Botsing van twee vliegtuigen bij Schiphol - De nieuwe Waalbrug TESSA 76sle Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. IN DE NABIJHEID VAN SCHIPHOL BOTSTEN TWEE VLIEGTUIGEN TEGEN ELKAAR waardoor een der toestellen in de Ringvaart terecht kwam. De bestuurder hiervan wist zich te redden. Het andere vliegtuig vloog in brand. De piloot, de leerling-vlieger J. T. Mets kwam om het leven. Links: heb toestel, dat in de Ringvaart terecht kwam, rechts, een deel van den vleugel van het verbrande vliegtuig, welk stuk ongeveer 500 meter van de plaats des onheils terecht kwam. SIR SAMUEL HOARE de Engelsche NEDERLANDSS GROOTSTE STALEN OVERSPANNING NADERT HAAR VOLTOOIING. DE NIEUWE WERELDKAMPIOEN SCHAKEN DR. EU WE - is gisteravond minister van Buitenlandsche Zaken, die Fraaie doorkijk van de nieuwe brug over de °P uitbundige wijze gehuldigd door de leerlingen van het meisjes-lyceum te Am- i ,t- sterdam, waaraan Euwe als leeraar verbonden is. Het schrijven als zoodanig is afgetreden. Waal bij Nijmegen. van handteekeningen. DE LEERLING-VLIEG Ell J. T. METS, die bij heb vliegongeval, bij Schiphol het leven verloor. EEN MERKWAARDIG TRANSPORT. Bij Nijmegen passeerde over de Waal een niet alledaagsche sleep n.l. een enorme ketel voor de N.V. Olster Asphaltfabriek. door RICHARD STARR. Vertaald door A. RIEWERD. 6) „Hé", gichelde Tessa. „Je bent toch niet van plan daarmee te trouwen?" „Dat weet ik nog niet. Hij is nog niet zoo ver, maar hij doet moeite. Ik ben drie of vier keer met hem uit geweest". „Met zoo iemand uit geweest?" verbaas de Tessa zich. „Och, je raakt er na een poosje aan ge wend. Toen hij het den eersten keer aan legde en mij meevroeg naar een voorstel ling, behandelde ik hem ijskoud. Maar tenslotte ging ik toch. Zie Je, kind, het is zoo met mij gesteld. Ik zit hier niet mijn heele leven. Bovendien hebben ze je niet noodig. Tegen den tijd, dat je plooien in ie nek krijgt en je enkels opzwellen, om dat je den heelen dag staat, ontslaan ze je. En wat dan? Ik moet een man hebben, al is het dan maar een heele kleine, zoo als die halve cent daar aan den overkant. Hij heet Anstruther". „Maar dat is niet billijk, Pet? Jij ziet er lief uit en en „Nu ja. ik ben geen vogelverschrlkster, hoewel ik me niet verbeeld, zoo'n feeën koningin te zijn als jij. En Anstruther is niet zoo kwaad. Hij is geen hoogvlieger, maar beter iets dan niets. Ik zit er erg mee in. Hij wil mij bij zijn moeder bren gen, en dat beteekent natuurlijk feitelijk iets blijvends". „En jij hebt er geen zin in?" „Wel, er is een groote lummel van een jongen, die mij lief aankijkt, en natuurlijk wil een meisje graag zelf haar man uit kiezen. als het kan, maar daar krijgt ze niet altijd de kans toe". „Bedoel je, dat je van dien anderen man houdt?" „Van hem houd? Ik kan het niet ver dragen, als ik zie, dat een ander meisje hem een gebakken ei brengt. Dat maakt me wild Maar. zie je, hij maakt geen on derscheid tusschen mij en het behangsel papier, behalve, dat hij nu en dan een grapje maakt. Eens pakte hij voor de aar digheid mijn hand en inplaats van hem te vertellen, waar het op stond, ging ik bijna zitten grienen. Maar je hebt gelijk, IJisher. Een van de werksters zegt, dat ze je van morgen in een auto heeft zien rijden, die zoowat net zoo lang was als deze straat, met een man, die er uitzag, qlsof hij zoo juist uit een boek was gestapt". „Hij beteekent niets voor mij, Pet", zei Tessa vlug. „Ik ontmoette hem alleen maar, dat is alles". „Ontmoet hem dan nog eens, beste meid", zei Pet Peil. „Daar zit iemand om je te bulken. Ren er naar toe. Die oude tante daar in den hoek, met een figuur als de rots van Gibraltar". Tessa was altijd extra beleefd, als zij dames bediende, omdat die critischer zijn dan heeren. Deze dame was een verschrik king. Ze was bijna overweldigend gekleed en had een figuur dat Tessa „buiten model" noemde. Eerst keek zij naar Tessa's beenen en toen naar haar gezicht. Het. was heel dui delijk, dat, geen van beide haar goedkeu ring wegdroeg. „Lk zit hier al tien minuten", zei ze bits. „Het spijt me erg. Ik was bezig", zei Tessa, zonder er bij te denken. „U was niet bezig. U stond daar met een ander meisje te praten en uw tijd te ver knoeien". „We hebben hier niet veel kans iets te verknoeien", zei Tessa. „Wat kan ik voor u halen alstublieft?" Zij bestelde geroosterd brood met ge bakken eieren. Het brood moest goed ge roosterd zijn en de eieren zacht. Het brood moest precies een centimeter dik zijn en de korst moest er afgesneden worden. Haar geratel ergerde Tessa. Alles was dien dag verkeerd geloopen. Zij was er zeker van, dat miss Lightfoot er op uit was haar haar ontslag te bezorgen en zij voelde zich opstandig. Zij had grooten lust haar humeur te verliezen met die rots van Gibraltar-dame, en haar een en ander te vertellen van het leven van een tea room-meisje. Maar zij bedwong zich. Het was niet noodig de zaken erger te maken dan ze al waren. HOOFDSTUK V. De rots van Gibraltar. Ze kon niet helpen, dat ze denken moest aan wat Pet Peil had gezegd. Zij wou een man hebben, al was het maar een heele kleine. Zij vroeg zich af. of dat op haar ook niet van toepassing was. Paul Harvey had kort geleden gezegd, dat hij wenschte, dat zij kennis zou maken met zijn moeder, die hij beschreef als een lieve oude dame, die zij op het eerste gezicht zou liefhebben. En voordat dat gebeurde, moest zij nog met zichzelf over Paul in het reine komen. Zij was tot de conclusie gekomen, dat zij Paul niet liefhad. Hoewel hij een naam had als een filmheld, was hij niet de held van haar meisjesdroomen. Het leek er niet op. Er was niets opwindends aan hem. Zij waren niet verloofd, maar hij had haar een zeker aantal malen gekust. Niet heel dikwijls, omdat Tessa, hoewel zij niet graag onaardig was, die pogingen nogal had ontmoedigd. De zaak was, dat al Pauls kussen teza men haar hart niet zoo hadden doen kloppen als die eene blik. dien Jimmy Turnover neen, Jimmy Turner in de auto op haar geworpen had. Hoe moest zij dan haar eigen vraag be antwoorden? Zij wist dat natuurlijk niet. Er was geen antwoord op, want tearoom meisjes trouwen natuurlijk niet met man nen als Jimmy Turner. Als dat gebeurde, zou je geen enkel meisje met geweld van een tearoom kunnen afhouden. Natuurlijk zou zij Jimmy Turner nooit meer zien. Dat was zoo zeker als twee maal twee vier is. Paul was betrouwbaar en zoo ernstig als een Blauwboek. Hij had beslist huwelijks plannen, en een tearoom-meisje zou er wijs aan doen, eerst goed na te denken, voordat zij zoo'n mooie kans als deze overboord wierp. Met het vooruitzicht op haar ontslag, besloot zij op datzelfde oogenblik, aardiger tegen Paul te zijn en zich aangenaam te maken bij zijn moeder, als de ontmoeting daar was. Toen zij deze zaak had uitgemaakt, pre senteerde zij de gebakken eieren met haar heiligste gezicht aan de rots van Gibral tar dame. Zij voelde zich ai als een ge trouwde vrouw. „U bent lang weggebleven", zei de rots van Gibraltar. „Het spijt mij", zei Tessa onderdanig. Terwijl Tessa de rekening opmaakte, snoof de klant. „Heb ik u niet gezegd, dat het brood goed geroosterd moest zijn en de eieren zacht gebakken? De toast is zacht en de eieren zijn hard. Het is afschuwelijk". „Het spijt me", zei Tessa vermoeid. „En het geroosterd brood is doorweekt van water. Eenvoudig doorweekt. Wat zegt u daarvan?" „Wel, ik zei al, dat het me spijt", ant woordde Tessa klagend. „Waar dient het voor. te zeggen, dat het u spijt? Dit brood is doorweekt. Wat be teekent dat?" „Ik weet het niet", jammerde Tessa. „Ik heb het niet geroosterd. Misschien huilde de kok. Zij heeft er wel reden voor". „Wees niet onbeschaamd". „Lieve help, het was mijn bedoeling niet, onbeschaamd te zijn." „Antwoord mij niet. Akelige meid!" „Noem mij nu geen meid", zei Tessa, en haar blauwe oogen schoten vuur. „Omdat ik u bedienen moet met gebakken eitjes, geeft dat u niet het recht, mij uit te schelden". „Ik ben nog nooit zoo beleedigd gewor den", toornde de rots van Gibraltar. „Ik zal mij over uw onbeschaamdheid be klagen", „Goed", zei Tessa verveeld. „Beklaag u maar. Dat kan er nog wel bij". „En dan zulke kousen te dragen!" „Wat hebben mijn kousen er mee te ma ken?" „Ik geloof niet, dat het geoorloofd is. Alle andere meisjes dragen zwarte kousen" (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1935 | | pagina 5