Jeïdsch Daqbk DE OLYMPISCHE SPELEN GEOPEND. Hitler verricht de openings-plechligheid Het Olympisch jeugdspel. i hei 77*te Jaargang Maandag 3 Augustus Ï936 No. 32 DE VLAGGEN ZIJN GEHESCHEN. Een avond vol sfeer. Een schoone sproke van charmante jeugd en bevallige beweging. Het voornaamste Nieuws van heden. Olympisch Allerlei. tbl&si «IfllUIJIIIUll/IIIIIIll TELEFOON DIR.'efi /SDMIN. 2300 RED. 1507 iiKiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiuiiiKiiii IN tegenwoordigheid van Hitier, vrijw el alle leden der Duitsche regeering, Het corps diplomatique en het voltallige Internationaal Olympische Comité zijn Zaterdagmiddag te Berlijn ten aanschouwe van 100.000 belangstellenden, die hetgroote Stadion tot de uiterste hoeken vulden, de Elfde Olympische Spelen op plechtige wijze geopend. Na het défilé der deelnemers, waarbij ook de Nederlandsche vertegenwoordi gers met den hockeyspeler Rein de Waal, die de Nederlandsche vlag droeg en den chef de mission Karei Lotsy voorop, een uitstekenden indruk maak ten, verrichtte Hitier de openingsplechtigheid. Toen daverden de saluutschoten van een artillerie-brigade, waarna de Olym- I pische vlag werd geheschen en de Duitscher Rudolf Ismayer namens alle deelnemers den Olympischen eed aflegde. Reeds vroeg In den middag begon het reusachtige Olympische stadion zieh te vul len met een menigte, die buitengewoon rustig haar plaatsen innam. Dat was dan ook niet te verwonderen, want de controle zoowel binnen als buiten het stadion was zeer scherp. Belangstellenden, die niet van een toegangsbewijs voorzien waren, konden zich niet eens in de onmiddellijke nabijheid van het stadion begeven, daar de toegangs- wegen afgesloten waren. Tegen kwart voor vier was behalve in de loges der eeregasten geen plaats meer on bezet. Een druilerige regen, die af en toe in een flinke stortbui overging, deed een waar bosch van parapluies uit de tribunes verrijzen, want alle tribunes met hun 100.000 zitplaatsen zijn onoverdekt en bie den den bezoeker geen bescherming tegen regen of te feilen zonneschijn. Buiten op het poloveld hadden de natio nale ploegen der deelnemers zich voor het défilé opgesteld. Bij alle vlaggemasten ston den matrozen gereed met de vlaggen der deelnemende naties en op het middenveld met de uit Los Angeles meegebrachte Olympische vlag, om op het vastgestelde commando de vlaggen te hijschen. Aankomst van Hitier. Gejuich en fanfares kondigden aan, dat de Führer bij den ingang van het rijks- sportveld was gearriveerd. Het was precies vier uur. toen onder luid „heilgeroep" Hitler boven op de trap van den Mara thon-toren verscheen, aan zijn linkerhand de voorzitter van het I.O.C., graaf de Bail- let Latour, rechts van hem de voorzitter- van het Duitsche Organisatie Comité, dr, tewald en gevolgd door de overige leden van het I.O.C., en de meeste leden der rijksregeering. De muziek bracht een speciale fanfare ten gehoore en daarna klonk het comman do: hijscht de vlaggen. Opnieuw verhieven :ich allen van de zitplaatsen, toen tegelijk aan alle masten de vlaggen der deelnemen de landen omhoog gingen, terwijl het klok- tespel van den Olympischen klokketoren tegon te luiden. Nauwelijks waren in de diepe stilte, die op dit oogenblik heerschte, de galmende klanken van de klok verstor en, of onder de poort van den marathon toren verscheen de blauwwit gestreepte Grieksche vlag van de Grieksche deelne mers, die volgens de traditie het défilé der naties opende. Defile vangt aan. In alfabetische volgorde volgens de Duitsche namen der landen verschenen i nu de groepen deelnemers, na elkaar ach- ter hun nationale vlaggen. Allen waren in uniforme sportkleedlng gestoken, waarbij het blauw en grijs domineerden. De Egyptenaren, die op de Grieken volg den, droegen echter jasjes in de nationale groene kleur. Bij de Argentijnen liep de zwemster als eenige deelnemende dame mee. De Belgen, in grijze pakken, droegen witte stroohoeden, die voor de eeretribune correct en als met een enkele handbewe ging zwierig werden afgenomen. Evenals zulks bij de opening van de win terspelen te Garmisch-Partenkirchen het geval was, bleek de ontvangst van de de- flleerende groepen bij het Duitsche publiek aan warmte te winnen, wanneer de groe pen met opgeheven rechterarm voor de eereloge den olympischen groet brachten, die blijkbaar door het Duitsche publiek voor den Duitschen groet wordt aange zien. Als van een der deelnemende groe pen de armen omhoog gingen, klaterde telkens het applaus met verdubbelde kracht op. Met merkwaardige spanning wachtte men af, wat de Franschen zouden doen, toen zij keurig en met een groot aantal deelnemers door de marathonpoort kwa men binnenmarcheeren. Het flauwe ap plaus werd een daverende ovatie, toen voor de eere-tribune de rechterarmen in de hoogte gingen. Het applaus hield aan, naarmate de Franschen verder vorderden en plantte zich van tribune naar tribune voort. Onze landgenooten. De Nederlanders daarentegen groetten door de grijze petten af te nemen en het hoofd stram naar rechts te wenden. Achter den hockey-speler Rein de Waal, die onze driekleur droeg, marcheerde Karei Lotsy en daarna volgden onze dames- athleten ^"tsche gewichtheffer Rudolf Ismayer, uit München, die den Olympischen eed uitsprak. met de schermster me]. Van der Klaauw. Hierna kwamen onze athleten, hockeyspe lers, en de zwemmers Stam en Haasman. Onze équipe was lang niet compleet, want niet alleen waren vele Nederlandsche deel nemers nog niet in Berlijn gearriveerd, maar ook aan verschillende aanwezigen, zooals b.v. de sprinters bij de wielrenners en de athleten, had de leiding niet toege staan aan het vermoeiende défilé deel te nemen. De Zwitsers hadden bij hun groep als speciale attractie een vendelzwaaier. die de roode vlag met het witte kruis op ver metele manier voor de eere-tribune hoog de lucht inwierp, doch haar weer feilloos opving. Terwijl de Amerikanen nog voorbij trok ken, verschenen in de Marathonpoort de hakenkruisvlag en daarachter de in witte uniform gekleede Duitsche deelnemers. Toen zij binnenmarcheerden zette de mu ziek het Deutschlandlied in, gevolgd door het Horst Wessellied, dat staande door het publiek werd meegezongen, waardoor de Amerikanen lichtelijk uit den pas raakten. Het gezang ging over in een luid ap plaus, en weldra hadden ook de Duitsche deelnemers hun plaats op het middenveld ingenomen. Hitier spreekt. De voorzitter van het Duitsche organi satie-comité. dr. Lewald, betrad het spreek gestoelte en herinnerde in zijn rede o.a. aan de boodschap van den initiatiefnemer tot de moderne Olympische Spelen, baron Pierre de Coubertin, dat het doel van den strijd niet mag zijn het willen winnen, maar de ridderlijkheid. Voorts deelde hij mede, dat 't I.O.C. besloten had, de Olym pische hymne, welke aanstonds ten ge hoore zou worden gebracht en die gecom poneerd is door Richard Strauss op woor den van Robert Lubahn, ook voor de vol gende Olympiade's officieel als Olympisch lied te aanvaarden. Tenslotte verzocht hij den Fuehrer en Rijkskanselier, de officieele opening te willen verrichten. Hitier verhief zich van zijn zetel en sprak met luider stemme: „Ik verklaar de Spelen der Elfde Olympiade van de nieuwe tijdrekening te Berlijn 1936 ge opend". Saluutschoten van een artilleriebatterij dreunden over het rijkssportpark en aan den Olympischen mast ging de groote Olympische vlag, geheschen door matro zen, langzaam omhoog. Fanfares klonken en van voor de Noordelijke tribune stegen uit honderden korven tienduizend postdui ven omhoog, die in een dichten zwerm even rond het stadion vlogen en zich toen in alle richtingen verspreidden. Het Olympisch vuur. Een luid applaus steeg op, want bij den Oostelijken ingang verscheen een athleet met de Olympische fakkel, die in estafette van Athene naar Berlijn was gebracht en des middags om een uur bij het slot tegen over den Lustgarten was aangekomen. De fakkel werd overgegeven aan den laatsten Een geheel andere sfeer heerschte er Zaterdagavond in 't Olympisch stadion dan des middags bij de plechtige opening van de spelen. Enkele uren geleden staken de forsche conturen van het stadion scherp en krachtig af tegen een bewolkten hemel en op het oogenblik zijn de dreigende regen wolken weggetrokken en verdwijnt de men- schenmassa op de tribune In het zwart van een avond, welke de sterren weer aan het firmament zal tooveren. Wij hooren het geroezemoes van een ont zaggelijke menschenmassa. Zoeklichten, die in grooten getale aan alle kanten op de tinnen zijn opgesteld, flitsen hier en daar aan en dan alleen vermoedt men de af wachtende spanning der honderdduizend. Duidelijk blijft de rood-gele vlam, het Olympisch vuur, dat het speelsche teeken der 11e Olympiade is. De Olympische klok roept opnieuw de jeugd der wereld op weliswaar niet ten sportleven strijd, maar om een massaal spel op te voeren, dat werd samengesteld door dr. Diem. Nauwelijks vertoonen zich in schijnwer- perlicht de eerste groepen jonge danseres sen gekleed in blauw en. geel, rood, groen en zwart, de kleuren der Olympische ringen, of het publiek klapt en dat scheurt de inderdaad prachtige sfeer. Het spel bestaat uit vijf tafereelen, die zonder pauze in el kaar overgaan. 3500 meisjes dansen eerst op het grastapijt, zij werden daarna afge lost door 1000 jongens, die in de formatie der Olympische ringen een dans uitvoeren. De eerste groep verdwijnt in het duister en van de andere zijde stroomen nieuwe meisjesgroepen aan, die bevallig een me nuet dansen. De kring sluit zich nauwer in tegengestelde beweging en dan temidden van deze meisjes brengt palucca een wals een ronddwarrelende roode frele figuur op het groen van het gras. De rijen volgen el kaar op: jongens en meisjes spelend met hoepels en ballen, duizenden jongens bou wen een tentenkamp van zijden vlaggen, drie Zwitsers vertoonen vendelzwaaien, Harald Kreutzberg en Mary Wigman dan sen twee korte nummers en dan weerklinkt 's werelds grootste ode aan den vrede, het slotkoor uit de negende symphonte van Beethoven, uitgevoerd door het beroemde Berlijnsch Philharmonisch orkest, met groot gemengd koor en solisten. En terwijl deze onsterfelijke muziek nog weerklinkt, vlamt achter de muren van het stadion magnesiumlicht op en boven in de lucht als tegen den avondhemel geplakt verschijnt een lichtende koepel, die wij kennen van het groote slotfeest der Olym pische winterspelen in Garmisch-Parten kirchen. De medewerkenden lossen zich weer in de donkere hallen op. De lichten flitsen aan en wij ontwaken uit een schoone sproke van charmante jeugd en bevallige beweging. iooper in de lange keten, Fritz Schiltgen, die in snellen ren de trappen afdaalde, langs de eere-tribune snelde, de trappen van de marathonpoort beklom en terwijl het koor de Olympische hymne inzette, het Olympische vuur op den marathontoren ontstak. De eed afgelegd. Op het veld waren de vaandeldragers der verschillende landen naar voren ge treden en zij hadden zich geschaard rond om het spreekgestoelte, in hun halven cir kel insluitend de leden van het I.O.C. De Duitsche vaandeldrager, Franz Fritsch, een dér tienkampers, trad met de Duitsche vlag naast het spreekgestoelte, waarop de Duitsche gewichtheffer, Rudi Ismayer, had plaats genomen om namens alle deelne mers uit alle landen den Olympischen eed al te leggen. Met forsche stem klonken de in het Duitsch uitgesproken woorden door het stadion: „Wij zweren, bij de Olympi sche spelen eerlijke strijders te zijn en de regelen der spelen te eerbiedigen. Wij nemen deel in ridderlijken geest tot eer van ons land en tot roem van de sport". Allen hadden zich tijdens deze eedsaf legging van hun zetels verheven en plech tig klonk het koorgezang „Halleluja" van G. F. Haendel. Hiermede was de plechtigheid afgeloo- pen. LOTING VOOR DE 100 M. DAMES. (ïisteren is de loting gehouden voor de 100 M, hardloopen voor dames. In de 3e serie komen uit: Essmann (Finland), Mej. L. Koning (Nederland), Lee (China). Perrou (Frankrijk), Walasiewicz (Polen). Vierde serie: From (Finland), Hiscock (Gr. Brittanniè), Machmer (Oostenrijk), Rogers (Ver. Staten), Mej. A. de Vries (Nederland). Olympisch vuur naar Kiel. Zaterdagmorgen is het Olympisch vuur van Berlijn per fakkel-estafette naar Kiel vervoerd, waar de zeilwedstrijden worden gehouden. Tokio juicht. De beslissing van het I. O. C„ om de Olympische Spelen in 1940 te Tokio te doen houden, is hier met groote geestdrift ont vangen, De sirenes van schepen en fabrie ken loeiden, terwijl op de pleinen vuur werk werd afgestoken. Gisteren werden groote feesten gehouden. Overal wapperen de Olympische en de nationale vlaggen. De bladen publiceeren bouwplannen voor het nieuwe stadion en nieuwe hotels. Graaf Soejima. de Japansche gedele geerde in het I. O. C„ is tot lid van het Hoogerhuis gekozen. Het Japansche Olympische Comité heeft thans reeds een aanvang gemaakt met de voorbereidingen voor de Olympische Spe len in 1940. Een bedrag van 15 millioen yen is beschikbaar gesteld, waarvan vijf millioen door de regeering. Een som van ongeveer tien millioen zal worden besteed voor de uitbreiding en de voltooiing van het Meiji-Stadion. Voor de dekking van de reiskosten der buitenlaiidsche deelnemers is 1 millioen yen uitgetrokken. Ontvangst van het I.O.C. bij Hitler. Zaterdagmiddag om één uur zijn de leden van het I.O.C. en van het Duitsche Olym pische comité door rijkskanselier Hitier ontvangen. Voorts waren hierbij aanwezig De Olympische Spelen door rijkskanselier Hitier geopend: goede resultaten der Neder landsche athleten op de 100 M.; ook de vijfkampers hielden zich goed. Sylver Maes (België) won de Ronde van Frankrijk; de Nederlanders eindigden op de 15e, 23e en 32e plaats. Frankrijk won met 30 den tenniswed strijd voor beroepsspelers tc Noordwijk tegen Nederland. Fine (Amerika) winnaar van het schaak- tournooi te Zandvoort; dr. Euwe won den 2en prijs. alle leden der rijksregeering, de rijksleiders, de districtsleiders, de generaliteit, en de admiraliteit, alsmede alle hooge staats ambtenaren en talrijke vertegenwoordigers der te Berlijn geaccrediteerde mogendhe den. In zijn toespraak herinnerde Hitier er aan, dat in de jaren 1875 tot 1381 overeen komstig het destijds met de Grieksche re geering gesloten verdrag, de plaatsen der oude cultuur door Duitsche geleerden zijn opgegraven. Daardoor verkreeg de wereld een nauwkeuriger beeld van de strijdplaat sen van het nationale heiligdom der Helle nen. zoowel als van de wijze waarop de spelen werden gehouden. De opgravingen werden destijds niet voltooid. ,,Ik heb nu besloten", zoo vervolgde Hitier, „als blijvende herinnering aan de elfde Olympische spelen van 1936 te Berlijn, de in 1875 begonnen nieuwe opgravingen der Olympische feest- en sportterreinen weder op te vatten én ten einde te brengen. Ik dank de Grieksche regeering voor haar vrijwillige toestemming tot dezen arbeid. Daardoor zal een gewijd oord van oude cultuur aan de huidige menschheid worden teruggegeven. Ik hoop, dat dit ertoe zal bijdragen voor alle tijden de herinnering wakker te houden aan de viering der Olympische spelen van 1936. Dat deze goed zullen slagen, is mijn en ons aller oprechte wensch". Het voetbal-tournooi. Bij het Olympisch voetbaltournooi zullen de internationale spelregels van kracht kijn. Er zal tweemaal 45 minuten worden ge speeld met slechts vijf minuten rust. Indien een verlenging noodzakelijk is, zal deze tweemaal vijftien minuten duren na een pauze van vijf minuten, met dien verstan de, dat de tweede verlengingsperiode ver valt, indien een doelpunt wordt gemaakt. Mocht er na de verlenging geen verande ring in den stand zb'n gekomen, dan stelt de technische commissie een nieuwe ont moeting vast. Voor het tournooi beschikt men over negentien scheidsrechters. Het aanvankelijk vastgestelde troosttour- nooi gaat niet door. Mej. van der Klaauw lijdt aan keelontsteking. Opmerkelijk is het, dat verscheidene athleten gedurende hun verblijf in het Olympische dorp of het Frauenheim lichte keelontsteking hebben gekregen. Zoo ver namen wij. dat ook mej. C. van der Klaauw een lichte angina had opgeloopen en totaal heesch was. Mevrouw Braun en mej. Pfauw verzor gen haar voortreffelijk, al werkt de medi sche verzorging vrij langzaam. Eerst op herhaald verzoek is gistermorgen eindelijk een geneesheer verschenen. Men heeft alle hoop. dat de Rotterdam- sche schermster morgen a.s., als zij voor de floretwedstrijden moet aantreden, weer ge heel fit is. Franz Hug, uit Luzern, de vaandelzwaaier, die bij het openingsdefilé aller aandacht trok.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1936 | | pagina 9