Iroot Russisch vliegtuig - Première van de Remhrandtfilm in Londen ïweecie Blad LARS HANSEN FEUILLETON SKI-DEMONSTRATIE OP DEN DONDERBERG TE LEERS,UM. itgaande van de Nederlandsche Ski-vereeniging. Inplaats van sneeiuw werd stroomatten gebruik gemaakt. Na een glijtocht wederom bergopwaarts. HANUENSPEL BIJ VOETBAL. - Moment uit den wedstrijd D.W.S.V.S.V., welke te Amsterdam werd gespeeld en door V.S.V. werd gewonnen. TEWATERLATING VAN HET TANKSCHIP „MARISA" - van de werf van de Nederlandsche scheepsbouw Maatschappij te Amsterdam. Het schip werd gebouwd voor rekening van de Shell-groep. juit kon niemand verblijven sinds de schip per Anders door den koekoek naar het dek had gewerkt. Hij zette zich op de ver schansing en overwoog, dat Sivert zich nergens dan aan dek kon bevinden en dat hij hoogstwaarschijnlijk overboord was ge slagen. Toen hij tot de slotsom was geko men dat dit de eenige mogelijkheid was, ging hij naar voren om het de anderen te vertellen. Terwijl hij langs den boom kwam, gleed ook hij uit en hij viel met een smak neer en kwam met zijn volle zwaarte op Sivert terecht, die met een waar gebrul weer bij kwam. Beide mannen krabbelden weer overein'd en zij kropen naar het voor onder, de een nog meer verbaasd dan de ander. Mikal was het eerst beneden en riep, toen Sivert verscheen: „Wel hemelsche vader, schipper, jij bloedt! Je heele nek zit vol geronnen bloed." Sivert betastte het eens en voelde, dat hij aan zijn achter hoofd een open wond had. waaruit nog steeds bloed vloeide. Hij trok zijn kleeren uit. terwijl hij ter zelfder tijd de beide slapende mannen op porde en hun bevel gaf, naar dek te gaan en te zien of het reeds dag werd. Mikal wiesch met warm water de wond uit. Sivert vroeg, of het gat groot was en of hij ook kon zien of dit de eenige beschadigde plek was! Mikal vertelde hem, dat hij zich hier over niet bezorgd behoefde te maken er was verder niets te zien. „doch" zeide hij, „als ik dit duivelsche bloeden maar kon stoppen Hij zweeg gauw stil, want Lange-Sivert richtte zich in zijn volle lengtè op en zei: „Mikal, laat mij noodt meer hooren dat je zoo staat te vloeken. laat dat uit zijn; dat heb ik me ook voor genomen." Het werd dag en tegelijkertijd kwam ook het land beter in zicht. Zij constateerden nu dadelijk, dat zij op Gryllefjord aan zeilden. Zij zagen uit over Medfjord, er was geen twijfel mogelijk. Daar soheen de vuur toren van Hekkingen en verder het land in lag Malangan. Toen het was uitgemaakt, waar men zich bevond, werd het schip met den kop recht op het land aangestuurd. Het was nu goed dag geworden. De wind was weer naar het Westen geloopen, doch ze was toch gunstig, om in de richting van Malangan te komen, want men kon nu Zuidoost koersen. Er woei een stevige bries zoodat het bo- vendwarszell nog kon worden gebruikt en dit kon „De Hoop" een flinke mijl meer vaart geven. Het was jammer, dat men met geen mogelijkheid op de ra's kon komen, nu de heele tuigage zoo dik onder het ijs zat. Lange-Sivert stond aan het roer met een verband om nek en hoofd zonder muts zoodat zijn dikke, grijzende haar bos in den wind fladderde. Het verband was gemaakt van een van zijn mooie hemden, die zijn vrouw, niet tegenstaande zijn protest, geregeld onder in zijn kist legde. Nu hij ze voor de tiende keer op een ijszeevaart had mee gehad was het voor het eerst, dat hij eens van deze mooie hemden had gebruik gemaakt. Nu zag hij hoe goed ze te pas kwamen Mikal had er strooken uit geknipt en had deze met het noodige pluksel om de wond gelegd. Hij had ze zoo veel mogelijk sa mengedrukt, terwijl Knut en Anders aan weerskanten hadden gestaan om den nek en het hoofd bij te draaien en zij hadden er een laag nieuw dun zellgaren omheen ge wonden. Sivert vond, dat zijn menschen hem zoo netjes hadden behandeld, dat zij, als zij met hun vieren in Tromsö zouden zijn gekomen, voor zijn rekening een flin- ken rumgroc konden nemen. Ja, dit moes ten zij beslist hebben! De wond intusschen, was nog steeds pijnlijk. Hij had het gevoel, alsof het door zijn beide oogen schoot. T>it kwam zeker door den slag, dien hij had ge kregen. Hij kon niet begrijpen, dat hij zich maar niet kon herinneren dat hij viel, en of hij tegen de verschansing of misschien tegen den spil was terecht gekomen. Knut kwam hem aflossen. „De Hoop" zeilde goed, maar liep toch zwaar. De lucht boven Hekkingen werd helderder en alles werd duidelijker waarneembaar en toen Sivert. Mikal en Anders, nadat zij een poos beneden waren geweest om koffTè te drin ken, aan dek kwamen, waren allen het er over eens, dat zij tegen den avond wel bin nen de fjord zouden zijn en zij, als met Gods hulp de stroom op de Rya hun niet te veel tegenwerkte, den volgenden dag Tromsö konden bereiken. TROMSÖ IN BANGE VERWACHTING. Ofschoon de kans op een behouden te rugkomst van „De Hoop" steeds minder werd, waren er in Tromsö toch menschen, die nog niet wanhoopten. Het schip was in de stad dagelijks het onderwerp van heel wat gesprekken. Op den duur echter be gonnen ook zij, die niet zoo spoedig het vertrouwen in Lange-Siverts zeemansschap opgaven, toch te twijfelen. Zij moesten toe geven, dat, nu de zware stormen en de nij pende koude in dezen naherfst zoo hadden hulsgehouden, de kans op behoud van het schip zeer gering was. Men moest zich thans wel op het ergste voorbereiden. In Tromsö was ijet nu juist niet zoo'n bijzonder geval, als er eens een ongeluk plaats vond. Het was verschillende keeren gebeurd, dat het ijs was ingesloten. Thans bij deze gelegenheid, werd de her innering nog eens weer opgewekt aan de twee jachten, die ook door het ijs waren vastgehouden en die het volgend voorjaar verlaten werden teruggevonden. De veer tien opvarenden ontdekte men aan land, dood, gestorven aan scheurbuik. Dat moest toen wel een vreeselijk gezicht zijn geweest, zooals die veertien mannen van Trounsö's ijszeevloot daar waren gevon den. De oude Mattilas de flinkste wal rusjager, die bij pienschen heugenis van Tromsö was uitgezeild hij en zijn negen mannen lagen daar. De lijken verspreidden geenerlei reuk, toen zij werden gevonden. De liahamen waren zeker dadelijk bevro ren, nadat de dood zich over hen had ont fermd. Niet dat zij in het ijs zaten, neen, zij lagen verstijfd in hun kooien, in dezelf de houding als toen zij stierven. Slechts één van hen, die zeker het langst had ge leefd, lag niet. Hij zat in een hoek bij de kachel waar hij zich waarschijnlijk had neergezet, nadat hij de deur en de luiken voor de ramen had dichtgespijkerd, opdat geen beer of vos zou kunnen binnen komen. Zulke treurige herinneringen werden niet vergeten. Iedereen in Tromsö wist, wat een overwintering in het hooge Noorden betee- kent; daarom bleven de menschen van Si vert Olsens vrouw of van Kristine en de overige familie der opvarenden maar liever weg. Zij meden hen en toen de dagen ver liepen en de winter strenger werd, trokken de menschen zich meer en meer van. hen terug. Want te trachten troost te bieden... zou toch feitelijk belachelijk zijn. (Wordt vervolgd). NIEUW RUSSISCH VLIEGTUIG. H«t enorme toestel landde op het vliegveld le Bourget en zal op de groote luchtvaarttentoonstelling in heb Grand Palais te Parijs worden geëxposeerd. PREMIERE VAN DE „REMBRANDT-FILM" IN LONDEN. - In tegenwoordigheid van verschillende vooraanstaande personen, uifc de internationale filmwereld had in Londen de eerste vertooning plaats van de film Rembrandt". Onder de gasten bevonden zich ook Mariene Dietrich en Douglas Fairbanks jr. (links). Rechts de regisseur Alexander Korda. DE NATIONALISTEN TROKKEN MADRID BINNEN. Een belangrijke phase is in den Spaanschen burgeroorlog in getreden. Afdeelingen van het leger van Franco zijn op Verschillende punten de Spaansche hoofdstad binnengetrokken. Nationalisten doen een aanval op een der voorsteden van Madrid, Illescas OVERWINTERING OP SPITSBERGEN (I SPITSBERGENS VOLD) E AMERSFOORT WERD ZATERDAG DE ST. IIUBERTUSJACHT GEHOUDEN. Achter de meute van de Koninklijke Nederlandsche Jachtvereeniging. In schemerdonker. Een schets uit het leven der IJszeevaarders. Uit het Noorsch vertaald door PH. ROOS Mz. t een „duivel" op zijn lippen sloeg hij 1 een boji6 achterover. Voor den eersten f van zijn leven was Lange-Sivert in lm gevallen. sliepen de drie mannen. Zij vast en rustig dat zij het te huis in hun eigen bedden niet beter kunnen doen. schiD, met zijn vastgezet roer hield Het leek wel of het zich den el bewust was. Zoo nu en dan een stortzee wel eeDs een af, dooh door een volgende golf „~ï.wel weer ha de richting. ÏS? Mikal naar boven. Het nog donker doch ln het Zuiden was «n smalle lichtstreep te zien. nnr' "eeuw-de en rekte zich eens uit en "dvreerde voorzichtig over de vele J~®en, naar achteren om het roer er te nemen. Opeens was hij helder hij vond er Lange Sivert niet gezien, dat er in het vooronder mannen sliepen en ln de ka-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1936 | | pagina 5