Zware regenval te Haarlem - Luchtalarm-demonstratie in Monster
HET HELSCH COMPLOT
77"« Jaarg-n; LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON.
HET GEBOUW VAN DE JOHANNES-STICHTING TE NIEUWVEEN
na de restauratie. Morgen zal het officieel
"worden geopend.
DEMONSTRATIE VAN LUCHTALARMSIGNAAL TE MONSTER.
Het is een geheel nieuw apparaat, dat behalve voor.alarmeering van lüchtgevaar kan dienen als alarmsignaal ten behoeve.van
politie en brandweer. Belangstelling voor den signaalgever.
Vrij naar het Engelsoh
door ANNIE S. SWAN.
8)
HOOFDSTUK V.
Op gespannen voet.
Alice Harman boog zich bezorgd over
het bed en keek in het doodsbleeke gezicht
van haar tante, die in de kussens lag.
Het was nu de derde week van haar
ziekte en er viel nog geen verbetering in
haar toestand waar te nemen integen
deel, de geoefende oogen van het meisje
meenden te bespeuren, dat haar krach
ten sterk aan het afnemen waren en dat
de dood niet ver meer af kon zijn. Er lag
een vreemde, onaardsche schoonheid op
het gelaat, die haar boeide, hoewel zij
haar tegelijkertijd met vrees vervulde.
Het was de vreemdste ziekte, waar ze
ooit van gehoord had, of die ze ooit mee
gemaakt had aanvallen van intense
pijn, die verlicht werden door pijnstillen
de middelen, die de zinnen verdoofden en
haar naar allen schijn ongevoelig maak
ten voor wat er rondom haar voorviel.
Zoo was de ziekte verloopen en het scheen
nu nog slechts een kwestie van hoe lang
het verzwakte lichaam de spanning nog
uit zou houden. Naar de uiterliike kentee-
kenen te oordeelen, kon dal. niet lan"
meer duren.
Toen Alice zich over naar tante neen-
hoog, bewogen de lippen van de oude
vrouw zich en de wasachtige oogleden
trilden en werden een oogenblik opge
slagen,
„Hoe laat is het? Hoe lang ben ik hjer
geweest?"
„Het is vier uur in den middag, tante
Katherine en u ligt hier al bijna drie
weken," antwoordde het meisje teeder,
terwijl ze zich verder naar haar toeboog.
„Wie komt hier op mijn kamer? Je vader
en moeder logeeren die hier in huis?"
Het meisje deinsde bijna verschrikt
terug. Ze had wel eens gehoord, dat die
genen, die op het punt stonden de ge
heimzinnige grens, die den tijd van de
eeuwigheid scheidt, teoverschrijden,
visioenen hadden van hen, die hun voor
gegaan waren.
„Ze zijn hier niet geweest, tante," ant
woordde zij met groote teederheid. „Ik
ben hier alleen maar geweest en de dok
ter en eenmaal is dr. Guthrie boven ge
komen om u te bezoeken, maar u hebt
hem niet herkend."
„Ik dacht, dat Lily hier geweest was
met haar vroolijken bruigom," mompelde
zij en haar gedachten dwaalden weer af.
„Het is tijd voor uw drankje," zei Alice,
liep naar de tafel, die tusschen de hooge
ramen instond en nam er een van de vele
fleschjes af, welke ze in het snel verblee-
kende licht hield.
Het was een middag vroeg in Januari,
een gure dag met een scherpen wind, die
uit zee kwam en den Noordkust van Edin-
burg onveilig maakte voor hen, die bang
zijn voor koude en b?t niet prettig vin
den op de hoeken van de straal door
plotselinge rukwinden overvallen te wor
den. Het oude huis op het Georgeplein
stond op een meer beschut plekje, maar
zelfs hier drong de wind door de openin
gen en blies in vlagen over de welver
zorgde grasvelden en tusschen de hoo
rnen, en bedekte ze met allerlei rommel,
die door een hoogen wind gemakkelijk
uit de straten opgewaaid wordt.
Het gezicht van het meisje, toen ze.het
fleschje tegen het licht hield, was een
studie waard. Verschillende gevoelens
streden er om den voorrang, overheer-
schend eohter waren weifeling en achter
docht.
„Als ik er maar zeker van kon zijn, dat
het even onschuldig is, als het er uit ziet,"
mompelde ze bij zichzelf. Ze stond er een
volle minuut mee in haar hand en goot
toen een paar droppels in een wijnglas,
dat ze neerzette. Toen ging ze naar een
kast in den hoek van de kamer, waar zij
een paar dingen bewaarde en schonk een
paar druppels cognac in een wijnglas,
verdunde het met water en liep toen naar
het bed terug. Het kostte haar eenige
moeite de oude vrouw het glas te dóen
uitdrinken. Ze was nog geduldig bezig
haar daarbij te helpen, toen er zachtjes
op de deur geklopt werd.
Alice riep met een zachte, doch heldere
stem „binnen!" en een dienstmeisje kwam
de kamer in. Het was een kort, stevig ge
bouwd meisje met een breed, alledaagsch
gezicht, waar echter een verstandige uit
drukking aan verleend werd door een
paar heel mooie, donkere oogen. Ook be
zat ze prachtig haar, dat in zachte, glan
zend gladde vlechten onder haar nette
mutsje om haar hoofd gewonden was.
Alice Harman keek verheugd, toen ze
haar zag.
„Ben jij het, Christina," zei ze vrien
delijk. „Ik dacht, dat je vanmiddag uit
was?"
„Ik wou gaan," antwoordde Christina
op dien luiden fluistertoon, die voor zieke
of gevoelige ooren ergerlijker is dan een
gewone stem. „Maar Meikle kwam bin
nen en zei, dat ik niet kon gaan, omdat
hij zelf uit moest, Dr. Guthrie is in de eet
kamer, miss Alice."
Alice was verbaasd, anders zou ze mis
schien geglimlacht hebben om de verruk
king op het gezicht van het meisje, toen
ze den naam uitsprak, dien ze vereerde.
Want die goede man had, haar uit de
sloppen weggehaald en aan hem had ze
haar tegenwoordige betrekking te danken
bij een meesteres, die ze aanbad. Ze was
slechts een tweede meisje, maar haar
plichten brachten haar in voortdurend
contact met miss Alice, die zich tot haar
aangetrokken voelde en het goede werk
volbracht, dat door den geestelijke begon
nen was. Geen van beiden kon vermoeden
in wat voor rijken munt dat kind uit de
sloppen hun eens dien onvergelijkelijken
dienst terug zou betalen.
„Ik wil hem graag even spreken, Chris
tina, maar ik laat miss Dempster niet
graag alleen. Wil je hier blijven, totdat
ik weer terug ben? Ik zal zoo vlug moge
lijk voortmaken en hem alleen maar even
vertellen, waarom ik niet kan blijven. En
als dr. Ruthven komt, moet je me onmid
dellijk waarschuwen."
Christina knikte begrijpend.
„En als mrs Dalgleish soms mocht
komen die is toch zeker niet met
Meikle me? uitgegaan. Christina?"
„Neen, die zit in de keuken thee te
drinken," antwoordde Christina met een
grijns.
„Ais ze boven komt, moet je tegen haar
zeggen, dat miss Dempster haar drankje
al gehad heeft en in geen geval gestoord
mag worden."
Christina knikte en beloofde de bevelen
stipt op te volgen.
„Mijn hemeltje! Wat ziet ze er ziek
uit!" merkte ze op, toen ze op haar tee-
nen naar het bed geslopen was, om haar
positie er naast in te nemen.
„Ze is heel ziek," antwoordde Alice, ter
wijl ze de twee glizen opnam en zich ge
reed maakte om de kamer te verlaten.
„En ze schijnt niet beter en niet erger te
worden."
Buiten de kamer gekomen maakte ze
een kast open, waschte de glazen om en
zette ze op een plank. Daarna liep ze op
vlugge voeten naar de eetkamer. De trap
pen en de hall schenen koud en somber
in het verstervende licht, dat getemperd
door een donker gebrandschilderd raam
op de trap viel.
Alle bekieedingen waren donker en goor,
de karpetten waren versleten en nergens
was en spoor van lichtheid en helderheid
te bekennen. En het meisje, dat zooveel
jaren van haar leven onder den zonnigen
hemel van het Oosten doorgebracht had,
huiverde, zooals ze al honderd maal ge
daan had op die trappen, sinds den dag,
dat de muren haar voor het eerst als een
gevangenis omsloten hadden. Haar ge
zicht verhelderde toen ze de deur opende
en het van goedheid stralende gelaat van
dr. Guthrie zag, die voor het vuur stond
en zijn handen aan den gloed verwarmde.
„Hoe staat het met u, miss Harman en
hoe gaat het met de patiënt?" vroeg hij.
terwijl hij haar hartelijk de hand
schudde.
(Wordt vervolgd).
NOODWEER IN HAARLEM. Geweldige regenbuien zetten tal van straten geheel
onder water. Op onze foto de Rijksstraatweg,
welke geheel blank stond.
KONING EDWARD VIII TAN ENGELAND INSPECTEERT ZIJN LIJFGARDE.
teerde de Koning vergezeld van den graaf van
Athlone de lijfgarde.
HET AMERIKAANSOHE JACHT „CHALENA"— eigendom van
den directeur der Woolworth Buildings, gemeerd aa-n den
steiger van de H.A.L. te Amsterdam.
IN HET HEETST VAN DEN STRIJD 'ZORGDE EEN FLINK BUITJE REGEN VOOR DE
NOODIGE AFKOELING tijdens de tenniskampioenschappen te Noordwijk. De
spelers moesten haastig een goed heenkomen zoeken. Rechts de Stefanie (Italië),
links Ivörner (Denemarken).
LEEMBRUGGE (NEDERLAND) IN ACTIE - tijdens
zijn partij tegen Stratfort (Engeland), welke
te Noordwijk werd gespeeld.
In-Windsor Great Park inspeo-
