Het défilé langs de baar van Koning George
TESSA
76,ïe Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
HET DEFILE LANGS DE BAAR VAN KONING GEORGE.
Duizenden hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt
om in Westminster Hall den dooden koning een laatsten
groet te brengen.
Manschappen in de omgeving van Kampen op marsch.
LIEFDESD.'INS door de Russische danseres Hèlene Leibmaun HET VOORLEZEN VAN DE PROCLAMATIE VAN DE TROONSBESTIJGING ALBERT SARRAUT (X) DE NIEUWE FRANSCHE KABI-
cn den'heer Prijono. Opname tijdens de generale repetitie voor TAlf KONING EDWARD VIII - in Edinburg (Schotland). Duizenden hadden zich NETSFORMATEUR - geeft inlichtingen aan de journalisten
de Soiree a-rtistique van de studentenvereeiniging ter bevordering over een onderhond dat hij had met den
van Indonesische kunst alhier. verzameld om hierbij tegenwoordig te zijn. president der republiek, Lebrun!,
DE RIJKSVELDWACHT IN OVERUSED IS GEHEEL
GEMILITARISEERD.
KONING HAAKON EN KONINGIN MAUD VAN NOORWE
GEN bij aankomst in Londen, teneinde de begrafenis van
wijlen Koning George bij te wonen. Koningin Maud
is een zuster van den overleden vorst.
door RICHARD STARR.
Vertaald door A. RIEWERD.
35)
Tessa.maande zichzelf tot kalmte. Na
haar houding van straks, zou het mis
schien niet passen, hem al die opwinding
en-ijver te toonen. Het zou beter zijn, als
een- koningin, die gunsten uitdeelt, weer
in Jimmy's tegenwoordigheid te verschij
nen. Zij liep dus naar de voorkamer met
haar kleine, ronde kin juist voldoende in
de hoogte, om mr. Turner te toonen, dat
zijnietuit zichzelf op haar besluit was
teruggekomen, maar alleen uit barmhar
tigheid, om hem niet te veel te laten lijden.
En toen zij binnentrad, werd zij door
mannenarmen -gegrepen, aan een man
nenborst getrokken, en op mond en an
dere, deelen van haar gezicht, die daarvoor
in aanmerking kwamen, gekust, tot alle
adem haar benomen was.
Instinctmatig vocht Tessa wild, zonder
te weten, wie het was. Zij wist alleen, dat
dit niet Jimmy Turner was. Die kuste haar
niet op zoo'n manier. Wat zij gedaan zou
hebben, als het Jimmy wèl was geweest,
en of zij zich dan ook zoo verweerd zou
hebben, vroeg zij zich niet af, daar die
vraag niet bij haar opkwam.
Plotseling wist zij zich te bevrijden, maar
niét, voordat zij zich uit de mannenarmen
had bevrijd, zag zij, wie het was.
Paul Harvey!
„Wat doe je, Tessy? Waarom gedraag je
je zoo vreemd? Men zou zeggen, dat je een
half dozijn katten in een zak was!"
Tessa was ademloos, en toen zij zag, wie
het was, geraakte zij heelemaal uit haar
humeur. Haar haar was ook in de war, en
haar aardige jurk was verkreukt, wat niet
zoo erg was, want zij wist, dat zij er nog
maar een minuut tevoren,, zoo. niet op haar
allerbest, dan toch voor vijf en negentig
procent goed had uitgezien. Wat niet zoo
kwaad was, in aanmerking genomen, dat
zij het in ongeveer twintig minuten had
kiaar gespeeld.
Daar Paul Harvey haar volgde, met de
klaarblijkelijke bedoeling een herhaling te
geven van zijn sheikachtig gedrag, trok
zij zich terug, stelde de tafel tusschen hen
en slaagde er in, zich in een temperatuur
van verscheidene graden onder nul te hul
len. Dat koelde mr. Harvey's ijver af.
„Ik zou wel eens willen weten, wat u hier
doet, mr. Harvey," zei ze, toen ze voldoen
de op adem was gekomen, om te praten.
„Wat ik doe?'' blaatte Paul sentimenteel
„Wat ik doe? Zie je dat dan niet? Ik ben
gekomen om het weer goed te maken."
„Wat goed te maken?"
„Wei, onze twist.''
„We hebben niet getwist, voor zoover ik
weet."
„Nu ja, er is toch een verwijdering ge
weest."
„Ik ben blij, dat u dat erkent."
Tessa was zeer tevreden over zichzelf. Zij
voelde, dat zij dit gesprek heel goed leidde
„Kom nou, Tessie," zei Harvey, „doe niet
als een vervelend klein kind,"
„Bekommer u niet om mij", zei Tessa.
„Ga voort met hetgeen u bezig was te ver
tellen. Als u iets te zeggen hebt, doe het
dan vlug, want ik heb erge haast."
„Ik ben hier gekomen om je te zeggen,
dat alles in orde is."
„Wat is in orde?"
„Van ons. Jou en mij, zie je."
„O."
„Ja. Natuurlijk was moeder eerst vree-
selijk boos, maar ik heb haar bepraat, en
nu is ze geneigd tot vergeven. Zij moet nu
alleen nog maar wat geliefkoosd worden
en dan draait ze bij."
„Wie wil je huren voor die liefkoozin-
gen?" zei Tessa.
„Wat ik bedoel, is dit, Tessa. Ik zou jou
en moeder graag goede vrienden zien. Al
les, wat je te doen hebt is, met mij mee
te gaan en haar een soort verontschuldi
ging aan te bieden; een paar woorden
maar, begrijp je, voor den vorm. Dan zoe
nen jullie elkaar, en alles is weer net als
vroeger."
„Wel, ik wil het heelemaal niet als vroe
ger hebben", zei Tessa. „Het spijt me, Paul.
Ik ben niet graag onvriendelijk. Ik geloof
wel, dat je moeder een heel goede moeder
is, en lief voor haar kinderen, enzoovoort,
maar bij mij had zij. geen succes. En als
er verontschuldigingen moeten gemaakt
worden, kan zij hier komen en mij ver
ontschuldigingen aanbieden."
„Dat is belachelijk", zei Harvey stijf.
„Goed. Dan zullen we vergeven en ver
geten. Ik vergeef je moeder, en het kan me
niets schelen, hoe gauw ik haar vergeet.
Maar ik ga haar geen excuus vragen. Dus
bedank ik er voor zoo door je gezoend te
worden, als je zooeven deedt."
„Niet zoenen?' herhaalde mr. Harvey
in groote verbazing. „Waarom niet? Ik heb
je toch altijd gezoend?"
„Nu zijn we in een nieuw hoofdstuk, en
daarin zoen je me niet. Je moet niet den
ken, dat ie maar zoo'n tijd weg kunt blij
ven en dan weer terugkomen, als jou dat
behaagt, en dan weer verder kunt gaan
als tevoren."
„Zoo'n tijd! Maar lieve Tessie, ik ben
maar vier dagen weggebleven!"
„Dat is precies hetzelfde als vier weken
of vier maanden of vier jaren. Na die
ruzie tusschen jouw moeder en mij had je
zoo gauw je kon bij me moeten komen en
als je lief met mij gesproken hadt, wed
ik, dat alles in orde was geweest. Maar je
wachtte te lang."
„Maar Tessa praat zoo niet. Ik kan
niet buiten je."
Pup, pup, pup, klonk het buiten.
„Je had er vier dagen voor noodig om
tot de overtuiging te komen, dat je niet
bulten mij kon, en dat was te lang. Ik heb
er minder tijd voor noodig gehad, om uit
te vinden, dat ik wel buiten jou kan."
„Tessa, lieveling, luister naar mij. Ik heb
je lief! Ik heb je noodig. Ik ben gewoon
gek op je. Ik ben hier gekomen om je te
vragen je met mij te verloven. Ik wil met
je trouwen, schat
„O lieve help!" klaagde Tessa. „Moet
ik dat allemaal nog eens aanhooren? Ik
heb er net naar geluisterd, en wil uit."
„Net naar geluisterd! Naar een man?"
„Ja. Dit is het tweede aanzoek, dat ik
het laatste half uur kreeg."
„En het is pas vier dagen geleden, dat
ik je verliet, zooals jij het gelieft te noe
men", zei mr. Harvey.
„Nu, wat zou dat? Ik hoop, Paul, dat je
niet denkt, dat jij de eenige man bent,
die mij ooit ten huwelijk heeft gevraagd.
Ik wil uit."
Pup, pup, pup.
„Tessie! Laten we dit alles vergeten. We
zullen net doen, alsof er niets gebeurd is,
en alsof het nog net is als vroeger. Ik wed,
dat moeder wel bijdraait, zonder een ver
ontschuldiging van jou, als je dat wilt. Ik
heb je lief en wil met je trouwen. Wil je
er ernstig over denken en me je antwoord
geven?"
„Ja," zei Tessa. .Doe je oogen dicht, ter
wijl ik er over denk. Tel tot vijftig, draai
dan drie keer in het rond en kijk uit het
raam, dan zul je mijn antwoord zien."
En Tessa, die nu de deur had bereikt,
glipte naar buiten.
Jimmy Turner had één goede eigen
schap: hij zei nooit iets. wat hij liever niet
had moeten zeggen. Als hij eenlg teeken
van triomf had gegeven en gezegd had:
„Ik wist wel, dat je zoudt komen," of iets
dergelijks verwaands, wist zij zeker, dat
zij zich zou hebben omgekeerd, weer naar
binnen zou zijn gegaan en hem voor
eeuwig zou hebben gehaat.
Maar Jimmy zei:
„Fijn! Je ziet er kranig uit. Ik sta ver
steld, hoe je dat in zoo'n korten tijd hebt
klaar gespeeld!"
En ze gleden voort. Terwijl zij naast zijn
elleboog zat, gluurde Tessa naar het raam
en zag Paul Harvey aan het venster van
de voorkamer staan, en mr. Banks op een
van de balcons boven. Zij voelde, dat er
oogenblikken in het leven zijn, die voldoe
ning geven voor vele teleurstellingen.
.(Wordt vervolgd).
