De Japansche staatsgreep - Ministers bij filmvertooning
TESSA
76ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
MINISTER DECKERSbekijkt na afloop van de vertooning in het Trianon-theater in de residentie de film DE WINNAAR VAN DE XRADITIONEELE PANNENKOEK-WEDSTRIJD welke op verschille-nde
yan het Nederlandsche trekpaarden-stamboek nog eens aandachtig. V.l.n.r. jhr. J. van Vredenburóh, voorzitter Engelsche universiteiten wederom werd gehouden. Hij slaagde er in het
hoofdbestuur van het Ned. trekpaarden-stamboek, minister van Lidth de Jeude en minister Deckers. grootste stuk te bemachtigen.
door RICHARD STARR.
.Vertaald door a. riewerd.
63)
„Houd moed!" zei Jimmy. „Het is veel
beter, dan dat je met hem trouwt. Mr,
Stringer, nu is het uw beurt. Ik heb er
naar verlangd, u te ontmoeten. Wij zul
len eens een hartig woordje met elkaar
praten, en als- deze dames zich willen
terugtrekken
„Ik blijf hier, Jimmy", zei Tessa-
„Ik ook", voegde Lallie Mulvaney er bij.
„Het is slecht voor mij, maar ik wil er al
les van weten".
Jimmy wendde zich tot Stringer, en
weer zag de dief er niets op zijn gemak
uit onder Jimmy's koud lachje
„Toen u mijn valies doorsnuffelde", zei
Jimmy, „nam u een bundel brieven mee,
die in een enveloppe waren gesloten, met
den naam van mijn zuster op de buiten
zijde".
„Ik ben nooit in uw kamer geweest. Ik
nam niets weg", zei Stringer. „Jullie zijn
allemaal gek."
„Ik weet niet waarom u die brieven weg
nam", vervolgde Jimmy rustig, „maar als
men er mij naar vroeg, zou ik het wr.l
kunnen raden. Nu moet ik verzoeken, ze
Blij oogenblikkelijk terug te geven."
„Nonsens", zei de dief.
»Ik geef u niet veel tijd", zei Jimmy.
„En als ik je nu eens zeg, dat je kunt
ophoepelen en je kunt ophangen?"
„In dat geval geef ik u vijf minuten, om
van gedachten te veranderen. Als u na ver
loop van dien tijd niet van gedachten ver
anderd bent, zal ik u een aframmeling ge
ven, zooals u. uw heele leven nog niet ge
had hebt. Daarna zal ik deze flat haar
fijn doorzoeken, tot ik vind, wat ik zoek, en
in dien tusschentijd zal ik u gevangen
houden."
„Vooropgesteld altijd, dat je dat kunt."
„Vooropgesteld natuurlijk, dat ik dat
kan", stemde Jimmy vroolijk toe.
„U weet zeker wel, dat u hiervoor in de
gevangenis kunt komen?"
„O ja, maar dat waag ik er op. En ik
vergat nog er bij te Zeggen, dat, als ik uw
flat doorzocht heb, en gevonden, wat ik
zocht, ik u aan de politie zal overleveren."
Een sprankje van hoop verscheen in
Stringer's oogen.
„Als ik je die brieven eens gaf in ruil
voor dien sleutel?"
„Een eerlijke ruil", zei Jimmy: „Toege
staan."
„Als je de brieven hebt, zul je dus niet
probeeren, mij te verhinderen, deze kamer
uit te gaan?"
„Wat mij betreft", zei Jimmy, „kunt u
de heele wereld rondwandelen. Ik zou u
eigenlijk wel moeten vasthouden, omdat u
miss Fisher in het hotel hebt vastgebon
den, maar dat is al een heelen tijd ge
leden, en misschien heeft zij liever, dat
het vergeten wordt."
„O ja. alsjebl'eft, Jimmy."
Stringer voelde in zijn zak, keek toen
de kamer rond en kreeg de sleutels op den
hoek van de tafel in het oog. Hij nam ze
op, ging naar den schoorsteenmantel en
opende het ingesneden deurtje.
„Aha!" grinnikte Jimmy. „De geheime
safe!"
Stringer zei niets. Hij draaide aan het
letterslot, opende de safe en haalde er ver
scheidene dingen uit, die hij haastig in
zijn zakken stopte. Toen nam hij er de
enveloppe met Luella's naam uit en gaf
ze aan Jimmy.
Jimmy bekeek de enveloppe, zag zijn
zusters naam en merkte op, dat ze nog
gesloten was, net zooaals toen hij ze vóór
den diefstal had ontvangen.
„In orde", zei hij, en stak de enveloppe
in zijn vestzak.
„De sleutel?" vroeg Stringer, bevend
van ongeduld.
Jimmy gaf hem den sleutel en ging een
eindje van de deur af staan. Hij liep naar
Tessa toe en sloeg zijn arm om haar heen.
Allen keken naar mr. Stringer, die de
deur ontsloot en open maakte.
Op den drempel stond een zwaar ge
bouwd man met een breed, week gezicht,
en heel kleine oogen. Stringer viel, toen hij
hem zag, terug, alsof hij tegen een muur
was opgeloopen.
Goeden avond, Lamington", zei de nieuw
aangekomene kalm na een vluchtigen
blik op Stringer. „Ik bedoel goeden mor
gen. Ik hoop, dat ik niet stoor."
Stringer was nu verslagen. Met een
kwaadaardigen biik wendde hij zich tot
Jimmy.
„Je hebt me dus bedrogen, schofti Je
zei. dat je me zou laten gaan. als 'ik je
de brieven gaf."
„Uw fout", antwoordde Jimmy. De koop
was: den sleutel in ruil voor de brieven. Ik
heb u niets ten laste te leggen. Wat mij
aangaat, bent u vrij heen te gaan. Deze
heer is de stafdetective van het Majestic
Hotel. Hij was toevallig in mijn flat, toen
de boodschap kwam, dat ik hier noodig
was. Wij hebben zeker de buitendeur open
gelaten."
„Zoo is het, mijnheer", zei de detective.
„Wat u met den detective te maken
heeft, is uw eigen zaak, Stringer, ik heb
er niets mee te maken."
„Wij hebben al lang op hem geloerd",
zei de detective. „Lamington is zijn echte
naam en het is een gladde vogel. De politie
zal allemachtig blij zijn, hem te zien."
Stringer sprong plotseling naar de deur,
maar de detective was vlugger en sterker
dan hij er uitzag. De twee mannen botsten
tegen elkaar op. Er ontstond een snelle,
wanhopige worsteling. Lallie Mulvaney
schreeuwde. Jimmy verroerde zich niet.
Een klein tafeltje, waarop een radio stond,
viel met een smak om, en de twee mannen
erbij.
Toen was het uit. Stringer hield op met
zich te verzetten. Toen de twee mannen
later overeind waren gekomen, bleek het,
dat Stringer, of Lamington, aan de pols
van den detective was vastgekluisterd.
„Dat is dat", zei de detective. „Ik ben u
zeer verplicht, mr. Turner. Ik zal uw auto
leenen, als u er niets op tegen hebt. Zoo
dra ik het dichtstbijzijnde politiebureau
bereikt heb. zal ik ze u terugsturen. En er
zullen een paar agenten meekomen, om
de flat te bewaken. Goeden nacht, alle
maal."
Jimmy ging met den detective en zijn
gevangene mee naar buiten, en terwijl hij
weg was, zei Tessa tot Lallie:
„Miss Mulvaney, is het waar, dat u ver
loofd bent geweest met mr. Turner met
Jimmy?"
„Neen liefje. Je bedoelt dat bericht in
de krant? Dat was een canard, liefje. De
hemel mag weten, hoe die dingen in de
kranten komen. Jimmy heeft zoo nu en
dan wat geld voor mij uitgegeven. Ik ben
erg verkwistend, weet je. Dat komt, omdat
ik zooveel temperament heb. Maar hij is
nooit iets meer dan een kameraad voor mij
geweest. Je gaat met hem trouwen, liefje?"
„Ik ik heb hem lief", stotterde Tessa.
„Nu, ik hoop, dat je gelukkig zült zijn,
liefje. Je kunt natuurlijk nooit zeggen, hoe
ze worden na het huwelijk, maar Jimmy is
een bovenst beste. Ik ben twee maal ge
trouwd geweest, en ik kan je zeggen, dat
mijin weg niet langs rozen liep Ik zwoer,
dat ik nooit meer zou trouwen, maar ik zal
het er nog eens op wagen."
„O, ik hoop, dat u ook gelukkig zult wor
den, miss Mulvaney."
„Ik zal het probeeren, liefje. Het is niet
goed voor mij, ongelukkig te zijn. Ik moet
en zal altijd hebben, wat ik wil, als ik dat
verlang. Ik ben blij, dat je hem niet met
lady Betty Maldon laat trouwen."
„O", zei Tessa licht hijgend. „Kent u
lady Betty?"
„Ja. En zij geeft geen zier om hem. Zy
wil hem alleen hebben om zijn geld. Zij is
verliefd op een officier, die niets heeft dan
zijn salaris. Zij zou 'hem ook graag trouwen,
maar zij is bang voor al haar vreeselijke
bloedverwanten. Het spijt me een beetje
voor ladj' Betty. Zij kan niet doen, wat zij
wil. Familie is verschrikkelijk, vooral, als
ze van adel is."
(Wordt vervolgd).
DE KEIZERLIJKE LIJFGARDE VA N JAPAN in totaal 12.000 man sterk,
welke er volgens de laatste berichten in geslaagd zou zijn, de militaire staats
greep in Tokio te onderdrukken. Enkele soldaten van de Garde.
ENGELSCU TROEPEN-CONTINGENT VOOR EGTPTE. Soldaten van het tweede regiment grenar
dier-guards in tropen-uitrusting. Koning Edward zal de troepen
Maandag inspecteeren.
MET WELKE BUITENGEWOON MOEILIJKE TERREIN-
GESTELDHEDEN VEELAL DE ROODE KRUIS-AMBULANCES
IN ABESSYNIE TE K AMPEN HEBBEN toont bovenstaand»
foto. De E-ngelsche Roode Kruis-expeditie op weg.
CROSS COUNTRY IN DE
OMGEVING VAN BILT-
HOVEN. Luit. Goed
hart op „Zeppelin".
