Nog steeds geen nieuws van het
oorlogsfront.
Engeland vraagt van Frankrijk
een duidelijk antwoord.
CATARRH
76,le Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 18 October 1935
Vijfde Blad
No. 23180
OORLOGSBERICHTEN.
Groote militaire parade
te Addis Abeba.
DE ZAAK VAN HET
„LAMG0DS"
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiii
{IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIHIIIIIIIII
VAN 'T FRONT.
Van het front is nog altijd geen nieuws.
De operaties schijnen volledig stil te staan.
Gisteren heeft de Negus weer een groote
troepenmacht geschouwd, men zie hier
nevens.
Tijdens de troepenrevue reed de mi
nister van oorlog, Ras Moeloeghetta op den
negus toe, steeg van zijn ros, trok zijn de
gen en riep uit: „ik ben bereid voor Ethio
pië te sterven".
Toen nam de negus het woord. „Indien
wij zoo lang gewacht hebben met op de
vijandelijkheden van Italië te antwoorden,
aldus sprak hij tot de troepen, dan is dit,
omdat wij verplichtingen tegenover den
Volkenbond hadden.
Thans heeft de Itallaansche aanval ons
gedeeltelijk hiervan ontheven. Trekt thans
ten strijde en vecht dapper".
Als opperbevelhebber van het leger, heeft
de negus verder in een order aan het ge-
heele leger, de volgende raadgevingen ge
geven:
„Ge moet niet in groote menigten bij
elkaar blijven, doch een guerilla-tactiek
toepassen. Zijt geduldig en verspreidt u,
telkens wanneer ge een vijandelijk vlieg
tuig ziet.
Verwisselt uw witte kleeren voor khaki,
opdat ge minder zichtbaar zijn zult".
De negus zal over enkele dagen naar
Dessle vertrekken, waar vermoedelijk het
hoofdkwartier zal worden gevestigd.
Ras Moeloeghetta is aan het hoofd van
«en groote legermacht naar Dessie opge
rukt.
Uit de Noordelijke provincies aangeko
men vluchtelingen melden, dat de Italia
nen in de bezette gebieden de bevolking te
werk gesteld hebben bij den aanleg van
wegen, en al het vee en alle levensmiddelen
In beslag genomen hebben, om hun eigen
troepen te verzorgen. Men vreest, dat on
der de bevolking in de veroverde gebieden
hongersnood zal uitbreken.
Het bericht, volgens hetwelk Engeland er
niet aan zou denken, zijn vlootstrijdkrach-
ten uit de Mlddellandsche Zee terug te
trekken, is met groote voldoening door den
negus ontvangen.
Hij gaf te kennen, hierin een bewijs te
tien, dat Engeland begrijpt, dat de vrede
niet bereikt kan worden ten koste van de
vernedering van een ander lid van den
Volkenbond of door verdeeling van Abes-
synië.
De negus verklaarde er thans van over
tuigd te zijn, dat dank zij de Engelsche
traditioneele eerlijkheid de rechtvaardige
zaak tenslotte zou triomfeeren.
„Zoolang één enkele Italiaansche soldaat
op mijn gebied staat, zal ik niet over vrede
onderhandelen", zeide de keizer.
In de Abessynlsche hoofdstad wordt het
eensationeele bericht verspreid, dat tus
schen Mussolini aan den eenen kant en den
Italiaanschen generalen staf en generaal
de Bono aan den anderen kant over het
langzame oprukken van de Itallaansche
troepen hevige meenlngsverschlllen zijn
ontstaan.
De Bono zou verklaard hebben, dat het
langzame oprukken der troepen veroor
zaakt wordt door de ontzaggelijke terrein-
moeilijkheden, op grond waarvan hij
iedere verantwoordelijkheid moet afwijzen.
De oneenigheden, zoo wordt verder ver
klaard, zijn zóó hoog geloopen, dat de
Bono zijn aftreden zou hebben aangebo
den. De Itallaansche koning zou echter be
middelend tusschen beide partijen opgetre
den zijn.
(Het spreekt vanzelf, dat dit uit Addis
Abeba stammend en volkomen onbevestigd
bericht met alle voorbehoud moet worden
opgenomen)
Ras Koeksa.
Volgend officieel bericht komt uit Rome:
„Generaal De Bono heeft uit Adigrat ge
telegrafeerd, dat hij in deze plaats de revue
heeft afgenomen aan de nationale troepen
en die van Ras Koeksa. Hij deelde voorts
mede, dat hij Koeksa uit naam van den
Koning van Italië tot Ras van de provin
cie Tigré heeft benoemd. Deze mededee-
Hng werd door de hoofden en de geheele
bevolking met uitingen van geestdrift ont
vangen. De organisatiewerkzaamheden in
het bezette gebied worden met de meeste
energie voortgezet; automobielen kunnen
op normale wijze van Senafé naar Adrigat
komen.
Vliegtuigen hebben de gebruikelijke ver
kenningsvluchten gemaakt ten Zuiden en
Westen van onze linies en in de omgeving
fan Makalé, waar aanzienlijke vijandelijke
strijdkrachten zijn geconcentreerd. De
vliegtuigen vertoonden de sporen van een
hevig geweervuur, dat evenwel geen schade
heeft aangericht.
Overigens is van dit front en van dat
Van Somaliland niets te vermelden".
Inmiddels meldt Reuter uit Rome, dat
men daar in goed ingelichte kringen ver
klaart, dat aan ras Koeksa bij zijn be
noeming tot gouverneur der provincie
Tigré niet het bestuur van deze provincie
is overgedragen, doch slechts het com
mando over de inheemsche troepen. Het
bestuur der provincie bevindt zich in han-
Jon van den gouverneur-generaal van
italiaansch Oost-Afrika de Bono, en zal
?bk later in Italiaansche handen blijven,
«aar men in dezelfde kringen verklaard,
de benoeming van ras Koeksa minder
«n erkenning zijn van hem en zijn troe
pen dan wel een erkenning van diens aan
spraken als troonpretendent. Een derge-
njke bedoeling bleek ook uit de toespraak
d'e de Bono tot den nieuwen gouverneur
lichtte.
Naar gisteren te Rome nog officieel werd
medegedeeld, hebben de Italiaansche viieg-
'j?n in Abessynië het bevel gekregen
aodis Abeba en Diredawa niet te bombar
deren. Men maakt het voorbehoud, dat
deze steden dan ook niet mogen dienen om
er troepen te concentrceren
Tevens worden alle berichten over het
gebruik van gasbommen beslist tegenge
sproken. In geen enkel geval heeft zoo
zei men de Italiaansche luchtmacht van
gasbommen gebruik gemaakt, evenmin als
zij de burgerbevolking heeft gebombar
deerd.
Grensoverschrijdingen van Italiaansche
vliegers aan de grens van Engelsch Soma
liland zijn eveneens volkomen uitgesloten,
aangezien de vliegers steeds bij hun ge
vechten ten minste honderd kilometer van
de Engelsche grenzen verwijderd zijn.
De subalterne officieren der aanvullende
geniecorpsen en het kader der luchttroe-
pen, benevens de ingenieurs van de tweede
categorie der lichting 1906 Zijn onder de
wapenen geroepen.
Hierbij zij er op gewezen dat in Italië
de lichtingen worden genoemd naar de
geboorte-da turn, dus anders dan hier te
lande.
DE SANCTIES.
De algemeene besprekingen over het
wederzijdsche hulpverleenen der aan de
economische sancties deelnemende staten
zijn door de betrokken commissie van de
sanctieconferentie beëindigd.
Men kwam tot overeenstemming over
een Pransch plan, althans tot een over
eenstemming in groote trekken; dit plan
bepaalt, dat nieuwe afzetgebieden moeten
worden geschapen voor de lacunes, die
ontstaan en dat bovendien die staten, die
in het bijzonder getroffen worden door het
verbod van uitvoer naar Italië, een flnan-
cieele ondersteuning in den vorm van
credieten of leeningen zullen krijgen. Een
redactiecommissie zal op deze basis een
ontwerpresolutie uitwerken.
In Engelsche kringen is men niet geheel
tevreden over het tempo van de onderhan
delingen. Men houdt er aan vast, dat deze
eerste etappe der sanctieconferentie, d.w.z.
het nemen van besluiten over de econo
mische en flnancieele maatregelen, deze
week moet worden béëfndlgd. Het voorne
men bestaat (hedenavond de plenaire con
ferentie bijeen te roepen en eventueel in
een nachtelttlng het geheele problemen -
complex aan te nemen.
Eden zal morgen voor eenige dagen naar
Londen gaan. Tegelijkertijd zullen de be
sluiten van de sanctieconferentie aan de
niet-leden worden medegedeeld, opdat zij
hun standpunt zullen kunnen bepalen.
De economische commissie der sanctie-
conferentie heeft de beraadslaging voort
gezet over den boycot van in- en uitvoer
van Italië.
De lijst van z.g. sleutelproducten, waar
van de export naar Italië moet worden
verboden, is nogmaals bestudeerd en
aangevuld met eenige grondstoffen, w.o.
wol en katoen. Grootere moeilijkheden
ontstonden bij de behandeling van het
definitieve voorstel betreffende de vol
ledige weigering van afnemen der Itali
aansche producten. De Poolsche gedele
geerde verklaarde, dat zijn regeering bij
een zoo diep ingrijpende maatregel alle
omstandigheden nauwkeurig kennen moet
voor zij besluiten kan nemen. Hij waar
schuwde voor te starre en te simplisti
sche formules, die tot andere, zelfs tot
tegenovergestelde doeleinden zouden kun
nen dan men oorspronkelijk van plan was.
In 't bijzonder oefende men er critiek op
uit, dat voorgesteld was de loopende con
tracten niet af te wikkelen. Voor Polen
beteekent deze gedachte aanzienlijke ver
zwaring van de verplichtingen. De Zwit-
sersche vertegenwoordiger Stucki her
haalde zijn critiek op de Engelsche voor
stellen, welke in het bijzonder geen
recht doen wedervaren aan de tusschen
Zwitserland en Italië bestaande betrek
kingen. Derhalve verklaarde hij, dat hij
niet in staat was de voorstellen goed te
keuren.
De Temps" verneemt uit Rome, dat
heel stipt toezicht gehouden wordt op de
prijzen in den kleinhandel om elke onge
rechtvaardigde opdrijving tegen te gaan
en elke speculatie den kop in te drukken.
De „Lavoro Fascista" schrijft dat de
tegenwoordigheid in Afrika van 290,000
mannen, die verbruiken zonder te produ-
ceeren een stijging van het levenspeil zou
moeten veroorzaken. De eerste levens
behoeften zijn nu duurder dan twee
maanden geleden en deze beweging zal
zeker aanhouden.
Bepaalde artikelen beginnen te ont
breken, steenkool b.v. wordt schaarsch.
De bevolking wordt ultgenoodigd zoo mo
gelijk geen buitenlandsche goederen te
koopen en de houders van niet-Italiaan-
sche fondsen worden aangemaand ze ter
beschikking van de regeering te stellen,
waartoe ze onlangs reeds bij decreet ver
plicht waren. Vooral dringt de overheid
er op aan, alle gouden voorwerpen en
medailles aan de Bank van Italië te ver-
koopen. Tot dusver geschiedde deze ver
koop vrijwillig en zelfs spontaan, later
kan dit verplicht gesteld worden. En de
correspondent eindigt met als den indruk
uit te spreken, dat de sancties harder
zullen aankomen dan s ommigen voor
geven.
Het bestuur van de Italiaansche pos
terijen heeft het postgiroverkeer met de
buitenlandsche posterijen stopgezet en
heeft verzocht, ook het verkeer naar Ita
lië te willen stopzetten.
Met ingang van 18 October zullen, in
verband hiermede, geen gelden meer door
de posterijen naar Italië worden ge
gireerd, doch postwissels naar Italië zul
len ook verder worden geaccepteerd.
Frankrijk en Engeland.
Naar men meent zal de Britsche regee
ring een definitieve verzekering vragen
inzake de Fransche medewerking in de
SPECIALE REUTER- EN A.N.P.-DIENST.
Makalle nog niet gevallen.
ADDIS ABEBA, (Reuter-A.N.P.l. Tot van
avond was alhier nog geen enkel telegram
ontvangen, waardoor bevestigd zou kunnen
worden, dat de stad Makalle in Italiaan
sche handen zou zijn gevallen, gelijk ge
ruchten reeds wisten te vertellen. Deze ge
ruchten zijn dan ook zeker voorbarig ge
weest,want al zijn er vandaag eenige Ita
liaansche invallen gedaan in de streek ten
Noorden van Makalle, de vooruitgeschoven
Abessijnsche posten hebben de aanwezig
heid van Itallaansche troepencolonnes nog
niet gesignaleerd.
Het wordt steeds duidelijker, dat deze
oorlog een zeer langdurige zal worden,
wanneer de Abessijnsche strijdkrachten de
raadgevingen van den keizer getrouwelijk
opvolgen en een regelmatlgen veldslag ver
mijden, maar zich tevreden stellen met een
afmatten der Italianen door voortdurende
kleine overvallen bij verrassing. Deze kleine
overvallen kunnen steeds veelvuldiger wor
den, naarmate de Itallaansche linies zich
langer uitrekken.
De bewapening der Abessijnen.
De Abessijnen beginnen thans mitrail
leuses, geweren en munitie te ontvangen,
hoewel nog in onvoldoende hoeveelheden.
De correspondent van Reuter-A.N.P., die
vandaag de revue over 50.000 Abessijnsche
soldaten bijwoonde, seint daarover dat het
een jammerlijk gezicht was te zien hoe bij
deze parade zoo veel soldaten zonder kogels
optrokken. Zeven krijgslieden uit Tsjelia
hebben voor den correspondent een krijgs
dans uitgevoerd, waarna zij hem hun leege
patroontasschen lieten zien en hem smeek
ten ze te vullen. Een groot aantal andere
soldaten beschikten slechts over lansen en
scherpgeslepen zwaarden, die zij voor deze
gelegenheid zoo mooi mogelijk hadden op
gepoetst en die in de zon blikkerden.
Versterking van Massaoea.
De speciale Reuter-A.N.P.-correspondent
in de Suez-Kanaal-Zone seint, dat de
Italianen de haven van Massaoea in snel
tempo versterken tot een fortificatie van
den eersten rang. Reeds zouden batterljén
met kanonnen van 380 m.M., die 30 K.M.
dragen opgesteld zijn op in de duinen ver
borgen plaatsen, enkele K.M. ten Noorden
van Massaoea Kanonnen van 105 m,M„ die
in staat zijn lichte krüisers en destroyers op
een afstand te houden beheerschen de baai
terwijl stukken geschut van 155 en 105 m.M.
In positie gebracht zijn op de strategisch
belangrijke eilanden bulten de baai. Deze
laatste kanonnen zouden des nachts der
waarts vervoerd zijn. De genoemde corres
pondent voegt hieraan toe, dat met hun
aldus versterkte basis de offensieve kracht
der Italianen aan de Roode Zee ontzag
lijk is. Op zijn minst vijf onderzeeërs, die
gecamoufleerd zouden zijn, zouden zich in
de omgeving bevinden. Het aantal hier
samengetrokken Italiaansche vliegtuigen
zoo gelooft men nadert de 500. Assab is
het voornaamste vliegveld, maar talrijke
toestellen zijn toch bijeengebracht in Mas
saoea, vanwaar zij al naar behoefte naar
Assab of Asmara gedirigeerd worden. Vele
van deze toestellen zijn bombardements
vliegtuigen met een middelmatig groote ac
tie-radlus. Een hondertal dezer vliegtuigen
is uitgerust met twee mitrailleuses elk en
zoodanig Ingericht, dat zij laag kunnen
vliegen boven de Abessijnsche troepenfor
maties en die met een regen van kogels
kunnen wegmaaien. In een gebied met een
straal van één mijl is de zee voor Massaoea
bedekt met schepen, die er op wachten voor
lossing aan de beurt te komen.
(Copyright Reuter-A.N.P.)
Middellandsche Zee. naar aanleiding van
de houding van de Fransche pers ten aan
zien van zekere verplichtingen van
Frankrijk overeenkomstig paragraaf drie
van artikel zestien van het Handvest.
De Britsche regeering verlangt een dui
delijk antwoord: Ja of neen.
Reuter verneemt, dat toen besloten werd
de Britsche vloot in de Mlddellandsche zee
te concentreeren In verband met de feUe
geïnspireerde aanvallen in de Italiaansche
pers, de Fransche regeering hiervan In ken
nis werd gesteld en deze verklaaTde de
houding van Engeland te begrijpen.
Nu de Italiaansche pers haar anti-Brit-
sche aanvallen voortzet, en de Italiaansche
troepen in Libyë worden versterkt, zullen
de Britsche vlootversterkingen in de Mid
dellandsche Zee blijven.
Wat Engeland verlangt ls, dat Frankrijk
duidelijk verklaart, dat het de verplichtin
gen van artikel 16 zal nakomen.
Laval heeft beloofd binnen 2 dagen te
zullen antwoorden.
De Fransche ministerraad, die in het
midden van de volgende week zou worden
gehouden, is vervroegd tot Maandag. De
reden is, dat de regeering zich dan onmid
dellijk na de Senaatsverkiezingen zal kun
nen uitspreken en den buitenlandsch po-
litieken toestand bespreken na de onder
handelingen tusschen Parijs, Londen en
Rome en de besprekingen te Genève.
Bemiddeling van het Vaticaan?
Naar Reuter uit Rome meldt, neemt,
naarmate de bedreiging met sancties en
de pressie van Engeland toenemen, tevens
de wil tot weerstand der natie toe. In goed-
ingelichte kringen bestaat er nog een kleine
hoop, dat het Vaticaan tot een vreedzame
regeling van het conflict zal kiftinen bij
dragen.
Men is hier overtuigd, dat Engeland een
blokkade wil Instellen.
Naar aanleiding van den loop van de
Britsche politiek, vraagt men zich af: Wat
zijn de beweegredenen voor de Britsche
buitenlandsche politiek. De diepere reden
daarvan zijn het publiek en ook de verant
woordelijke menschen onbekend. Dit niet
begrijpen geeft aan de situatie een tragisch
aanzien: Men ls er n.l. niet van op de
hoogte of de drijfveeren van Engeland's
optreden tegen Italië er ln bestaan de
Itallaansche levenskracht te onderdrukken.
Op dit punt bestaat echter een a'ge-
meene eensgezindheid: Italië zal zich tot
zijn laatste krachten verdedigen.
De hoop op een actie van het Vaticaan
is gevestigd op het feit. dat men er van
overtuigd is, dat de Vatlcaansche diploma
tie de laatste weken niet heeft stilgezeten.
De Heilige Stoel ls tegen eiken oorlog, dus
ook tegen den huldigen, maar tevens tegen
een algemeenen oorlog, welke uit elke po
ging om het huidege conflict te onderdruk
ken, kan voortvloeien. Hij is voor een
vreedzame oplossing, maar schijnt vooral
beducht voor sancties of vernederende
maatregelen, ln naam van .den vrede ge
nomen.
Men vermeent, dat de meeste nuntii den
laatsten tijd op het Vaticaan zijn geweest
en veronderstelt, dat zij naar de hoofdste
den van de landen, waarbij zij geaccredi
teerd zijn, zijn vertrokken met instructies
om op den vrede aan te dringen.
Het vertrek van mgr. Maglione naar
Parijs, waar hij dadelijk door Laval werd
ontvangen, heeft zeer de aandacht getrok
ken. Men zegt, dat hij geen bepaalde voor
stellen meebracht, maar ls overtuigd, dat
hij er bij Laval op heeft aangedrongen, dat
hij in verzoenenden geest werkzaam zal
blijven.
GRIJSAARDS DEFILEEREN VOOR
DEN NEGUS.
(Van onzen speclalen correspondent
W. F. Deedes).
ADDIS ABEBA, Donderdagavond
Terwijl de oorlog voortgaat, worden mi
litaire schouwspelen te Addis Abeba steeds
zeldzamer. Desondanks heeft de bevolking
vanochtend vele duizenden krijgslieden
kunnen bewonderen, die uit verafgelegen
districten ln de hoofdstad bijeen waren
gekomen, voordat zij naar het front ver
trokken.
Niets ontbreekt aan de officleele cere
monie. De keizer en hooge officieel per
sonen volgden vanaf hun speciale zit
plaatsen het voorbijtrekken der stoere
Abessijnsche bergbewoners, die onder het
schreeuwen van oorlogskreten en het
zwaaien met wapenen ln de vlakten bene
den het paleis paradeeren. Vanmorgen ver
trok het z.g. centrale leger, onder leiding
van den minister van Oorlog, uit Addis
Abeba naar Desslé. Het aantal manschap
pen, dat ln de eerstvolgende dagen de
hoofdstad zal verlaten, bedraagt ongeveer
145.000. 80.000 dezer manschappen zijn af
komstig uit de omgeving van Addis Abeba.
20.00 uit Wgllaga, 15.000 uit Goffa en 30.000
uit Kambata. De troepen marcheerden
vanochtend urenlang door de straten. Zij
vormden een leger, dat met geen enkel
Abessljnsch leger, dat ik tot nu toe heb
gezien, is te vergelijken. De mannen, die
vanochtend voor den keizer paradeerden,
waren zoo een en al traditie, dat het
schouwspel tot tranen heeft geroerd. Hun
wenschen en hun oorlogskreten en hun
bravour herinnerden aan het buitenge
wone schouwspel, dat te Moskou bij cere
monieën te aanschouwen valt. De mannen
trokken ln groepen voor den keizer op,
kruisten hun zwaarden en zegden de
grootsche daden van den een of anderen
voorvader op, die beroemd was uit veldsla
gen in het verleden. De bevolking van
Addis Abeba keek toe. Alle werk ln de
hoofdstad stond stil. De vertrekkende
troepen vormden het middenpunt van alle
leven in de stad.
Ondanks hun bravour en hun uiterlijke
vertooning van kracht en moed kon iedere
Europeesche toeschouwer zien. dat zij zoo
wel in uitrusting als capaciteit, ver bene
den de verrassend ordelijke en goed geor
ganiseerde troepen der keizerlijke garde
stonden. Het was duidelijk, dat zij het
Abessijnsche leger van het verleden ver
tegenwoordigden. Zij schenen tot een an
deren tijd te behooren. Hun voorkomen
was wel is waar schilderachtig genoeg; hun
cape van leeuwenhuiden en hun schitte
rende versierselen verblindden het oog
voor een oogenblik, maar zoodra de eerste
verrassing daarover voorbij was, bleek, dat
hun uitrusting slechts van twijfelacntige
waarde was in den modernen oorlog.
De gemiddelde leeftijd der mannen was
eveneens hooger dan die van het geregelde
leeer. Het leek vanmorgen of een man op
tien meer dan 60 jaar oud was en een op
iedere vijftig over de veertig. Een aantal
hunner was zelfs zoo oud, dat het onmo
gelijk leek, dat zij actieve soldaten waren.
Ik zag een aantal met witte baaarden, die
grootvaders zouden kunnen zijn van de
enthousiaste Jeugd, die aan het begin van
den oorlog uittrok. Als men bedenkt dat
dit gedeelte van het leger vermoedelijk be-
siemd was om de verantwoordelijke taak
op zich te nemen Aussa te verdedigen,
komt men tot de conclusie, dat hun orga
nisatie, hun wapenen en hun militaire
kennis in het algemeen totaal onvoldoende
waren. Het grootste deel der troepen was
uitgerust met ouderwetsche geweren, van
de meest ulteenloopende modellen. Een
gedeelte droeg antieke korte zwaarden,
welke wel is waar sierlijk, maar van weinig
nut op het moderne slagveld zijn.
De hoeveelheid ammunitie was eveneens
verschillend. Sommigen droegen zware
riemen, die meer dan 200 patronen bevat
ten, anderen hadden ongeveer 100 en velen
slechts een handjevol. Als deze voorraad
op is, zijn de geweren bovendien waarde
loos, want met moderne ammunitie zal men
in deze oude museumstukken niets kunnen
beginnen. Geen der troepen welke ik van
daag zag, droeg iets, dat op e,en modern
uniform of een moderne uitrusting geleek.
De meesten zijn in de plaats daarvan :n
traditioneele burgerkleeding gestoken.
Een verdere teleurstelling waren de ar
moedige transportmogelijkheden. Zij be
stonden uit oude muilezels, waarvan de
meeste overbelast waren óf door te zware
berijders óf door te veel bagage. Men kon
zich moeilijk voorstellen, dat deze man
nen. die ik vanmiddag door de hoofdstra
ten zag marcheeren en hun zwaarden zag
zwaaien, ook maar met. geringste begrip
van de moderne oorlogsvoering of van de
1 eischen, van een langdurige campagne
I hebben.
De regeering heeft daar klaarblijkelijk
rekening mede gehouden, want ik verneem,
dat de voornaamste reden voor het terug
houden van oorlogsnieuws gedurende de
RECLAME.
2313
wordt gewoonlijk
gebaat door de
dampen van
WERD HET VERMISTE PANEEL VAN DE
„RECHTVAARDIGE RECHTERS"
TERUGGEVONDEN OF NIET?
(Van onzen correspondent).
BRUSSEL, 14 October 1935.
Men herinnert zich nog steeds de op
hefmakende zaak van den diefstal uit de
St.-Baafskerk te Gent, van twee paneelen
van het beroemde veelluik van de gebroe
ders Van Eyck „Het Lam Gods" en de niet
minder ophefmakende omstandigheden
waarin een van de gestolen paneelen werd
teruggegeven, als die waarin de identiteit
van den dader werd ontdekt. De dief,
Asseen Goedertier, gewezen koster te Wet-
teren-bij-Gent, bankier in moeilijikheden,
had een van de paneelen teruggegeven,
door het in depot te plaatsen als bagage
ln het Noordstation te Brussel, en het
depotbriefje aan den bisschop van Gent te
sturen. Hij wist nadien nog 20.000 fr. los
te maken van den bisschop. Goedertier had
opdracht gegeven dit geld toe te vertrou
wen aan een priester te Antwerpen en hij
heeit het zelf afgehaald bij hem. Dat is:
hü heeft aan het station te Antwerpen een
taxi genomen om naar het huis van den
priester te rijden en daar heeft hij den
chauffeur, met een brief het overeen
gekomen teeken doen aanbellen, waar
op aan den chauffeur, die van niets wist,
een pakje met de bankbiljetten werd over
handigd. Zonder in het minst verontrust
te worden en zonder in de minste mate
achtervolgd te zijn geworden, heeft Goe
dertier zich met het geld uit de voeten
kunnen maken. Het was de eenige maal
dat de bisschop van Gent met den dief
van het beroemde paneel in contact is ge
komen en achter den bisschop stond de
Gentsche Justitie en deze eenige gele
genheid heeft men verwaarloosd om ach
ter de identiteit te komen van den dief en
aldus op het spoor te komen van het ver
miste kunstwerk!
Goedertier heeft nadien nog enkele brie
ven geschreven om over den prijs voor
teruggave te onderhandelen, maar dan
heeft hij plots opgehouden. Hij was inder
daad gestorven, op een vergadering te
Dendermonde. Al stervende zei hij aan
een advocaat, dat hij alleen wist waar het
vermiste paneel zich bevond. Toen hij
op het punt stond de plaats aan te duiden
blies hij den laatsten adem uit. Men heeft
nooit iets geweten. De ontdekking van de
kopij der brieven die hij aan den bisschop
van Gent heeft gestuurd nam echter allen
twijfel weg over de vraag of men wel met
den werkelijken dief had te doen. Door
„Het Laatste Nieuws" werd geheel de ge
schiedenis openbaar gemaakt. Sedertdien
is er echter niets meer ontdekt geworden,
alhoewel alles werd afgezocht, alhoewel
het bisdom 25.000 fr. en „Het Laatste
Nieuws" 5,000 fr. hebben uitgeloofd om
het schilderij terug te vinden.
Het staat echter geschreven dat alles
wat met deze zaak verband houdt geheim
zinnig zal blijven. Sommige beweren dat
op een zekeren dag het vermiste paneel
op zijn plaats zal hangen in de Veydt-
kapel van St.-Baafs, en dat niemand zal
weten hoe het er zal gekomen zijn, zooals
niemand wist hoe het was verdwenen. En
dit wordt uitgelegd door de omstandigheid
dat er een zekere medeplichtigheid zou
bestaan in den diefstal waaromtrent het
bisdom het wenschelijk zou achten, dat zij
niet aan de openbaarheid wordt prijsgege
ven. Er doen n.l geruchten de ronde dat
inderdaad in Juli j.l. men specificeert
zelfs: de laatste week van Juli in een
kerk te Gent bij een sohoonmaak, het
vermiste paneel van de „Rechtvaardige
Rechters" werd teruggevonden. De ont
dekking-verwekte verslagenheid. Men be
sloot te wachten met bekendmaking. Toen
men 's anderdaags ging kijken was het
paneel echter weer verdwenen. Het zou
dus tweemaal gestolen zijn, en dit door
dengene die de medeplichtige zou geweest
zijn van Goedertier.
Verzinsel of waarheid? de meening dat
het paneel eens op vreemde wijze terug
komen zal wordt door velen gedeeld. In
het bisdom te Gent verklaart men intus-
schen van een ontdekking niets te weten.
Tenzij men een gunstig oogenblik zou af
wachten om het paneel opnieuw op zijn
plaats te hangen!
Automobilisten, motorrijders en
trambestuurders, helpt mede hei
stadsrumoer te bestrijden.
Veilig verkeer is ook heel wel
mogelijk zonder een permanent
"ebruik van uw claxon.
laatste weken de wensch van den keizer
was en van de ministers om dit groote cen
trale leger naar het front te zenden voor
dat te veel over den strijd bekend was.
De meerderheid der strijders die ik van
daag heb gezien, verkeeren in de meening,
dat het Abessijnsche leger, overal waar
gevochten wordt, met roem en victorie is
overladen. De regeering stelt er natuurlijk
prijs op, dat zij deze illusie in elk geval zoo
lang mogelijk zullen behouden. De regee
ring meent eveneens, dat de tegenwoor
digheid van deze nieuwe troepen grootere
en meer belangrijke successen zal verze
keren dan tot nu toe het geval is geweest,
en hoe grooter de successen des te beter
voor de propaganda.
(Copyright Morningpost-A.N.P.);
