Herdenking generaal Christiaan de Wet BOUWTERREINEN TE KOOP duurt onze Opruiming HASSELMAN EN PANDER LEIDSCH DAGBLAD - Derde Blad Woensdag 3 Februari 1937 Vijftien jaar geleden overleden ■iiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiniiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii READY HET ADRES WIJNNOBEL (HEVALLIER UIT DE RAADZAAL HUISHOUDSTER ZITTING TOT NA HET MIDDERNACHTELIJK UUR. De raad zat Maandag weer eens ouder- wetsch' op zijn praatstoel! Blijkbaar over tuigd. dat de agenda toch niet in een mid dagvergadering was af te doen, werd ge dacht: het komt er vandaag toch niet op aan of we wat korter zijn of niet Dit is den raad leelijk opgebroken, want hoewel de zitting tot ruim middernacht werd voortgezet, kwam men niet volledig gereedr De eerste zitting in het nieuwe jaar be gon met een herdenking van een overleden raadslid: den heer Vos, een geestig spre ker. die zich vooral op het terrein van het onderwijs bewoog en wiens woord daar ge zag had. Bij de hulde, zijn nagedachtenis gebracht, sluiten wij ons van ganscher harte aan. Een sympathieke geste was het aantrek ken van het boetekleed door den heer Wil brink wegens eenige minder gewenschte woorden, den heer Vos in de zitting van 21 Dec. j.l. toegevoegd. Dit boetekleed ont sierde niet, integendeel! Bij de verpachting van het baggerwerk werd van soc.-dem. zijde een poging gedaan om voor de arbeiders in het contract eenige gunstige bepalingen opgenomen te krijgen bij „onwerkbaar weer", doch met één stem mislukte deze poging. Een zeer onvruchtbaar debat werd ge leverd bij het voorstel om een nieuw exer citie-terrein aan te leggen voor de mili tairen nabij den Haagweg. De noodzake lijkheid van dit voorstel was evident, zoo dat daaraan feitelijk ook niet is getornd, hoewel het zich laat aanzien, dat voor de 3-Octobervereeniging deze wijziging voor eerst niet al te gunstig zal zijn, daar deze vereeniging straks zal moeten mee-ver- huizen. Terecht mag men evenwel ver wachten. dat dan de gemeente zal steunen voorzoover mogelijk zal blijken! Waarom de heer v. Eek zijn voorstellen deed, ontgaat ons. Evenmin als het Schut tersveld diende voor gewone bijeenkomsten, zal het nieuwe terrein daarvoor kunnen dienen, zoodat de voorstellen-v. Eek een volkomen slag in de lucht waren. Niette min is er braaf over gediscussieerd en het scheelde maar een haar, of we waren nog midden in de politiek geploft over het be grip „revolutionair". Zonder begrooting in 't verschiet De voorstellen-v. Eek zijn gesneuveld. „De Zijl" krijgt de haidnoodige verbete ring en denkelijk op tijd voor het nieuwe zwemseizoen. De heer Goslinga oordeelde de Sportstichting gepasseerd en niet ge heel ten onrechte! en wilde daarom uit stel. doch het risico, dat de verbetering daardoor zou worden getraineerd wilde de raad niet aanvaarden. De kwestie van betaling in 40 jaar of minder was meer academisch dan prac- tisch. Bij de begrooting belooft zij een groote strijdvraag te zullen worden. Een gelukwensch waard is het feit. dat voor de jeugdige werkloozen straks eens iets zal kunnen worden gedaan tengevolge van overeenstemming tusschen gemeente en het ri.ik. Laat men dankbaar ztin met het be reikte resultaat, al blijft er altiid nog wel iets te wenschen over. De groote hoofdkluif van het menu was het voorstel inzake de reorganisatie der Stedelijke Werkinrichting. Hoevele jaren is over deze inrichting niet geklaagd, zoodat ettelijke malen zelfs opheffing is voorge steld De gemeente-financiën laten een afdoende reorganisatie op stads-kosten niet toe. Daarom was de overeenkomst met het Leger des Heils een ware uitkomst, vooral ook. waar dit lichaam od dit terrein elders prachtige resultaten behaalt. Verstandige politiek had het ons daarom geleken om dit practische voorstel, dat een oplossing brengt in een zeer netelige kwes tie. met groot gebaar te ontvangen en niet op kleinigheden te ontleden. De raad wist zich daartoe echter niet op te werken en kleine bijkomstigheden als bijv. het al of niet verplicht zijn van bijwoning van. de godsdienstoefening op Zondagmorgen drei gen gevaar op te leveren. Iets van meer belang is de duur van den termijn der aan te gane overeenkomst. Wij vermoeden, dat hierover nog te praten zal zijn. doch dat het L. d H eenige concessie zal doen inzake de godsdienstoefening lijkt ons uitgesloten, waar het raakt een der principes van zijn wijze van werken. (Speciale G.P.D.-bericlilgeving) Vijftien jaar geleden, op Vrijdag 3 Fe bruari 1922. overleed te Bloemfontein, de hoofdstad van den voormaligen Oranje- Vrijstaat. generaal Christiaan Rudolph de Wet «generaal „Chrisjan", zooals zijn strijdmakkers hem noemden) in den ouderdom van ruim zeven en zestig jaar. Vijftien jaar geleden! Nu reeds heeft voor velen onzer de naam van dezen held. die welhaast de grootste was van alle Zuid- Afrikaansche dapperen uil den oorlog van 1900 een legendarischen klank. Wekken de verhalen van zijn ongelooflijken moed, van zijn liefde voor de vrijheid en do onaf hankelijkheid van zijn vaderland niet bij menigeen de herinnering op aan helden sagen uit een vèr verleden? En toch ligt de tijd. waarin, de naam van den beroem den ..veg-generaal" op aller lippen was, nog nauwelijks een generatie van onzen tijd verwijderd Christiaan de Wet. Christiaan de Wet werd den 7en October 185'! geboren te Leeuwkop, in het district Smithfield 'Oranje-Vrijstaat). Later ves tigde hij zich in Dewetsdorp. in dezelfde republiek en nam. toen in December 1880 de burgers van het door Engeland ge annexeerde Transvaal tegen het Britsch gouvernement in verzet kwamen, deel aan den opstand, die uitgroeide tot den kortstondigen) eersten Boerenoorlog. De 26-jarige bekleedde in dien tijd den rang van veldkornet. Weldra na de overwinning op Majoebaberg «27 Februari 1881), her wonnen de Transvalers de vrijheid, die zij vijftig maanden hadden ontbeerd. Tot een beslissing is men niet gekomen, zelfs niet tot een principieele. Blijkbaar oordeelde de raad zoo meer pressie te kunnen oefenen op het L. d. H. Tot slot kregen we eenige interpellaties, die als altijd geen nut afwierpen. Vooral geldt dit voor de interpellatie Schüller. die nog een verlengstuk zal krijgen. Partijen blijven hun steunpunt handhaven en over tuigen elkaar toch niet. Door deze inter pellatie is het adres Feld was in de knel gekomen. Gaarne steunen wij hetgeen de heer Wilmer- opmerkte. Het wordt heusch tijd. dat deze firma nu eindelijk eens verlost wordt uit de onzekerheid en uit haar scha delijke positie los van de vraag desnoods, wie betalen moet. gemeente of aannemer. Het duurt te lang En nu gaan we naar de behandeling der begrooting. Moge daarbij practische be dachtzaamheid worden betoond! Doch met de Tweede Kamer-verkiezingen in 't voor uitzicht. denken we. dat de politiek wel een geducht woordje zal meespreken De Wet werd eenige jaren later gekozen in den eersten Volksraad der Zuid-Afri- kaansche Republiek, later ook in den Vrij- staatschen Volksraad en leefde voor het overige vredig en gelukkig op zijn „plaas" (landgoed).... Doch dc tweedo Boeren oorlog. die op 11 October 1899 uitbrak, en waaraan ditmaal de beide Republieken deelnamen, maakte aan 't. zonnigste tijd vak van zijn leven een einde; nog in die zelfde Octobermaand trok hij als gewoon vrijwilliger met de Vrijstaatsche burger commando's naar Natal, dat tot begin 1900 het voornaamste oorlogstooneel zou blijven «beleg van Lady Smith, veldslagen bij Elandslaagte, Rietfontein. Colenso en la ter, in Januari 1900. bij Spionkop!). „Hc Wetfi out...." Geheel onverwacht, naar hij later ver klaarde, werd De Wet in December 1899 «elegrafisch ontboden door den Vrijstaat- schen president, Martinus Steyn, die hem (den 9en Dec.) zijn benoeming tot Opper- commandant «„veg-generaal") mededeelde. Na een kort beraad aanvaardde De Wet deze hooge eer en werd nu naar het Wes- •en gezonden, waar Lord Roberts vergeefs 'rachtte. het door de Boeren belegerde Kimberley te ontzetten. Helaas stuitte Dc Wet hier op de tegenwerking van een oudere, n.l. commandant Piet Cronjé, door wiens taktiek niet alleen de Engelschen, doch ook de burgers tot dadeloosheid ge doemd werden. De tijd werkte in het voor dcel der Britten, die versterkingen ont vingen (Lord Kitchener voegde zich bij Roberts) en in het nadeel der burgers, die te laat inzagen, dat zij op Paardeberg wa ren ..vastgekeerd", en wien het bitter be rouwde dat „Oom Piet" (Cronjé) den raad van „Neef Chrisjan" «De Wet) in den wind geslagen had. Eindelijk op 27 Februari 1900 ..Majoebadag" nog wel!) moest het ramp zalig „lager", dat, de vrouwen en kinderen meegerekend bijna vierduizend zielen telde, zich aan de Engelschen overgeven. „Ma- iocba" was gewroken! Doch reeds had De Wet het terrein van zijn actie naar den Vrijstaat zelf verlegd; daar en later in Transvaal, verraste hij de Engelschen her haaldelijk door zijn bliksemsnelle over rompelingen, door zijn meesterlijke ont snappingen. die zelfs den tegenstander met oprechte bewondering vervulden. Geen cordon, zoo dicht, of De Wet en zijn co lonnes wisten door de mazen van het net te glippen. ..He gets out" «hij ontkomt) werd zelfs in den volksmond, niet zonder humor en waardeeriijg yqoi den vijand tot ,.He Wets out.n Het leed bleef hem echter niet bespaard. Zijn „plaats" werd geheel door de Engel schen verwoest, zijn woning in de asc.h eelegd, zijn vee afgeslacht, zijn vrouw en kinderen door den vijand gevangen ge nomen en opgesloten in een dier concen tratiekampen. die weldra een schrikwek kende bekendheid zouden verkrijgen. Doch dit alles deed De Wet, die rotsvast op de Voorzienigheid vertrouwde, niet versagen; en hij g-'ng voort met den strijd voor de vrijheid van zijn volk, ook toen deze reeds in de oogen der wereld als een hopelooze zaak werd beschouwd. Tot tweemaal toe waagden hij en Hertzog een inval in de Kaapkolonie. Bij velen onder de Kaapsche bevolking leefde een stille sympathie voor hun Afrikaansche verwahten. Tusschen 't sober relaas van zijn krijgstochten toont De Wet ook oog voor het komische. Zoo tijvoorbeeld in zijn beschrijving van het overtrekken van de Zanddrift, die zóó ge zwollen was, dat twee jonge burgers „waar van de een, David Heenop, een uitstekende zwemmer was", het water niet meer op hun paarden zittend overgaan konden, maar zwemmen moesten, niet zonder levens gevaar. Toen zij met de paarden aan de overzijde waren, was er geen denken aan. dat zij konden terugkeeren; zij moesten lijden tot de eerstvolgende doorwaadbare plaats. Maar zij hadden ,,geen draad klee- ren aan" vertelt De Wet en moesten op oen rug van hun paarden stijgen en zoo voortgaan in de brandende zon. „Ongeveer een driekwartiertje daarvandaan was er een boerenwoning. -Daar moesten zij nu, zoo dachten zij. bij de dames een tabbert japon) gaan vragen om zich mede te dek ken. Toen zij een eind daarvandaan kwa menhielden zij stil en schreeuwden naar het huis om kleeren. Een brave boe- renvrouw, Boshof geheeten. zond hun door middel van haar zoontje een broek en een hemd van haar man, die zij nog altijd ver- stoken had, als de Engelschen daar geko men warenDoor het water togen de burgers naar de Kaapkolonie, door het water togen de burgers naar de Kaap kolonie, door het water verlieten zij weer dit grondgebied en uitten hun vreugd over de terugkeer in juichen en zingen; „Kolo nie, jij sien mij nie weer nie!", „Vrijstaat toe!" en dan weer „Prijst den Heer met blijd3 galmen!" In 1902 op Zaterdag 31 Mei kwam (eindelijk) een einde aan den lieren strijd van de verdedigers der Zuid-Afrikaansche vrijheid. De Wet, die den dreigenden on dergang van zijn volk voor oogen zag, moest wel het vredesverdrag onderteeke- nenbehalve de op het oorlogsveld gesneu velde burgers, waalonder z-'fs elfjarige .seuntjies" waren bijna 27.000 vrouwen en kinderen in de concentratiekampen omge komen. Men bedenke, wat dit zwaar en „martelijk verlies beteekenrie voor beide verwoeste en platgebrande republieken wier totale blanke bevolking nog geen 300.000 zielen bedroeg! Wks het wonder, dat zelfs een onbuigzame als De Wet voor deze sombere en bloedige werkelijkheid zwichten moest? „Hij wil nie. hij kan nic, maar hij moet die strijd opgee", getuigde oteyn van hem, bij de onderhandelingen te Vereeniging. En ziehier wat De Wet schreef, na dien vrede: „Ik heb menig maal bij het sterfbed en bij de teraarde- Destelling gestaan van die mij het naast. aan het hart lagenmaar i dit) komt niet in vergelijking met wat ik nu onder vond. waar ik de begrafenis van mijn volk aanschouwde... Op 16 Juni 1902 legde het laatste commando de wapens neer; de strijd was gestreden.... De Wet en de Wereldoorlog. Toen, enkele jaren nadien, aan de beide onderworpen staten het beloofde zelfbe stuur door Groot-Brittanje werd geschon ken. kreeg De Wet al spoedig zitting in 't parlement der ..Oranje-Rivier-Kolonie". Vervolgens werd hij in 1907 tot minister van landbouw benoemd. In de jaren 1908 en 1909 maakte hij deel uit van de com missie tot voorbereiding van de Unie van Zuid-Afrika, welke in 1910 tot stand kwam, op 31 Mei (de verjaardag van den vrede van Vereeniging symbolische datum! I. Omstreeks 1912 kwamen Hertzog, De Wet en een aantal medestanders in verzet legen Botha c.s.; zij scheidden zich af van de „Suid-Afrikaansche Partij" en stichtten een oppositioneele „Naslonale Party". Zoo stonden de zaken in Zuid-Afrika. toen in Augustus 1914 de Wereldoorlog uitbrak en Londen onmiddellijk den steun der do minions vroeg in den strijd tegen Duitsch- land. Engeland verlangde van de Unie van Zuid-Afrika dat deze allereerst de Duit- schers zou verdrijven uit hun koloniën, i.e. Zuid-West-Afrika. Nu werd dit gebied door een aantal „onverzoenlijke" Transvalers bewoond, die bij het teloor gaan der on afhankelijkheid in 1902 het Duitsche ge zag boven het gehate Britsche verkozen hadden. De „Nationalisten" en ook som mige partijgenooten van Botha en Smuts, rooals generaal De la Rey, konden dezen aanval „op een volk, dat onsnimmer kwaad gedaan heeft" niet met hun gewe- 1 —1. in overeenstemming brengen. Zij kwa men (26 Augustus) bijeen om hierover te beraadslagen en samen met gen. Beyers stelde De Wet het z.g. manifest van Steen bokfontein op. Toen de Engelschgezinden nochtans op 9 September de oorlogsver klaring aan Duitschland wisten door te drijven, scheen voor een oogenblik de op- nositie gebroken. Doch het was de stilte voor den storm. Op 15 September werden nabij Johannesburg de beide generaals De Ia Rey en Beyers, in een auto op weg naar Lichtenburg door gendarmes „bij ongeluk" beschoten: De la Rey bezweek in de armen van Beyers. Doch deze „vergissing" was de .vonk in het kruitvat en thans barstte het verzet aan alle kanten los. Het werd ge leid door Beyers en De Wet. bij wie zich weldra kolonel Maritz voegde, de com mandant der Unietroepen, die aan de grens van Duitseh Z.W. Afrika gelegerd waren. Op 13 October werd het geheele gebied der Unie onder de krijgswet ge plaatst. De haard van den opstand was Z.W. Transvaal en het Noordelijk deel van den Oranje-Vrijstaat. Zeven weken latei- slaagde men er in. De Wet (eindelijk) ge vangen te nemen (bij Waterberg, Decem- bei 1914). In dienzelfden tijd werd Beyers bij Bothaville door Sarei du Toit, den nieu wen commandant der regeeringstroepen verslagen. Hij verdronk bij een poging tot ontsnappen in de VaalrivierTwee maanden later overwon men de laatste zwervende „rebellen". Sommigen onder de opstandelingen werden terechtgesteld (zoo b.v. J. Fourie), anderen kregen milder straffen.... Christiaan de Wet moestop 10 Juni 1915 voor den krijgsraad verschij nen, welke hem den 21sten vonniste we gens hoogverraad en hem op 8 van de 10 punten des doods schuldig verklaarde. Ten slotte veroordeelde het hof hem tot zes jaren gevangenisstraf en 2000 pond sterling boete. In diezelfde maand werd de Zilveren jubileum B. G. Steekers. Bekend veldwachter te Warmond, B, G. Steekers. Vrijdag a.s. zal het 25 jaar geleden zijD,| dat de heer B. G. Steekers in dienst del gemeente Warmond trad, eerst als ge-f meente-veldwachter, later als bode-con-l cierge. Steekers is onder de vele water-I sportliefhebbers geen onbekende, want ge-I durende de 20 jaren dat hij het ambt vanl veldwachter vervulde heeft hij de opkomst,! groei en bloei van de watersport in Wai-r mond medegemaakt. Vooral de oude gardil zal zich nog goed herinneren de grootel hulpvaardigheid waarmede Steekers d>| watersportliefhebbers steeds ter zp| stond bij tij en ontij. Kenner als geen ander van Kagerplassen met hun hoeken en gatol was hij de vraagbaak der vele visschers esl menig zeiler heeft de kunst van zeilen aanl hem te danken. Wij twijfelen dan ook nielj of Vrijdag zal het Steekers aan belang-f stelling niet ontbreken. Het gemeente bestuur zoowel als het ambtenarencorp zullen den jubilaris op dien dag huldigen! waarbij gelegenheid zal worden gegevctl den jubilaris persoonlijk te complimen-p tee ren. Wil mijnheer od de broek wachten. zal ik m'n thuis zenden? annexatie van Z. W. Afrika voleindigd I dit gewest bij het grondgebied der Unie I ingelijfd. Het verzet der Transvalers en| Vrijstaters had het niet kunnen verhindt- ren Een half jaar later herkreeg Chr. de we l zijn vrijheid .nadat hij zijn eerewoord had gegeven, van iedere verdere politieke actdi ie zullen afzien.... Hij brak deze beloffil niet, doch in zijn hart heeft hij den stnj'J voor zijn vrij Zuid-Afrika voortgezet, t«| dien Februaridag, nu vijftien jaar geleden. zijn sterfdag Een legendarische figuur noemden wil De Wet en terecht. Zuid Afrika zal altM'l trotsch kunnen blijven op dezen zoon, wien zooveel edele eigenschappen vfIT eenigd waren: oprechtheid, vastberaden-1 heid. moed. soberheid, eenvoud, een oivi wankelbaar geloof in de goddelijke A'l macht, en een vast vertrouwen in de toe-i komst van zijn volk, dat hij zoo ontzarl luk heeft lief gehad: een volk dat zoo» I in Zuid Afrika als in het stamverwantI oude Nederland hem nimmer zal ve^j| Schitterend gelegen, Emmapark te Oegstgeest, aan: Hofbrouckerlaan, Boerhaavelaan, Marelaan en Oudenhoflaan. Diverse afmetingen. Eventueel benoodigd bouwcrediet wordt verstrekt. Te bevragen: N.V. Leidsche Exploitatie Mij. van Onroerende Goederen, Rapenburg 122, Leiden. S A lleen die advertenties op het gebied S JTx van geneesmiddelen en genees- j wijzen, waartegen bij de Commissie van E Controle geen bezwaren bestaan, worden in het Leidsch Dagblad opgenomen. ÊE Het Secretariaat van bovengenoemde Commissie is gevestigd: Segbroeklaan 33 E s Den Haag. ■lllilllllHllllIHHIIIIIIIHIIIIIillllllllllllHIHHIHIIIIHIIIIIli Gevraagd een 2e BEDIENDE voor Heerensalon, kunnende scheren en knippen. 6057 EPSKAMP - Voorstraat no. 4 Katwijk aan Zee - Telef. 340. 6042 WH GEDIPLOMEERDE BUITENLANDER/ tEÊREff u"otte*«OFDECTAAL VLOEIEND /PREKEN C.UB-c- P3IVE DAG-' tThool of language/ UxtsL BIvEESTRAAT 89r. dJIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlLE voor de nieuwste Garneering en Handwerken is bij Breestraat 108a 1 6054 Telef. 1036 - Postgiro 2993 HÏIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIË BIJ VOORKEUR VAN BUITEN. Gevraagd door alleenwonend heer, bekwame, zelfstandige en zeer ervaren HUISHOUDSTER, ongeveer 35 a 40 jaar, die in dusdanige betrekking werkzaam is (anderen komen niet in ïanmerkingivlug en netjes kan werken: uitstekend koken, en van prima getuigen is voorzien. - Brieven met uitvoerige inlichtingen, aangaande leeftijd. Godsdienst en hetgeen meer tot aanbev, kan dienen Bur. v. d. Bi. no. 9358a. r—Nog slechts eenige dagen— ER ZIJN NOG BIJZONDERE KOOPJES- HAAST U! 6050 BREESTRAAT 146 - BOTERMARKT 21/22 LEIDEN IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIRIIIIIIIIIIIIIIIIKIIIIIIIIIRIIIIIIIMIIflIRMIIIilIf1'! Adverteert in het Leidsch Dagbhc| IHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHHtHHIHHIIN!lllllllllllllllllllllll"l,l"l

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1937 | | pagina 12