Sluiting zitting Staten-Generaal - Brand in den Haag
GEVAARLIJK SPEL
76"e Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON
EEN BASEBALL-TEAM van do be
manning van het te Amsterdam liggen
de Amerik. oorlogsschip ,,Mao DV><
nough" speelde een wedstrijd. Enthou
siasme bij de Amerikaansche matrozen..
EEN FELLE BRAND WOEDDE ZONDAGMORGEN in een opslagplaats van een lompenhandel aan de Cruquius- IN CUBA is een vrouwenregiment opgericht. Kolonel Mr. RICKETT bij aankomst og
straat in den Haag. Het brandende pakhuis. Batista meb enkele ledeQ vaQ het Cr°ydoS gefotografeerd..
regiment.
DE SLUITING VAN DE ZITTING DER BEIDE KAMERS DER STATEN.
GENERAAL door minister de Wilde namens H.M. de Koningin. De
minister bij aankomst aan het gebouw der Tweede Kamer.
1IET JUBILEUM VAN DEN BURGEMEESTER VAN
MAASTRICHT. Burgemeester van Oppen met familie
op de hem aangeboden van Oppen-bank.
ZWARE REGENS VEROORZAAKTEN OVERSTROOMINGEN IN HET DELAWARE-MARYLAND-VIRGINIA-DISTRICT IN AMERIKA.
Een brug stortte bij Harrington Del onder een trein in. Drie personen werden gedood.
De trein in do rivier.
Dit het Engelsch van PAUL TRENT
door ADA VAN ARKEL
M)
„Leg hem nu weer in de brandkast.
Wacht ik ga met je mee".
Eenige seconden later waren zij weer
la Guy's kantoor en de belde mannen
keken elkaar aan.
„Heeft u alles wat u wenschte?"
„Ja, de prins zal verrukt zijn".
„Ik zou hem wel willen ontmoeten. Ik
Vil mijn vrijheid terug hebben".
„Kom dan straks naar St. James'
plein".
„Zou het niet veiliger zijn als we samen
weggingen?"
„Misschien heeft u gelijk. Geef me een
stni, ik voel dat Ik me ingespannen heb,
en ik ben niet meer zoo jong als ik placht
te zijn".
„En ik zal een sterke whisky soda drin
ken. Gelukkig, dat het voorbij is".
Guy borg zijn papieren op, zette zijn
need op en ging voor naar beneden. De
spanning was ook voor hem zeer groot ge
weest, want een vergissing had fataal
kunnen worden. Hij was echter overtuigd,
"at de baron geen achterdocht koesterde
{n dat was het eenige wat van belang
was. Als hij nu maar met succes door de
'est van den avond heen was! Hij zou het
"rist den baron hebben laten schieten,
maar dat zou niet natuurlijk zijn ge
weest.
De baron sprak niet veel gedurende ge
korte wandeling en nam Guy mee naar
een kleine kamer, waar hij hem alleen
liet en ging toen regelrecht naar de rook
kamer, waar de prins in een leunstoel een
dikke sigaar zat te rooken.
„Wel?" vroeg hij scherp.
„Een absoluut succes".
„Prachtig! Vertel me de plannen in de
details".
De baron nam de notities uit zijn zak en
gaf met behulp daarvan een kort, maar
compleet overzicht van wat hij te weten
was gekomen.
„Schitterend! Daar hebben we nu al
maanden naar verlangd Nu heeft u ein
delijk succes gehad. Ik feliciteer u harte
lijk. Zijn Majesteit zal maar dat zult u
wel spoedig persoonlijk van hem hooren.
Vertel nu van Hallam".
„Hij is hier".
„Ik wil hem spreken, ik heb ook nieuws
van Berlijn. Er is besloten dat Servië ge
straft zal worden voor den moord op den
aartshertog. Dat is het begin van het
einde. Rusland zal de bestraffing van Ser
vië niet dulden. En dan
Hij hield op en een wreede glimlach
speelde om zijn lippen.
„Maar we zijn op alles voorbereid. Wij
gelooven, dat Engeland wel zal denken dat
het het beste is om zich afzijdig te hou
den. Het heeft al moeilijkheden genoeg.
Daar is b.v. Ierland. Ir.dië is ook al onte
vreden en het smeult er. Neen, Engeland
zal niet mobiliseeren"
„Daar ben ik nog niet zoo zeker van",
zei de baron nadenkend.
„Wij geven er niets om of ze het doen
nu niet", zei de prins en klopte op de
aanteekeningen van den baron.
„Misschien heeft u gelijk. Zal ik Hallam
binnen laten komen?"
„Wacht even. U moet naar juffrouw
Glyn gaan, zoo gauw mogelijk. Laat haar
nu niet langer praatjes verkoopen. Zeg
haar, dat Hallam moet weten dat zij met
ons werkt. Het zou een ideaal paar zijn
om samen te werken".
„Ik geloof dat u beter zelf kunt pro-
beeren haar over te halen", zei de baron
onwillig.
,Laat het jongmensch binnen komen".
Guy kwam binnen en boog beleefd voor
den prins.
„Baron, mijn zenuwen zijn overspan
nen. U heeft me een whisky soda be
loofd", begon hij.
„Maak een flesch champagne open", zei
de prins. „Ga zitten, luitenant. U heeft
het zeer goed gedaan".
„Ik ben blij dat het achter den rug is.
Ik heb gedaan wat ik gezegd heb en nu
wil ik dat u uw, belofte houdt. Baron, geef
me elk stukje papier, waar mijn schrift op
slaat, dat er ln uw bezit is. Dan kunt u
me betalen wat u me nog schuldig is en
neem ik afscheid."
„Niet zoo haastig, alsjeblieft", zei de
prins ernstig. „Ga zitten en steek een si
gaar op. Je ziet er vermoeid uit".
„Ik ben er misselijk van. Goddank dat
dat vuile werk nu afgeloopen is. De baron
heeft me tot een spion gemaakt en ik walg
van mezelf. Ik geloof niet dat ik het eigen
lijk goed begreep vóór ik hem de plannen
zag overschrijven. Ik heb Engeland ln uw
handen overgeleverd. Ik ben nu zelfs nog
geneigd naar de admiraliteit te gaan en te
bekennen wat ik gedaan heb".
„Dat gevoel 5^1 gauw overgaan. Het is
heel natuurlijk. Baron, vul het glas van
luitenant Hallam eens. Het is heel goede
droge champagne. Luister nog een paar
minuten".
„Ik zou graag weggaan'", zei Guy onge
duldig.
„Dadelijk. Ik heb begrepen, dat u met
dat allerliefste meisje, juffrouw Glyn, gaat
trouwen. Is dat waar?"
„Ja".
„De baron zegt dat ze tamelijk onver
zorgd is achter gebleven en dat ze een
dame is, die er een dure smaak op na
houdt. Houdt u veel van haar?"
„Ik ga met haar trouwen".
„Een huwelijk zonder geld is vaak een
mislukking. Uzelf is ook arm, nietwaar?"
„Ik heb mijn salaris en wat de baron me
gegeven heeft".
„Een ellendig klein beetje", zei de prins
minachtend. „Waarom zoudt u arm zijn?"
„Daar kan ik niets aan doen".
„Juffrouw Glyn is heel knap. Ze zou ons
van veel nut kunnen zijn".
„Ze zou u niet kunnen helpen, ze is een
Engelsche".
„Haar vader was een Engelschman, maar
haar moeder een Duitsche. Al haar sym
pathieën zijn bij ons".
„Dat geloof ik niet", zei Guy kortaf.
„Wij zullen haar vragen u te overtuigen.
Ik geef toe dat u ons een grooten dienst
bewezen heeft".
„In ruil daarvoor heeft u mij mijn vrij
heid beloofd".
„Dat is waar. Maar nu tracht ik u te
helpen. Baron, vul het glas van den luite
nant nog eens. Wanneer juffrouw Glyn u
zegt, dat ze bereid is met ons samen te
werken, zoudt u dgn ook jjiee doen?. U be
hoeft dan alleen maar met haar te onder
handelen. U kunt afspreken dat u haar
inlichtingen geeft onder den schijn van
minnebrieven. Het is heel gemakkelijk en
zonder gevaar. Een oogenblikje".
De prins fluisterde den baron iets in, die
terstond de kamer verliet.
„Wij zullen juffrouw Glyn betalen, dus
u behoeft geen geld aan te nemen en ik
durf zeggen, dat de betaling zeer royaal
zal zijn".
„Ik verlang mijn vrijheid", zei Guy vast
beraden.
„U is een verbazend obstinaat jong
mensch. Ik doe alles wat ik kan om u te
helpen en u weigert eenvoudig om gehol
pen te worden. Wat kan ik doen om te
maken dat u het aanbod aanneemt? Ik wil
u niet graag herinneren aan het feit, dat
u in mijn macht is".
„U heeft me mijn vrijheid beloofd
op uw eerewoord.'"
De prins haalde de schouders op en ont
week Hallam's verwijtenden blik.
„Ik moet mijn plicht doen. Toen ik u
die belofte deed, was u nog niet ver
loofd met juffrouw Glyn. Een verdeeld
huis is altijd te betreuren".
„Juffrouw Glyn behoeft niet voor u te
werken".
„Wij hebben haar belofte. Luitenant, ik
zie er tegen op om strenge maatregelen te
nemen. Maar u zult toch toe moeten
geven als ik juffrouw Glyn eenigszins
kan beoordeelen tenminste".
„U zult haar ook haar vrijheid moeten
teruggeven. Ik had er geen idee van dat
zij in uw strikken was gevangen".
_(Wor<ij; vervolgd).
