De „Flandria" verkocht - Training Olympische zwemploeg te Haarlem
De Chineesche Postzegel
77ste Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON.
DE LEERAAR NOWOTNY
die bij het veerpontongeluk in
Tsjecho-Slowakije zeven
kinderen redde.
TRAINING VAN DE OLYMPISCHE ZWEM PLOEG IN HET STOOPBAD TE HAAR
LEM. Mevr. Braun, die de leiding heeft spreekt de zwemsters en zwemmers toe.
V.l.n.r. de dames Kasteijn, Stroomberg, Kleynoord, Wagner van Feggelen, Martin
Kind en Slebacht. Tweede rij de heeren Metman, Saheffer, Sipkema en Haasman.
TOONEELSPELERS NAAR DE WEST. Met de „Stuyvesanfc" zijn voor een verblijf in
Wesfc-Indië vertrokken de tooneelspelers (v.l.n.r.) Willem van der Veer, £lly van. Steke
lenburg, Jan van Ees, Jeanne van Rijn en Jan Mulder.
De foto werd even voor het vertrek genomen'.
MR. W. G. A. ORMSBY-GORE
de nieuwe Engelsche minister
van koloniën.
HET VERTREK VAN DE „FLANDRIA''
LIT AMSTERDAM. Het schip van de
Kon. Holl. Lloyd is verkocht aan den
Compagnie Generale Transatlantique.
De „Flandria" op weg naar Le Havre,
PRINS GUSTAAF ADOLF, ZOON VAN DEN ZWEEDSCHEN
KROONPRINS, droeg tijdens een wandeling met echtgenoote
en kind in een der parken van Stockholm, zijn dochtertje op
de schouders, ondanks het feit, dat hij in militair uniform liep.
GROOTE RACE VOOR ZEILJACHTEN VAN DE ROYAL
OCEAN RACING CLUB VAN BURNHAM
NAAR HELGOLAND.
Luchtfoto, genomen van den start.
ült het Engeisch
door HERMAN ANTONSEN.
13)
.Kom, Marcella...." begon Macgowan.
,Het slachtoffer ln geen geval," meende
®hs Llewes, „die was, zooals je zelf ge
hoord hebt, lieve, op slag dood."
„Houdt nu toch alsjeblieft met dien on-
bn op," brulde dr. Kirke met vlammende
°ogen, „dadelijk, begrepen? Ik houd u
ervoor verantwoordelijk, mijnheer Queen.
Beslist verantwoordelijk! U zit ons hier
feltelijk uit te hooren! U verdenkt ons
""Jkbaar zonder uitzondering! Ik zou het
®eer waardeeren, als u dat in officiëele
omstandigheden zoudt willen doen, niet
lo u als gast aan mijn tafel zit. Anders
Jou Ik me verplicht zien, u te verzoeken,
n'er vandaan te gaan!"
„Maarvader!" fluisterde Marcella
doodsbenauwd.
„Vader, in vredesnaam begon Do
nald.
..Ik verzeker u, dr. Kirke," zei Ellery be
jaard, „dat lk zooiets niet in het minste
Jan plan was. Maar omdat mijn aanwe
zigheid u blijkbaar onaangenaam is, ben
-l er zeker van, dat u me wel wilt veront-
hulcligen. Het spijt me, Kirke."
-Maar Queen," kreunde Donald rade-
■oos, heusch ik zou je
Ellery schoof zijn stoel achteruit en
stond op. En ohder het opstaan stiet hij
zijn wijnglas omver en de roode inhoud
plenste over het grijze pak van Donald
Kirke.
„Wat onhandig van me!" bromde Ellery,
met zijn linkerhand een servet grijpend
om de natte plekken af te vegen, „en dat
nog wel zulke fijne wijn!"
„Och, 't is niets't is niets! Maak je
niet
„Nu, goeden avond dan!" zei Ellery
vriendelijk en verliet het vertrek.
HOOFDSTUK VI.
Ellery Queen legde zijn wandelstok op
zijn vaders lessenaar en stak zijn derde
sigaret dien morgen op. De inspecteur zat
met zijn oude neus ln een hoop paperas
sen te snuffelen.
„Dat is zoo vervelend met u," zei hij,
terwijl hij zich op den eenigen gemakke-
lijken stoel in het vertrek liet neervallen,
„dat u altijd zoo drommels vroeg op bent!
Djuna zei vanmorgen tegen me, toen ik
aan het ontbijt kwam, dat u zelfs geen
kop koffie gedronken hadt."
De bij den inspecteur dienstdoende
agent holde de kamer ln en uit en de
oude heer vroeg hem van alles en nog
wat. Eenmaal ratelde de telefoon en toen
klonk de stem van den inspecteur plotse
ling heel helder. Het was de commissaris,
die om Inlichtingen vroeg. Twee minuten
later werd er weer opgebeld. De hoofd
inspecteur. De inspecteur gaf met honing
zoete stem antwoord. Ja, ze vorderden wel
water kon uit die gegevens bij Kirke
wel wat gehaald worden.... neen, dr.
Prouty had zijn sectie-rapport nog niet
ingediend.... janeenja.... In
OTde.
Hij smeet den hoorn neer en vroeg
bruusk: „En.... heb je er al eenig idee
van?"
„O ja, heel wat zelfs," antwoordde El
lery, „maar ze zijn allemaal zoo ongeloof
lijk, dat ik ze liever voor me houd!"
„O, je behoudt je het auteursrecht voor,
wat?De oude heer wierp de papie
ren, die voor hem lagen, op een hoop.
.Niets, maar dan ook niets! Ik kan me
zelf niet wijs maken, dat zoo'n klein man
netje doodbedaard New-York is komen
binnengewandeld, om daarna spoorloos in
de ruimte te verdwijnen!"
„Geen enkel spoor gevonden?"
„Geen schijntje!En wat Is gister
avond gebeurd, meneer Queen."
„Er uit gegooid!" zuchtte Ellery.
„Wat?"
„Dr. Kirke heeft me eruit getrapt. Ik
schijn misbruik gemaakt te hebben van
zijn gastvrijheid, door aan tafel de ge
sprekken een speurzinnige en moord
dadige richting te geven. Dat schijnt in
de beschaafde wereld ongeoorloofd te zijn.
Ik ben nog nooit zoo uit m'n humeur ge
weest."
„Wat 'n bemoeizieke, ouwe botterik. Ik
draal 'm z'n nek nog om!"
„Dat doet u niet!" protesteerde Ellery
terstond, „dat diner heeft me best ge
smaakt en de borrel nog beter.en ik
heb er heel wat geleerd."
„Oh!" De woede van den inspecteur be
daarde als bij tooverslag. „Wat dan?"
„Dat miss Jo Temple, die nog van Chi
neesche afkomst is. en er Oostersche fijn
gevoeligheid en begrip op na houdt, een
zeer scherpzinnig en merkwaardig meisje
is. Ik denk, dat ze dat aan haar eeuwen
oude cultuur te danken heeft."
De inspecteur keek hem verbluft aan.
„Wat heb je nu weer achter je mouw?"
„Sst! Heelemaal niets. Bovendien weet
ik, dat de oude heer erg op miss Llewes
gesteld isen dat die op haar beurt
een groot, zoo niet het grootste raadsel Is."
„Vertel nu eens verstandige praat!"
„Hij besteedde veel aandacht aan haar.
Ik denk, dat hij verdenking koesterde."
„Och!" bromde de Inspecteur, „als je
zoo staat te kletsen, kan ik je nek wel om
draaien! Hoe staat het met den jongen
Kirke? En met dien raren snuiter van 'n
Berne?"
Kirke," zei Ellery plechtig, „is 'n
raadsel."
Hm! Wil je hem onderhanden nemen,
of moet ik hem de duimschroeven aan
doen? Hij gaf een drommels rare verkla
ring over zijn doen en laten van gister
middag!"
„Och, welneeLaten u dien armen veel
geplaagden jongen uitgever maar aan mij
over!Berne, dat is 'n lastige. Die is
zoo glad als een aal. Naar ik van anderen
gehoord heb, vereenigt hij drie bijzondere
eigenschappen in zich: hij heeft een on
waarschijnlijk scherpe neus voor winst
gevende uitgaven, een onmensehelijke
handigheid in contract-bridge en een
overdreven beleefdheid tegenover knappe
meisjes. En heel gevaarlijke combinatie.
Hij was gisterenavond verdacht voor zijn
eigen fuifje. Als ik u was, dan zou ik zien
na te gaan, wat hij gisteren precies heeft
uitgevoerd."
„Daaraan ben ik al met die heele bende
bezig, vooral met Kirke. Er zit een ver
dacht luchtje aan het geval. Ik heb het
balletje aan het rollen gebracht langs de
heele linie. Te beginnen bij het slachtoffer
zelf. Zijn kleeren zijn al onderzocht. Hij is
gekiekt van alle mogelijke kanten. En
vandaag nog gaat zijn signalement overal
heen met een nauwkeurige opgave van
maten. Zooals ik al zei, de jongens zijn
bezig uit te visschen waar hij vandaan
kwam, voordat hij zich naar het Chan-
celler-hotel begaf. De afdeeling „vermiste
personen" helpt mee. Dr. Prouty moeti
binnenkort met zijn lijkschouwingsrap
port voor den dag komen. Maar verder...
nog niets!"
„Begint u niet een beetje te ongeduldig
te worden. Zijn er nog vingerafdrukken
gevonden?"
„Niets van eenige beteekenis. Ja, ze heb
ben er een heele massa gevonden van
Kirke zelf en van Osborne en van die
verpleegster; maar dat is te begrijpen.
Het punt, waar het op aan komt is, dat
de deurknop en de grendel en die pook
netjes schoongeveegd zijn. Of de dader
heeft handschoenen aan gehad. Of
Zeg, hoe weten we eigenlijk, met zeker
heid, dat die arme kleine drommel den
boel niet zelf achterstevoren gezet heeft?
Dat had hij toch best kunnen doen, voor
dat hij vermoord werd?"
„Enwaar is zijn das dan gebleven?"
vroeg Ellery, naar het venster gaande.
„Kan hij die niet uit het raam gegooid
hebben, of kan de dader dat niet gedaan
hebben?.Maar neen, dat is verkeerd..
r- -pelde de inspecteur, „we hebben dat
platje onder het venster afgezocht en
r'-'s gevonden. En verbrand kan hij hem
oo., niet hebben. Die haard is niet echt
en bovendien er was geen spoor van asch
te bespeuren."
(Wordt vervolgd).
