Wintersport begonnen - Het Engelsche Hoogerhuis als rechtbank
TESSA
76'le Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
IN DEN HA HLEMMER-
MEEKPOLDER WORDEN
alvorens de vorst invalt,
de akkers omgeploegd voor
;t uitzaaien van wintertarwe.
EEMGE DER ZEER SNELLE MOTORBOOTEN VAN DE ENGELSCHE MARINE
welke dienen voor het onderhouden van de verbinding tussc-hen kust en oorlogsschepen.
KITZBüHEL, HET IDEALE VERBLIJF VOOR DE WINTERSPORT heeft weer hon
derden toeristen tot zich getrokken, nu het
seizoen weer begonnen is.
DE LANGSTE ABESSYNISCHE SOLDAAT Baylion, sergeant in het
Abessynische leger, die 2 M. 10 lang is. Een langdurige conversatie met
Baylion zou leiden tot een stijven hals.
DE EX-FILMSTER CLARA BOW MET
HAAR ZOON TONI. Sinds haar huwelijk
met Rex Bello heeft Clara de film verlaten.
HOOGERHUIS ALS RECHTBANK. Lord,
kanselier, lord Hailsham, een van de rechters
tijdens de rechtzaak tegen een der peer3>:
welke in het Hoogerhuis plaats vond.
REFLECTORS AAN DE STIJGBEUGELS
hebben thans de Amsterdamsche politieruiters
om te voorkomen, dat zij van achteren
worden aangereden.
door RICHARD STARR.
Vertaald door A. RIEWERD.
1)
HOOFDSTUK I
Tessa gaat naar bed.
Tessa Fisher zeide Paul Harvey goe
den nacht en kreeg op den drempel van de
deur een kus van hem.
Dat wil zeggen, dat zij op den mond ge
kust werd, terwijl zij op den drempel stond
met Paul natuurlijk Het ls wel eens
6oed zulke dingen duidelijk te vertellen.
Het was in geen enkele beteckenis van
het, woord een wat men noemt hartstoch
telijke kus of iets. wat daarop leek. Ten
minste niet van Tessa's kant. Het was al
leen maar een kus, en niets anders.
En toen die gegeven was, bleef Tessa op
de bovenste trede van de stoep staan en
wuifde plichtmatig met de hand, totdat
Paul, die op goed geluk achteruit liep, het
tchijnsel van de eerste straatlantaarn
voorbij was. Waarna de duisternis Paul
'erzwolg en Tessa zich naar de deur
keerde.
Zij zuchtte licht. Goed beschouwd, kloris
die zucht, alsof zij teleurgesteld was. En
terwijl zij zich met haar hulssleutel toe
tang verschafte tot het pension van mis.
-•tzabeth Potts, veegde zij haar mond on-
Mekeurlg met den rug van haar hand af.
Van die soort waren Pauls kussen. Dit ge
tuigde misschien niet van goede maniereu,
maar zij kon moeilijk bij haar zakdoek
komen, en bovendien wist zij niet, dat zy
het deed.
Zij riep mrs. Elizabeth Potts onder het
naar boven gaan een vroolijk goeden nacht
toe en kreeg met een begrafenisstem ant
woord van de benedenverdieping
Toen zij halfweg de derde verdieping
was, ontmoette zij mr. Banks. Hij kwam
de trap af. Tessa gaf een gilletje en rende
naar het portaal terug.
Wat is er?" vroeg mr. Banks grinni
kend. „Ik zal je niet zoenen".
„Dat weet ik", antwoordde Tessa met
een flikkering in haar blauwe oogen. „Maar
het .brengt ongeluk op de trap iemand te
kruisen. Dat weet iedereen".
..Mijn lieve kind, je gelooft toch niet aan
zulkcn onzin?"
„Nu, het kan wel zijn. dat er nie'.s in
steekt", antwoordde Tessa, „maar ik hou
me liever aan den veiligen kant bij zulke
kleinigheden, die geen last veroorzaken.
Onder ladders doorloopen enzoovoort. Ik
kan, als het niet bepaald noodig is, geen
risico loopen. En nu we het er toch over
hebben, mr. Banks, zal het mij genoegen
aoen als u mij niet uw lieve kind noemt.
Misschien ben ik een lief kind ik hoop,
dat ik het ben. Maar niet van u".
„O, goed", zei Banks stijf. „Ik bedoel er
niets mee. Het was maar bij wijze, van
spreken".
„Het doet er natuurlijk niets toe. als het
bij toeval was. maar ik vond, dat ik het. J
maar moest zeggen, voordat het een ge
woonte wordt. en dan is er nog iets
anders",
„Wat iets anders", bromde Banks. „Wat
heb ik nu weer gedaan!"
„Wilt u alsjeblieft mijn spons niet ge
bruiken? Gistermorgen liet ik ze bij onge
luk in de badkamer liggen, en toen hebt
u ze gebruikt".
„Ik wist niet, dat het uw spons was".
„U wist wei. dat het niet de uwe was.
En ik kan niet aannemen, dat u dacht,
dat mrs. Potts plotseling een spons voor
algemeen gebruik had gegeven, want u
weet heel goed, dat zij zoo niet is".
„Wel, het spijt mij, miss Fisher".
„Het is in orde, mr. Banks, als u het niet
meer doet. Ik ben eigenaardig op dat punt,
ziet u. Ik heb mijn eigen spons, en houd
er niet van, dat een ander ze gebruikt. Ik
bedoel, dat een spons in zekere mate iets
particuliers is. Goeden nacht, mr. Banks".
Hij was klerk en werkte, zooals mrs.
Potts zeidc, op een verzekeringskantoor.
Zijn kamer lag juist onder die van Tessa,
en de eenige badkamer in het huis lag op
zijn verdieping. Tessa vond, dat zij voor
zichtig moest zijn met hem. Hij scheen te
denken, dat hij, alleen omdat zij kellnerin
in een tearoom was, naar eigen verkiezing
aardigheden met haar kon uithalen. En
Tessa was van plan hem te toonen, dat
er dingen waren, waarvan hij niet op de
hoogte was, ais het tearoom-meisjes be
trof.
Tessa sliep onder het dak, en als u ooit
onmiddellijk onder de dakpannen hebt ge
slapen, zooals Tessa, zult 11 weten, dat het
er in November, als er kille nevels en
nachtvorsten zijn, erg koud is, en erg heet-,
als hittegolven aan de orde van den dag
zijn. De eenige werkelijke verdienste er van
is, dat het er gewoonlijk goedkoop is.
Onder het dak dus, in de koude kilheid
ven een Novemberavond, maakte Tessa
zich gereed naar bed te gaan. Zooals zij al
vanaf haar prille jeugd gewend was,
knielde zij voor het bed neer en bad.
Dit gebed was in ruime mate een dank
zegging aan God. Zij vergat nooit, dat er
heel wat was, waarvoor zij dankbaar moest
zijn. Zij was gezond en betrekkelijk nog
jong zij moest nog negentien worden.
Zij geloofde in jeugd. Ook was zij niet dik
of kaal, of scheel of gebocheld, en een van
die gebreken had zij toch best kunnen
hebben, als ze onder een minder gunstig
gesternte geboren was.
Zij was integendeel slank en recht van
leden, en al mocht ze dan geen bepaalde
schoonheid zijn, ze was er toch eerlijk van
overtuigd, dat geen enkele man misbaar
zou maken en aanvallen van woede zou
krijgen, als hij zich met haar alleen op een
onbewoond eiland zou bevinden.
En zij had een goede vaste betrekking,
die haar. na aftrek van de kosten voor
haar uniform en zegels, twee en twintig
shilling per week opbracht. En bepaalde
maaltijden gratis de hoofdmaaltijden
van den dag. Met wat overleg kon een
meisje bij die vrije maaltijden genoeg
voedsel gebruiken, om er de rest van de
vier en twintig uren genoeg aan te hebben.
Ge ziet dus. dat zij reden had tot dank
baarheid en zij was dan ook dankbaar En
aan het eind van haar gebed vroeg zij God
om vergiffenis voor haar buitensporighe d
Zij had dien avond op weg naar huis drie
gulden vijf en vijftig cents besteed aan een
paar zijden kousen.
En ze waren dien prijs wel waard.
Zij ergerde zich een beetje en borstelde
in gedachten verzonken, haar haar. Ieder
een weet. dat, als men vergiffenis vraagt
voor iets, er ook verondersteld wordt, dat
men er behoorlijk spijt over heeft. Dat
spreekt vanzelf.
Maar zij .had geen spijt over die kousen.
Zij was juist ontzaggelijk blij. Ze waren
beeldig. Heel dun en fijn; van een prach
tige amberkleur met een gouden schijn.
Natuurlijk geen kousen, om er op een mod-
derigen dag mee uit te gaan, maar ze wa
ren er op berekend, charme te verleenen
aan een avondtoilet en er een overwegend
deel van uit te maken. Geen meisje, dat
hart bezat, kon er naar kijken, zonder den
adem in te houden. En bovendien ze
waren goedkoop voor drie gulden vijf en
vijftig cents.
Gewoonlijk sprong Tessa zuinig met haar
geld om, hoewel zij zoo goed mogelijk voor
den dag kwam. Men moet wel zuinig zijn,
als men twee en twintig shilling in de
week verdient, zelfs al heeft men de hoofd
maaltijden vrij.
Maar zij moest toegeven, dat zij op het
punt van zijden of half zijden kousen bui
tensporig was. O ja en op het punt van
sponsen ook. Zij had vier guldig vijftig
voor haar spons betaald. Maar zoo'n spons
gebruikt men dan ook een heelen tijd.
Zijden kousen duren niet een heelen tijd.
Maar bedenk eens, wat men voor die uit
gave terug krijgt!
Tessa vroeg zich dikwijls af hoe meisjes
het toch klaar speelden met hetgeen het
leven genoemd wordt, en wat voor plezier
zij er in konden hebben, zoo lang zooiets
als zijden kousen nog niet in het bereik
van de groote menigte viel.
.(Woijfit vervolgd;.
