LEIDSCH DAGBLAD - Eerste Blad Maandag 30 November 1936 Sociale avond „Katholiek Leiden". „De vervolging der Katholieken in onzen tijd". Rede van den heer Henry de Greeve. Voor den socialen avond van „Katholiek Leiden" waarin de gevierde redenaar, de heer Henrv de Greève. Pr, zou spreken over „De vervolging der Katholieken in onzen tijd", bleek buitengewone belang stelling te bestaan. Reeds lang voor het begin was in de groote Stadsgehoorzaal geen plaats meer onbezet en velen moes ten nog worden afgewezen Rond het too- neel stonden vele vaandels en vlaggen van R.K. vereenigingen opgesteld. Precies op tijd opende de voorzitter van Katholiek Leiden, de heer Kriek, de bij eenkomst met den Chr groet: spr. heette allen hartelijk welkom, in het bijzonder de geestelijken, de afgevaardigden der ver- eeniging „Katholiek den Haag" en zeer in liet bijzonder den spreker van dezen avond den heer' Henry de Greeve. Spr. deed me- dedeeling dat mgr. Taskin, alsmede Deken Homulle bericht van verhindering hadden gezonden Het muziekgezelschap „Franz Schweitzer" voerde onder leiding van den heer Adolf Brunt de Pne6termarsch van Mendelssohn uit, waarna pastoor Smitz in- plaats van Deken Homulle het openings woord sprak Op lofwaardige wijze werd vervolgens door de gemengd zangvereeni- ging „Pulchri Studio", onder leiding van den heer Th. van Niekerk en met piano begeleiding van den heer Kriek „Mirjam's Siegesgesang" van Franz Schubert ge zongen. waarin mej. de Haas zeer verdien stelijk de solopartij vertolkte. Hierna betrad de spreker van den avond, de heer Henry de Greeve Fr. onder dave rend applaus den katheder voor het eer ste gedeelte van zijn rede over het onder werp „De gruwel der verwoesting"- Wanneer ik, aldus spr.. hedenavond het woord ga voeren over de vervolging der Katholieken in onzen tijd. dan voel ik mij bijna geplaatst voor een onmogelijke taak. Dit onderwerp toch is te groot om op één avond te bespreken. Het is een chaos en een verschrikking zonder rechtvaardigheid wat wij in dezen tijd zien gebeuren. Spr. vergelijkt den toestand met een man, ge bonden op een stoel, die zijn vrouw, zijn kind ziet martelen en vermoorden. De man cp de stoel, heeft hij God niet gevraagd hem de oogen te sluiten en te laten ster ven? Wij zijn. vervolgt spr., de mannen gebonden op den stoel. Als een doodskreet klinkt de terreur tegen God, terwijl een roode hand wijst naar Rusland. Kanonnen bulderen, de eene conferentie volgt op de andere. terwijl voltrekt zich op enkele kilometers afstand het schandaal, dat Christus wordt gemengd in politieke ver wikkelingen, dat Hij wordt gehoond en bespot. We hooren hoe de koevoet zich vastzet onder de altaren, zien de vlammen oplaaien uit kerken en heiligdommen aan Christus gewijd. Wij zien ze. hen die stier ven voor hun geloof en al zijn ze ons vreemd, ze zijn ons lief, toch waren ze één van ons. Wij zijn gebonden, alles kreeg zijn bestemming. De vossen kregen hun holen- Vóór den Zoon des menschen was geen steen om het hoofd neer te leggen Een boer die een paard trapt wordt beboet, een aangevallen straatjongen wordt ontzet, maar God wordt met kruis en al in het \uur geworpen. Spr. wil zich voor de pauze bepalen tot Rusland.. Godsvervolging en Godsdienstvervolging heerschen daar. Wij zijn niet zoo ontroerd als het zou moeten zijn om de zonde van Godshaat. Daar wordt God vervolgd! Als God bestaat, roept spreker uit, en wij gelooven dat, dan gebeurt op dit oogenblik het allerergste! Een schepsel vergrijpt zich aan zijn God en Schepper! Er is geen sprake van een moord op den keizer of czaar. het gaat niet over verlies van koloniën, het gaat niet ever crisiskleinigheden, geen koning wordt afgezet, er is geproclameerd een vervolging tegen God! Protest is hier instinct, recht uit de natuur, daarom niet alleen recht, maar plicht. Spr. noemt het werk der Le ninisten super verwaandheid en super dwaasheid. God vervolgen is 'n even dwaze politiek, als het dooden van een vogel, om dat hij zingt, een moeder te geeselen om dat zij. haar kind omhelst, de natuur te straffen omdat zij aan haar roeping be antwoord. Godsdienst is natuurbehoefte. piicht, honger en dorst tegelijk. Eisch is alle wapens, alle gezag. Zelfs het gezag van God- Daarom is de tegen stelling van God en den Sovjetstaat ab soluut. Niet tegen, naast, boven, onder Go-1 maar zij neemt de plaats van God in. Het wezen van het communisme is God te bestrijden, die zijn ideëen bedreigt. SpT. ci teert de 13e paragraaf van het communis tisch program: „Alle leden van de com munistische partij zijn verplicht daadwer kelijk mede te werken aan de uitroeiing van den Godsdienst eet." Ook de midde len. welke worden toegepast, zijn absoluut. Voornamen van heiligen worden veran derd in namen van Bolsjewistenleiders etc. Het vleesch is gemobiliseerd tegen den geest. Zij fokken in den mensch het dier om daarmee het geestelijke te vermelen. Wat is er overgebleven, zoo waag spr., van het gezin? Volgens Lenin is revolutie onmogelijk zoolang het gezin bestaat. Daarom moet het worden vernietigd. Om de wouw te hebben moet zij weg van de huwelijke haard. Wij protesteeren uit naam van den eigen vader en de eigen moeder! Het is als een hel Het kruisbeeld is ver vangen door een standbeeld voor Judas! De Zondag, de dag des Heeren is verval len. Spr zou een eindelooze opsomming van goddeloosheden kunnen brengen. Hun spot is niet menschelijk, zelfs niet onmen- scheliik, als van den satan. Een schande :s het hoe in caricatuur de Liefde Gods en voorstellingen uit de Evangeliën wor den voorgesteld. Ze ontheiligen niet al leen, ze bezoedelen het Onzerzijds zullen wij daarvoor eerherstel brengen met een volmaakte acte van Liefde. Spr. eindigt 't eerste deel van zijn rede met een verhaal over de martelaren onder bisschoppen en priesters in de laatste 18 jaren. In het tweede deel van zijn rede behan delde sp-eker voornamelijk het gebeuren in Spanje, Duitschland en Mexico Spr wil hier niet uitvoerig gaan behandelen de lange lijst van gruwelen in Spanje die bijna dagelijks in de bladen te lezen zijn. In Duitschland is het een kapitale ver gissing van den heer Rosenberg, die de mentaliteit van de katholieken Priesters niet begrepen heeft. Hij meent, aldus spr, dat wij hem dankbaar moeten zijn, omdat ons leven gespaard is. De priesters hebben niet aan hun leven gedacht. Hoevelen zijn omgekomen in de concentratiekampen? Hoevelen voor hun leven gekraakt? Zij zou den den heer Rosenberg dankbaar geweest zijn, als hij Duitschland gelaten liad en hen de kinderen had gelaten om hun de catichismus te leeren. Gaat het om God, ïoept spr. uit, wij zijn bereid om tegen den I muur te gaan staan. Ik zweer het, het is inlet anders! (applaus). Men heeft zoogenaamd het commmunis- me tegen gehouden, maar het effect is het zelfde Godloosheid. Het oude geloof hééft afgedaan, een nieuw geloof moet komen, terug naar het Duitsche heidendom dat als [het hoogste goed wordt beschouwd. Het is een iange reeks plagerijeijn van priesters, bisschoppen en kardinalen, maai de naam van den grooten kardinaal Faul- haber zal nog schitteren als aan de namen der z.g. wereldhervormers n-let meer zal worden gedacht. In Spanje wordt ons verweten, dat de kerk de schuld is van deze toestanden. Spr. heeft daarin twee belanrijke gezichtspun ten. „Wat de kerk in het verleden in SDanje deed en wat de kerk wel deed". Spr geeft een opsomming van een lange reeks van voor Spanje belangrijke zaken. w.o. het stichten van 14 hulzen voor Melaatschen. waarin door kloosterlingen 15.000 melaat- sghen werden verpleegd, hospitalen en krankzinnigen gestichten, etc. etc. Op 13 Sept. 1911 kwam de groote slag. Op Idien dag hief het kabiet het Godsdienst onderwijs op de scholen op. Scholieren, die jdat onderricht wenschten, moesten extra betalen en een examen meer doen: Een groot deel was daarvoor te arm. Overal weerklinkt de kreet „waar is de pastoor, de novice, de seminaristen, allen die in afwachting waren van de vervulling van hun ideaal. God te dienen in Eeuwig heid. Zij zijn evenals de oude pastoor die zijn brevier heeft stuk gebeten, vermoord! Maar. daar zijn zij weer, de groote martelaren de bekenden en onbekenden waarvoor wij monumenten mogen oprich ten, waaronder met groote let ters geschreven .Heilige onbekende marte laar, bidt voor ons". Wat ook geschiede de kerk van Christus blijft de Bruid van Christus zonder rimpel en.zonder vlek be halve de purperen wonde en de bloedvlek. Hoe mooi ware het geweest als wij dezen avond haddn kunnen besluiten met een Te Deum. Nu moeten wij eindigen met schan de. 18 jaar lang heeft in de wereld de stem van den Godlooze gedomineerd. De pro paganda voor den Godlooze is vrij kunnen doorgaan om de wereld te bederven. Wij hebben het hoofd geschud, maar we heb ben, aldus spr. niet één uur slapeloos gele gen omdat het geloof werd uitgeroeid. God werd weggewerkt uit de harten der kinde ren. Christus Koning, verjaagd in Rusland, als niet Ariër verbannen uit Duitschland, gehoond in Mexico, in Spanje over de grens gezet! Velen zijn er ook, die uit haat. niet tegen God. maar tegen anderen, tegen hun naasten, de vlam zouden leggen in het heiligdom, dieirr brandelooze haat zou den grijpen haar den gezalfden des Hee ren. Troosten wij ons. aldus spr met het gebed voor Gods kerk. opdat wij God met een vrij gemoed mogen dienen. Dient den Heer met vreeze, zoo eindigde spreker en huldigt Hem met siddering, anders zal de Heer in toorn ontbranden en gij zult vergaan van den rechten weg. Na deze rede werd dcor Graalleden in spreekkoor „de Koningin van de Vrede" uitgevoerd, waarna den voorzitter allen die aan het welslagen van den avond hadden medegewerkt, in het bijzonder den redenaar dank zegde. Ten s'otte werd door alle aan wezigen het lied „Roomsche Blijdschap" gezongen. SINT NICOLAAS IN DE SLEUTELSTAD. HERHALINGSOEFENINGEN. Öe dienstplichtigen der lichtingen 1930 en 1932, voor het 4e regiment infanterie, aan wie uitstel van opkomst in 1936 voor herhalingsoefeningen is verleend, komen als volgt daarvoor hier ter stede onder de wapenen: de onderofficieren-administra teur 8 Februari, de overige onderofficieren 4 Februari, de korporaals en soldaten 14 Februari 1937 (dit geldt niet voor de dienst plichtigen, die de herhalingsoefeningen vol brengen bij een oefenings detachement voor de school voor reserve-officieren der infan terie). Ten aanzien van de lichting 1931 van het 6e regiment veldartillerie is de opkomst als volgt bepaald: op 3 Mei in Den Haag de dienstplichtigen, afkomstig van de cava lerie, die bestemd waren voor paarden- oppasser of paardenverzorger; op 24 Juni in Den Haag de dienstplichtigen afkomstig ó&n de treinafdeeling der le artilleriebri gade, die niet bestemd waren voor paar- denoppasser of paardenverzorger; op 11 Oc tober in Leiden de dienstplichtigen, afkom stig van de onbereden artillerie; de overige dienstplichtigen komen allen in Leiden en wel de beredenen op 9 September en de onberedenen in 3 groepen, resp. op 6 Sep tember, 9 September en 11 October; voor de Israëlieten geldt als opkomstdatum 18 Mei. Van de lichting 1933 van het 6e regiment veldartillerie komen de dienstplichtigen, afkomstig van de treinafdeeling der le artilleriebrigade in Den Haag, een deel op 24 Juni en de anderen op 19 Augustus: in Lelden komen van de bereden dienstplich tigen op 18 Mei 1/4 gedeetle, op 8 Juni 1/2 en op 29 November 1/4 gedeelte en van de onberedenen op 18 Mei 1/8, op 8 Juni 1/2, op 9 September 1/4 en op 29 November 1/8 gedeelte. L. D.-BESTELLERSVER. A. V. K. „EENDRACHT IS KRACHT". Zaterdag j.l. vierde deze vereeniging haar zevende lustrum. De voorzitter opende met een kort woord dezen feestavond, waaraan medewerking werd verleend dooi de gymnastlekvereeniging „Excelsior" en het cabaretgezelschap „Oké" welke beide veel succes oogstten. Da heer l'Eclusé ontving een fraaie pla quette uit erkentelijkheid voor dp buiten gewone prestaties van „Excelsior". Met een gezellig bal onder leiding van den heer de Graaf werd deze zeer geslaag de avond gesloten. Feestelijke intocht van den „echten" Sinterklaas. Het alom gesignaleerde verschijnsel der overproductie heeft zich helaas ook ge openbaard onder het genus der Sinterkla zen, zeer tot schade van de geweldige dosis romantiek, welke zich in onze eigen jeugd rondom de figuur van den „goeden man uit Spanje" placht af te spelen. Lang voordat in vroeger jaren een-zich- zelf-respecteerende-Sinterklaas eraan zou denken om de Spaansche grenzen te over schrijden. hielden dit jaar al diverse ambts broeders hun min of meer f eestelij ken in tocht in de Sleutelstad. Het wordt den ouders en opvoeders van tegenwoordig aldus wel heel moeilijk gemaakt om de heden- daagsche jeugd haar geloof in den Spaan- schen heilige te doèn bewaren! Dank zij het initiatief van eenige voor aanstaande personen uit de kringen Van het lager onderwijs, bestaat er in onze stad sedert eenige jaren een commissie, welke er naar streeft de figuur van deri eerbled- waardlgen grijsaard te verheffen uit de sfeer der zakelijke reclame en weef te plaatsen op het voetstuk, waarop zij krach tens eeuwenoude traditie trouwens volko men recht heeft. Die Sinterklaas onzer helaas sedert lang vervlogen droomen heeft Zaterdag middag ten aanschouwe van 600 kleuters, allen behoorende tot de laagste klasse der Leidsche openbare scholen, zijn „joyeuse rentrée" binnen Leiden's veste gemaakt en hij deed zulks op de oude beproefde wijze „per stoomboot uit Spanje". Om 2 uur zou de Sint aan de Lakenhal arriveeren, maar natuurlijk was reeds lang voor dat tijdstip een talrijke schare aan den Oude Singel aanwezig om den heiligen kindervriend het welkom toe te roepen Het muziekkorps van het 6de regiment veldar tillerie onder leiding van den heer Bolder- dijk zorgde er voor, dat zulks in vrij melo dieuze vorm geschiedde middels tal van aardige Sinterklaasliedjes, waarvan de tekst minder aan verandering schijnt bloot te staan dan de eerbied jegens hem, wlen ze gelden. Door de gezellige stemming langs de wallekant bemerkte eigenlijk niemand, dat het tijdstip van aankomst reeds verstreken was, toen de boot goed en wel in zicht kwam. De kapitein van de boot weigerde even wel om mede te deeWn of die vertraging was ontstaan tengevolge van de onlusten in Spanje dan wei dat de brugwachter van de Haven- of Pauwbrug daaraan debet was. Hoe het ook zij: de Sint was er en niet alleen hij, maar ook Zwarte Piet, zwarter dan ooit en, ter opluistering, met niet min der dan drie herauten, die luid trompet geschal de aankomst verkondigden. Luide toegejuicht door 600 enthousiaste kinderkelen en minzaam terugwuivend, stapte Sint Nicolaas aan wal, besteeg zijn prachtig zwart ros (de vroegere schimmel is helaas gestorven) en reed naar de Gehoorzaal, waar hij achter de deuren der receptiekamer onzichtbaar werd voor het kinderlijk oog. De kinderschaar mitsgaders het begelei dende onderwijzend personeel en de ouders, die de balcons bevolkten, werden verwel komd door den voorzitter der Intochtcom missie, den heer J. W. Harting. die in het' bijzonder wethouder van Stralen en het raadslid Vos begroette en er voorts op wees, dat de actie van het comité geenszins be oogt de viering van het Sint Nicol^hsfeest te verplaatsen van het huisgezin naar de school, doch de symbolische beteekenis er van op den voorgrond wil brengen. Dank bracht spr. verder aan de firma's Pel en v. d. Kloot en de Coöp. „Vooruit", die ge schenken beschikbaar stelden en voorts aan allen, die op eenigerlel wijze bijdroegen tot het welslagen van dit kinderfestijn. Daarna verdween deze spreker van het tooneel om plaats te maken voor den heer L. W. Beumer, die de leiding op zich nam van den massa-kinderzang en op de tonen van het lied „kom maar binnen. Sint Nico laas. met uw knecht" deed de Sint tenslotte zijn intrede in de zaal. De Sint opperde de veronderstelling, dat er hier uitsluitend „zoete" kinderen zouden zijn en vermaande de Jeugd ook in de toe komst nooit stout te zijn, waarop het auditorium prompt met een „Ja Sinter klaas" en een „nee Sinterklaas" ant woordde. Een enkeling werd de emotie te mach tig en liet groote waterlanders over zijn wangen rollen, maar de overgroote meer derheid hield er blijkbaar een gerust ge weten op na en greep met groote vrijmoe digheid. naar des Sipt's witte en Piet's zwarte hand. Vier hummels zongen afzon derlijk een liedje en zagen hun moed be loond in den vorm van een extra-versna pering. Natuurlijk werden ook de overige 596 kinderen op diverse lekkernijen onthaald, terwijl de vertooning van een aantal films van de Amsterdamsche schoolbioscoop het geluk op dezen genotvollen middag vervol maakte. Aldus zagen allen, die aan den intocht 1936 hun medewerking verleenden, hun moeite en zorgen dubbel en dwars be loond door 600 stralende kindergezichten. Is er voor hen een grootere voldoening denkbaar? Alle met ons aanwezige ouderen zullen gaarne instemmen met een volmondig „neen"! en het Nieuwe Tooneel inschreven, onze plannen wijzigen. Een speciaal woord van dank bracht de voorzitter aan de band van den heer Ho- fenk. die op aangename wijze de pauzes tusschen de verschillende bedrijven vulde en na afloop van het tooneelstuk tot een dansje noodde. Tenslotte dankte spr. de dames, die een aardige bloemenversiering hadden aangeboden Hierna was de beurt aan „De nieuwe typiste", een kostelijk blijspel van O. Hus- man. De Leidsche Dilettantenclub heeft met dit stuk met zijn vele verwikkelingen en alleraardigste vondsten veel eer inge legd. Alle medespelenden hebben zich onder leiding van den heer A. de Water op lof waardige wijze van hun taak gekweten. Vooral het spel van mej. B. Blom en den heer D. Fuchs trok de aandacht. Toen het doek voor de laatste maal was gevallen, volgde een grootsche huldiging van het jubileerende gezelschap. Allereerst werden de medespelende dames in de bloemetjes gezet, terwijl ook de heer Jan Doove, die als gast medespeelde een kleine attentie en een waardeerend woord voor zijn spel in ontvangst had te nemen. Namens de damesleden van de Dilettan tenclub bood mevr. J. C. LegetNieboer het bestuur een mand bloemen en den penningmeester, den heer De Water, een envéloppe met inhoud aan. een attentie, waarvoor de heer Simons in buitengewoon hartelijke bewoordingen dankte. Hierna volgde een reeks van sprekers, die allen hun felicitaties vergezeld deden gaan van stoffelijke blijken-van medeleven met de 55-Jarlge. Achtereenvolgens werd het woord ge voerd namens de directie van „Zomerlust", het Nieuwe Tooneel, het Leidsche Tooneel- gezelschap, T. I. G., O. B. K. en D. O. S. Een welgemeend slotwoord van den voor zitter en een langdurig applaus der aan wezigen besloot het officieele gedeelte van dezen avond, waarop de Dilettantenclub met groot genoegen kan terugzien. ALG. NED. TYPOGRAFENBOND. LEIDSCHE DILETTANTENCLUB. „De nieuwe typiste". In de groote concertzaal van „Zomer lust" heeft de Leidsche Dilettantenclub Zaterdagavond ter gelegenheid van haar 55-jarig bestaan een groote uitvoering ge geven. Alvorens met de opvoering van het too neelstuk „De nieuwe typiste" werd begon nen, sprak de voorzitter, de heer F. Simons een welkomstwoord. De slechte tijden, zoo zeide spr., geven geenerlei reden om feest te vieren, doch vanavond willen we nu eens niet aan cri sis en andere narigheden denken, doch uitsluitend aan het jubileum van onze ver eeniging. Speciaal werden door spr. ver welkomd de afgevaardigden van de zuster- vereeniglngen en het eerelid, den heer Ei kerbout. Groote dank, zoo vervolgde de heer Simons, zijn we verschuldigd aan onze donateurs voor den steun, welke ons ook nu weer in staat heeft gesteld een tooneelultvoering te geven. Aanvankelijk hadden we het plan een plaatselijk too- neelconcours te organiseeren. Helaas moes te we, daar slechts de tooneelvereenigln- gen D.O.S., het Leidsche Tooneelgezebqhap Filmochtend van de afd. Leiden. Gistermorgen werd voor de leden van de Leidsche afdeeling van den Alg. Ned. Typo grafenbond in het Luxor-Theater een film voorstelling gegeven, waarvoor zeer groote belangstelling bestond. De bijeenkomst werd geopend door den voorzitter den heer J. A. N. den Tonkelaar die de leden aanspoorde ten opzichte van de propaganda grootere activiteit aan den dag te leggen. Hierna werd een geluidsfilm vertoond van het werk der Alnetybo-clubs. Door deze film kreeg men een duidelijk beeld van het werk, dat door deze studieclubs wordt ver richt. Nadat een teekenfilmpje was gedraaid zong de heer Pierre Lassance een aantal liederen, welke een buitengewoon groot succes oogstten. Alvorens gepauzeerd werd, hield het hoofdbestuurslid, de heer A. P. Gouwentak een vijf-minuten-speech. Op hs-t onlangs te Scheveningen gehouden congres, zoo zeide spr., werd een motie aangenomen, waarin de wettsch te kennen werd gegeven alom propagahdabljeenkomsten te beleg gen. Deze filmvoorstelling is het gevolg van de uitvoering van dezen wensch. Spr. heeft den laatsten tijd onder de leden een zekere moedeloosheid geconstateerd. Waarom echter deze neerslachtigheid? Vroeger waren de toestanden buitenge woon slecht. Verschillende voorbeelden hier van werden door spr. aangehaald. Wat is er sinds 1906 niet veranderd! We hebben de C.A.O. gekregen, waarin in den loop der jaren nog tal van verbeteringen zijn aangebracht. Helaas zijn we den laatsten tijd weer wat achteruit gegaan, doch dit was onvermijde lijk; overal zien we teruggang en het is te begrijpen, dat ook wij iets hebben moeten loslaten. Spr. is er van overtuigd, dat be tere tijden spoedig zullen aanbreken. De A.N.T.B. dient dan paraat te zijn en op de leden rust de taak het bestuur in zijn strijd te steunen. Tenslotte werd de fraaie film „Schuld en boete" vertoond De bijeenkomst werd cok bijgewoond door leden der Amsterdamsche jeugdclub. SYMPOSIUM OVER HET INSTINKT. BEGRIP. L.K.V. „EIGEN FOK". De bekroningen. De uitslag der bekroningen van de natio nale tentoonstelling van bovengenoemde vereeniging luidt als volgt: Haaskleur, W. v. d. Starre, 1ste prijs met eereprljs; konijngrijs, P. v Vintges, le pr. met eerepr.: geel, H. Schelling, le pr. met eereprljs; witte, H. v. d. Starre, le pr. met 2 eerepr.; Lotharlngers, zw.b. V., A Brui nes, le pr. met 1ste eerepr.; idem R„ A. v. Doezum, le pr. met le eerepr.; idem, J. de Bruyn, le pr. met 1ste eerepr.; Fran- sche Hangooren, Nulle, le pr. met le eere- prijs; Groot Zilver, W C. R de Roo. 1ste pr. met 1ste eerepr.; Groot Chincille, ram, W Oosterveen, le pr. met le eerepr.; Groot Chlncilla, voedster, Brandwijk, le pr. met Ie eerepr.; Witte Weeners, Gebr. v. Giezen, le pr. met le eerepr.; Papillons, zw.b., H. v. Lunteren, le pr. met le eerepr.; idem, bl. bont, Molhoef, le pr. met le eerepr.; idem Madagascar, Molhief, le pr. met le eerepr.; Havana, R. Stoof, le pr. met le eerepr.; Alaska, W. du Clon, le pr. met 1 eerepr.; Gouwenaar, H. v. d. Stam, le pr. met le eerepr.; Zilvervos, mej. de Vries, le pr m. 1 eerepr.; Bleu, Zeveren, R„ W. P. Slegten- horst, le pr. met 1 eerepr.; idem., v., C. Roos Jzn„ le pr. met 1 eerepr.; Thurin- gers, E. Bonman, le pr. met 1 eerepr.; klein Chincilla, mej. Verwer Rubingh, le pr met 1 eerepr.: Black and Tan. M. J. Kaak, le pr met 1 eerepr idem, M. J. Kaak, 1 pr. met 1 eerepr.; Hollanders, zw. bont, P. J v. d Hulst, le pr met eerepr.; Zilvers, licht Blauw, C. Belt, le pr. met eerepr.; Klein zilver, geel, W. Tollenaar, le pr. met eere- prijs: Rus Brandneus, M. Kleyn, le pr. m eerepr.; Pool, ram, C. Castelein, le pr. met eerepr.; idem, voedster, Nulle, le pr. met eereprljs. Tevens voor de nieuwe creatie Blauwe Pool, J. B„ Otten, le pr. met 2 eere- Priizen. Bekers werden uitgereikt aan: P Vint ges a. d. Haaskleur: A Brumes a d. Lo- tharincers; T. Brandwijk a. d. Groot Chin cilla; R. Stoof. a. d. Havana's; M. J Kaak a. d. Bleu und Tan; P. J. Hulst a. d Hol landers; J. otten a. d. Polen. Vanwege de Prof. Dr. Jan van der Hoevtn. stichting. In het Zaterdagmiddag voortgezet^ I symposium over het instinktbegrip voerde! na dr. J. D. Bierens de Haan, wiens rede wij Zaterdag nog konden publiceeren, dr Konrad Lorenz uit Altenberg in Oostenrijk I het woord, die sprak over „Die Begriffs- bildung des Instinktes", waarbij hij op- merkte het met dr. Bierens de Haan meer eens te zijn dan hij gedacht had, daar het verschil hoofdzakelijk ligt in de gebruikte termen. Wat de voorgaande spreker in stinkt noemt, noemt hij „angeborene Erb- koordination", het omvat bijv. het vluchten bij gevaar, het gaan naar gebied vangroo- ter zuurstofgehalte bij waterdieren enz. Deze Erbkoordinatlonen kunnen door er varing niet geïnfluenceerd worden en zijn geen voorloopers van onder invloed van ervaring staande handelingen. Wel is een groote invloed merkbaar van dén toestand van het dier. Bij sterke behoefte loopt de handeling af bij zeer onvolkomen situaties, bij zwakke impuls is een volkomen aan het schema beantwoordende situatie noodig. Een groot verschil is er tusschen „doel- strevend" gedrag en gedrag op grond van Erbkoordlnation. Slechts het laatste wl! dr. Lorenz instinkthandelingen noemen. Tal van lagere dieren hebben nog geen instinkt, zooals bijv. de Amoebe, waarbij we nog geen op een doel gerichte hande lingen kunnen aantoonen. Bij hoogere dieren moeten veel handelingen als „tro- pismen" worden opgevat, zooals bijv. hei zich instellen op een bewegende prooi bij een kikker. Nadat spr. zijn opvatting met enkele voorbeelden heeft toegelicht, geeft hij ten slotte zijn definitie: Die Instinkthandlung ist der Ablauf einer als subjebtives Zweck Angestrebten Erbkoordination. Als derde spreker voerde dr. Werner Fischel uit Munster ih Westfalen 't woord voor een korte mededeellng over Das In- stinktproblem und die prlmitiven GedScht. nisleistungen. Dr. Fischel Wjjst op een nieuwe moge lijkheid, n.l. het afleiden van de instinkt, handeling uit herinneringen aan een be wegingsvorm en aan een doel. Proeven met slakken en aardwormen bewezen, dat een van het centrale zenuwstelsel uitgaande en een perifere herinnering mogelijk zijn. De laatste zou men spierhertnnering kun nen noemen. Hierdoor verklaart men de vrij gemakkelijke richtingsdressuur. De spieren hebben a. h. w. herinnering aan bepaalde contracties. Dit zou men ook bi] spieren van hoogere, gewervelde dieren kunnen bereiken. Waren deze herinnerin gen erfelijk, dan is hiermee veel van het Instinkt-probleem verklaard. Op deze wijze zouden dus instinktleve en primitieve, aan geleerde handelingen niet tegenover el kaar staan, maar zou de eene categorie uit de andere voortkomen. Behalve de sprekers waren verschillende bekende onderzoekers op het terrein van het instinkt-probleem. aanwezig. Onder hen moeten genoemd worden prof. Verlalne (Luik), A. F. J. Portielje (Artis). dr. K. Kuiper (Rotterdam), dr. Kluyver, dr. N. Tinbergen. VEREENIGING VAN MATHESIANEN. Voordracht van den heer Strasser. De heer E. E. Strasser. B.N.A. medewer ker van wijlen dr. H. P. Berlage. heelt Zaterdag op uitnoodiging van de V.V.M. een voordracht gehouden over „Het Nieuwe Gemeentemuseum in Den Haag", welke werd verduidelijkt met lichtbeelden en de bouwfilm. Na door den voorzitter der vereeniging begroet en aan de toehoorders voorgesteld te zijn. begon de heer Strasser ziin lezinE Het moment van oprichting van uwe ver eeniging, aldus de spreker, valt in een iaar van zware zorg en beproeving en het Is daarom een bilzonder teeken dat juist toen in u de behoefte leefde om u aaneen te sluiten ter verrijking van de bedreigde cul tuur. ter aanmoediging van bouwen en of- bouwen tegen den geest van vernietiging in. En het was ook niet louter toeval, dat na de beëindiging van den wereldoorlog het Haagsche gemeentebestuur tot het oprich ten van een tempel der kunst besloot. Het hier aanwezige inzicht en de behoefte o® een blijvend monument te doen verrijzen ter behuizing van de hoogste waarden, die een volk doorbrengt, deed de oomerkinz van eenige mopperaars teniet die de mo gelijkheid bot verwezenlijking slechts willen zien in het feit dat juist de afschuwelijke strijd onzer buren ons in de gelegenheid gesteld zou hebben, deze plannen uit te voeren. Ditzelfde gemeentebestuur heet- jaren later niet geaarzeld zijn goedkeuring aan de lang voorbereide plannen te hech ten toen de benoodigde middelen aanwezi? waren. Hierop volgde met ondersteuning van lichtbeelden een algemeene beschrijvin' van het nieuwe gemeentemuseum, de orga nlsatie van den platten grond, voorts ai® bijzonderheden van verlichting, verwarmins ventilatie, benoodigde vochtigheidsgraad w de diverse ruimten en de beveiliging. Hf' spreekt vanzelf dat de spreker zich langw ophield bi! de uiteenzetting over de dag- verlichtingen, de bUverllchting en de avona- verlichting. De spreker besloot zijn uiteenzettingen met de opmerking dat de na de pauze vol gende film natuurlijk slechts een amateur film was met alle fouten, welke aan een dergelijk maaksel verbonden ziin. Nadat de uit vier deelen bestaande li1®' eindigende met de openingsplechtigheid van het museum vertoont was. besloot de sokj ker ziin betoog met de navolgende woorden- Ik heb getracht u uiteen te zetten aoe dit nieuwe gebouw ontstaat en van welke bijzondere technische Inrichtingen het voejy zien is. Ik herhaal nog eens dat de iTC"'[ tect voor dit huis de grootst moseliike een voud en bescheidenheid gezocht heeft c® daarentegen de tentoongestelde kunstvoo^ werpen des te meer tot hun recht te law® komen. Ik herhaal nog eens da hi!I uw zocht naar een effect van romarltlson schoonheidsaandoening en dat. hem aiu voor den geest stond, het devies: Bouw ts dienen! De voorzitter dankte den spreker voor L. interessante uiteenzettingen en het dachtig luisterende en kijkende auditor® ondersteunde deze dankbetuiging met war applaus. j

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1936 | | pagina 2