Besprekingen voor de mogelijkheid van een
oplossing van het conflict begonnen.
J6'le Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag 22 October 1935
Derde Blad
No. 23183
De Italianen aan het zuidelijk front in actie.
FR0NTNIEUWS.
DE EFNIGE ABESSYNIER
IN NEDERLAND.
KERK- EN SCH00LNIEUWS
VAN 'T FRONT.
Zooals gemeld, ls het ln het Zuiden weer
tot actie gekomen.
Het Itallaansch legerberlcht meldt daai-
jver:
18 October hebben tien toestellen van de
Itallaansche luchtmacht ln Somaliland ge
durende een uur de Ethiopische garnizoens
plaats Dagherl aan de Strlbeli-rlvler ge
bombardeerd, waar men zich gereed
maakte de Itallaansche Unies aan te val
len. Na het bombardement, gedurende het
welk vijf toestellen werden getroffen door
geweerkogels, gingen de troepen van
Mustshll, onder commando van den majoor
der grenadiers Fava, tot den aanval over
en verdreven den vijand uit zijn versterkte
{tellingen. De vijand werd nagezet en ver
strooid, met achterlating van 50 dooden,
ïeie gewonden en eenige dozijnen gevan
genen.
De Itallaansche inlandsche strijdmacht
beeft hierbij 14 dooden en 40 gewonden
lerloren.
De vijand liet twee kanonnen, twee mi
trailleurs, twee vrachtauto's, eenige hon
derden geweren en een aantal kisten mu
nitie achter.
Aan Itallaansche zijde namen aan de
actie deel de gewapenden van den sultan
Olel Dinle, stamhoofd van de Chavelis, die
uoeger onder Abessynië behoorden en
thans naar de Italianen zijn overgeloopen.
Hij vroeg deel te mogen nemen aan den
ftrijd om zijn trouw te bewijzen.
Het geheele gebied van de Chavelis ls
door dit gevecht in Italiaansche handen.
Van het front van Eritrea is niéts nieuws
te melden, alleen de normale strategische-
tn verkenningsvluchten.
De bezetting van Dagheri ls eer. groot
militair en strategisch succes. Dagheri ligt
200 meter boven den zeespiegel en ls de
sleutel van den weg naar Harrar en een
voornaam punt in het verdedigingssysteem
san de Abessyniërs in dit gebied.
Naar nog bekend wordt, had het gevecht
plaats tijdens een storm in hevigen regen.
De vliegtuigen namen actief deel aan den
strijd door van geringe hoogte mitrailleur-
vuur op den vijand te openen.
Dagheri is de vruchtbare oase temidden
van een gebied, arm aan water en bijna
onbewoond.
De troepen van generaal Graziani ruk
ken thans langs twee wegen vooruit, één
kogs Wesi Tsjaveli en de ander recht op
Harrar aan.
Men krijgt echter sterk den Indruk dat
dit succes van Itallaansche zijde zeer wordt
orerdreven
Te Napels zijn 20 schepen gereed voor
het vertrek naar Oost-Afrtka. Deze sche
pen zullen bizonder omvangrijke zendin
gen oorlogsmateriaal naar de Itallaansche
koloniën overbrengen.
Naar uit Asmara aan de bladen wordt
gemeld, zijn op plechtige wijze zilveren me
dailles uitgereikt, aan de nog in leven
lijnde Askaris. die destijds aan den slag
cm Adoea in 1896, hebben deelgenomen.
De plechtigheid geschiedde in tegen
woordigheid van generaal Redini. den com
mandant van de vesting Asmara.
Een detachement Askaris in groot tenue,
bracht eerbewijzen aan de veteranen, bij
sommigen waarvan de rechterhand en de
linkervoet door de soldaten van negus Me-
beiik waren afgehakt.
Dit Addis Abeba wordt gemeld:
Dedsjats] Kassa Sehbat' is benoemd tot
opvolger van Ras Koeksa als bevelhebber
tan de Ethiopische troepen in de provin
ce Agame, waar de Italianen tot Edagaha-
moes zijn opgerukt.
Deze benoeming van een nieuwen bevel
hebber wordt als een bewijs beschouwd, dat
Abessyniërs ernstig willen pogen, den
llaliaanschen opmarsch te stuiten.
Zij schijnen de strategisch gewichtige
stellingen, welke de mogelijkheid voor ope
raties in grooten stijl bieden, in ieder geval
h Abessynische handen te willen houden.
Zondagmiddag heeft een aantal Italiaan
sche vliegtuigen een vlucht gemaakt tot
aan de Setit-rivier. In het hooge maisge-
*as werden bommen geworpen, terwijl er
bok met mitrailleurs op werd geschoten.
De vliegeniers veronderstelden, dat in dit
ïewas Abessynische krijgers verborgen la
ken, doch de Abessyniërs leden geen ver
liezen.
De vroegere minister van oorlog. Fitau-
rati Bixroe, is te Addis Abeba aangekomen
'n zal het bevel nemen over een aantal
koepenafdeelingen, die binnenkort naar
'et front vertrekken. Birroe is ongeveer
een jaar geleden in ongenade gevallen en
'«bannen, doch thans is hij weer in ge
nade aangenomen.
Als Abessynische notabelen zich
overgeven.
De oorlogscorrespondent van het Ro-
raemsche blad „II Messagero" meldt uit
«mara:
lederen morgen en lederen avond de
«rste en qe laatste uren van den dag zijn
blijkbaar het meest geschikt voor een over-
schuiven er nog steeds donkere
•cnunmen langs onze voorposten in Adoea
n Adigrat. die met witte doeken zwaaien.
Wanneer het notabelen zijn. die zich
«nschen over te geven, dan is het steeds
?n van hun dienaren, die den eersten stap
ecet. Behoedzaam treedt de zwarte knecht
nader en begint eerst een heele rede-
bouw so^da'en van <*e wacht te
Wanneer deze hem te kennen geven, dat
J? Wnst wat dichter bij kan komen, be-
<™t hij allerlei buigingen te maken voor
"enJen 'corP°raal of sergeant, dien hij te-
van en doodigt vervolgens de dragers
b Beschenken uit hem te volgen. Dit
die zo?wel mannen, vrouwen als kinderen,
hane1 5un houders Beitjes, lammeren en
"en dragen en verder leeren zakken, ge-
iW.Jbet melk en honigwater. Deze ca-
x worden gewoonlijk eerst opgeslagen
in een tent, om later onder de verschillen
de veldkeukens te worden verdeeld.
De gevers van de geschenken worden dan
op de commandoposten aan een nauwkeu
rig verhoor onderworpen en als zij indet-
daad betrouwbaar blijken te zijn, mogen ze
hun geweer behouden en verder vrij hun
gang gaan
In sommige gevallen slechts wordt een
preciese waarborg geëischt ten gunste van
personen, die wij niet kunnen identificee-
ren, van de zijde van inlandsche stam
hoofden, die reeds blijken hebben gegeven
van hun trouw en die de gunst van het
Itallaansche oppercommando genieten.
De Negus weer voor de radio.
Gisteren om 20.25 uur M.E.T. zond de
speciale verslaggever van de „Paris Solr" in
Addis Abeba uit het keizerlijk paleis een
radioreportage uit, die tien minuten duur
de en door de meeste Fransche radiozen
ders werd gerelayeerd
Na eenige Inleidende zinnen gaf de Fran
sche journalist het woord aan den Negus,
die een korte rede in vloeiend Fransch
hield.
O.a. legde keizer Haile Selassie er den
nadruk op, dat in weerwil van de in ver
houding groote zwakte van het Abessyni
sche volk, dit het land toch zal weten te
verdedigen. Want. aldus de Negus, wij strij
den voor onze vrijheid.
Daarna gaf de keizer uiting aan zijn
vaste hoop op de rechtvaardige bespre
kingen van den Volkenbond en aan zijn
vreugde, dat ln Europa zulk een levendige
belangstelling en deelneming voor zijn land
en het lot van zijn volk bestaat.
INDERDAAD BESPREKINGEN
INGELUID.
De diplomatieke correspondent van Reu
ter meldt, dat te Londen officieel toege
geven is, dat bij wijze van proef tusschen
Rome en Parijs van gedachten gewisseld is
inzake staking van de vijandelijkheden in
Abessynië.
Men geeft ook toe, dat er „eventjes ge
rept" is van de mogelijkheid, om den oorlog
te beëindigen in het onderhoud van drie
kwartier, dat Drummond en Mussolini Vrij
dag gehad hebben.
Inmiddels verkeeren deze geopperde
denkbeelden nog in het aanvangsstadium
en dragen eerder het karakter van niet-
formeele sondeeringen, die geen bepaalden
vorm zullen aannemen, voordat het eenlgên
tijd verder is, daar de drie betrokken par
tijen. Italië, Abessynië en de Volkenbond
alle drie voldaan moeten zijn.
Hoewel de eerste voorstellen van Laval
niet aannemelijk waren voor Mussolini,
gaat Frankrijk voort met sondeeren. Groot-
Brittannië wordt op de hoogte gehouden
van het verloop en het is weinig twijfel
achtig of zekere misverstanden zullen ver
meden worden.
Alle concessies, aan Italië aangeboden
vóór de opening der vijandelijkheden, vor
men waarschijnlijk de basis van de sug
gesties aan Mussolini gedaan, vervolgt de
correspondent van Reuter en men mag
aannemen, dat Mussolini zijn oorspronke-
lijken eisch van een mandaat over geheel
Abessynië heeft gewijzigd.
Te Londen blijft men er op staan, dat
alles moet geschieden in het raam van den
Volkenbond.
Inzake de verklaring, die de Britsche
ambassadeur in zijn onderhoud met Mus
solini J.l. Vrijdag ten aanzien van de Brit
sche plannen en motieven heeft afgelegd,
met de bedoeling de Italiaansche misver
standen hieromtrent uit den weg te rui
men, wordt nog meegedeeld, dat deze door
Mussolini vriendelijk is ontvangen. De duce
zelf heeft ook een verklaring afgelegd,
waarin hij de verzekering geeft, dat Italië
zich niet in Britsche belangen zal mengen.
Op grond van de vermindering van de
Engelsch-Itallaansche spanning, die hier
door ontstaan is, acht men „stappen ten
aanzien van de Britsche vlootversterkingen
in de Middellandsche Zee en een verminde
ring van de Italiaansche troepenconcen
traties in Lybië" mogelijk. Zulks zop op de
ontspanning aan beide zijden nog meer
den nadruk leggen.
Sir Eric Drummond heeft gistermiddag
opnieuw een bezoek gebracht aan Musso
lini, om hem mede te deelen. dat Engeland
en de Britsche koloniën, alsmede Anglo-
Egyptlsch Soedan, de neutraliteitsvoor-
schriften van de conventie van Den Haag
van 1907 zullen toepassen.
Dit beteekent. dat geen enkel Italiaansch
oorlogsschip of Itallaansch schip, dat
levensmiddelen, wapens e.d. vervoert, voor
de Italiaansche troepen ih Oost-Afrika,
langer dan 24 uur in een Britsche haven
mag vertoeven.
Verder mogen deze schepen niet meer
brandstof en levensmiddelen Innemen, dan
noodig is om de naastbijzijnde Itallaansche
haven te bereiken.
Vermoedelijk zal de Egyptische regeering
eenzelfde besluit nemen.
Het ls nog niet zeker, dat de werkcom-
missie van de sanctieconferentie op 31
October weer biteen zal komen. Ingeval een
ontsoanning intreedt tusschen Italië en
den Volkenbond en aan den anderen kant
een voldoend aantal staten voor 31 Octo-
her toestemmin» hebben gegeven, zal 5
November benaald worden als aanvangs
datum voor de ln- en uitvoersancties.
Verklaring van den aartsbisschop
van Canterbury.
In een op de Kerkconferentie uitge
sproken redevoering heeft de bisschop
van Canterbury o.m. het volgende ver
klaard:
Italië ls generaties lang onze nauw-
verbonden en standvastige vriend ge
weest en er leeft geen verlangen dieper
in de harten van ons allen, dan dat deze
vriendschap moge worden voortgezet. Het
is van het grootste belang duidelijk te
maken, dat het tegenwoordige conflict er
iSpeciale Reuter- en A.NP.-dienst).
De strijd op het Zuidelijke front.
ADDIS ABEBA. 21 Oct. (Reuter-A.N.P.I
—Het herstel van de Italiaansche front
linie in het Zuiden, met de Inneming van
Dagnerrel. dat de Italianen beschouwen
als een sleutelpositie op hun weg naar
Harrar. toont, dat ondanks de recente
regens operaties weer movelilk zijn
Men verwacht thans, dat generaal Gra
ziani zijn opmarsch naar het Noorden zal
hervatten en daarbll een belangrijk deel
van zijn leger gebruiken zal voor bescher
ming van zijn linkerflank langs de rivier
Sjebeli.
Van het Noordelijk front.
Op het Noordelijk front In Tigre speelt
zich op het oogenblik geen enkele belang
rijke operatie af. De Italiaansche lucht
strijdkrachten gaan voort met hun dage-
lljksche raids en de Abessijnen zetten hun
troepenconcentraties voort.
Het vertrek van den keizer
naar het front.
Het staat thans vast, dat de keizer bin
nenkort per auto uit de hoofdstad zal
vertrekken naar Dessie, het belangrijkste
concentratiepunt der Abessijnsche troe
pen op ongeveer 250 K.M. ten Noorden
van Addis Abeba en op 300 K.M. ten Zui
den van Makalle. Tweehonderd muilezels,
die de bagege dragen van het keizerlijk
huls. worden naar Dessie vooruitgezonden
en talrijke nieuwe vrachtauto's worden
voor vertrek ln gereedheid gebracht.
Slechts weinig Abessijnen zijn van mee
ning dat de oorlog begonnen zal worden
voordat de keizer naar het front is ver
trokken. Eerst op dat oogenblik is de
krijg ontbrand, aldus verklaarden_ solda
ten aan den correspondent van neuter-
A.N.P.
Het vertrek van de Keizerlijke
Garde.
De soldaten van de Keizerlijke Garde,
die vandaag uit Addis Abeba zijn ver
trokken, werden door hun weenende
vrouwen begeleid tot aan den top van de
berg Entoto. Naarmate troepen uit de
hoofdstad vertrekken naar Dessie. arri-
veeren andere troepen en stammen uit
het Westen en komen hun hoofden aan,
die door den keizer worden ontvangen,
welke hun wapenen doet verstrekken.
Telefoonverkeer met het Noorden
hersteld.
De telefoonverbindingen met het Noor
delijke front zijn hersteld. Ras Seyoem,
die het eerste gesprek langs de lijn met
den keizer voerde, deelde hem mede, dat
de Italianen hun voorposten terugtrekken
en hun posities ten Zuiden van de lijn
Aksoem, Adoea. Adigrat consolideeren.
Ras Kassa trekt op.
Uit Gondar wordt gemeld, dat de troe
pen van Ras Kassa voortdurend opruk
ken naar het Noord-Noord-Westen. Zij
opreeren tijdens den nacht en verschui
len zich overdag in verband met de voort
durende aanvallen der Italiaansche vlies-
tuigen, die op een hoogte van 60 M.
vliegen en systematisch ieder terrein,
waar zij overheen vliegen met kogels be-
Z£Lcli6n
(Copyright Reuter-A.N.F.)
geen ls tusschen ons land en Italië, maar
tusschen Italië en den Volkenbond. Bo
vendien zijn wij. bij het uitspreken van
een oordeel over de daden van Italië
slechts de echo van het vonnis, dat om
streeks vijftig landen ter wereld hebben
geveld. Wij zijn gebonden door de ver
plichtingen van het handvest, die wij
vrijwillig op ons hebben genomen. Wan
neer ongelukkigerwijze Italië inbreuk
heeft gemaakt op het nakomen van het
handvest, is er geen reden, waarom wij
dat voorbeeld zouden volgen, maar veel
eer is er alle reden voor vastbesloten te
zijn ons eigen woord te houden en andere
volken aan tc moedigen het hunne ge
stand te doen. De eenige veiligheid voor
den vrede ter wereld is gelegen in een
collectief aanvaarden van een gemeen-
schappelijken wetsregel onder de naties.
Het is het doel geweest een zoodanige
regel in te stellen door den Volkenbond
op te richten. Daardoor leeft de Volken
bond. Het handvest te beschermen en te
verdedigen ls de veiligste weg en geves-
tigden vrede te beschermen en te verde
digen".
Voorts zeide de bisschop, dat hij alle
christelijke kerkautoriteiten ln Europa
wilde oproepen hun krachten in het werk
te stellen voor een verdediging van den
Volkenbond en hun leden plechtig aan de
Volkenbondsverplichtingen te herinneren.
In dezen zin heeft stir reeds stappen bij
den Paus gedaan. Hij had echter verno
men. dat de Paus op het oogenblik niet
bereid was meer te zeggen dan hij reeds
gezegd had. Men moet ook inzicht heb
ben in de moeilijkheden, waarin de Paus
zich bevindt. Wel echter moet men hem
verzoeken op zijn tijd en op zijn wijze
noe eenige woorden te spreken.
Woordelijk zeide de aartsbisschop ver
der nog: ,.Tk geloof niet, dat de toewij
ding aan Chris'u» er toe gebruikt kan
worden een rechtvaardiging te geven voor
het weigeren van een gebruiken van ge
weld tegen rechtsbrekers".
Sir Austin Chamberlain heeft in een
interview met een Fransch journalist zijn
reeds eerder vermelde meening nog eens
herhaald, dat Engeland met Frankrijk
den Volkenbond trouw moeten blijven.
Locarno dient daarnevens gehandhaafd,
aangezien de waarborg, welken wij krach
tens ajt o-sct gayen. beantwoordt aan net
krachtigste en duurzaamste beginsel der
Britsche buitenlonrische Dolitlek; het was
voor de onafhankelijkheid van de Neder
landen. dat wil onze grootste oorlogen
hebben gevoerd, tegen Philips II, Lode-
wijk XIV qn Napoleon'*.
WIL GRAAG MEEVECHTEN!
(Van onzen reisredacteur)
Hij hielp me ln inijn Jas en zeide „alstu
blieft. mijnheerrr" met die mooie rollende
r. waarvan de Oosterling het geheim be
zit. Het zou een leugen zijn. wanneer ik
beweerde, dat ik aan zijn uitspraak van
het Nederiandsch den Abessyniër heiken-
de: niemand zou me trouwens geloovcn.
Maar men had het me verteld en het was
aan zijn uiterlijk ook wel te zien, dat zijn
wieg als hit daar vroeger tenminste ooit
in gelegen had niet in deze Westersche
streken had gestaan. In een restaurant te
Amsterdam doet hij chasseursdiensten, hu
neemt de kleedingstukken van de bezoe-
kers aan en helpt ze in hun jassen. Zoo heb
ik in een rust'g oogenblikje even een praa
tje met hem gemaakt.
Hij vertelt me. dat hij afkomstig is uit
een dorpje in de omgeving van Tigre. dat
thans in het bezit der Italianen is. Zijn
ouders wonen daar nog en hij heeft in geen
vier maanden iets van hen vernomen. Ze
leven daar van den landbouw. Als jongen
van 17 jaar is hij 12 jaar geleden de we
reld ingetrokken, eerst als hutjongen op
een Italiaansche boot, om daarna in aller
lei betrekkingen op het land rond te zwer
ven: in Rome. Parijs, Berlijn, Weenen en
nu in Amsterdam. Ik vraag, of hij nog
landgenooten hier kent. Hij is de eenige
Abessyniër hier te lande, voorzooveer hij
weet. en ook zijn consul, die te Brussel
resideert, kent geen andere. Een Vereeni-
glng van Abessyniërs heeft hier dus weinig
reden van bestaan.
Of hij terug wil, nu zijn land in gevaar
verkeert? Nou. en of! Maar de reis ls wel
wat duur. Hij heeft er met zijn consul
over gesproken, doch deze zeide hem nog
wat te wachten. Als het land zijn hulp
nood-g heeft, zullen er wel middelen wor
den gevonden om hem te doen overkomen.
Om alvast toch iets te doen, wilde hij lee
ren vliegen, maar ook dat kost geld. Zeven
honderd gulden heeft een Abessijnsche
chasseur niet maar zoo in zijn zak! Hij
hoopt erg op een reductie of op een subsi
die van het consulaat. „Ze zeggen wel:
waarom zou je hier weggaan, je hebt het
goed. Maar mijnheer, ik voel het hier." Hij
tikt daarbij met zijn slanke rechterhand
op zijn borst. In de kranten buiten-
landsche zoowel als Nederlandsche volgt
hij de gebeurtenissen in Abessynië van
uag tot dag en het is begrijpelijk, dat hij
brandt van begeerte om zijn landgenooten
bij te staan.
Maar de eerste successen der aanvallers
beteekenen nog geen definitieve overwin
ning! De grootste moeilijkheden komen
nog, dat is hij met de berichtgevers van
het oorlogsterrein volkomen eens. Over
den overgeloopen Ras Goepsa hij zegt, dat
het Goepsa moet zijn en spreekt het woord
uit met een zachte, haast melodieuse Fran
sche g) is hij niet te spreken. Dat is ech
ter een enkeling. Het meerendeel der
hoofden en ook de bewoners zullen den
keizer trouw blijven. De keizer heeft veel
goed gedaan om het land tot grooter wel
vaart te brengen en men eert hem alge
meen zeer. Hij heeft hospitalen opgericht,
voor gebrekk'gen, die vroeger onverzorgd
waren en in de bedelarij hun levensonder
houd vonden. En de slavernij? Ja, die
wordt nog wel in Abessynië gevonden, al
hoewel minder dan vroeger. De slaven
hebben echter niet te klagen. Zij hebben
het goed en volgens hem moet men het
meer beschouwen als een soort vaste
dienstbetrekking met een loon in natura.
De bevolking leeft gelukkig. Of leefde,
dat is beter, omdat nu een vreemde indrin
ger dat geluk is komen verstoren. Wel is
er behoefte aan technische beschaving, die
de Westerling er kan brengen, doch daar
mee was men reeds bezig. Van een bescha
ving, die met bommen en granaten moet
worden gebracht hij zegt het zijn keizer
na is men afkeerig en men begrijpt er
ook niet veel van. Hoe hij over de Wester
lingen nu denkt? Ze zijn goed en hun in
vloed is er welkom, als die maar met
vreedzame bedoelingen geschiedt. Zijn
landgenooten kunnen er nog heel wat van
leeren. doch reeds langen tijd hebben de
Westerlingen er hun werkzaamheden,
waarbij de omgang met de bevolking niets
te wenschen overlaat. Armoede heerscht
wel bij sommige zijner landgenooten, maar
ook de armen zijn gelukkie. Ieder had er
zijn brood en het typische Westersche ver
schijnsel van ..hooger-op willen" kende
men er niet. „Hier begeert ieder rijk te
worden, en als hij rijk is, nog rijker", gaat
mijn vriend verder „Dat bestaat bij ons
niet. We zijn al tevreden, als we kunnen
leven en voor iederen Abessyniër was er
een plaats onder de zon, die niemand hem
misgunde".
En vechten? Ja. dat doen zijn landge
nooten graag. Nu ook zou hij niets liever
willen, dan een geweer in de handen te
hebben en dan er op los. Zijn donkere
oogen in den witten rand, die in de hoeken
roode accenten heeft, beginnen te glin
steren bij de gedachte. Er leeft nog steeds
iets van de Afrikaansche wildernis en de
Afrikaansche heete zon in zijn tengere
maar stevige gestalte. Het klimaat is voor
den Europeaan niet gunstig, doch zoowel
de grootste hitte als de koude in de bergen
deeren den Abessyniër niet. Hijzelf had
het den eersten echten winter in Europa
wel wat zwaar, maar nu is hij er volkomen
aan gewend. Zoowel in de warmte ais bij
flinke vorst voelt hij zich behagelijk en
hij weet niet wat ziek zijn is.
Een Christen is hij, van de Koptische
kerk. Ook hij draagt, evenals zijn landge
nooten daarginds, een doekie met een kruis
op de bloote borsf onder znn kleeding. Dat
beschermt h°m tegen kwade kansen
van het leven, zooals hij vast gelooft, dat
ook de anderen erdoor hès"vuf zullen wor
den. Het oude geloof, dat in deze streken
reeds van de derde eeutf na Christus da
teert, zal hen bijstaan
Autoirobilisien, geeft alleen
signalen, wanneer het werkelijk
noodig is en niet uit sleur of
tijdverdrijf.
PREDIKBEURTEN.
VOOR WOENSDAG 23 OCTOBER.
BOSKOOP.
Geref. Gem.: Voorm. halftien, nam.
half vier en nam. 7 uur (Dankdag gewas),
ds. G. H. Kersten van Rotterdam.
RIJNSBURG.
Chr. Geref Kerk: Nam. 7 uur. ds. Hol-
trop van Hilversum.
SASSENHEIM.
Ned. Herv. Kerk: Nam. halfacht. ds.
Salomons van Amsterdam.
WADD1NXVEEN.
Chr. Afg Gem.: Nam. 7 uur. ds. Van
Wier van Rijssen.
o
NED. HERV KERK.
Aaneenomen: Naar Middelburg (vac.-L.
B. Tjebbesi W. H. Kelder Jr. te Breskens.
Beroepen: te Napserveen (toez.), J. M.
Wlllemsen.'cand. te Schoondijke.
GEREF. KERKEN.
Bedankt: Voor Leerdam, H. Volten té
Bolnes.
GEREF. GEMEENTEN.
Bedankt: Voor Borsselo, M. Heikoop te
Utrecht.
CHR. GEREF. KERK.
Beroepen: Te Haarlem-N., M. W. Nieu-
wenhuyze te Franeker.
Bedankt: Voor Kornhorn, A. H. Hilbers
te Groningen.
Ds. N. v. d. SNOEK t
In den ouderdom van 57 jaar is te Vee-
nendaal vrij onverwachts overleden ds. N.
v. d. Snoek, Ned. Herv. predikant aldaar.
De overledene werd 26 Maart 1878 te
Abcoude geboren en studerde aan de
Rijksuniversiteit te Utrecht. In 1906 werd
hij candidaat in Utrecht en 7 Oct. 1908
aanvaardde hij het predikambt bij de
Ned. Herv. Gem. van Brakel In 1909 ver
trok de overledene naar Ooster-Nijkerk
(Fr welke standplaats hij in 1911 met:
Vlaardingen verwisselde In 1915 vertrok
ós. v. d. Snoek naar Ameide, om in 1918 te
Zetten zijn intrede te doen. In 1921 werd
de overledene predikant te Kralingen en
25 Maart 1928 verbond hij zich aan de
gemeente van Veenendaal. Ds. v. d. Snoek
was quaestor van den ring Rhenen en
assessor van het classicaal bestuur van
Wijk.
Ds. v d. Snoek die tot de vooraanstaan
de Geref. figuren In de Ned. Herv. kerk
behoorde, maakte o.m. deel uit van het
hoofdbestuur van den Geref. Bond tot
verbreiding en verdediging van de waar
heid in de Ned. Herv. (Geref.) kerk en
was vice-voorzitter van de vereeniging
voor Kerkherstel. Ook had hij zitting in
de redactie van het weekblad „De Waar
heidsvriend". het orgaan van den Geref.
Bond. Ds. v. d. Snoek ontkwam in 1929 bij
een auto-ongeluk, dat zijn plaatselijken
ambtgenoot, wijlen ds. M. Jongebreur het
leven kostte, als door een wonder aan den
dood. Zijn plotseling verscheiden heeft in
Veenendaal groote ontroering gewekt.
Dr. F. VELDSTRA.
Tot directeur van het zendingshospitaal
te Poerworedjo is benoemd dr. F. Veldstra.
De nieuwe directeur die aan het hoofd
komt te staan van het zendingsziekenhuis
van het zendingsterrein van de Geref.
kerken van Utreoht en Gelderland, werd
in 1927 door de Geref. kerk van Amster
dam uitgezonden in overleg met de depu-
taten voor de Soemba-zending, naar
Djocjakarta. teneinde werkzaam te zijn
in het Petronella-hospitaal aldaar, echter
onder uitdrukkelijk beding dat hij voor de
Zending op Soemba zou beschikbaar blij
ven. In 1935 trad hij ln dienst van deze
zendmg.
o
Ds. A. DROST Azn.
Morgen viert de nestor der Ned. Herv.
predikanten te Arnhem, ds. A. Drost Azn.
zijn zilveren jubileum als predikant dier
gemeente.
Adrianus Drost werd 5 Mei 1870 te Delft,
waar zijn vader predikant was, geboren
en studeerde aan het gymnasium aldaar
en aan de rijksuniversiteit te Utrecht. In
1895 candidaat geworden, bevestigde zijn
vader hem 23 Aug. 1896 te Angerloo in.
zijn eerste gemeente, waar de jubilaris
intrede deed sprekende over Joh. 6 68
en 69. In 1901 vertrok ds. Drost naar Loe-
lien a. d Vecht, welke standplaats hij 23
Oct. 1910 met Arnhem verwisselde, waar
zijn toenmalige collega, ds. A B. te Win
kel van Den Haag, hem bevestigde en aan
welke gemeente ds. Drost zich verbond,
sprekende over 1 Petr. 4 11. Ds. Drost is
in zijn woonplaats een bekend figuur. Hi}
is praetor van den ring Arnhem, gods
dienstleeraar aan de Rijkskweekschool,
curator van het Gem. Gymnasium, lid
van den Reclasseeringsraad, voorzitter
van de afd. Arnhem van het Genootschap
tot zedelijke verbetering van gevangenen:
voorzitter van het bestuur van het Prot.
Bestedelingenhuis „Vredenhoff": idem
van de Arnhemsche Zondagsschoolver.;
godsdienstleeraar aan het Burgerwees
huis; lid van de commissie uit den kerke-
raad voor de Kinderkerk. terwijl hij tot 1
Sept. j.l. ook godsdienstleeraar in de
strafgevangenis was Daarnaast maakt ds.
Drost deel uit van het hoofdbestuur van
de Utr. Zendingsvereeniging, is hij be
stuurslid van het Chr. Nat. ZendingsfeesB
en quaestor van de classicale Weduwen-
beurs. Ook aan de Nat. Chr. Geh. Onth.
Ver. geeft ds. Drost in bestuursfuncties
zijn krachten.
De jubilaris zal morgenmiddag en
-avond ln zijn pastorie aan den Zypen-
daalschenweg reclpieeren en as. Zondag
avond in de Groote Kerk een gedachtenis
rede houden.
O
ZENDINGSWEEK 3—10 NOVEMBER.
Het Zendinsgbureau te Oegstgeest
(Postrekening No. 6074) vraagt ons plaats
voor het volgende:
De voorbereiding van de week van ge
bed. toewijding en offer is in vollen gang.
Reeds zijn er 283 000 manifesten en offer-
zakjes verspreid, waarvan 53.000 van het
manifest, voor kinderen op scholen en
zondagscholen. Verleden jaar bedroeg 't
totaal aantal aangevraagde manifesten
465 000. Wij zijn dus nog vele aanvragen
wachtende. Voor een goede voorbereiding
is het echter noodig. dat men niet te
lang meer wacht met de aanvrage.
