De overwinning van de Italianen bij Makallé - Nieuwe pantserauto's
TESSA
76sle Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
DE SCHADE. WELKE HET STOOMSCHIP „WINCHESTER CASTLE" OPLIEP, DE PANTSERWAGENS VAN HET NEDERLANDSCHE LEGER,
toen het op de thuisreis van Zuid-Afrika bij Portland waarmede bij den motordienst in Haarlem reeds druk wordt geoefend en waarvan te den Bosch met ingang
aan den grond geraakte. van i April a.s. een escadron zal worden 'opgericht.
door RICHARD STARR.
Vertaald door A. RIEWERD.
58)
Ook kon zij hem niet vertellen, dat Lal-
lie hem niet lief had, en hem alleen
trouwde om zijn geld. Dat zou niet eerlijk
en onsportief zijn, in aanmerking geno
men, dat zij Lallie's opdracht had aan
vaard, hoewel zij niet van plan was haar
geld aan te nemen. Maar zij kon niet eerst
naar Lallie's vertrouwelijke ontboezemin
gen luisteren, om ze dan te verraden. Dat
was iets, wat zij niet doen kon, zelfs niet,
om Jimmy voor mogelijk ongeluk te be
hoeden.
Bovendien, als Jimmy 'n vrouw wensch-
te te trouwen, die al tweemaal gescheiden
was, was dat zijn zaak. Dat deed hij met
open oogen.
Zij vond Lallie Mulvaney's avondmantel
van witte hermelijn, dien zij voor deze
gelegenheid had geleend. Zij hulde er zich
in, doch hield de yashmak tot aan haar
oogen. Juist wilde zij wegsnellen, toen het
vestiairemeisje glimlachend naar haar toe
kwam.
„Alstublieft, miss Mulvaney, daar is een
heer, die zoo juist gekomen is en u
wenscht te spreken".
„Goede genade!" hijgde Tessa, haar
Turksch vergetend, „je hebt hem toch niet
gezegd, dat ik hier binnen was?"
„Jawel, miss".
„Lieve help! Wie is het?"
„Ik weet niet, hoe de heer heet, miss",
zei het meisje, weer glimlachend. „Maar
het is een van uw vrienden. Ik heb hem
dikwijls met u samen gezien".
„Maar ik kan hem nu niet spreken. Ik
wil hem niet zien. Wijs mij, hoe ik hier
weg kan komen, zonder gezien te worden.
Help mij alsjeblieft".
„Het spijt me erg, miss, maar het gaat
niet. Er is maar één weg naar buiten, en
hij staat juist voor de deur te wachten.
Ziet u, hij weet, dat u hier bent".
„O hemeltje 1" klaagde Tessa. „Het is
verschrikkelijk. Zou hij niet weggaan, als
ik hier bleef?"
„Dat denk ik niet, miss".
„Ga naar hem toe en zeg, dat hij weg
moet gaan. Ik wil hem niet zien. Neen,
wacht even. Ik zal gaan".
Zij trok den avondmantel om zich heen,
maakte de yashmak zoo vast, dat hij haar
gezicht tot haar oogen bedekte, en liep
naar buiten.
Daar wachtte een man in een overjas
en avondkleeding, en een hoed in de hand.
„Hallo, Lallie", begroette hij haar.
Verslagen bleef zij staan. De man was
Jimmy Turner niet. Maar zij kende hem.
Zijn gezicht kwam haar bekend voor. Een
oogenblik dwaalde haar geest hulpeloos
rond in een poging een vage herinnering
te grijpen. Toen schoot het haar te bin
nen.
Het was de dief, die haar in Jimmy's
kamer in het Majestic hotel had vastge
bonden.
HOOFDSTUK XXXVIH.
Na het bal.
Tessa had dikwijls ongeloofelijke ver
halen gelezen over de vele gedachten en
gevoelens, die op een critiek oogenblik
door den menschelijken geest kunnen
flitsen, en had standvastig geweigerd ze te
gelooven.
Nu ondervond zij zelf Iets dergelijks, en
werd onmiddellijk bekeerd.
Toen zij dê kleedkamer uitkwam, ver
keerde zij in de vaste overtuiging, dat
Jimmy Turner de verloofde van Lallie
Mulvaney was, en dat zij hem voor de
de deur zou vinden.
Toen zij bemerkte, dat de man, die daar
wachtte, Jimmy Turner niet was, was
haar eerste gevoel dat van een groote
verlichting. Want als dit de man was, die
met Lallie Mulvaney verloofd was, zooals
zij geloofde, kwam zij door een eenvoudi-
gen gedachtengang tot het besluit, dat
Jimmy Lallie's verloofde niet was.
Hierop volgde haar verbazing, toen zij
den man herkende, die haar in Jimmy's
kamer in het Majestic hotel had vastge
bonden. Nu moest zij haar hersens aan het
werk zetten.
Als dit de man was, die met Lallie Mul
vaney verloofd was, beteekende dat zonder
eenigen twijfel, dat de arme Lallie door
een gladden schelm was bedrogen. Het
was niet waarschijnlijk, dat een beroeps-
boteldief een hoop geld bezat, zooals Lallie
had beweerd Het was veel waarschijn
lijker, dat hij Lallie's geld probeerde te
krijgen, door haar gevoelens te verstrik
ken.
Tessa dacht wel aan een dozijn dingen
tegelijk, en een van die dingen was, dat zij
Lallie van dezen man moest bevrijden. Zij
had niet bepaald genegenheid of bewonde
ring voor de aardige revue-ster. maar men
kan niet geheel onverschillig blijven voor
een vrouw, die je eigen manier van haar
opmaken heeft nagedaan en zijn kleur
heeft aangenomen, zelfs al weigert zij, dat
te erkennen.
Tessa kwam dus tot de erkenning, dat
het lot haar de gelegenheid bood Luella
Turner te helpen. Dit was de man, die
Luella's onverstandige brieven uit Jimmy's
valies had gestolen. Het was haar plicht
alles van dezen man uit te visschen, om
zoo mogelijk de gestolen brieven terug te
krijgen.
Het was duidelijk te merken, dat hij niet
het minste vermoeden had, dat hij niet
met Lallie Mulvaney sprak, dus had Tessa
op het oogenblik de troeven in handen.
Ziedaar enkele van de verwarde gedach
ten en gevoelens, die door Tessa's geest
gingen op het oogenblik, dat zij zich tegen
over dezen vreemden man bevond en zoo
gemeenzaam als Lallie werd aangesproken.
Inplaats van te gillen of flauw te vallen,
wat veel gemakkelijker zou zijn geweest,
zocht zij haar toevlucht tot een van die
kleine vrouwelijke krijgslisten, die zelfs
door het onschuldigste meisje gebruikt
worden, om tijd te winnen.
Zij maakte een afwerende beweging met
de hand, keerde den man haar rug toe,
verwijderde zich eenige passen en opende
het kleine leeren valiesje, dat zij dienzelf
den dag op weg naar huls had gekocht.
Zij nam er een poederdoosje en donsje
uit en een rond spiegeltje, ter grootte van
een gulden, en begon nauwgezet haar neus
te bewerken.
Dit was goed gedaan. De hoteldief trok
zich een eindje terug, keerde de toiletbe
werking den rug toe en deed, alsof hij
naar de balzaal keek, die hij door een half
open deur juist kon zien. Hij wist blijkbaar,
dat miss Mulvaney, dank zij haar tempera
mentvollen aard, liever niet had, dat zij
van te dichtbij bekeken werd, als zij zich
bezig hield met het vergrooten van haar
schoonheid.
In werkelijkheid bekommerde Tessa zich
niet erg om haar neus en streek er alleen
maar regelmatig met het donsje langs. Zij
spande zich wanhopig in haar gedachten
tot klaarheid te brengen.
Voor het oogenblik zette zij de gedachte
aan Jimmy uit het hoofd. Als Jimmy niet
met Lallie Mulvaney verloofd was, moest
zij eenige besluiten, die zij ten opzichte van
hem genomen had, herzien, maar dat
kwam er op het oogenblik niet op aan.
Waar het nu op aan kwam, was deze
man de hoteldief en de brieven, die
hij uit Jimmy's valies had gestolen.
Zij had genoeg gezond verstand om te
beseffen, dat het ergste, wat zij doen kon,
was, opzien te verwekken, door te trachten
den man aan de politie over te geven. Dat
zou noodlottig zijn. Zelfs al zou de politie
notitie nemen van haar beschuldiging, zou
toch die openbaarmaking het laatste zijn,
wat Luella en Jimmy zouden willen.
Hoe kon zij bijvoorbeeld te weten komen,
waar hij woonde? Als zij dat. zonder kwade
vermoedens op te wekken, kon te weten
komen, zou zij iets hebben, waardoor
Jimmy in staat zou kunnen gesteld worden
iets in het belang van zijn zuster te doen.
(Wordt vervolgd).
BRAND IN BELGISCHE PAPIERFABRIEK. Te Gendal brak een groot»
brand in een papierfabriek uit. Foto genomen even voordat het fabrieksgebouw
instortte. De materieele schade is zeer groot.
BOMMENWERPER VAN HET Tl'PE T. 13, BESTEMD VOOR IND1E. In totaal zijn zes
yan deze toestellen gebouwd door de Fokkerfabrieken, voor Indié bestemd. Het toestel wordt
ingevlogen dbor den heer Meinicke.
HET BERICHT VAN DE OVER
WINNING DER ITALIANEN IN
DE OMGEVING VAN MAKALLE
verwekte in Rome groote geestdrift.
