Haile Selassie's dochter als verpleegster - Heideweek in Ede HET HELSCH COMPLOT LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. 11sle Jaargang Vrij naar het Engelsch door ANNIE S. SWAN. De Meikles verschenen op een, voor hen zelf gunstig moment, op het tooneel en konden het huis voor een koopje krijgen. Ruthven Senior maakte het zaakje voor hen naar genoegen in orde en nadat het huis schoongemaakt en gemeubileerd was, werd het geopend. Om ongeveer vijf uur op een middag kwam Christina Caldwell kalm over den Gilmertonstraatweg aangewandeld en "eeg al spoedig de herberg „De Vier sprong" in zicht. Zooals zoovele anderen, had ook zij een aankondiging ontvangen Jan de opening van de herberg, wat de Meikles het begin hoopten te zijn van een voorspoedig bedrijf. Don splinternieuw uithangbord, in fel joode en blauwe kleuren, zwaaide zachtjes 'n den wind heen en weer en de geheele Plaats zag er zoo nieuw en belangrijk uit, dat er geen twijfel meer mogelijk was, of dit was de herberg, die ze zocht. De moeilijke en eindelooze weken hadden hun invloed op het meisje doen gelden, W'er trouw hart met meer dan gewone "ride en toewijding aan haar meesteres h'ng. Ze had voortdurend gezwegen over wat zij wist, zooals haar door diegenen op- fedragen was, dien de belangen van haar Meesteres niet minder na aan het hart lagen. En nu had ze een vaag idee, dat ze nog meer voor miss Harman kon doen, wanneer ze de Meikles eens op ging zoeken. Ofschoon er binnen noch buiten een vrouw te bekennen viel, liep ze moedig naar binnen. Mrs. Melkle was bezig bier en moppen te verkoopen aan het restje klan ten, dat er nog zat. Ze zag er schitterend uit in een nieuwe, grijze japon, met een ruim wit schort erover met een keurig kanten kraagje, dat vastgestoken was door een geweldig groote broche, waarin een portret van Meikle zat. Haar wangen wa ren vuurrood geschilderd, waardoor haar oogen eens zoo blauw leken. Ze keek op, toen Christina binnenkwam en knikte haar toe. „Hallo, Tina," riep ze, „dit ls een onver wacht genoegen." „Ik dacht, dat ik maar eens naar je toe moest komen om je nieuwe huis te zien," antwoordde Tina op een onverschilligen toon, die mrs. Meikle gerust stelde. „Maar ik zie, dat je het druk hebt en zal dus maar niet blijven." „Dat zou ik maar wel doen," zei mrs. Meikle. „Ga mee naar de achterkamer. Mijn man en ik moeten met theedrinken wachten totdat er een oogenblikje niets te doen is. Jij moet een kopje meedrinken, want het is een heel eind loopen van hier naar Edinburg." Ze liep achter de toonbank vandaan en even later hoorde Tina, dat zij vanuit de gang geroepen werd, waar een deur naar de achterkamer leidde, die als woonkamer ingericht was. Alles was nieuw en keurig in orde en Christina kwam tot de conclusie, dat zij er heel wat beter aan toe waren, dan zij verdienden. „Meikle zal het ook leuk vinden je weer eens te zien," begon mrs. Meikle. „Hij heeft het nog dikwijls over het oude huis en het leven daar. Maar hoe gaat het met je?" „O, goed," antwoordde Christina en ter wijl mrs. Meikle thee Inschonk, sloeg ze haar oogen neer, want ze voelde, dat het gemeen was van de gastvrijheid van een huis te genieten, dat ze verachtte en wan trouwde. Er was een oogenbltk van gespannen stilte. Mrs. Meikle nam haar kopje op en sprak de woorden, die bijna Christina's adem be namen. „Verschrikkelijk, geval is dat toch, niet? Ik heb tegen Meikle gezegd, dat ik het meisje nooit graag gemogen heb, maar dat ik toch niet van haar gedacht had, dat ze in staat zou zijn de oude miss Dempster uit den weg te ruimen. Het is verschrikke lijk om in een dergelijke zaak gemoeid te zijn, vooral voor mensohen, die het van het groote publiek moeten hebben. En het ergste is, dat je bij het gerecht niets in te brengen hebt, maar komen moet, wanneer je geroepen wordt." „Als je het zoo verschrikkelijk vindt, waarom heb je het zaakje dan aan den gang gebraoht?" vroeg het meisje laconiek. „Ik? Dat heb ik niet gedaan en Meikle ook niet. Niemand weet precies, wie ermee begonnen ls. Natuurlijk waren er wel meer menschen dan ik, die wel in de gaten had den. dat het er in huis niet heelemaal pluis was. En als ik jou een goeden raad mag geven, Tina, dan zou ik zorgen, dat ik weg kwam, voordat de zaak voorkomt." „Ze zullen haar zeker vrijspreken," merkte Tina op zachten, ietwat onzekeren toon op, terwijl ze opstond. „Dat weet lk absoluut. Heb je den dokter in den laatsten tijd nog wel eens gesproken?" Mrs. Meikle schudde haar deugdzaam hoofd. „Ik niet. Zijn vader is Meikle's zaakge lastigde geweest, voor het teekenen van het huurcontract en zoo, maar ik heb ze geen van tweeën ooit meer gezien. Je hoeft me niet zoo woedend aan te kijken, meisje, net alsof ik den strop om den hals van je meesteres gedaan heb. Ken je het oude gezegde niet, dat een moord altijd aan het licht komt? Als miss Dempster werkelijk vermoord is, zal degene, die het gedaan heeft, zijn gerechte straf niet ontgaan en we moeten er dankbaar voor zijn, dat jij noch ik het gedaan hebben." Tina was niet in staat langer naar haar te luisteren en verdween even plotseling en onverwachts, als ze gekomen was. Toen ze de voordeur van de herberg uitkwam, hield een rijtuig op den weg stil en ze kreeg in het voorbijgaan een glimp te zien van den- gene, die er uitstapte. Het verbaasde haar niets Ruthven den advocaat, te zien. Mrs. Meikle stond weer achter de toon bank, maar 'toen ze haar nieuwen bezoeker binnen zag komen, kwam zij er haastig achter vandaan en vroeg hem de achter kamer in te gaan. „Wel, mrs. Meikle, hoe gaan de zaken? Als de uiterlijke kenteekenen mij niet be driegen, gaat het zeer voorspoedig, niet?" zei hij op zijn gewone schorsende manier. „Is de openingsdag nogal geslaagd ge weest?' „Ze hebben ten minste heel wat goed bier naar binnen geslikt," antwoordde zij. „Wat mag ik u aanbieden, mijnheer?" „O, een stevig glas whisky. Waar is Meikle?" „Die kijkt naar het bier," antwoordde zij met een sluw glimlachje. „Ik ben erg trotsch u te zien, mijnheer en ik hoop, dat u dikwijls naar „De Viersprong" zult komen." „Het ls een heel eind loopep; te ver voor mijn oude beenen, denk ik. Ik ben vandaag tenminste maar met een rijtuig gekomen. Ik drink op het slagen van al onze onder nemingen. En vertel me nu eens, wat die meid hier uit kwam voeren?" „U bedoelt zeker Tina Caldwell? Bent u haar tegen gekomen?" „Ik zag haar net het liuis uitkomen. Ik wist niet dat u en zij vrienden waren." „Dat zijn we ook niet," antwoordde zij kalm. „Tina kwam hierheen om te zien, of ze ook iets te weten kon komen, maar dat is haar niet gelukt, alhoewel ze misschien meer te hooren gekregen heeft, dan ze ver wacht had." „U bent toch wel voorzichtig geweest, mrs. Meikle. Dat meisje is een geslepen intrigante, dat geloof ik zeker." „Ze is heel uitgeslapen." gaf mrs. Meikle toe. „En heeft u nog wat nieuws?" „Ja, wel iets. Ze laten geen steen op den andere en het zal een geweldig proces worden. Ik heb vandaag het laatste nieuws gehoord van den jongen, die af en toe boodschappen voor Warburton doet. Die verwacht zijn schaapjes met dit zaakje op het droge te brengen Ik zeg u, dat degene, die de kosten van het geding te betalen krijgt, nog niet gelukkig is. De rechter schijnt de Lord-Justice-Clerk te worden, die een persoonlijk vriend van Miss Har man moet zijn. Dat ziet er niet zoo goed uit wel?" (Wordt vervolgd). DE DOCHTER VAN DEN EX-KEIZER VAN ABESSYN1E ALS VERPLEEGSTER. Dc 16-jarige prinses Tsahai, dochter van Haile Selassie, werkt als verpleegster in een der kinderziekenhuizen te Londen. Zij heeft het voornemen in de medicijnen te gaan studeeren. De prinses gefotografeerd temidden van haar collega's. SCENE UIT DE FILM „MONDSCHEIN SONATE" welke gebaseerd is op het leven van Paderewski, den grooten pianist en vroegeren president van Polen. De film wordt opgenomen in de Denham studio's to Londen. Een kind onderbreekt een pianoconcert van den grooten meester. JONG LEVEN IN DEN HAAGSCHEN DIERENTUIN. De welpen van de leeuwenfamilie Leo en Gertha, hebben volop de belangstelling van de jeugd. DE HEIDEWEEK TE EDE werd door den burgemeester geopend. De voorzitter van de V.V.V. biedt de Heidekoningin bloemen aan. EEN „C08S0R" TELEVISIE-LAMP welke op de Radio-tentoonstelling te Londen te zien is. DE BOUW IN DEN WIERIN GERM EERPOLDER VAN 45 NIEUWE BOERDERIJEN met bijbehoorende graanbedrijven, Graanschuren in aanbouwop den achtergrond een bijna gereed gekomen graanbedrijf.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1936 | | pagina 5