Koningin en Prinses in de hoofdstad - Lading voor de „Queen Mary"
77sfe Jaarg rig LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON.
De Chineesche Postzegel
Uit het Engelsch
door HERMAN ANTONSEN.
10)
„Postzegels en juweelen!" zei de Inspec
teur op zijn snor kauwend, „in elk geval
Is het niet!Hé daarThomas!"
De sergeant kwam naar hem toe.
„Zoek ln die richting. Zie gauw een af
druk van het gezicht van dien man van
den fotograaf te krijgen en laat die rond
gaan bij alle juweliers en postzegelhande
laars. Ik heb zoo'n idee, dat het niet ge
makkelijk zal gaan, hem te indentifi-
teeren."
Veile ging weg. „Zooals u weet, meneer
Kirke," wendde de inspecteur zich dan tot
deze, „zijn de zakken van dien man alle
onderzocht, maar er zat niets in en alle
merkteekens waren uit zijn kleeren en
linnen weggesneden."
„Maarwaarom?" vroeg Kirke ver
baasd.
„De een of ander heeft liever niet, dat
Je te weten komen, wie het slachtoffer
Zeg Pigott!" riep de inspecteur luid en
ren der detectives kwam naderbij, „zie
Jan een kamermeisje een laken of zoo te
*%en en leg dat over het lijk heen.
Alleen zijn gezicht onbedekt laten."
Kirke werd bleek. „U bent toch niet van
Planbegon hij aarzelend.
«Waarom niet?" vroeg de inspecteur
met een glimlachje, dat Kirke ontwa
pende.
„Moord is een akelig iets, mijnheer
Kirke en het opsporen van den moorde
naar is al even onaangenaam. Het is de
eenige bezigheid, waarbij je in werkelijke
en harde aanraking komt met de ware
levensfeiten. En met den dood. Het is heel
iets anders dan het verzamelen van post
zegels en juweelenMooi zoo, Pigott.
Vooruit nu.... alleen het gezicht. Goed!
Thomas haal nu al de lui van het huis
houden van Kirke hierheen."
Langzaam kwamen ze binnen. Ze waren
zonder uitzondering erg zenuwachtig. De
oude heer was nu geheel gekleed; zijn
witte overhemd glom bleek en stak akelig
af tegen het zwart van zijn kleeding en
tegen den somberen ziekenstoel, die door
miss Diversey in deemoedige houding
werd voortgereden.
„Wat is dat voor gezanik over een
moordriep hij driftig en zwaaide woest
met zijn lange, beenige armen, „wat wilt
u van ons? Kom ermee voor den dag en
vlug wat!"
Ellery, Kirke en de detective Pigott
stonden zij aan zij, als soldaten in gelid
voor de kantoordeur, zoodat de doode aan
het gezicht onttrokken was. Bulten in de
gang stond een groepje menschen onder
bewaking van twee beambten ln uniform,
omringd door luidruchtige krantenverslag
gevers. Het waren de directeur Nye, de
tective Brummer, mrs. Shane en nog
enkele anderen. Sergeant Velie deed de
deur voor hun neus dicht. De inspecteur
overzag de aanwezigen, haalde snuifdoos
te voorschijn en nam bedaard een snuifje.
Hij nieste een paar maal heel genoegelijk
en stopte zijn snuifdoos weg.
„En nu dames en heeren," begon hij op
jovialen toon, „moet ik u meedeelen, dat
in dit vertrek een moord gebeurd is. Het
lijk ligt achter de heeren Kirke, Pigott en
Queen. Ik noodig dengene, die den armen
stumperd gedood heeft uit, naar voren te
treden."
Er begon iemand te hijgen en Ellery
nam aller gelaat aandachtig op, waartoe
hij zich op een zeer gunstig punt bevond.
Maar ze keken allen als versteend voor
zich uit. Dr. Kirke rees met verwilderde
haren half uit zijn ziekenwagentje over
eind en hijgde: „Bedoelt uveronder
stelt udat iemand onzerMaar dat
is meer dan schandalig!"
„Zeker.dat is iedere moord, dr.
Kirke," zei de inspecteur glimlachend,
„nu dan?"
Allen sloegen de oogen neer. De inspec
teur loosde een zucht.
„Uitstekend. Ga dan een beetje opzij,
jongens!"
Kirke, Queen en Pigott gehoorzaamden
zwijgend. Een oogenblik staarden allen
als verstard naar het doode gelaat, dat
daar voor hen lag. Dan kwam er eenige
beweging in hen. Marcella Kirke hikte een
paar maal zenuwachtig, wankelde en zag
er doodsbleek uit. Macgowan legde zijn
groote gebruinde hand op haar arm en ze
wist zich rechtop te houden. Miss Temple
begon te beven en keerde het hoofd af;
ze keek niet meer naar Donald Kirke. Al
leen Irene Llewes scheen onbewogen. Wel
was ze bleek geworden, maar ze keek zoo
rustig toe, alsof ze een wassen pop voor
zich zag liggen.
„In orde Pigott, trek het laken er maar
overheen," zei de inspecteur kort af, en
de detective bukte zich en bedekte het
bleeke gelaat.
„Enheeft niemand der dames of
heeren me nog iets te zeggen?"
Niemand gaf antwoord.
„Dr. Kirke!!" riep de oude heer, „wie is
die man?"
Dr. Kirke hief zijn hoofd met een ruk
op en trok een woedend gezicht.
„Ik heb er niet het minste idee van!"
„Miss Kirke?"
„Ikik ook niet! Afschuwelijk toch!''
stamelde Marcella.
„Miss Llewes?"
„Net zoo min!" antwoordde zij, haar
mooie schouders ophalend.
„Meneer Macgowan?"
„Spijt me, inspecteur, maar ik heb Het
gezicht van dien man van m'n leven nog
nooit gezien."
„Wat ik zeggen wou, meneer Macgowan,
lk hebben hooren zeggen, dat u ook een
postzegelverzamelaar bent. Is dat zoo?"
Macgowan keek hem vol belangstelling
aan. „Jazeker! Hoe dat zoo?"
„Hebt u dezen man dan wellicht ooit in
een of anderen postzegelhandel ontmofet
of gezien? Denk eens goed namis
schien schiet het u nog te binnen."
„Neen, nooit! Maar wat heeft dat te
maken met
De inspecteur maakte een afwerend ge
baar met zijn dunne vingers.
„Jij daarzei hij scherp, „de but
ler.... hoe heet je ook weer?"
Hubbel schrok en zijn vaal gezicht werd
zoo bleek als een doek.
„H-h-hubbel, meneer."
„Hoe lang ben je in dienst bij mijnheer
Kirke?"
„Nog n-niet z-zoo heel 1-lang
„Hij is iets meer dan een jaar bij ons in
betrekking," zei Donald Kirke.
„Goeden, Hubbel, zeg eens, heb je
dien doode wel eens vroeger hier gezien?"
„Neen, meneer! Neen, meneer!"
„De verklaringen van de anderen heb
ik al," zei de inspecteur, peinzend langs
zijn kin strijkend, „ik mag veronderstel
len, dat u allen mijn positie goed begrijpt.
Ik moet onderzoek doen naar iemand, die
hier vermoord is en die voor u allen een
volkomen vreemde schijnt te zijn. Toch is
hij hierheen gekomen en heeft naar mijn
heer Kirke met name gevraagd, terwijl
die beweert, dat hij hem van zijn leven
nog niet gezien heeft. Nu dan, iemand
moet geweten hebben, dat hij zich hier fn
de kamer bevond en hem hier vermoord
hebben. De deur daar, naar de gang, was
niet gesloten en iedereen kon daar ge
makkelijk en ongezien door naar binnen
gaan en hem vermoorden. Maar dergelijke
moorden als deze er een is, worden ge
woonlijk niet op vreemden gepleegd. Er
moet eenig verband bestaan tusschen
dezen man en zijn moordenaarIk
hoop, dat u allen ziet, waar ik heenwil."
„Nu kijk eens hier, inspecteur, zei Mac
gowan opeens met zijn zware stem, „het
komt me voor, dat u ons mogelijke aan
deel in deze zaak wel wat te hoog aan
slaat."
„Hoe zoo, meneer Macgowan?" vroeg-
Ellery.
„Wel, omdat iedereen toegang tot deze
kamer kon krijgen langs de brandtrap en
de zijgang. De moordenaar kan een van
de zeven millioen bewoners van New-York
zijn! Waarom dan een onzer?"
(Wordt vervolgd).
TIJDENS HAAR VERBLIJF IN AMSTERDAM BRACHTEN
DE KONINGIN EN PRINSES JULIANA - een bezoek aan
't in aanleg zijnde zwembad Noord, dat door jeugdige werk-
loozen wordt gebouwd. Belangstelling voor het vlechten van
betonijzer.
DE EERSTE VRACHT VOOR DE „QL'EEN MARY" WORDT AAN BOORD GEBRACHT. - Heden zal
het Engelsóhe reuzenschip zijn eerste groote reis beginnen. Ter gelegenheid daarvan vloog de Engelsche
koning over het schip in zijn privé-vliegtuig. Het inladen van de vracht. Men krijgt een
een. goeden indruk van de enorme hoogte van het schip.
EVENEENS WERD DOOR DE KONINGIN EN DE PRINSES EEN'
BEZOEK GEBRACHT AAN DE HOLLANDIA CONFECTIE-FA-
BRIEKEN aan de overzijde van het IJ. De Koningin
bij het vervaardigen van kleedingstukken.
HET HUWELIJK VAN DE SIAMEESCHE PRINSES CHA-
NIRA PERIBATRA MET DEN SECRETARIS VAN DEN EX-
KONING VAN SIAM. Het paar bij het verlaten van het
bureau van den burgerlijken stand in Westminster te Londen.
TE WEENEN HAD HET Hl WELIJK PLAATS TUSSCHEN DEN HABSBURGSCHEN PRINS ERNST VON
HOHENBERG EN MARIA THERESA WOOD. Prins Ernst is de tweede zoon van den aartshertog Frans
Ferdinand, die in Juli 1914 te Serajewo werd vermoord. De vader van de bruid is kapitein George Wood,
voor den oorlog Britsch militair attaché in Weenen. Het jonge paar bij !het verlaten van de kerk.
DE NIEUWE VERKEERSBRUG OVER
DE LEK BIJ TIANEN GEOPEND. De
drukte op de nieuwe brug.
