Oefeningen kustartillerie - Nationale zwemwedstrijden in den Haag
77jfe Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
Door 't wanhopige heen
FEUILLETON
AARTSHERTOG EUGEN VAN OOSTENRIJK IN GESPREK MET MAJOOR FEY
tijdens de jubileumfeesten van het beroemde Deutschmeister regiment te Weenen. Majoor Fey geheel
rechts. Op de foto links aartshertogin Adelheid, de dochter van den vroegeren keizer Karei.
OP DEN AFSLUITDIJK is men thans bezig met het aanbrengen van vier proefvakken van
700 meter lengte elk, welke volgens een geheel nieuw systeem worden aangelegd. Op een betonnen
onderlaag worden klinkers gemetseld. Tijdens het maken
van de onderlaag in een der vakken.
Vrij naar het Amerlkaansch van
MARY HASTINGS BRADLEY
door Mr. H. J. P. H.
27)
Het liep tegen den middag. De hitte werd
ondragelijk. Maar ze waren het grasland
nu door en in de schaduw gekomen van
het bosoK, dat ook door de olifanten was
opgezocht. Ze waren hen niet ver meer
voor. Het was een kudde van een stuk of
twaalf en een er van was een mannetje,
dat waarschijnlijk mooie slagtanden Kad.
De sporen liepen gewoonlijk uiteen, soms
van twee. soms van drie dieren, maar kwa
men bijeen op kruispunten en in de geulen
tusschen heuveltjes.
Met kennis van zaken hield de gids zich
aan het spoor van de grootste dieren, om
dat de aanvoerder der troep daartoe moest
behooren. Het spoor werd steeds verscher;1
de randen der pootlndrukken werden
scherper en waren nog niet afgebrokkeld
en eens maakte MeNab Alex opmerkzaam
op een boom, waarvan de afgeschuurde
schors nog vochtig was.
„Vlak bij!" fluisterde hij.
Omzichtig en zorgvuldig zochten ze naar
de windrichting, door hun natgemaakte
vingers in de hoogte te houden De rich
ting was hen niet gunstigde wind
woei over hen heen naar de olifanten toe.
Ze zetten hun geweren in den aanslag en
trokken behoedzaam voort. McNab keek om
en wenkte Andy om zijn plaats in te
nemen, maar Andy schudde van neen. Hij
2orgde, dat er een veilige afstand tusschen
hemzelf en Alex bleef. Hij moest geen
blanke achter zich hebben, die zijn daden
na kon gaan.
Plotseling bleef de gids staan en allen
hielden zich doodstil. Voor hen uit naar
links kraakte een tak. Daarop hoorden ze
een heftig, dof gerommel door olifanten
tijdens het eten gemaakt. De dieren waren
dus nog rustig en vermoeden geen kwaad.
Zoo geruischloos mogelijk slopen de man
nen verder. De gids was verdwenen tus
schen de struiken. Het was een gevaarlijke
plek voor een ontmoeting geen zwaar
geboomte, maar slechts hoog struikgewas,
waar de sporen zich tusschen boschjes
kronkelden, die telkens weer het uitzicht
belemmerden. Alex ging langzaam vooruit
en speurde naar alle kanten door het ge
bladerte. Hij was een en al aandacht en
zijn zenuwen waren gespannen door het
gevoel van onzekerheid. Hij was een uit
stekend schutter, maar onbekend met de
jacht op groot wild. Op een knikje van zijn
geweerdrager bleef hij stokstijf staan.
Achter het boschje zag hij de ronding van
een grooten kop en daarachter de nog
grootere van een geweldigen rug. Even la
ter zag hij een slurf boven de bladeren
recht omhoog rijzen. Tegelijkertijd hoorde
hij links van zich in het bosch een gewel
dig lawaai, alsof een wervelstorm losgebro
ken was. Het dier, door hem gezien, had
alarm gemaakt en rende naar rechts weg,
en achter hem aan dwars over het oude
spoor, rende de verschrikte kudde in een
warreligen troep waggelende ruggen en
opgeheven slurven, die naar rechts een
goed heenkomen zocht. Alex rende vooruit.
Voor hem was een open plek. Hij legde zijn
geweer aan en richtte zijn oogen op de
weghollende dieren. Een der olifanten week
naar rechts af, zoodat hij de slagtanden
kon zien. Ze waren slechts klein. Het was
dus een wijfje. Hij schoot niet, maar
wachtte op een andere kans. Vlak achter
hem bevond zich McNab en ook Andy,
maar meer naar rechts. Een hooge gras
kluit en wat struiken liet Andy slechts
uitzicht naar links, maar in dat kleine ge
zichtsveld kon hij toch juist Alex met zijn
geweerdrager achter zich zien staan in de
blakende zon en verderop de wegloopende
olifanten, welke Andy onder schot trachtte
te krijgen.
Als Alex nu maar schoot. Dan konden ze
allen schieten. Andy hield zijn vinger
krampachtig om den trekker. Die khaki-
rug aan zijn linkerzij was een goede tref
kans. Geen afspraakjes meer in het maan
licht, als dat schot doel trof!
Toen hoorde hij den oorverdoovenden
knal van Alex' groote geweer. „Schieten!"
riep hij luide tot McNab en de negers en
zoodra hij het salvo hoorde, trok ook hij af.
Plotseling gaf de drager naast hem een
gil en vloog er vandoor. Andy keerde zich
om en zag een geweldig grooten kop met
wijd flapperende ooren en hooggeheven
slurf door de jungle op zich afkomen
Hij zag de kleine oogen fonkelen van
woede.
Er was geen gelegenheid meer om zijn
geweer te richten. Het beest was te dicht
bij. In wanhoop wierp Andy zijn geweer
weg en greep met beide handen de vooruit
gestoken, doodelijke slagtanden, die hem
dreigden te doorboren. Hij voelde zich met
geweldige kracht in de hoogte geworpen...
HOOFDSTUK XII.
Toen Alex dat eerste schot afvuurde op
den mannetjesolifant, dien hij eindelijk
ontdekt had, had hij het onmiddellijk kun
nen laten volgen door een tweede. Maar In
een deel van een seconde had hij juist nog
zijdelings het wijfje gezien, dat het eerst
naar rechts was afgeweken. Het was in een
cirkel rondgeloopen en wilde zich nu op
Andy werpen, die het dier door het tus
sohen gelegen hooge struikgewas niet kon
zien aankomen. Alex wendde zich om en
vuurde en tegelijkertijd, dat hij den trek
ker overhaalde, voelde hij een slag tegen
zijn borst. Zijn schot miste. Hij was zich
er vaag van bewust, dat de anderen allen
schoten, maar allen op den mannetjesoli
fant, door hem aangeschoten; niemand dan
hij alleen kon het aanvallende wijfje zien.
Het was nu door de struiken heen gedron
gen en Alex kon niet anders doen dan het
geweer van zijn drager afnemen en naar
de plek van aanval hollen. De anderen, die
het gevaar nu ook bemerkten, kwamen in
allerijl aangeloopen.
De olifant lag voorover op de knieën met
haar slagtanden in den grond gestooten.
en daartusschen lag Farquahr als leven
loos neer. De slurf van het dier was hoog
boven den stootenden kop opgeheven.
Snel en zeker mikkend in de ooropening,
waardoor de hersens geraakt konden wor
den, vuurde Alex tweemaal achtereen. De
groote kop van het dier zakte langzaam
voorover en de slurf viel omlaag. Alex holde
naar Andy toe en boog zich over hem heen.
McNab en de dragers naderden nu ook
en schoten nog doelloos hun geweren af
op den dooden olifant. McNab zag groen,
zoo gebruind als hij was en de dragers
vaalgrauw, zooals negers, die geschrokken
zijn, doen. Andy lag tusschen de slagtan
den, niet er over. Hij was niet doorboord;
evenmin was hij verpletterd door den neer
gevallen kop, die door de slagtanden nog
gesteund werd, maar de slurf lag als een
groote slang over hem heen. Alex greep
hem bij de sohouders en trok hem weg, tot
dat hij geheel vrij kwam te liggen.
Hij was niet bewusteloos; hij lag op den
grond te hijgen naar adem en keek hen
beurtelings met knipperende oogen aan.
„Ben ikplat getrapt?" vroeg hij aan
McNab, die hem neerknielde.
Ook de anderen knielden naast hem neer
en bevoelden hem aan alle kanten. Niets
was gebroken. Maar toen ze zijn zijde aan
raakten vlak onder de ribben, begon hij te
gillen van pijn.
„Hij heeft een klap met den slurf gekre
gen," meende McNab. „Het is nog een won
der, dat het beest hem niet plat gedrukt
heeft, toen het die tanden in den bodem
stiet. Denkelijk zijn die op een stuk steen
terecht gekomenEn ais het beest op
gestaan was, dan zou het bovenop hem zijn
gaan staan
Hij keerde zich om naar Alex. „Kerel
wat was jij er gauw bij!" zei hij vol be
wondering. „Je had al geschoten voordat
ik gemikt had."
Toen de eerste opwinding wat voorbij
was, trof het Alexander, hoe vreemd het
eigenlijk was, dat hijzelf den indringer ge
red had. Als die kerel nog een grein fat
soen bezat, was het des te beter. Hij vond
het bijna vervelend, dat hij op die manier
moest winnen en den kerel door dankbaar
heid moest brengen tot wat feitelijk niet
meer dan zijn eerlijke plicht was. Maar
.(Wordt vervolgd).
OEFENINGEN VAN DE KUSTARTILLERIE. De tweede, schoolcompagnie kust-artillerie te Vlissinger
hield oefeningen in samenwerking met de Marine en de genie uit Utrecht. Het in stelling
brengen en richten der stukken.
DE FILMSTERREN CHARLIE CHAPLIN EN PAULETTE G0D-
DARD als toeschouwers bij de tenniskampioenschappen
te Los Angelos.
VERBANDLESSEN VOOR SCHIPPERS
BIETENCAMPAGNE IN ZEE- WILLY DEN OUDEN WORDT GELUKGEWENSCHT.
LAND. - Na uitgetrokken te zijn,. Zi? zwom op de nationa!e zwemwedstrijden van Z.I.A.N. in
den Haag de 100 meter in 1 min. 5.4 sec. De winnaar van de
worden de bieten „onthoofd vrij© slag, Molenaar, feliciteert haar.
in de gisteravond geopende schippersschopl in. de Oranjeboomstraat te Rotterdam. Ac.hter staand
(met baard)de heer J. A. Nooteboom, inspecteur van het Nijverheidsonderwijs.
