De toebereidselen voor de begrafenis van Koning George V
c --«&
TESSA
76ile Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
DE ,,KING GEOR GE V'-MACHIJJE welke den trein zal trekken, die het stoffelijke overschot van den mo
narch heden van Londen naar Windsor zal brengen, wordt in gereedheid gebracht. Het aanbrengen van
rouwdraperieën aan de machine op het emplacement van de Great Western Railway werken te Swindon.
DE TEWATERLATING VAN DE ONDER
ZEEBOOT ,,0. 16" met goed gevolg van de
werf der Kon. Maatschappij ,,de Schelde" te
Vlissingen.
v-
ajfcA'rfl
DE GEPENS. VICE ADMIRAAL, ADJUDANT IN BUTEN GE WONEN DIENST
VAN 11.31. DE KONINGIN J1IR. SCHORER en gen. maj. baron van Voorst
tot Voo-rsty adjudant in buitengewonen dienst, twee leden van de bijzondere missie,
die H.M. de Koningin bij de begrafenis van Koning George vertegenwoordigt,
bij aankomst in Londen.
DE EENIGE DOCHTER UIT EX-KEIZER WILHELM'8
EERSTE HUWELIJK, DE HERTOGIN VAN BRUNS-
WIJKdie in verband met den verjaardag van haar
vader op huize Doorn vertoeft, maakt met prinses Her-
mine een wandeling in de omgeving.
DE AANKOMST VAN KONING CAROL VAN ROEMENIE AAN HET
,YICTORIA-STATION T E LONDEN teneinde de begrafenis van
Koning George bij te wonen.
DE KOORKNAPEN VAN HET CHAPEL ROYAL CHOIR woonden een herdenkingsdienst bij in hét Buckingham paleis. Om, hun arm droegen
de jongens een rouwband. De koorknapen bij het verlaten
van het paleis.
door RICHARD STARR.
Vertaald door A. RIEWERD.
87)
„Ja Jimmy. Goed. Twee."
„Zoo," zei Jimmy grimmig. „Dan heb je
je in veertig minuten heelemaal uit- en
aangekleed
„En gewasschen," zei Tessa.
„En gewasschen
„En mijn haar geborsteld en mijn schoe
nen gepoetst.
„Dank je. Dat deed je dus allemaal in
een half uur."
„Vijf en twintig minuten."
„Waarna je nog een kwartier over had
voor twee aanzoeken. Ik moet zeggen,
mejuffrouw, dat alles heel vlug in zijn
werk moet zijn gegaan, al waren de twee
aanzoeken van denzelfden man."
„O neen, ze waren van twee verschillen
de mannen. En ik was tien minuten te
laat."
„Zelfs dan werd de zaak de twee
zaken in vijf en twintig minuten afge
handeld. Twee mannen vroegen je in vijf
en twintig minuten ten huwelijk, terwijl
een andere man buiten voor de deur op je
stond te wachten! Ik moet zeggen, die
mop is zoo kwaad niet! Gaat wel! Nu is
het mijn beurt."
„Maar het is echt waar, Jimmy. Ik kan
het toch niet helpen? Je vroeg me zelf,
het je te vertellen. Ik wilde ze heelemaal
geen aanzoek laten doen. Ik zei dat ik
uit wou."
„Heb je ze allebei aangenomen?"
„Neen, ik sloeg ze af. Het speet me na
tuurlijk erg."
„Natuurlijk. Zeker natuurlijk. Het
spijt mij ook voor hen. Ja, alsjeblieft, kell-
ner. Wij willen ook roomijs a la Locarno."
Maar zelfs onder het verorberen van
het roomijs was Jimmy In gedachten.
Bijna afwezig.
Zij dansten en Jimmy was een goed
danseur. Niet overdreven goed. Dat ver
langde zij niet. Hij danste juist goed ge
noeg en hield haar prettig vast, niet, alsof
hij haar wilde verpletteren. Tessa danste
als een blaadje in den herfstwind. Zij had
van haar jeugd af gedanst.
Verscheidene mannen bogen voor Jim
my, maar hij stelde geen van hen voor.
Het was de verrukkelijkste avond, dien
Tessa ooit in haar leven gehad had. Daar
bij vergeleken was haar verdere leven
somber en eentonig.
Het was als een droom, en als men
droomt, denkt men niet. geniet alleen
maar van het wonderlijke en het mooie,
als het tenminste een prettige droom is.
Zij wist natuurlijk, dat zij zoo dadelijk
zou ontwaken en weer zou gaan denken.
En dat, als zij weer ging denken, verschei
dene onpleizierige vraagstukken het hoofd
zouden opsteken en onaangenaam zouden
vragen: „En hoe nu met mij?"
Maar zij bekommerde er zich niet om.
Deze avond behoorde haar, en zij dook
geheel onder in de glorie en de verruk
king er van.
En toen het voorbij was maar dat
drong pas tot haar door. toen zij op de
bovenste trede van de stoep stond in het
donkere poortje van mrs. Potts' huis, en
Jimmy's auto tegen den trottoirband.
Zij had niet aan tijd gedacht, maar be
sefte nu, dat het al erg laat moest zijn,
want het huis van Potts was in duistere
stilte en sluimer verzonken
Op dat oogenbiik keerde Tessa tot de
werkelijkheid terug.
„O Jimmy," zei ze. „is alles voorbij?"
„Ik vrees van wel," zei Jimmy, en dat
klonk niet erg vroolijk. „Alle goede dingen
nemen een eind, zegt men. Het is heerlijk
geweest."
„Ik heb nog nooit in mijn leven zoo ge
noten! Het was erg lief van je, mij mee te
nemen."
Jimmy grinnikte zacht. Hij nam haar
hand, drukte die even, zei goeden nacht
en wendde zich af, met een, zooals het
Tessa voorkwam schokkende snelheid.
Hij was getroffen. Den geheelen avond
al was hij getroffen door het pleizier, dat
zij in alles had, door de levendige, trillen
de begeerte, waarmee ze had gereageerd
op de verschillende tooneelen van meer of
min vergulde pracht, die sinds lang hun
bekoring voor hem verloren hadden. Door
den snellen terugslag, dien zij op elke
stemming van hem getoond had. Door de
aandoenlijke wijze, waarop ze nu en dan
gepoogd had. hem haar dankbaarheid en
waardeering te bewijzen.
Wel, het was niets nieuws voor Jimmy
Turner, ,een meisje een avond mee uit te
nemen en haar pleizier te bezorgen, alleen
om het genoegen van het geven. Heele
maal niets nieuws. Maar het was wel
nieuw, iemand te vinden, die zoo vol dank
baarheid was voor de min of meer flauwe
genoegens, die hij in staat was te ver
schaffen. De meeste meisjes hadden alles
aangenomen als iets, dat haar toekwam.
Tessa was anders geweest. Zij scheen
te denken, dat alle edelmoedigheid aan
zijn kant was, en Jimmy was daardoor
getroffen.
Hij wilde niet alles bederven. En hij
voelde, dat hij dat zou doen, als hij niet
gauw wegging. Hij verlangde, dat zij goed
over hem zou denken. Dat was van meer
belang dan andere wenshen, die hij mocht
gekoesterd hebben.
Dus wendde hij zich vlug af. Maar toen
Tessa hem op die naar het haar toe
scheen koele wijze zag weggaan, werd
zij plotseling wanhopig. Zij pakte hem bij
zijn mouw. Dankbaarheid en edelmoedig
heid waren misschien haar overheer-
schende eigenschappen, en zij kon niet
verdragen, dat alles van zijn kant kwam.
Haar geheele wezen riep er om, hem
iets terug te geven in ruil voor wat hij
haar geschonken had. Maar wat kon
zij een klein, strijdend tearoom-meisje
hem geven?
„Jimmy," zei ze met een half verstikt
stemmetje en een flauw glimlachje, „je
gaat toch niet z-zoo weg?"
„Nu, wat is er dan?"
„Ik ik heb zoo genoten. Het is alles
prachtig geweest."
„Dat is goed, kindje. Jij hebt mij meer
gegeven dan ik jou."
„O, ik heb je niets gegeven. Ik ik
wou, dat ik het kon."
Jimmy keek een beetje verbluft.
„Je zei jaren geleden het lijkt al ja
ren geleden dat je graag mijn hand
wou zoenen."
Dat was alles, wat zij scheen te kunnen
geven. Een beetje lief-zijn.
Jimmy legde zijn handen om haar
schouders, trok haar wat dichter naar
zich toe glimlachte zijn bekoorlijk glim
lachje.
„Mag ik je zoenen, zooals ik laatst
deed?"
„J-ja, Jimmy, graag."
HOOFDSTUK XXV.
Tessa ontmoet cén van haar.
Erg dwaas van haar. Weekhartig en in
consequent. Maar zij had er geen spijt
van. Zij was blij. Ontstuimig blij.
Met Jimmy's zoeten kus op haar lippen
ging zij naar boven. Het was er maar één
slechts een lichte aanraking van zijn
lippen met de hare. Maar geen andere
kussen waren ooit zoo geweest. Zij voelde,
dat geen andere ooit zoo zou zijn.
Zij wist, dat het dwaas geweest was,
zich door hem te laten kussen. Hem te
vragen haar te kussen want daar was
het op neergekomen. Maar zij had er geen
berouw over. Zij wist, dat zij maar iets
voorbijgaands was in Jimmy's vroolijk
leventje. Dat zij maar één meisje uit velen
was. Luella, zijn zuster, had haar dat ver
teld en een zuster zou zooiets zeker niet
van haar broer zeggen, als het niet
waar was.
Daar had je Lallie Mulvaney, Rima Ep
stein, en ongetwijfeld nog vele anderen.
Maar zij gaf er niet om. Zij wist, dat zij er
misschien zelf hartzeer om zou krijgen.
Dat zij nooit iets meer voor Jimmy Tur
ner zou beteekenen dan iets voorbijgaands.
Zij verwachtte of begeerde niets anders.
Zij maakte zich geen bedriegelijke voor
stelling omtrent Jimmy. ofschoon hij,
daar hij gezegd had, klerk te zijn, inder
daad klerk was. Maar toch bewoog hij
zich in een andere wereld dan zij.
(Wordt vervolgd).
