de
moeder zich weer mag ontplooien, zoo in
tens als ze maar kan!
En. wonderlijk is het, maar dan ont
plooit de moeder zich ook, met, dubbele
kracht, met groote toewijding, fel en hevig
deze korte uren aangrijpend om gehéél
moeder te zijn.
Het is of juist haar leven buitenshuis,
dat algeheele wakkerheid van haar eischte,
geen tijd liet voor droomerijen of bespiege
lingen, haar wéér heeft toegespitst op het
zich verdiepen in de behoeften van haar
gezin.
Moeder is thuis en het is een verademing
na dien langen dag van hard werken om
de vertrouwde sfeer van het gezin, dat haar
noodig heeft, om zich heen te voelen. Dan
komen de kinderen met hun verhalen, hun
moeilijkheden, dan wordt er verteld en
bovenalgeluisterd Dan zijn het niet in
de eerste plaats de kleine, materieele zor
gen. die haar aandacht vragen, maar het
innig contact met de kinderen, het één
zijn, En in die uitwisseling van gevoelens,
van krachten, kan de moeder méér geven,
naarmate ze dien dag meer gemist heeft èn
met anderen, frisschen kijk op het leven
thuis is gekomen.
De taak van de werkende moeder i s zeer
zeker niet gemakkelijk, maar toch aller
minst onvervulbaar. Een paar dingen zal
ze echter goed in het oog moeten houden:
In de eerste plaats: géén getob over
materieele kleinigheden. Zij zorge er steeds
en steeds weer voor. dat in haar afwezig
heid alles thuis in de puntjes is geregeld,
zij brenge de zakelijke opvatting uit haar
werk in het gezin over. Haar tijd vooral
óók haar uren, bij man en kinderen door
gebracht zijn kostbaar en die mogen
niet worden gevuld met kleine verstel-
werkjes, boodschapjes en allerlei nietig
heden, die door een onvoldoende regeling
zijn blijven liggen. Laat ze liever wat meer
betalen voor een goede, vertrouwde hulp of
voor een werkster erbij, dan voortdurend
te moeten rondloopen met het zenuwsloo-
pende gevoel, dat de materieele verzorging
van het gezin „rammelt", dat zijzelf telkens
ook hierbij „in moet vallen". Dat houdt
geen mensch vol en zoo heel dikwijls is een
dergelijke wanhopige toestand met wat
overleg te voorkomen!
De werkende moeder moet in haar vrijen
tijd een minimum hebben te doen, opdat
zij in de rustige sfeer van een welver
zorgd huis een maximum voor haar kin
deren kan zijn! Dat is het ideaal, waar
aan natuurlijk altijd wel 'teen en ander
ontbreekt, omdat op deze wereld nu een
maal geen enkel ideaal heeiemaal volledig
uitgroeit.
Maar het is goed, dat de werkende moe
der het als ideaal in 'toog houdt!
En dan nog iets: Zij moet en mag er niet
over tobben, dat zij niet genoeg bij haar
kinderen kan zijn, niet zelf alles voor hen
kan doen.
Dit zelf doen .in ernst: Zit een knoop
steviger als moeder-zélf hem heeft aange
naaid, wordt de baby beter verzorgd door
moeder-zélf, dan door de goede hulp?
Heel veel van die sentimenteele spookge-
dachter. wortelen in moedertjes-ijdelheid,
nét als het hardnekkige Hollandsche
ideaal van „moeder achter het theeblad".
Dat altijd bij de kinderen zijn
heusch. daar zit het hem óók niet in. Er
2ijn in het leven van opgroeiende jongens
en meisjes, van schoolkinderen, van babies
en „loopertjes" zoo heel veel oogenblikken,
dat ze heeiemaal opgaan in hun eigen
spelletjes, werkjes, belangendat ze
moeder niet noodig hebben. Dit is voor
de „gewone" moeder misschien een harde
waarheid, die zij door het leven moet lee
ren, voor de werkende moeder is het een
troost.
Maar als de kinderen moeder noo
dig hebben dan moet zij er zijn! Niet alleen
physiek tegenwoordig, maar geestelijk er
bij. wakker, paraat! Dat is een eisch voor
alle soorten moeders. Een dringende eisch,
waarin wij allemaal op onze beurt tekort
schieten, zoowel de gewone als de wer
kende moeders. En misschien zelfs ik
schrijf dit met eenlge aarzeling, maar ik
geloof, dat er een grond van waarheid in
ligt. misschien zelfs heeft de werkende
moeder met haar ruimere gedachtenkring.
haar soms zwaardere levenstaak, haai' ge
dwongen strijdbaarheid, hierin een voor
sprong.
Althans op d i e „ouderwetsche" moeder,
die er door de sleur biina toe kwam. het
zitten achter het theeblad en het aan
naaien van de knoopen ais het allervoor
naamste te beschouwen. Maar gelukkig,
die opvatting is aan het uitsterven gegaan,
mét de joyeuse entrée van theemeubels en
vrijgezellenknoopen
RHÉMONDA.
8769
Out JW3EL rao,
TTU 7«jl
DOEZOrtBOCT 2%
UB09ïir-
(Iogez. Med.)
ZONDAG: Kalfsvleeschcroquetjes, Kalfs-
tong met vatte boonen. Zure eiersaus,
Aardappelen, Chocoladevla met schuimpjes
MAANDAG: Vermicellisoep (v. bouillon
van de tong). Groene kool, Aardappelen,
Gevulde beschuitbollen.
DINSDAG: Koud Vleesch. Gedroogde
appelen. Aardappelen, Broodschotel met
gember.
WOENSDAG: Gehakt. Bruss. lof als
andijvie, Aardappelen, Citroenvla.
DONDERDAG: Zuurkoolschotel met sau
cijsjes, Vanillerijst.
VRIJDAG: Gebakken bokking, Rood»
kool. Aardappelen, Griesmeelpap.
ZATERDAG: Biefstuk, Boontjes uit de
bus. Aardappelen, Rijst met bessensap.
RECEPTEN.
ZURE EIERSAUS.
Benoodigd: 2 eierdooiers, lVi lepel bloem,
2Vi d.L. water, >lz d.L. azijn, 60 gr. boter,
zout naar smaak.
De eierdooiers in een gaaf pannetje klop
pen met het zout. Het water, waarmee men
de bloem aangemengd heeft tot een dun
papje, toevoegen. De azijn erbij gieten en
de saus onder goed roeren even door laten
koken.
De boter in stukjes verdeeld er doorroe
ren, maar de saus niet meer door laten
koken, daar de boter zich dan gaat af
schelden.
ZUURKOOLSCHOTEL.
Beoodigd: 1 K.G. zuurkool, l'/i K.G.
aardappelen (waar men purée van maakt),
4 ons saucijsjes, 50 gr. boter. Zout en
paneermeel.
De zuurkool even afspoelen en gaar
koken in weinig water met wat zout. Van
de aardappelen purée maken, met melk en
de helft van de boter.
De saucijsjes ln lauw water wasschen,
inprikken en in de rest- van de boter op
een zacht vuur bruin bakken (worden ze
op een fel vuur gebakken, dan springt
het vel).
De jus met heet water afmaken. De zuur
kool, die drooggekookt moet zijn, met de
purée laag om laag in een vuurvasten
schotel leggen. De saucijsjes erop leggen,
een dun laagje paneermeel er over strooien,
de jus erop schenken en den schotel ln
den oven zetten tot er een bruin korstje
op is.
BROODSCHOTEL MET GEMBER.
Benoodigd: 200 gr. oud brood zonder
korst, 4 d.L. melk, 1 ei, 1 ons geconfijte
gember met wat stronp, 25 gr. suiker, 50 gr.
boter. Kaneel, paneermeel.
Van het brood punten snijden, die naast
elkaar gelegd den bovenkant van het
schoteltje moeten vormen. De gember
kleinsnijden. Het ei uitroeren met de sui
ker, de melk bijvoegen en hierin het brood
weeken (de punten voorzichtig, zoodat ze
heel blijven).
De geweekte stukjes brood in een vuur
vasten schotel leggen, hierop de gember en
zoo den schotel vullen. De punten netjes
aangesloten bovenop leggen. Een mengsel
van suiker, kaneel en paneermeel maken
en er overheen strooien. Wat gesmolten
boter erover gieten en het schotelje in den
oven zetten tot het mooi bruin en bros is.
VEGETARISCHE MENU'S
(ter vervanging van enkele der
vleeschmenu's)
1. Magere groentesoep: Bloemkool met
kaassaus; Aardappelen: Appelpannekoeken.
2. Bloemkoolsoep: Br. lof met eieren;
Aardappelen; Botersaus; Citroenrijst met
vanille vla.
3. Aardappelomelette; Veldsla; Haver
mout; Vruchtensla.
4. Macaroni met tomatensaus: Aardap
pelen; Spruitjes; Gesmolten boter; Ver-
sche vruchten.
RECEPTEN.
AARDAPPELOMELETTE.
Benoodigd: 4 eieren, 4 lepels melk, peper
en zout naar smaak, 4 gekookte aardao-
pelen, 40 gr. boter, 1 ui.
De ui fijn snipperen en met de in blokjes
gesneden aardappelen in de boter licht
bruin bakken. De eieren uitroeren met
zout, de melk erbij schenken en over de
aardappelen en uien in de koekepan uit
gieten. De omelette op een zacht vuur (met
deksel op de pan) gaar en lichtbruin iaten
worden.
GRAPE FRUIT-MARMELADE
(2 a 3 pot'es).
Benoodigd: 1 grape fruit, het gewicht
van de vrucht aan sulkei. zooveel kook
water of versch water, dat het vruchtmoes
en de reepjes schil goed onder staan.
Bereiding jils sinaasappelmarmelade.
