De nieuwe luchtlijn LondenScandinavië - De Olympische winterspelen TESSA 76ste Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. door RICHARD STARR. Vertaald door A RIEWERD. 54) Geen van beiden kon nu meer iets voor wenden. Het gordijn was opgetrokken, en het spel was in ernst begonnen. Hij had haar lief. Hij had het gezegd, en al had hij het niet gezegd, dan zou zij het toch geweten hebben. Toch kwam dat er niet zoo erg op aan, want zij wist van Luella, dat Jimmy zijn liefde kon verdeelen en dit ook deed over een verscheidenheid van vrouwelijke per sonen. Het tragische was, dat zij hem lief had, met een hevige verterende liefde. En die moest zij onderdrukken. Want, al was zij maar een theesalon-meisje, en hij de zoon van een millionnair, Tessa was niet van plan zijn liefde te deelen met Lallie Mul- vaney of Rima Epstein of lady Betty Mal- don. Noch met eenig ander meisje ter wereld. Liever zou zij zich die liefde uit het hart rukken, en zonder liefde door het leven gaan, of tevreden zijn met een hu welijk zonder liefde van haar kant, zooals zooveel andere meisjes moeten doen. „Laten we doorloopen," zei ze, toen Jimmy zijn liefdesbetuigingen wilde her vatten. Zij trilde, haar knieën knikten, er klonk een vreemd, dof geluid in haar hoofd, alsof iemand op onmetelijken afstand herhaaldelijk een zware deur dicht sloeg. Jimmy nam haar bij den arm, en hoe wel zij die los het neerhangen, was zij toch blij met zijn steun. Zelfs de aan raking van zijn vingers op haar boven arm, door de stof van haar mantel heen, deed haar haar zinnen verliezen. Zij wisten niet, waarheen zij gingen. Zij liepen door een dichte mist. Een stroom van menschen ging hun voorbij, schaduw beelden, die in een onophoudelijken stroom kwamen en gingen. En toch voel den zij zich alleen. „Tessa," zei hij, „ben je boos op mij?" „Neen, Jimmy. Zou ik je toegestaan hebben mij zoo te kussen als ik boos op je was geweest? Ik zal nooit boos op je zijn. Je bent te lief voor mij geweest." „Maar je bent anders dan toen ik je een minuut of wat geleden kuste. Je voelt anders aan. Kouder." „O, ik ben niet koud, Jimmy. Ik ik wou, dat ik het was. Maar ik denk na." „Laat mij voor je denken." „Dat kun je niet, Jimmy. Ik ben een werkend meisje, en heelemaal alleen in de wereld en een werkend meisje moet voor zichzelf denken. En zij moet bijna altijd door denken, als zij iets te beteekenen wil hebben. Het is soms veel gemakkelijker niet te denken." Dat scheen indruk te maken op Jimmy Turner, en hij zweeg een poosje, maar liet haar arm niet los. „Wel, miss Fisher," zei hij nu, „waar denkt u over? e, over wat er een poosje geleden on dat zalige plaatsje in de mist gebeurde?" „Ik denk er over, dat ik wou, dat het niet gebeurd was, Jimmy." „Waarom? Bedoel je, dat je mij niet lief hebt?" Geen antwoord van Tessa. „Ik verbeeldde mij toch, dat het wel zoo was. maar het kan natuurlijk mijn ver beelding zijn geweest. Maar misschien kwam het, omdat ik je zoo onverwacht beet pakte. Of misschien dacht je, dat het iemand anders was, die je omhelsde." „Er bestaat geen reden voor jou om onvriendelijk te zijn, Jimmy, en en wreed," antwoordde zij zachtzinnig. „Het spijt mij, Tessa. Het was beest achtig van mij zooiets te vragen, en ik weet niet, waarom ik het zei. Vergeef het mij alsjeblieft." „Natuurlijk Jimmy. Ik weet wel, dat je het niet meende." „Neen. En zeg me nu: houd je van mij?" „Ik wou, dat je me dat niet vroeg, Jimmy." „Dat jiegrijp ik. Maar ik vraag het toch. Je hebt me nu al weken lang van je afge houden en ik moet je vertellen, dat ik het niet langer uithou. Je hebt wat in je lieve kleine hoofd, dat mij vijandig gezind is. Je mag dan een verkeerden of een goeden in druk van mij hebben, maar als ik zeg, dat ik je lief heb, meen ik het. Geloof je dat?" „Ja, Jimmy, als je het zegt." „Dat klinkt niet erg overtuigd. Je zegt mij in je brieven, dat je mij niet wilt zien. Dat het beter is, niet door te gaan met onze prettige avondjes samen. En als ik je thuis opzoek, ben je naar bed. Ik dacht al, dat je mij niet noodig had. Nu ben ik er niet meer zoo zeker van." Geen antwoord van Tessa. Zij snakte naar adem en was blij, dat het zoo mistte, waardoor hij haar gezicht niet goed kon zien. Een traan rolde langs haar wang naar beneden. Zij proefde het zilte vocht op haar lippen, maar durfde het niet weg te vegen. Zij wilde hem niet laten zien, dat hij haar diep wondde. „Ik ben er niet zoo zeker van, Tessa. Er kan natuurlijk een andere man of man nen zijn." „O, dat is niet zoo, Jimmy." „Een zekere mr. Banks bijvoorbeeld. Je bent een tijdje geleden met hem naar den schouwburg geweest." „Maar éénmaal, Jimmy." „En er bestaat ook geen reden, waarom je het niet zoudt doen. En twee mannen hebben je kort geleden ten huwelijk ge vraagd. Daar is ook niets tegen. Maar ik wil weten is het om een anderen man, dat je onze vriendschap wilt verbreken?" „Neen Jimmy." „Waarom dan?" „Omdat wij niet bij elkaar passen." „Maar dat doen wij wel. Ik pas mis schien niet bij jou, maar jij past in ieder geval wel bij mij. Ik heb weken lang ge probeerd van je weg te blijven en het heeft me ellendig gemaakt. Zoodra ik bij je ben, ben ik weer gelukkig, zelfs al kib belen we." Onwillekeurig gaf ze zijn hand onder haar arm een drukje. Het was een groote troost, dat hij gelukkig was als hij bij haar was. „Jij bent rijk en ik ben een arm, wer kend meisje," zei Tessa. „Ik ben niet rijk. Dat heb ik je al verteld." „Dat is een uitvlucht, Jimmy. Je bent de zoon van een rijken man en zult zelf eens rijk zijn." „En wat komt dat er op aan? Heb je nog nooit gehoord van een rijken man, die met een arm meisje trouwde, en er heel gelukkig mee was? Het :s gebeurd. En dat zal nog heel wat keeren gebeuren, hoop ik. Bovendien ben jij rijker dan ik." „Dat is onzin, Jimmy. Ik ben vreese- lijk arip." „Je bent rijk in dingen, die er op aan komen. Je hebt dingen in je hart. die niet voor geld te koop zijn. Je bent lief en dap per en edelmoedig en mooi. Neem alleen je aardige gezichtje maar in beschouwing. Is dat niet alle millioenen van een mil lionnair waard? Het is meer waard, want ik geloof niet, dat het geld van wie dan ook, zelfs al bracht hij er een wagon vol van, een van jou glimlachjes zou kunnen koopen." „Je zegt heele lieve dingen, Jirnmy boy. En ik hoop, dat, als er ooit een man bij mij komt met een wagon vol goud, en zegt, dat ik het krijgen kan voor een glimlach, ik niet tegen hem zal glimlachen. Maar ik verwacht, dat ik het wel zal doen." Zij lachten hier beiden om, toen werd Jimmy weer ernstig. „Tessa, heb je mij lief?" „Je hebt niet het recht mij dat te vra gen, Jimmy," antwoordde zij op zachten toon. „Waarom niet?" „Omdat je verloofd bent met lady Betty Maldon." „Zoo, ben ik dat? Daar steekt dus het angeltje, niet? Iemand heeft met je ge praat, Luella, veronderstel ik. Nu, je hebt toevallig ongelijk. Ik ben niet met lady Betty Maldon verloofd." „Jimmy, spreek niet zoo knorrig tegen mij. Het maakt mij ziek. Ik bedoel, dat iedereen verwacht, dat jij je op een dag met lady Betty Maldon zult verloven." „Wel, iedereen zou wel eens teleurgesteld kunnen worden." (Wordt vervolgd). DE OLYMPISCHE WINTERSPELEN IN GARMISCH-PARTENKIRCHEN. De wedstrijden schaatsenrijden over 10.000 meter. Links de Noor Staksrud en rechts van der Scheer (Holland) in de bocht. IN DE OMGEVING VAN ADOEA vervaardigden Italiaansche arbeiders een 4 meter 80 hoogen gejnet- seldep kop van Mussolini. VAN HET ABESSYNISCHE OORLOGSFRONT. Italianen bij het graven naar water in de omgeving van Hakallé. AANKOMST VAN DE EERSTE MACHINE VAN DE NIEUWE LUCHTLIJN LONDEN—SCANDINAVIË OP SCHIPHOL. VELDLOOP VOOR DAMES IN DE OMGEVING VAN ROTTERDAM ter gelegenheid van 't eerste lustrum van do Rotterdamsche athletiekvereeniging. De start. NIEUW MODEL RACE-MOTOR op de internationale auto-tentoonstelling m Berlijn.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1936 | | pagina 5